-
1 faucher
-
2 faucher
faucher [fo∫e]➭ TABLE 1 transitive verba. [+ blé] to reap ; [+ herbe] to cutb. ( = abattre) [vent] to flatten ; [véhicule] to knock down* * *foʃe1) ( couper) ( avec une faucheuse) to mow, to cut; ( à la faux) to scythe2) ( abattre) [cyclone, explosion] to flatten [arbres, bâtiment]; [véhicule, tir] to mow down [personne]3) (colloq) ( voler) to pinch (colloq) GB, to steal [argent, place]* * *foʃe vt1) [herbe] to cut, [prés, blés] to mow2) (accidentellement) to cut down, [rafale, voiture] to mow down3) * (= voler) to pinch, to nick* * *faucher verb table: aimer vtr2 ( abattre) [cyclone, pluie, explosion] to flatten [arbres, bâtiment]; [véhicule, tir] to mow down [piéton]; la mort l'a fauché en pleine jeunesse death cut him down in the prime of youth;[foʃe] verbe transitif2. [renverser] to knock ou to mow down (separable)les cyclistes ont été fauchés par un camion the cyclists were knocked down by a lorry, a lorry ploughed into the cyclists3. [tuer] -
3 faucher
-
4 faucher
faucher [foosĵee]II 〈 overgankelijk werkwoord〉1 maaien ⇒ af-, wegmaaien2 neermaaien ⇒ wegrukken, dodenv1) maaien2) neermaaien, doden3) gappen, jatten5) omverrijden -
5 faucher
faucherčmajznout (fam.)srazit (sport.)kositseknout (fam.)pokositšlohnout (fam.)podtrhnout (sport.)sekatpodrazit (sport.) -
6 faucher
vt., couper le blé ou le foin ; faucarder: sayé (Albertville.021b), seyé (Notre-Dame-Be.), sèyé (021a, Aillon-V., Aix.017, Arvillard, Chambéry, Crest- Voland, Giettaz.215, Montagny-Bozel, St-Nicolas-Cha., Thoiry, VAU.), sèyézh (St- Martin-Porte.203), séyî (Bogève, Cordon.083), sèyî (Albanais.001, Annecy.003, Megève, Thorens-Gl., Tignes, Villards-Thônes), sêyî (Samoëns, Saxel.002, Thônes.004), sihî (Morzine.081), C.1, R.1 ; KOPÂ < couper> (001,021.VAU.). - E.: Courir, Fauchée, Foutre.A1) faucher (avec une faux) ; marcher en fauchant (ep. du cheval, ou de l'homme, qui, en avançant un pied, lui fait décrire un demi-cercle) ; (BEA. et Albertville) marcher vite: DÂLYÎ vt. (001,003,004, Balme-Si., Juvigny) / -é (021), R. => Faux. - E.: Mettre, Trace.A2) faucher une herbe rare ou courte: lèshî < lécher>, vt. (002).A3) faucher à la ficelle, faucher le blé comme le foin, (le blé coupé forme un andain étroit, un cordon où les tiges sont couchées les unes sur les autres): sêyî à la fissèla (002).A4) faucher à plat, faucher en faisant tomber les épis les uns à côté des autres (pour cela on adapte une verge sur la faux): sêyî à pla (002).A5) empiéter en fauchant sur le champ du voisin: aboshî vi. (002), R. Bouche ; moushî (081), R.2, D. => Coucher.A6) faucher très mal (en laissant des loups), saccager // saboter faucher en fauchant ; laisser des brins d'herbe sur le pré en fauchant mal: ésharbotâ, C. al ésharbôte < il saccage> vt. (001), R. => Hirsute ; kuplashyâ vi. (083).A7) commencer à faucher un pré le long des limites (pour éviter que la faucheuse piétine le foin): êr(è)yî (on prâ) vi. (001b | 001a, Cessens) ; fâre l'uvérto (Cordon).B1) n., touffe d'herbe (de foin) qui reste dans un pré mal fauché: koma < crinière> nf. (Cordon), kmà (Morzine.081). - E.: Défaut.B2) bande d'herbe (de foin) qu'on laissait entre deux prés en fauchant pour faire honte à qq. qui avait empiété sur votre terrain: moushà nf. (081), R.2 => moushî (ci-dessus) ; kmà < crinière> (081).