falisty

См. также в других словарях:

• falisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający kształt fal, przypominający fale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Falista blacha. Faliste włosy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• falisty — 1. «przypominający pod jakimś względem fale; powyginany w kształcie fal» Falista blacha, tektura. Falisty eternit, ornament. Faliste płyty. Faliste włosy. 2. «odznaczający się lekkimi wzniesieniami; pagórkowaty» Falisty ląd, teren, kraj. Falisty… …   Słownik języka polskiego

• falisto — falistoiściej przysłów. od falisty a) w zn. 1: Chmury układały się falisto. b) w zn. 2: Ścieżka szła falisto …   Słownik języka polskiego

• falistość — ż V, DCMs. falistośćści, blm 1. rzecz. od falisty w zn. 1 Falistość powierzchni blachy, tektury. Falistość włosów. ∆ techn. Falistość wełny, włókien «sprężystość, rozciągliwość wełny, włókien, umożliwiająca spilśnianie, kędzierzawienie, układanie …   Słownik języka polskiego

• faliście — faliścieej przysłów. od falisty Pręty, sztabki gięte faliście. Zboże poruszało się faliście …   Słownik języka polskiego

• falować — ndk IV, falowaćluje, falowaćował, falowaćowany 1. «o wodzie: poruszać się wznosząc fale; powodować fale» Morze faluje. Wiatr lekko faluje powierzchnię jeziora. 2. «wznosić się i opadać; kołysać się, drgać» Kurtyna lekko falowała. Chorągiew faluje …   Słownik języka polskiego

• mora — I ż IV, CMs. morze 1. lm D. mor «jednobarwna tkanina, zwykle jedwabna, o falisto mieniącym się wzorze, używana na suknie wieczorowe, szaty liturgiczne, wstążki, do celów dekoracyjnych itp.» Suknia z czarnej mory. 2. blm «falisty układ włosów na… …   Słownik języka polskiego

• pagórkowaty — 1. «pokryty pagórkami, falisty; tworzący pagórek, biegnący po pagórkach» Pagórkowaty teren. 2. «kształtem, wyglądem przypominający pagórek; wypukły, pokryty wypukłościami» Pagórkowate ruiny zamku …   Słownik języka polskiego

• płynny — 1. «będący płynem, mający postać płynu, używany w postaci płynu; ciekły» Płynna masa, magma. Roztopiony, płynny metal, wosk. Paliwa płynne. Smary płynne. Pokarmy płynne. ∆ Gaz płynny «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie… …   Słownik języka polskiego

• pokręcić — dk VIa, pokręcićcę, pokręcićcisz, pokręcićkręć, pokręcićcił, pokręcićcony rzad. pokręcać ndk I, pokręcićam, pokręcićasz, pokręcićają, pokręcićaj, pokręcićał, pokręcićany 1. «kręcąc obrócić kilka razy» Pokręcić korbkę a. korbką, kurek, śrubę. ◊… …   Słownik języka polskiego

• sfalować — dk IV, sfalowaćluję, sfalowaćlujesz, sfalowaćluj, sfalowaćował, sfalowaćowany 1. «utworzyć, spowodować fale» Wiatr sfalował wody zatoki. 2. częściej w imiesł. biernym «ułożyć w fale, w fałdy, nadać kształt falisty; pofałdować» Sfalować włosy.… …   Słownik języka polskiego