Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

femin

  • 41 celeber

    celeber, bris, bre, u. (selten) celebris, e (s. unten a. E.), Abl. ī, Adi. m. Compar. u. Superl. (κέλλω), zahlreich, I) v. Orten, Versammlungen usw.: A) eig.: a) = viel od. zahlreich besucht, belebt (Ggstz. desertus, derelictus, secretus), locus, Cic.: regio, Cornif. rhet.: portus, Cic.: oraculum, Cic.: celebre et frequens (volkreicher) emporium, Liv.: celeberrimus virorum mulierumque conventus, Cic.: nunc sicca prius celeberrima fontibus (quellreichste) Ide, Ov. – b) = volkreich, bevölkert, belebt, urbes, oppidum, Tac.: celeberrimi colles, Frontin. – B) übtr.: 1) durch zahlreiche Versammlung, Aufzüge, Deputationen usw. gefeiert, verherrlicht, feierlich, funus fit regium, magis amore civium et caritate, quam curā suorum celebre, Liv.: celeberrima populi Romani gratulatio, Cic.: cum diem festum de fastis sustulissent celeberrimum et sanctissimum, Cic.: ex multis diebus, quos in vita celeberrimos et laetissimos viderit, Cic. – 2) viel besprochen, viel gehört, gefeiert (in Prosa seit Liv., s. Kühner Cic. Tusc. 5, 9), a) v. Lebl.: celebre est apud nos imperium tuum, Plaut.: res totā Siciliā celeberrima atque notissima, Cic.: celebre per Italiam responsum, Liv.: famam inter barbaros celebrem esse (es gehe überall unter den B. die Sage) Philippum occisum, Liv.: magis celebre nomen, der öfter gehörte Name, Liv.: celebre ad posteros nomen, Liv.: Maenii celebre nomen laudibus fuit, wurde oft mit Lob genannt, Liv.: duo celeberrimi nominis duces, des gefeierten Namens = sehr gefeierte, Liv. – b) von Pers., gefeiert = berühmt, clarissimarum urbium excidio celeberrimi viri, Liv.: per omnium annalium monumenta celebres nominibus, gefeierten Namens, Liv.: gentis Aquitanae celeber Messala triumphis, Tibull.: c. tribunus plebis opibus, gratiā, amicitiis, Vell.: Remmius Palaemon grammaticā arte celeber, Plin.: magicae artis magis professione quam scientiā celeber, Curt.: m. 2. Sup., Diardines minus celeber auditu est, Curt. 8, 9 (30), 8: m. Infin., Catane generasse pios quondam celeberrima fratres, Sil. 14, 197: absol., Diana, Hor.: duces, Vell.: Sibylla Erythraea inter ceteras celebrior ac nobilior habetur, Lact. – neutr. celebre adv., Greg. Tur. hist. Franc. 1, 7. – II) = creber, oft vorkommend, häufig vorhanden, lapis celeber trans maria et quondam in Campania, Plin. 34, 2. – od. oft wiederholt, oft gebraucht, celebri gradu, Acc. tr. 24: vox celeberrima, Ov. ex Pont. 1, 9, 25: verba celeberrima, Ov. art. am. 2, 705. – / celebris als masc. bei Cornif. rhet. 2, 7. Mela 1, 13, 1 (1. § 70). Tac. ann. 2, 88 u. ö. (s. Ernesti u. Nipperd. z. St.). Gell. 17, 21, 10. Apul. met. 2, 12. – Abl. des Femin. nach der 1. Dekl., in acie celebra, *Pacuv. tr. 168.

    lateinisch-deutsches > celeber

  • 42 centunculus

    centunculus, ī, m. (Demin. v. cento), I) ein kleines Flickwerk, kleiner Lumpen, Liv. u.a.: sutilis, Apul.: als Harlekinsrock, Apul. apol. 13. – Synk. Nbf. centunclum equestre coactile, eine Pferdedecke von Filz, Edict. Diocl. 7, 52: centunclum ornatum ab acu, eine gestickte Pferdedecke, ibid. 7, 53. – II) übtr., synk. centunclus (griech. γναφάλλιον), eine Pflanze, die Buchwinde (Polygonum Convolvulus, L.), Plin. 24, 138 u. 26, 114 (wo Femin.).

    lateinisch-deutsches > centunculus

  • 43 cessatrix

    cessātrīx, īcis, f. (Femin. zu cessator), die Saumselige, Tert. adv. Marc. 1, 24.

    lateinisch-deutsches > cessatrix

  • 44 coactrix

    coāctrīx, trīcis, f. (Femin. zu coactor), die Antreiberin, Nötigerin, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iulian. 6, 5 in. Fulg. Virg. contin. p. 162 M. (p. 103, 16 H.)

    lateinisch-deutsches > coactrix

  • 45 cognitrïx

    cōgnitrïx, īcis, f. (Femin. zu cognitor), die Erkennerin, anima c. rerum omnium, quae sunt tam intellegibiles quam sensibiles, Chalcid. Tim. 51.

    lateinisch-deutsches > cognitrïx

  • 46 cohabitatrix

    cohabitātrīx, trīcis, f. (Femin. zu cohabitator), die Zusammenwohnerin mit jmd., Eccl.

    lateinisch-deutsches > cohabitatrix

  • 47 commendatrix

    commendātrīx, trīcis, f. (Femin. zu commendator), die Empfehlerin, lex c. virtutum, Cic. de legg. 1, 58: Asia aliave quaelibet miraculorum ferax commendatrixque terra, Plin. ep. 8, 20, 2.

    lateinisch-deutsches > commendatrix

  • 48 competitrix

    competītrīx, trīcis, f. (Femin. zu competitor), Mitbewerberin, Konkurrentin, Cic. Mur. 40. Ps. Quint. decl. 370 lemm.

    lateinisch-deutsches > competitrix

  • 49 comportatrix

    comportātrīx, īcis, f. (Femin. zu *comportator), die Trägerin, Gloss.

    lateinisch-deutsches > comportatrix

  • 50 compotrix

    compōtrīx, trīcis, f. (Femin. zu compotor), die Mittrinkerin, Trinkschwester, Ter. Andr. 232. Sidon. epist. 2, 9, 8.

    lateinisch-deutsches > compotrix

  • 51 conciliatrix

    conciliātrīx, īcis, f. (Femin. zu conciliator), I) die Werberin, Kupplerin, Unterhändlerin, Plaut. u. Cic. – II) die Vermittlerin, Fürsprecherin, opinio virtutis c. amicitiae, Cic.: vis orationis c. humanae societatis, Cic.

    lateinisch-deutsches > conciliatrix

  • 52 concitatrix

    concitātrīx, trīcis, f. (Femin. zu concitator), die Erregerin, erregend, eruca c. Veneris, Plin. 19, 154: concitatricem vim habet satyrion, Plin. 26, 96: invidia turbarum acerrima c., Amm. 21, 13, 12.

    lateinisch-deutsches > concitatrix

  • 53 conditrix

    conditrīx, trīcis, f. (Femin, zu 2. conditor), I) die Gründerin, Stifterin, c. dea, Chalcid. Tim. 24 C.: c. Romae, Marian. poët. bei Philarg. Verg. ecl. 1, 20: Carthaginis, Tert. apol. 50: Minerva Athenarum c., Eumen. pan. pro inst. schol. 9. § 4: urbium, Corp. inscr. Lat. 7, 759, 3. Serv. Verg. Aen. 2, 319: c. rerum. Augustin. ep. 118, 18: v. Abstr., praestantissima potentia caeli ac terrae c., Lact. 1, 5, 6: paupertas omnium civitatum c., Apul. apol. 18: c. ac moderatrix temporum divina providentia, Augustin. de ver. rel. 22. § 43. – II) die Beilegerin, Zuruheführerin, Macr. somn. Scip. 1, 11, 7.

    lateinisch-deutsches > conditrix

  • 54 condonatrix

    condōnātrīx, īcis, f. (Femin. zu *condonator), die Schenkerin, Iren. 4, 13, 4.

    lateinisch-deutsches > condonatrix

  • 55 conductrix

    conductrīx, trīcis, f. (Femin. zu conductor), die Mieterin, Pachterin usw., spät. ICt.

    lateinisch-deutsches > conductrix

  • 56 confectrix

    cōnfectrīx, trīcis, f. (Femin. zu confector), I) die Bereiterin, vis illa voluptatis c. commixtrixque seminum, Iulian. b. Augustin. c. Iul. op. imperf. 5, 11 in. – II) die Zerstörerin, c. rerum omnium vetustas, der alles zerstörende Zahn der Zeit, Lact. 7, 11, 5.

    lateinisch-deutsches > confectrix

  • 57 confirmatrix

    cōnfīrmātrīx, trīcis, f. (Femin. zu confirmator), die Bestätigerin, Gewährleisterin, Tert. de cor. mil. 4. Iul. Vict. art. rhet. 4. § 2 (wo die Hdschr. confirmatrix, Orelli u. Halm confirmatio); vgl. du Rieu sched. Vatic. p. 147.

    lateinisch-deutsches > confirmatrix

  • 58 conflictatrix

    cōnflīctātrīx, trīcis, f. (Femin. zu *conflictator), die Peinigerin, Tert. adv. Marc. 2, 14.

    lateinisch-deutsches > conflictatrix

  • 59 coniectrix

    coniectrīx, trīcis, f. (Femin. zu 2. coniector), die Traumdeuterin, Plaut. mil. 693.

    lateinisch-deutsches > coniectrix

  • 60 coniunctrix

    coniūnctrīx, īcis, f. (Femin. zu *coniunctor), die Verbinderin (Ggstz. separatrix), rerum, Augustin. de trin. 11, 10.

    lateinisch-deutsches > coniunctrix

См. также в других словарях:

  • FEMIN — femina, feminae, feminam, feminas …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • femin — (L). Female, of a woman …   Dictionary of word roots and combining forms

  • Fragrans Feminæ — Fragrans feminae Fragrans feminæ est une locution latine (de fragrantia, «odeur» et femina, «femme») référant à l odeur naturelle du corps d une femme, sans parfum. Elle peut être utilisée dans un sens favorable et poétique, mais également… …   Wikipédia en Français

  • Fragrans feminæ — Fragrans feminae Fragrans feminæ est une locution latine (de fragrantia, «odeur» et femina, «femme») référant à l odeur naturelle du corps d une femme, sans parfum. Elle peut être utilisée dans un sens favorable et poétique, mais également… …   Wikipédia en Français

  • Zigeunersprache — Zigeunersprache, 1) gehört zu den jüngern indischen Volksmundarten, deren Mutter das Sanskrit ist; doch hat sich die Sprache vielfach mit Elementen aus den Sprachen der verschiedenen Länder, in welchen die Zigeuner hausen, vermischt u. zerfällt… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Jean-Louis Vivès — Statue de Jean Louis Vivès à Madrid (Carbonell Huguet) …   Wikipédia en Français

  • Jean Louis Vivès — Statue de Jean Louis Vivès à Madrid (Carbonell Huguet) …   Wikipédia en Français

  • Joan Lluís Vives — Jean Louis Vivès Statue de Jean Louis Vivès à Madrid (Carbonell Huguet) …   Wikipédia en Français

  • Juan Luis Vives — Jean Louis Vivès Statue de Jean Louis Vivès à Madrid (Carbonell Huguet) …   Wikipédia en Français

  • Juan Luis Vivès — Jean Louis Vivès Statue de Jean Louis Vivès à Madrid (Carbonell Huguet) …   Wikipédia en Français

  • Juan Luís Vives — Jean Louis Vivès Statue de Jean Louis Vivès à Madrid (Carbonell Huguet) …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»