--C.1-------------------------------------------------------------------------------------------------- Ind. prés.: (je) sèyo (001,203) ; (nous) sèyéne (Macôt-Plagne.189), sèyin (001, 203) ; (ils) sèyon (001,017). - Ind. fut.: (je) sèyezhê, sèyo pwè (203), sèrai (001) ; (nous) sèyin pwè (203), sèyin (189), sèrin (001). - Pp.: ms. sèyà (001,215) / séyà (083) / sèyò (203), mpl. -à (...) / -é (203), fs. -à (...) / -ò (203), fpl. -é (203) / -è (001) / -eu (083).--R.1-------------------------------------------------------------------------------------------------- sèyî < afr. seier / lang. DLF. sega < l. secare < couper>.------------------------------------------------------------------------------------------------------- -
7 faucher
foʃev1) mähen, être fauché comme les blés (fig) total pleite sein, total abgebrannt sein2) (fam) klauenfaucherfaucher [fo∫e] <1>1 (couper) mähen2 (abattre) Beispiel: faucher quelqu'un véhicule erfassen; (mortellement) überfahren; mort hinwegraffen; tirs niedermähen -
8 faucher
v -
9 faucher
v. trans.1. To 'nick', to 'pinch', to steal. On lul a fauché sa montrouse: Someone pinched his wristwatch.2. Se faire faucher: To 'snuff it', to 'croak', to die. Il s'est fait faucher à lafleur de l'âge: He cashed in his chips rather early in life. -
10 faucher
vt.1. коси́ть ◄-'сит, ppr. ко-►/с=;● faucher l'herbe sous les pieds à qn. — перейти́ pf. <перебега́ть/перебежа́ть> доро́гу кому́-л.faucher l'herbe (un pré) — коси́ть траву́ (луг);
2. (abattre) вали́ть ◄-'ит, ppr. aussi ва-►/по=, сбива́ть/сбить ◄-бью, -ёт►;le camion a fauché les piétons — грузови́к сбил пешехо́дов; les tirs des mitrailleuses fauchèrent les assaillants ∑ — наступа́ющие бы́ли ско́шены пулемётным огнёмles arbres ont été fauchés par le vent ∑ — ве́тер повали́л дере́вья, ∑ ве́тром повали́ло дере́вья;
3. pop. (voler) тащи́ть ◄-'ит►/ с=, сти́брить pf., стяну́ть ◄-'ет► pf. (pour un petit objet); уводи́ть/увести́;on m'a fauché ma voiture — у меня́ увели́ маши́ну
■ pp. et adj.- fauché -
11 faucher
v t1 جزَّ ['ӡazːa]2 renverser صدم [sʼa׳dama]◊Une voiture a fauché un piéton. — سيارة صدمت احد المشاة
3 fam سرق [sa׳raqa]◊On lui a fauché son porte-monnaie. — سُرقت حافظة نقوده
* * *v t1 جزَّ ['ӡazːa]2 renverser صدم [sʼa׳dama]◊Une voiture a fauché un piéton. — سيارة صدمت احد المشاة
3 fam سرق [sa׳raqa]◊On lui a fauché son porte-monnaie. — سُرقت حافظة نقوده
-
12 faucher
v. (lat. pop. °falcare) I. v.tr. 1. зем. кося, окосявам; 2. прен. убивам, погубвам, премахвам, покосявам; 3. нар. крада, открадвам, обирам; II. v.intr. 1. влача си предния крак (за кон); 2. обстрелвам; водя стрелба с изкуствено разсейване; Ќ être fauché останал съм без пари, нямам пукнат грош; faucher l'herbe sous les pieds de qqn. подливам вода на някого, измествам го. -
13 faucher
-
14 faucher
1. vt1) косить, скашивать2) сбить (напр., пешехода)3) разрушать, приводить в негодность; уничтожать2. vi1) волочить ногу ( о лошади)2) воен. вести стрельбу с искусственным рассеиванием -
15 faucher
гл.1) общ. приводить в негодность, скашивать, уничтожать, разрушать, сбить (напр., пешехода), косить, волочить ногу (о лошади)2) разг. стибрить, спереть, переть, тащить, сбондить, свистнуть, своровать, слимонить, слямзить, стырить, стянуть, уворовать, упереть, утянуть, стащить4) арго. воровать, красть -
