-
1 famulus
fămŭlus, a, um asservi, soumis, obéissant. - famulus, i, m.: - [abcl]a - serviteur, esclave. - [abcl]b - ministre d'un dieu, prêtre. - famula, ae, f.: servante, suivante, esclave. - gén. plur. famulum, Stat. Val. Fl. - abl. plur. famulabus, Vulg. Aug. - si virtus famula fortunae est, Cic. Tusc. 5: si la vertu est l'esclave de la fortune.* * *fămŭlus, a, um asservi, soumis, obéissant. - famulus, i, m.: - [abcl]a - serviteur, esclave. - [abcl]b - ministre d'un dieu, prêtre. - famula, ae, f.: servante, suivante, esclave. - gén. plur. famulum, Stat. Val. Fl. - abl. plur. famulabus, Vulg. Aug. - si virtus famula fortunae est, Cic. Tusc. 5: si la vertu est l'esclave de la fortune.* * *Famulus, Adiectiuum. Ouid. Servant, Serf. -
2 famulus
famulus famulus, i m слуга -
3 famulus
famulus, a, um ( oskisch fam-el, altlat. famul; viell. zu altindisch dhāman-, Wohnstätte), dienend, aufwartend, turba, Sil.: Venus, eine Dienerin als Geliebte, Ov.: übtr.: vertex, aqua, Ov.: toga, Pompon. com. fr. – subst., a) famulus, ī, m., der Bediente, Diener eines Menschen, Cic., od. einer Gottheit, Cic.: so auch sacrorum, Ov.: famuli (Vulcani), Gesellen, Hor. – Vorkl. Nbf. famul, ī, m., Enn. ann. 313. Lucr. 3, 1033. – b) famula, ae, f., die Dienerin, Verg. u. Ov.: virtus f. fortunae est, Cic. – / Genet. Plur. synk. famulûm, Verg. Aen. 11, 34. Stat. Theb. 1, 554 u. 11, 327. Val. Flacc. 3, 20. – Abl. Plur. Femin. famulabus, Vulg. exod. 2, 5 (wo una e famulabus suis). Augustin. epist. 36, 4 (wo de tot famulis famulabusque Christi). Greg. hist. Franc. 9, 13. Vgl. Anecd. Helv. 94, 1.
-
4 famulus
famulus, a, um ( oskisch fam-el, altlat. famul; viell. zu altindisch dhāman-, Wohnstätte), dienend, aufwartend, turba, Sil.: Venus, eine Dienerin als Geliebte, Ov.: übtr.: vertex, aqua, Ov.: toga, Pompon. com. fr. – subst., a) famulus, ī, m., der Bediente, Diener eines Menschen, Cic., od. einer Gottheit, Cic.: so auch sacrorum, Ov.: famuli (Vulcani), Gesellen, Hor. – Vorkl. Nbf. famul, ī, m., Enn. ann. 313. Lucr. 3, 1033. – b) famula, ae, f., die Dienerin, Verg. u. Ov.: virtus f. fortunae est, Cic. – ⇒ Genet. Plur. synk. famulûm, Verg. Aen. 11, 34. Stat. Theb. 1, 554 u. 11, 327. Val. Flacc. 3, 20. – Abl. Plur. Femin. famulabus, Vulg. exod. 2, 5 (wo una e famulabus suis). Augustin. epist. 36, 4 (wo de tot famulis famulabusque Christi). Greg. hist. Franc. 9, 13. Vgl. Anecd. Helv. 94, 1. -
5 famulus
famulus adj. [2 FAC-], serving, serviceable: aquae, O.: vertex, O.—As subst m., a servant, attendant: parare famulos: famuli operum soluti, H.: Idaeae matris famuli: sacrorum, O.: famulūm manus, V.: parentis, i. e. a demon attendant, V.: redemptor cum famulis, workmen, H.* * *Ifamula, famulum ADJserving; serviceable; servile; subjectIIslave (male), servant; attendant -
6 famulus
1.fămŭlus, i (an archaic form famul, Enn. ap. Non. 110, 9; Lucr. 3, 1035 (al. 1048); for which cf. in the Oscan ‡ famel: famuli origo ab Oscis dependet, apud quos servus famel nominabatur, unde et familia vocata, Paul. ex Fest. p. 87, 5 Müll.), m., and fămŭla, ae ( gen. plur.:I.famulum,
Stat. S. 3, 4, 57; Val. Fl. 1, 752; 3, 20; 282) f. [Sanscr. root dhā, to lay, found; Gr. ti-thê-mi; Osc. faama, house, v. Curt. Gr. Etym. p. 254; cf. Corss. Ausspr. 1, 183], a servant, attendant; a maid - servant, handmaid (class.).Masc.:II.iis, qui vi oppressos imperio coërcent, sit sane adhibenda saevitia, ut heris in famulos,
