Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

fūlīgo

  • 1 fuligo

    fūlīgo, ĭnis, f. [st2]1 [-] suie. [st2]2 [-] Quint. fumée épaisse. [st2]3 [-] le noir, la galène (pour teindre les sourcils). [st2]4 [-] Gell. obscurité.    - fuligo lucubrationum oratori bibenda, Quint. 11: il faut que l'orateur respire l'épaisse fumée des longues veilles.    - verborum et argutiarum fuligo, Gell. 1, 2, 7: obscurité d'un discours captieux.
    * * *
    fūlīgo, ĭnis, f. [st2]1 [-] suie. [st2]2 [-] Quint. fumée épaisse. [st2]3 [-] le noir, la galène (pour teindre les sourcils). [st2]4 [-] Gell. obscurité.    - fuligo lucubrationum oratori bibenda, Quint. 11: il faut que l'orateur respire l'épaisse fumée des longues veilles.    - verborum et argutiarum fuligo, Gell. 1, 2, 7: obscurité d'un discours captieux.
    * * *
        Fuligo, pen. prod. fuliginis, foem. gen. Plin. Suye.
    \
        Fuligo lucubrationum bibenda. Quintil. Qui veult devenir grand orateur et scavant, il fault boire de la fumee et de la suye des lampes, Il fault estudier non seulement de jour, mais aussi de nuict à la lampe.
    \
        Verborum et argutiarum fuliginem ob oculos audientium iacere. Gellius. Offuscation et obscurité de parolles.

    Dictionarium latinogallicum > fuligo

  • 2 fuligo

    fūlīgo, ĭnis, f. [cf. fumus; v. Fick, Vergl. Wörterb. p. 104], soot.
    I.
    Lit.:

    os oblitum fuligine,

    Plaut. Poen. 5, 4, 36:

    quasi fuligine abstersa,

    Cic. Phil. 2, 36, 91; Col. 11, 3, 60; Verg. E. 7, 50:

    lucubrationum bibenda,

    Quint. 11, 3, 23:

    (haerens) nigro fuligo Maroni,

    Juv. 7, 227.—
    B.
    Transf., black paint (= stibium):

    supercilium madidā fuligine tactum,

    Juv. 2, 93.—
    * II.
    Trop., paint:

    atra verborum et argutiarum fuligine ob oculos audientium jacta,

    Gell. 1, 2, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > fuligo

  • 3 fuligo

    fulīgo, inis f. [одного корня с fumus ]
    1) сажа, копоть Lcr, C
    fuliginem lucubrationum bibĕre Qглотать копоть лампы (т. е. проводить ночи за занятиями)
    2) косметическая чёрная краска (для бровей и ресниц) J
    3) перен. тьма

    Латинско-русский словарь > fuligo

  • 4 fuligo

    fūlīgo, ginis, f. (altind. dhūlī, Staub), I) der Ruß, Cic. u.a.: f. fornicis, Sen. rhet.: des Lichtes, lucubrationum (bei nächtlichen Studien), Quint. 11, 3, 23. – bildl., verborum et argutiarum, Gell. 1, 2, 7. – II) übtr. die Schwärze zum Schminken (gew. stibium, w. s.), Iuven. 2, 93.

    lateinisch-deutsches > fuligo

  • 5 fuligo

    fūlīgo, ginis, f. (altind. dhūlī, Staub), I) der Ruß, Cic. u.a.: f. fornicis, Sen. rhet.: des Lichtes, lucubrationum (bei nächtlichen Studien), Quint. 11, 3, 23. – bildl., verborum et argutiarum, Gell. 1, 2, 7. – II) übtr. die Schwärze zum Schminken (gew. stibium, w. s.), Iuven. 2, 93.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fuligo

  • 6 fūlīgō

        fūlīgō inis, f    [FAV-], soot: fuligine abstersā: postes fuligine nigri, V.— Black paint: madida, Iu.
    * * *
    soot; lamp-black

