-
1 felicitas
fēlīcitās, ātis, f. (felix), I) die Fruchtbarkeit, arboris, Fronto ad amic. 2, 7. p. 195, 8 N.: terrae, Plin. ep. 3, 19, 5: Babyloniae, Plin. 18, 170. – II) übtr., das Beglücktsein, a) die glückliche Lage, die glücklichen Umstände, der glückliche Zustand, das glückliche Gedeihen, das Glück (Ggstz. miseriae), Domitiae familiae peculiaris quaedam f., Vell.: f. imperii, Vell.: rei publicae, Suet.: vocis, glückliches Organ, Quint.: rarā temporum felicitate, unter der seltenen Gunst der Zeiten, Tac.: perpetuā quādam felicitate usus ille excessit e vita, Cic. – Plur., incredibiles felicitates, Cic.: nimiae felicitates, Vell.: bonae felicitates, Ter.: aliorum gaudiis et felicitatibus invidere, Arnob. – personif., Felicitas, das Glück, als Gottheit, die in der 5. Region Roms einen Tempel hatte, der unter Klaudius niederbrannte, Cic. Verr. 4, 4. Suet. Tib. 5. Plin. 34, 69. Augustin. de civ. dei 4, 18 u. 23. Corp. inscr. Lat. 11, 1331: Felicitas publica, Acta fr. Arv. a. 60. Ian. 3. – b) das Glück, der glückliche Erfolg bei Handlungen, Unternehmungen, bes. im Kriege (Ggstz. calamitas), f. Helvetiorum, Caes.: Caesaris, Flor.: prima f. interrogantis, Haupterfolg, Quint.: rerum gestarum, Caes.: diei, Vell.: decem annorum, Liv.: f. magna, Nep.: summa, Caes.: rara, Quint.: nec in Italia meliore felicitate usus, Iustin.: pari felicitate in ea re usus, Nep.: felicitatem fortiter ferre, Quint.: felix fuit, si potest ulla in scelere esse felicitas, Cic.
-
2 felicitas
fēlīcitās, ātis, f. (felix), I) die Fruchtbarkeit, arboris, Fronto ad amic. 2, 7. p. 195, 8 N.: terrae, Plin. ep. 3, 19, 5: Babyloniae, Plin. 18, 170. – II) übtr., das Beglücktsein, a) die glückliche Lage, die glücklichen Umstände, der glückliche Zustand, das glückliche Gedeihen, das Glück (Ggstz. miseriae), Domitiae familiae peculiaris quaedam f., Vell.: f. imperii, Vell.: rei publicae, Suet.: vocis, glückliches Organ, Quint.: rarā temporum felicitate, unter der seltenen Gunst der Zeiten, Tac.: perpetuā quādam felicitate usus ille excessit e vita, Cic. – Plur., incredibiles felicitates, Cic.: nimiae felicitates, Vell.: bonae felicitates, Ter.: aliorum gaudiis et felicitatibus invidere, Arnob. – personif., Felicitas, das Glück, als Gottheit, die in der 5. Region Roms einen Tempel hatte, der unter Klaudius niederbrannte, Cic. Verr. 4, 4. Suet. Tib. 5. Plin. 34, 69. Augustin. de civ. dei 4, 18 u. 23. Corp. inscr. Lat. 11, 1331: Felicitas publica, Acta fr. Arv. a. 60. Ian. 3. – b) das Glück, der glückliche Erfolg bei Handlungen, Unternehmungen, bes. im Kriege (Ggstz. calamitas), f. Helvetiorum, Caes.: Caesaris, Flor.: prima f. interrogantis, Haupterfolg, Quint.: rerum gestarum, Caes.: diei, Vell.: decem annorum, Liv.: f. magna, Nep.: summa, Caes.: rara, Quint.: nec in Italia meliore felicitate usus, Iustin.: pari felicitate in ea re usus, Nep.: felicitatem fortiter ferre, Quint.:————felix fuit, si potest ulla in scelere esse felicitas, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > felicitas
-
3 felicitas
felicitas felicitas, atis f благополучие -
4 felicitas
felicitas felicitas, atis f счастье -
5 felicitas