Cic. Off. 2, 7, 24; Enn. ap. Fest. p. 229 Müll. (Ann. v. 157 ed. Vahl.); Plaut. As. 1, 3, 32; id. Mil. 2, 3, 80; id. Stich. 2, 2, 71; Cic. Lael. 15, 55; id. Tusc. 2, 21, 48; id. Rep. 2, 21; Verg. A. 1, 701; Hor. C. 3, 17, 16; Ov. H. 20, 79 et saep.:Idaeae matris famuli,
Cic. Leg. 2, 9, 21:sacrorum,
Ov. M. 3, 574:dei alumni (Silenus),
Hor. A. P. 239:sus erat infestae famulus vindexque Dianae,
Ov. M. 8, 272; cf. Verg. A. 5, 95;of Actaeon's hounds,
Ov. M. 3, 229; Vulg. Gen. 41, 12.—Fem.:2.quam famulae longe fugitant furtimque cachinnant,
Lucr. 4, 1176; Verg. A. 1, 703; 4, 391; Juv. 14, 81 al.:si virtus famula fortunae est,
Cic. Tusc. 5, 1, 2:res familiaris, quae est ministra et famula corporis,
id. ib. 1, 31, 75; Vulg. Gen. 12, 16.fămŭlus, a, um, adj. [1. famulus], serving, serviceable, servile ( poet.;perh. not ante-Aug.): aquae,
Ov. F. 1, 286:turbae,
Sil. 13, 360:dextrae,
Luc. 4, 207:manus,
Sil. 10, 647:artus,
Val. Fl. 1, 749:vertex,
Ov. Pont. 2, 2, 80:catenae,
Claud. in Ruf. 2, 386:ripae,
id. III. Cons. Hon. 203. -
7 famulus
I a, um [одного корня с familia ]прислуживающий, подвластный, покорный (aquae, sc. Rheni O; ripae Cld)II famulus, ī m.слуга, служитель, прислужник C, H, O -
8 famulus
раб (1. 1. 2. C. 1, 13).Латинско-русский словарь к источникам римского права > famulus
-
9 famulus
I.servant.II.serving, servile / a servant, slave. -
10 famulus
, i m слуга -
11 Gerbillus famulus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Gerbillus famulus
-
12 Mus famulus
-
13 famul
-
14 famula
-
15 famul
-
16 famula
-
17 famularis
famulāris, e [ famulus ]служительский, рабский (vestis C; fides VM) -
18 famulitium
ī n. [ famulus ]прислуга, челядь, дворня, рабы Ap, Spart, Macr -
19 famulor
-
20 Pater familias
= Pater familiaeОтец семейства; глава семьи, глава дома.Слово familia (собирательное от famulus "раб") первоначально означало "челядь", а в дальнейшем стало обозначать также "дом" как совокупность "господина" и "домашних".Плиний Младший, "Письма", V, 19, 1-2: Video quam molliter tuos habeas: quo simplicius tibi confitebor qua indulgentia meos tractem. Est mihi semper in animo - - et hoc nostrum "pater familiae". "Я вижу, как мягко держишь ты своих (рабов). Тем откровеннее признаюсь я тебе, с какой снисходительностью обращаюсь я со своими. Я всегда держу в сердце - - и наше выражение "отец семейства"."Древнейшая римская семья есть семья строго патриархальная. Она представляет замкнутый для внешнего мира круг, абсолютным владыкой и единственным представителем которого перед внешним миром является pater familias. - В более позднем праве, однако, положение свободных подвластных начинает уже значительно отличаться от положения рабов". И. А. Покровский, История римского права.Каждому здравомыслящему человеку должно претить - старание извлекать барыши из чужой храбрости, столь свойственное английскому pater familias, который, преспокойно сидя у себя дома и испытывая непреодолимое отвращение ко всему тому, что грозит ему малейшим шансом добиться военной славы, пытается приобщить себя к бесспорному, но все же не столь уж необыкновенному мужеству, проявленному при штурме Дели. (Ф. Энгельс, Взятие Дели.)Я сам, может быть, весною буду pater familiae: жена моя в том счастливом положении, в котором королева английская Виктория каждый год бывает по крайней мере раза два или три. (В. Г. Белинский - А. И. Герцену, 26.I 1845.)Понятия его [ Ж. Прудона ] о семейных отношениях грубы и реакционны, но и в них выражается не мещанский элемент горожанина, а скорее упорное чувство сельского pater familias'a, гордо считающего женщину за подвластную работницу, а себя за самодержавную главу. (А. И. Герцен, Былое и думы.)Она появилась на свет - с самой монгольской физиономией. Теперь орет, спит и ест с невероятной жадностью, или, как говорят наши акушерки, "жакает". Ну, вот я и pater familias, что и требовалось доказать. (А. И. Куприн - А. П. Чехову, перв. пол. января, 1903.)Он [ Томас Гуд ] любил литературу независимо от связи ее со своею торговой профессией и даже написал два романа (или две повести), в свое время читавшиеся, но теперь неизвестные и по заглавиям. Он женился на мисс Сандс, сестре одного гравера, и был хорошим pater familias. (M. Л. Михайлов, Юмор и поэзия в Англии. Томас Гуд.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Pater familias
См. также в других словарях:
Famulus — oder weiblich Famula (abgeleitet von lateinisch famulus/ a, Plural: famuli/ ae für „Gehilfe“, „Diener“, „Knecht , eigentlich „das Haus bewohnend“) steht für: einen Medizin oder Pharmaziestudenten, der ein in Deutschland und Österreich… … Deutsch Wikipedia
famulus — ⇒FAMULUS, subst. masc. Rare. Domestique, serviteur. « Mon famulus descend vous ouvrir, messieurs », dit il [le peintre] avec une intonation respectueuse (A. DAUDET, Tartarin Alpes, 1885, p. 76) : • ... une brute qui se contente d être mon… … Encyclopédie Universelle
Famulus — Famulus,der:⇨Assistent Famulus→Gehilfe … Das Wörterbuch der Synonyme
Famulus — Sm Medizinstudent im Krankenhauspraktikum per. Wortschatz fach. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. famulus Diener, Helfer , zunächst als Bezeichnung für Hilfskräfte akademischer Lehrer, dann Einengung auf den Bereich der Medizin. Familie. ✎ DF … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Famulus — »Medizinstudent während seiner praktischen Ausbildung«: Das seit dem 16. Jh. bezeugte Wort galt anfangs noch allgemein im Sinne von »akademischer Gehilfe (eines Hochschullehrers)«, später wurde es dann mehr und mehr auf den medizinischen Bereich… … Das Herkunftswörterbuch
FAMULUS — первый промышленный робот фирмы KUKA Roboter GmbH созданный в 1973 году. Это был первый в мире робот с шестью осями, управляемыми электромеханически. Ссылки История компании KUKA, 1973 год … Википедия
Famŭlus — (lat.), 1) Diener; 2) Student od. andere Person, welcher einem Professor allerhand Dienste für seine Vorlesungen leistet, z.B. den Studenten Plätze in dem Auditorium besorgt, dem Professor den etwa nöthigen Apparat zu den Vorlesungen herbeiträgt… … Pierer's Universal-Lexikon
Famŭlus — (Famulant, lat.), Diener, im Mittelalter Dienstmann, auch Schildknappe; später ein Student oder junger Doktor, der einem Professor für dessen Vorlesungen verschiedene Dienste leistet, z. B. ihm den nötigen Apparat zu den Vorlesungen herbeischafft … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Famulus — Famūlus (lat.), Diener; auf Universitäten Personen, meist Studenten, die einem Professor allerhand Dienste für seine Vorlesungen leisten … Kleines Konversations-Lexikon
Famulus — Famulus, ursprünglich ein Diener, auf Universitäten ein Studirender, der im Hörsale die Aufsicht über die Plätze hat und die Collegiengelder für den Professor eincasirt; ferner der Gehilfe eines Arztes, welcher noch nicht selbstständige Praxis… … Damen Conversations Lexikon
Famulus — Famulus, lat., Sklave; Diener; Student, der einem Professor Dienste bei Vorlesungen etc. leistet; der Diener an einem Gymnasium etc … Herders Conversations-Lexikon