    Latin-English dictionary > fūlīgō

  • 7 favillacius

    favillācius (-ceus), a, um [ favilla ]

    Латинско-русский словарь > favillacius

  • 8 fuliginatus

    fūlīginatus, a, um [ fuligo ]
    чернёный (stibio fuliginati, sc. oculi Hier)

    Латинско-русский словарь > fuliginatus

  • 9 fuligineus

    fūlīgineus, a, um [ fuligo ]

    Латинско-русский словарь > fuligineus

  • 10 foligo

    fōlīgo, s. fūlīgo.

    lateinisch-deutsches > foligo

  • 11 fuliginatus

    fūlīginātus, a, um (fuligo), berußt = schwarz gefärbt, orbes (oculorum) stibio fuliginati, Hieron. epist. 54, 7.

    lateinisch-deutsches > fuliginatus

  • 12 fuligineus

    fūlīgineus, a, um (fuligo), dem Ruße ähnlich, rußig, nubes, Petron. 108, 2: color, Arnob. 7, 50.

    lateinisch-deutsches > fuligineus

  • 13 fuliginosus

    fūlīginōsus, a, um (fuligo), voll Ruß, berußt, lares, Prud. perist. 10, 261.

    lateinisch-deutsches > fuliginosus

  • 14 stibi

    stibi u. (selten) stimmi, is, n. u. stibium, iī, n. (στίβι u. στίμμι), I) das Spießglas, Form stibi, Cels. 5, 19, 28 u. 20, 5; 6, 6, 5 6 u.a. Plin. 12, 43 u.a.: Form stimmi (stimi), Plin. 33, 101: Form stibium, Scrib. Larg. 23 u. 24. – II) meton., ein Pulver aus geröstetem Spießglaserz, das wie Ruß (fuligo) aussah und von den Frauen aus die Augenbrauen gestrichen wurde, um sie schwarz zu färben, die Augenschwärze, bei den heutigen Orientalinnen Surmé gen., orbes oculorum stibio fuliginati, Hieron. epist. 54, 7: oculos stibio depingere, Vulg. 4. regg. 9, 30. Heges. 4, 25, 2: oculos pingere stibio, Vulg. Ierem. 4, 30: oculos stibio circumlinere, Vulg. Ezech. 23, 40: faciem purpurisso et cerussā et stibio depingere, Hieron. epist. 108, 15: unguere oculos non stibio diaboli sed collyrio Christi, Cypr. de op. et eleem. 14 extr.

    lateinisch-deutsches > stibi

  • 15 foligo

    fōlīgo, s. fuligo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > foligo

  • 16 fuliginatus

    fūlīginātus, a, um (fuligo), berußt = schwarz gefärbt, orbes (oculorum) stibio fuliginati, Hieron. epist. 54, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fuliginatus

  • 17 fuligineus

    fūlīgineus, a, um (fuligo), dem Ruße ähnlich, rußig, nubes, Petron. 108, 2: color, Arnob. 7, 50.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fuligineus

  • 18 fuliginosus

    fūlīginōsus, a, um (fuligo), voll Ruß, berußt, lares, Prud. perist. 10, 261.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fuliginosus

  • 19 stibi

    stibi u. (selten) stimmi, is, n. u. stibium, iī, n. (στίβι u. στίμμι), I) das Spießglas, Form stibi, Cels. 5, 19, 28 u. 20, 5; 6, 6, 5 6 u.a. Plin. 12, 43 u.a.: Form stimmi (stimi), Plin. 33, 101: Form stibium, Scrib. Larg. 23 u. 24. – II) meton., ein Pulver aus geröstetem Spießglaserz, das wie Ruß (fuligo) aussah und von den Frauen aus die Augenbrauen gestrichen wurde, um sie schwarz zu färben, die Augenschwärze, bei den heutigen Orientalinnen Surmé gen., orbes oculorum stibio fuliginati, Hieron. epist. 54, 7: oculos stibio depingere, Vulg. 4. regg. 9, 30. Heges. 4, 25, 2: oculos pingere stibio, Vulg. Ierem. 4, 30: oculos stibio circumlinere, Vulg. Ezech. 23, 40: faciem purpurisso et cerussā et stibio depingere, Hieron. epist. 108, 15: unguere oculos non stibio diaboli sed collyrio Christi, Cypr. de op. et eleem. 14 extr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > stibi