felicitas felicitas, atis f успех, удача -
6 fēlīcitās
fēlīcitās ātis, f [1 felix], fertility, happiness, felicity, good-fortune, luck: in summo imperatore inesse felicitatem: incredibili felicitate, by a wonderful piece of luck, Cs.: non modo sapientiae, sed etiam felicitatis esse: rerum gestarum, Cs.: nisi felicitas in socordiam vertisset, Ta.: bonae Felicitates, T.: incredibilīs huic urbi felicitates adferre.—Person., Good Fortune.* * *luck, good fortune; happiness -
7 felicitas
fēlīcitas, ātis f. [ felix I \]1) плодородие ( terrae PJ)2) счастье, благополучие, благоденствие, благосостояние (rei publicae Su; temporum T); успех, удача, благополучный исход ( rerum gestarum Cs) -
8 Felicitas
1.fēlīcĭtas, ātis, f. [1. felix].I.(Acc. to felix, I.) Fruitfulness, fertility (post-Aug. and rare):II.felicitas major Babyloniae Seleuciae,
Plin. 18, 18, 47, § 170:terrae,
Plin. Ep. 3, 19, 6.—(Acc. to felix, II.) Happiness, felicity (the predom. signif. of the word; syn.: fortuna, fors, sors, fatum): neque enim quicquam aliud est felicitas, nisi honestarum rerum prosperitas, Cic. Fragm. ap. Amm. 21, 16:II. 2.fuit felix, si potest ulla in scelere esse felicitas,
id. Phil. 2, 24, 59; id. Brut. 96, 329:alii fortuna felicitatem dedit, huic industria virtutem comparavit,
Auct. Her. 4, 20, 27:reliquum est, ut de felicitate pauca dicamus,
good-fortune, luckiness, Cic. de Imp. Pomp. 16, 47; cf.:ego sic existimo in summo imperatore quatuor has res inesse oportere, scientiam rei militaris, virtutem, auctoritatem, felicitatem,
id. ib. 10, 28:felicitas in re,
id. Font. 15, 32; cf.:felicitatem Helvetiorum bello esse perspectam,
Caes. B. G. 1, 40, 13:ut paulum ad summam felicitatem defuisse videretur,
id. ib. 6, 43 fin.:quo simul atque intus est itum, incredibili felicitate Auster in Africum se vertit,
id. B. C. 3, 26 fin.:haec (mala) omnia subterfugere, non modo sapientiae, sed etiam felicitatis esse,
Cic. Lael. 10, 35:quasi non et felicitas rerum gestarum exercitus benevolentiam imperatoribus, et res adversae odia concilient,
Caes. B. C. 2, 31, 3.—In plur.:bonae felicitates,
Ter. Eun. 2, 3, 32:ea vis ipsa, quae saepe incredibiles huic urbi felicitates atque opes attulit,
Cic. Mil. 31, 84.— -
9 felicitas
1.fēlīcĭtas, ātis, f. [1. felix].I.(Acc. to felix, I.) Fruitfulness, fertility (post-Aug. and rare):II.felicitas major Babyloniae Seleuciae,
Plin. 18, 18, 47, § 170:terrae,
Plin. Ep. 3, 19, 6.—(Acc. to felix, II.) Happiness, felicity (the predom. signif. of the word; syn.: fortuna, fors, sors, fatum): neque enim quicquam aliud est felicitas, nisi honestarum rerum prosperitas, Cic. Fragm. ap. Amm. 21, 16:II. 2.fuit felix, si potest ulla in scelere esse felicitas,
id. Phil. 2, 24, 59; id. Brut. 96, 329:alii fortuna felicitatem dedit, huic industria virtutem comparavit,
Auct. Her. 4, 20, 27:reliquum est, ut de felicitate pauca dicamus,
good-fortune, luckiness, Cic. de Imp. Pomp. 16, 47; cf.:ego sic existimo in summo imperatore quatuor has res inesse oportere, scientiam rei militaris, virtutem, auctoritatem, felicitatem,
id. ib. 10, 28:felicitas in re,
id. Font. 15, 32; cf.:felicitatem Helvetiorum bello esse perspectam,