16 faucher
احتشاختلساستلبتسرقجزحشحصدخلس -
17 faucher
-
18 faucher
1. kosić2. skosić3. żąć -
19 faucher
ruthuy. -
20 faucher
выкоситькосить
См. также в других словарях:
faucher — [ foʃe ] v. <conjug. : 1> • XIIe; lat. pop. °falcare, de falx, falcis « faux » I ♦ V. tr. 1 ♦ Couper avec une faux ou une faucheuse. Faucher des céréales, du blé. ⇒ moissonner. Faucher l herbe, le foin. Par ext. Faucher un pré (cf. Faire… … Encyclopédie Universelle
Faucher — ist der Familienname folgender Personen: Albert Faucher (1915–1992), kanadischer Ökonom und Historiker Françoise Faucher (* 1929), französisch kanadische Schauspielerin und Regisseurin Julius Faucher (1820–1878), deutscher Journalist, Freihändler … Deutsch Wikipedia
faucher — Faucher. v. act. Couper avec la faulx. Faucher de l avoine, de l orge. faucher les foins. faucher les prez. On dit fig. que La Mort fauche tout, que Le Temps fauche tout, pour dire, que La Mort & le Temps destruisent tout … Dictionnaire de l'Académie française
Faucher — Faucher, Fauché, Fauchié, Fauchier Deux solutions pour ce nom. Soit un nom de personne d origine germanique, Falchari (falco = faucon + hari = armée), soit celui qui fabrique des faux. La première solution est sans doute la bonne dans la plupart… … Noms de famille
faucher — Faucher, act. acut. C est couper avec la faulx, voyez Faulx. Ainsi dit on, Faucher les prez, les avoines, Falce desecare prata, Auenas falce demetere. Comme si vous disiez Falcare. Et par translation signifie despescher hastifvement et en brief… … Thresor de la langue françoyse
Faucher — (spr. Foscheh), Leon, geb. im Sept. 1804 zu Limoges, trat sehr jung in die akademische Laufbahn, begann 1830 seine publicistische Wirksamkeit, war Redacteur der Temps, dann des Constitutionel u. des Courrier français. 1842 wandte er sich zur… … Pierer's Universal-Lexikon
Faucher — (spr. fōschē), 1) Léon, franz. Publizist und Staatsmann, geb. 8. Sept. 1803 in Limoges, gest. 15. Dez. 1854 in Marseille, trieb anfangs in Paris philologische und archäologische Studien, wandte sich aber nach der Julirevolution der Journalistik… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Faucher — (Foscheh), Léon, geb. 1804 zu Limoges, jüd. Abkunft, Publicist, 1846 oppositionelles Mitglied der Deputirtenkammer, unter dem Präsidenten Minister, seit dem 2. Dezbr. 1851 von der polit. Bühne abgetreten … Herders Conversations-Lexikon
Faucher — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sur les autres projets Wikimedia : « Faucher », sur le Wiktionnaire (dictionnaire universel) Faucher Albert Faucher, économiste québécois… … Wikipédia en Français
faucher — vt. , couper le blé ou le foin ; faucarder : sayé (Albertville.021b), seyé (Notre Dame Be.), sèyé (021a, Aillon V., Aix.017, Arvillard, Chambéry, Crest Voland, Giettaz.215, Montagny Bozel, St Nicolas Cha., Thoiry, VAU.), sèyézh (St Martin… … Dictionnaire Français-Savoyard
faucher — (fô ché) v. a. 1° Couper les foins, la moisson avec la faux. Faucher l herbe. Il faut que le pré soit fauché demain. • Si par la crainte de ce mal [le mal mêlé au bien] on voulait ôter le bien, on renverserait tout, et on ferait aussi mal que … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré