-
1 factiose
factĭōsē, adv., v. factiosus fin. -
2 factiosus
factĭōsus, a, um, adj. [factio, II.], that has or seeks to form a party, powerful or eager for power, factious, seditious (class.;syn.: perduellis, seditiosus, tumultuosus, turbulentus, potens, praepotens): homo dives, factiosus,
a demagogue, Plaut. Aul. 2, 2, 50:potens et factiosus,
Auct. Her. 2, 26, 40:homo (with potens),
Nep. Ages. 1:exsistunt in re publica plerumque largitores et factiosi, ut opes quam maximas consequantur, et sint vi potius superiores quam justitia pares,
Cic. Off. 1, 19, 64:non divitiis cum divite, neque factione cum factioso, certabat,
Sall. C. 54, 5; id. J. 31, 15 Dietsch:vel optimatium vel factiosa tyrannis illa vel regia, etc.,
i. e. oligarchical, Cic. Rep. 1, 29, 45: linguă factiosi, busy with the tongue, i. e. promising a great deal, Plaut. Bacch. 3, 6, 13.— Comp.:mulier,
Aur. Vict. Caes. 21.— Sup.:quisque,
Plin. Ep. 4, 9, 5. —
См. также в других словарях:
factiose — † factiˈose, a. Obs. rare 0. [ad. L. factiōs us: see next.] ‘Given or inclinable to faction, seditious’ (1727 Bailey, vol. II.) … Useful english dictionary
факциозный — ая, ое. factieux, euse adj., > нем. factiöse. един., полит. Групповой, оппозиционно относящийся к партии. Центристская партия оказывает часто действительно одну факциозную оппозицию, ведя часто длинныя прения ради одной только оппозиции. РМ… … Исторический словарь галлицизмов русского языка