Caes. B. G. 1, 40, 13:ut paulum ad summam felicitatem defuisse videretur,
id. ib. 6, 43 fin.:quo simul atque intus est itum, incredibili felicitate Auster in Africum se vertit,
id. B. C. 3, 26 fin.:haec (mala) omnia subterfugere, non modo sapientiae, sed etiam felicitatis esse,
Cic. Lael. 10, 35:quasi non et felicitas rerum gestarum exercitus benevolentiam imperatoribus, et res adversae odia concilient,
Caes. B. C. 2, 31, 3.—In plur.:bonae felicitates,
Ter. Eun. 2, 3, 32:ea vis ipsa, quae saepe incredibiles huic urbi felicitates atque opes attulit,
Cic. Mil. 31, 84.— -
10 felicitas
счастье (1. 28 C. 5, 4. 1. 2 C. 11, 65).Латинско-русский словарь к источникам римского права > felicitas
-
11 felicitas
,atis fсчастье -
12 felicitas
, atis fсчастье, благополучие, процветание -
13 Felicitas temporum
Благоденствие эпохи.Тацит, "Агрикола", 1, 3.Этим выражением Тацит характеризует эпоху императоров Нервы (96-98 гг. н. э.) и Траяна (98-117 гг, н. э.), наступившую после деспотического правления Домициана.Все уже вкусили "доблего" жития, и оно, наконец, надоело... Что делать? Род людской неблагодарен и злонравен. Felicitas temporum откланивается... нужен реванш... есть потребность в реакции. (Н. С. Лесков, Зимний день (пейзаж и жанр).)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Felicitas temporum
-
14 Rara temporum felicitas, ubi quae velis sentīre et quae sentias dicere licet
Редкое счастливое время, когда можно думать, что хочешь и говорить, что думаешь.Тацит, "История", I, 1 - о временах правления императоров Нервы и Траяна.Действительным, радикальным излечением цензуры было бы ее уничтожение, ибо негодным является само это учреждение, а ведь учреждения более могущественны, чем люди. Наше мнение может быть верным или нет, но во всяком случае благодаря новой инструкции прусские писатели приобретают больше либо действительной свободы, либо идеальной, т. е. больше сознания. Rara temporum felicitas, ubi quae velis sentire et quae sentias dicere licet. (К. Маркс, Заметки о новейшей прусской цензурной инструкции.)Не могу без самой глубокой грусти вспомнить об Андрее Парфеновиче [ Заблоцком-Десятовском ], которого кончина меня так поразила. Вчера был у него, но опоздал к панихиде и приехал, когда началось бальзамирование. Искренно желаю Вам на новый год, чтоб в течение оного Вы могли сказать: Rara temporum felicitas, ubi sentire quod velis et quod sentias dicere licet. (А. В. Головнин - M. M. Стасюлевичу.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Rara temporum felicitas, ubi quae velis sentīre et quae sentias dicere licet
-
15 Hic habitat felicitas
-
16 Благоденствие эпохи
Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Благоденствие эпохи
-
17 crusta
[st1]1 [-] crusta, ae, f.: - [abcl][b]a - superficie, couche (de boue), écaille, croûte, écorce, écume (qui se forme sur les liquides). - [abcl]b - revêtement, enduit, incrustation, ornement en relief, marqueterie. - [abcl]c - coupe (à boire).[/b] - crusta panis, Plin.: croûte de pain. - crusta piscium, Plin.: l'écaille des poissons. - crusta ulceris, Cels.: croûte d'un ulcère. - crusta luti, Lucr.: couche de boue. - crusta ex fundo, Dig.: motte de terre. - crustā teguntur glandes, cute uvae, Plin.: les glands sont couverts d'une enveloppe, et les raisins d'une peau. - non est ista solida et sincera felicitas; crusta est et quidem tenuis, Sen. Prov. 6, 3: ce n'est pas là un bonheur solide et sûr; c'est un placage, et bien mince. [st1]2 [-] Crusta, ae, m.: Inscr. Crusta (nom d'homme).* * *[st1]1 [-] crusta, ae, f.: - [abcl][b]a - superficie, couche (de boue), écaille, croûte, écorce, écume (qui se forme sur les liquides). - [abcl]b - revêtement, enduit, incrustation, ornement en relief, marqueterie. - [abcl]c - coupe (à boire).[/b] - crusta panis, Plin.: croûte de pain. - crusta piscium, Plin.: l'écaille des poissons. - crusta ulceris, Cels.: croûte d'un ulcère. - crusta luti, Lucr.: couche de boue. - crusta ex fundo, Dig.: motte de terre. - crustā teguntur glandes, cute uvae, Plin.: les glands sont couverts d'une enveloppe, et les raisins d'une peau. - non est ista solida et sincera felicitas; crusta est et quidem tenuis, Sen. Prov. 6, 3: ce n'est pas là un bonheur solide et sûr; c'est un placage, et bien mince. [st1]2 [-] Crusta, ae, m.: Inscr. Crusta (nom d'homme).* * *Crusta, crustae. Virgil. Plin. Crouste.\Crusta. Plin. Le tais et couverture d'aucunes bestes et poissons de mer, comme la grosse escaille d'une tortue.\Crustae et emblemata argenti caelati. Cic. L'esmaillure.\Heliadum crustae capaces. Iuuen. Grandes tasses ou coupes faictes de crouste d'ambre.\Crustae parietum. Plin. Couverture et revestemens de parois et murailles qui se faisoyent anciennement de pieces tenvres et morceaulx de marbre, pour parement et ornement.\Crusta. Cels. La crouste d'une playe qui se reprend et referme.\Resoluere crustas puras. Cels. Enlever la crouste d'une playe sans rien escorcher. -
18 bracteatus
bracteātus, a, um [ bractea ]1) осыпанный золотыми блёстками или покрытый листовым золотом (lacunar, sellae Sid)3) золотисто-жёлтый, золотистый ( leo Sen)4) перен. блестящий лишь снаружи, обманчивый ( felicitas Sen) -
19 caducus
cadūcus, a, um [ cado ]1) близкий (склонный) к падению (vitis C; frons, flos O)3) преходящий, тленный, бренный, ничтожный (res humanae, corpus C; felicitas QC; spes O); недолговечный ( fama O)6) юр. оставшийся без наследника, выморочный, бесхозяйный (hereditas C; possessio Just)7) мед. падучийmorbus c. Ap — эпилепсия -
20 consequor
cōn-sequor, secūtus (sequūtus) sum, sequī depon.c. aliquem vestigiis C — идти за кем-л. по пятамc. aliquem usque ad fores Pl — последовать за кем-л. до дверей2) следовать во времени, наступатьbas prosperas res consecuta est subita commutatio Nep — за этим успехом внезапно последовала перемена3) проистекать, быть следствием4) следовать, придерживаться ( mediam viam L); подражать, следовать примеру (c. aliquem C)5) преследовать (hostes QC; copias Helvetiorum Cs; aliquem fugientem L)c. voluptates C — гнаться за наслаждениями6) нагонять, догонять (aliquem in itinere Pompejus ap. C); сравняться, догнать (aliquem aliqua re C, Nep); наверстать (quae praeterita erant superioribus diebus Col); выпадать на долю, настигать ( aliquem mors consecuta est Ter)summa felicitas Fabium consequitur Hirt — Фабию чрезвычайно везёт7)а) достигать, добиваться ( potentiam C)per quae si consĕqui potuimus, ut vita prorogetur... CC — если этим путём нам удастся продлить жизнь (больного)..б) добывать ( gloriam in rebus bellicis O)! стяжать (amplissimum nomen, laudem egregiam C); обрести ( dominationem Nep)usus, quem consecuti sumus C — приобретённый нами опытc. malignitatis famam PJ — приобрести репутацию злого человекав) выработать, развить ( eloquentiam C); одержать ( gloriosam victoriam C)ex aliquā re largiter c. bAfr — извлечь большую пользу из чего-л.8) выразить ( aliquid verbis C)9) понять, постичь, охватить ( aliquid memoriā C)aliquid conjectura c. Cs ар C — догадаться о чём-л
См. также в других словарях:
Felicitas — (auch Felizitas geschrieben) ist ein weiblicher Vorname. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft und Bedeutung 2 Varianten 3 Namensträgerinnen 4 Bedeutende Tage … Deutsch Wikipedia
Felicitas — Saltar a navegación, búsqueda Para la mártir cristiana, véase Felícitas. Felicitas portando un caduceo y una cornucopia, dos símblos de la salud y la riqueza, en esta moneda del emperador romano Valeriano. En la mitologí … Wikipedia Español
Felícitas — Saltar a navegación, búsqueda Imagen de Felícitas y sus siete hijos. De Crónicas de Nuremberg Felícitas (m. 175) fue una mártir cristiana. Felícitas era una noble matrona romana que consagraba su … Wikipedia Español
Felicitas — Felicitas, Felizitas lateinischer Ursprung, Bedeutung: die Glückliche. Namensträgerin: Hl. Felicitas, christliche Märtyrerin … Deutsch namen
Felicĭtas — (lat.), Glück, Glückseligkeit; als Personification dargestellt als Matrone mit Füllhorn, Getreidemaß u. Friedensstab; ihr Tempel in Rom stand in der fünften Region … Pierer's Universal-Lexikon
Felicĭtas — (auch Faustĭtas genannt), bei den Römern Göttin der Fruchtbarkeit und des glücklichen Erfolgs, dargestellt als Matrone mit Füllhorn, Schale oder Heroldsstab … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Felicitas — Felicĭtas, röm. Göttin der Glückseligkeit, dargestellt mit Heroldsstab und Füllhorn oder Ölzweig … Kleines Konversations-Lexikon
Felicitas [2] — Felicĭtas, Märtyrerin, eine Sklavin, die mit ihrer Herrin Perpetua in Karthago unter Septimius Severus hingerichtet wurde; die »Acta Perpetuae et Felicitatis« sind erhalten. – Vgl. Robinson (engl., 1891) … Kleines Konversations-Lexikon
Felicitas — Felicitas, lat., Glückseligkeit; Göttin der Glückseligkeit … Herders Conversations-Lexikon
Felicitas, St. — Felicitas, St., eine vornehme röm. Wittwe, welche mit ihren 7 Söhnen: Alexander, Felix, Januarius, Martial, Philipp, Silvan u. Vital den Martyrtod erlitt, nach Ruinart 150, nach Baronius und Tillemont um 164 bis 175 n. Chr. Aechte und unächte… … Herders Conversations-Lexikon
Felicitas — FELICITAS, átis, die Glückseligkeit, eine Göttinn der Römer, welcher im I. R. 666. (oder 680.) L. Lucullus einen desondern Tempel erbauete. Augustin. de C. D. l. IV. c. 18. & 23. & ad eum Vives l. c. L. Mummius mußte dazu auf eine listige Art die … Gründliches mythologisches Lexikon