  • 20 bibo

    1.
    bĭbo, bĭbi (post-class. part. fut. bĭbĭtūrus, Hier. Isa. 8, 25, 8; Vulg. Matt. 20, 22; id. Act. 23, 12; Cassiod. Hist. Eccl. 1, 1; part. perf. bĭbĭtus, a, um, Cael. Aur. Chron. 4, 3, 60; Capitol. Ver. 5, 3; Aem. Mac. c. de Porro; Plin. Val. 2, 18; inf. apocop. biber, Cato, Titin., and Fannii Annal. ap. Charis. p. 99), 3, v. a. [root bi; Gr. pi-, pinô, pepôka; whence Lat. poto, as if from po; Sanscr. pī; Slav. piti; Lith. pota], to drink (usually from thirst, a natural want; poto, to drink from passion, habit, etc.; but poto is occasionally used of water, etc., e. g. Plin. 11, 37, 68, § 179; cf.:

    bibere naturae est, potare luxuriae,

    Isid. Diff. 1. 74; and the partt. potus and potatus are regularly used instead of the partt. of bibo).
    I.
    With acc.
    1.
    Of the liquid drunk:

    per aestatem boves aquam bonam et liquidam bibant semper curato,

    Cato, R. R. 73:

    jejunus heminam bibito,

    id. ib. 126:

    si voles vinum Choum bibere, licebit bibas,

    id. ib. 48: eapse merum condidicit bibere;

    foribus dat aquam quam bibant,

    Plaut. Curc. 1, 3, 4:

    vicit vinum quod bibi,

    Ter. Eun. 4, 5, 1:

    Darius in fugā cum aquam turbidam bibisset,

    Cic. Tusc. 5, 34, 97:

    patrono malo suadebat ut mulsum frigidum biberet,

    id. de Or. 2, 70, 282:

    viveret, nisi illud (i. e. venenum) bibisset,

    Quint. 8, 5, 31:

    bibo aquam,

    id. 6, 3, 93:

    cur apud te vinum aetate tuā vetustius bibitur?

    Sen. Vit. Beat. 17, 2:

    nisi Hy. mettia mella Falerno Ne biberis diluta,

    Hor. S. 2, 2, 15:

    et Veientani bibitur faex crassa rubelli,

    Mart. 1, 103, 9:

    lac bibere,

    to suck, Ov. Am. 3, 10, 22; id. M. 9, 377; 9, 615.—Also nutricem bibere (i. e. lac de nutrice), App. M. 2, p. 115, 29.— Poet.;

    Caecubam... Tu bibes uvam (i. e. vinum),

    Hor. C. 1, 20, 10:

    in usu radix tantum duabus drachmis bibenda (i. e. sucus radicis),

    Plin. 25, 6, 30, § 67.—
    2.
    Pocula or cyathos bibere.
    (α).
    Poet., = vinum (cf. pinein kratêras):

    tristia cum multo pocula felle bibat,

    Tib. 1, 5, 50:

    ipse bibebam Sobria suppositā pocula victor aquā,

    id. 1, 6, 28:

    plura pocula = plus vini,

    id. 1, 9, 59; so,

    nomismata and aera,

    id. 1, 26, 3.—
    (β).
    Of the number of cups drunk at a merry-making: vide quot cyathos bibimus: St. Tot quot digiti sunt tibi in manu, Plaut. Stich. 5, 4, 24.—Esp. of the custom of drinking names, i. e. as many cups as there are letters in a name proposed; the number is frequently expressed by fractional parts of the as (uncia = a cyathus;

    quincunx = 5 cyathi, etc.): quincunces et sex cyathos bessemque bibamus, Gaius ut fiat, Julius, et Proculus,

    Mart. 11, 36, 7:

    crebros ergo licet bibas trientes,

    id. 1, 106, 8:

    diluti bibis unciam Falerni,

    id. v. 3 (cf. with potare:

    sextantes et deunces,

    id. 12, 28).—Hence, nomen bibere, Julium, etc., bibere:

    ut jugulem curas, nomen utrumque bibam,

    Mart. 8, 57, 26:

    Laevia sex cyathis, septem Justina bibatur, Quinque Lycas, Lyde quattuor, Ida tribus,

    id. 1, 71, 1 sq.:

    Astyanacta bibes,

    id. 8, 6, 16.—
    3.
    Fluvium, undam, pruinas bibere ( poet.).
    (α).
    = aquam ex flumine bibere:

    priusquam Pabula gustassent Trojae Xanthumque bibissent,

    Verg. A. 1, 473:

    jam crassus torrens bibitur tamen,

    Stat. Th. 4, 821:

    puram bibis amnibus undam,

    Claud. Laud. Herc. 74.—
    (β).
    Trop., to arrive at the region of the river:

    non illum nostri possunt mutare labores, Nec si... Hebrumque bibamus Sithoniasque nives... subeamus (i. e. si Thraciam adeamus),

    Verg. E. 10, 65:

    ante... Aut Ararim Parthus bibet, aut Germania Tigrim Quam, etc.,

    sooner will the Parthians come to Germany, or the Germans to the country of the Parthians, id. ib. 1, 63:

    turbaque Phasiacam Graia bibistis aquam,

    Ov. H. 12, 10.—Hence,
    (γ).
    Qui flumen bibunt, = the inhabitants of the country through which the river passes:

    qui Tiberim Fabarimque bibunt,

    Verg. A. 7, 715:

    qui profundum Danubium bibunt,

    Hor. C. 4, 15, 21:

    qui Nilum ex ipso protinus ore bibunt,

    Mart. 7, 88, 6:

    populosque bibentes Euphraten,

    Luc. 8, 213:

    qui te, Nile, bibit, Claud. Prob. et Olybr. 38.—So of an inland sea: caesamque bibens Maeotin Alanus,

    Claud. in Rufin. 1, 812.—Of a single person:

    extremum Tanaim si biberes, Lyce,

    Hor. C. 3, 10, 1.—Similarly, montium pruinas bibere, of the rivers fed by a mountain range:

    amniumque... quicunque Odrysias bibunt pruinas,

    Mart. 10, 7, 2: fluvios qui... Alpinasque bibunt de more pruinas, Claud. Prob. et Olybr. 255.—
    4.
    Bibere aquas, to be drowned:

    neu bibat aequoreas naufragus hostis aquas,

    Ov. H. 7, 62.— Transf., of ships, to founder, to be wrecked: o utinam... Argo funestas pressa bibisset aquas! Ov. Am. 2, 11, 6.—
    5.
    Sanguinem or cruorem bibere.
    (α).
    Sanguinem, in a figurative sense, = sanguinem sitire:

    cujus sanguinem (Antonium) non bibere censeatis? (sitire, animo bibere),

    Cic. Phil. 11, 5, 10.—
    (β).
    Cruorem bibere, to draw blood, to kill:

    hasta virgineum alte bibit acta cruorem,

    Verg. A. 11, 803; Claud. in Rufin. 1, 78.—
    6.
    Transf. to things other than liquids.
    a.
    Of concrete things: dixit et ardentes avido bibit ore favillas, breathed in, drew in (of the sparks of a funeral pyre), Mart. 1, 42, 5:

    vigilandae noctes et fuligo lucubrationum bibenda,

    inhale, Quint. 11, 3, 23.—
    b.
    Figuratively, of abstract things.
    (α).
    = cupideaudire, legere:

    pugnas et exactos tyrannos... bibit aure vulgus,

    eagerly listens to, Hor. C. 2, 13, 32:

    incipe: suspensis auribus ista bibam,

    Prop. 3, 4, 8: hinc ille justitiae haustus bibat, imbibe (by reading) the love of justice, Quint. 12, 2, 31: illa divino fruitur sermone parentis, maternosque bibit mores, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 231.—
    (β).
    To imbibe, be affected with:

    infelix Dido, longumque bibebat amorem,

    Verg. A. 1, 749:

    totisque novum bibit ossibus ignem,

    the fire of love, Stat. Achill. 1, 303.—
    (γ).
    To draw out, exhaust: nudae illae artes omnem sucum ingenii bibunt, Quint. prooem. 24.—
    c.
    To swallow, i. e. forget:

    quamquam ego vinum bibo, mandata hau consuevi simul bibere una,

    Plaut. Pers. 2, 1, 3. —
    7.
    Transf., of inanim. subjects, to absorb liquids, draw, imbibe them:

    id si feceris metreta oleum non bibet,

    Cato, R. R. 100. —So trop.:

    claudite jam rivos... sat prata biberunt,

    Verg. E. 3, 111:

    inriguumque bibant violaria fontem,

    id. G. 4, 32:

    quae (terra) bibit humorem,

    absorbs moisture, id. ib. 2, 218:

    amphora fumum bibere instituta,

    Hor. C. 3, 8, 11:

    mista bibunt molles lacrimis unguenta favillae,

    Ov. F. 3, 561:

    tunc bibit irriguus fertilis hortus aquas,

    Tib. 2, 1, 44:

    lanarum nigrae nullum colorem bibunt,

    take no color, Plin. 8, 48, 73, § 193; so,

    candorem (i. e. colorem candidum) bibere,

    id. 31, 11, 47, § 123: arcus bibit (aquas) and nubes bibunt (aquas), the rainbow, the clouds draw water (according to a popular belief among the ancients):

    cur bibit arcus aquas?

    Prop. 3, 5 (4, 4), 32:

    et bibit ingens Arcus,

    Verg. G. 1, 380.—And, jestingly, of an old woman given to drink: ecce autem, bibit arcus;

    hercle, credo, hodie pluet,

    Plaut. Curc. 1, 2, 39 (44):

    unde aures nubesque bibunt atque imbrifer arcus,

    Stat. Th. 9, 405.—So with object understood:

    bibite, festivae fores,

    with reference to the wine spilled, Plaut. Curc. 1, 1, 88:

    palma toto anno bibere amat, i. e. aquam,

    Plin. 13, 4, 7, § 28.—
    II.
    Absol. (the obj. acc. understood).
    a.
    Sc. aquam:

    nec sitis est exstincta priusquam vita bibendo (of those seized by the plague),

    Ov. M. 7, 569.—
    b.
    Of liquids in general:

    numquam sitiens biberat,

    Cic. Tusc. 5, 34, 97:

    edendi mihi erit bibendique finis desideria naturae restinguere,

    Sen. Vit. Beat. 20, 5:

    ut nec bibant sine ambitione, nec edant,

    id. ib. 12, 5:

    conducit inter cibos bibere,

    Plin. 23, 1, 23, § 41:

    vino debemus homines quod soli animalium non sitientes bibimus,

    id. 23, 1, 23, § 42.—
    c.
    Esp. of wine:

    es, bibe, animo obsequere mecum,

    Plaut. Mil. 3, 1, 82:

    quamquam illud est dulce, esse et bibere,

    id. Trin. 2, 1, 37:

    jam diu factum postquam bibimus: nimis diu sicci sumus,

    id. Pers. 5, 2, 45; id. Poen. 4, 2, 13:

    decet luxuriosum bibendo mori,

    Quint. 8, 5, 23:

    ut jejuni biberent,

    Plin. 14, 28 med.Pass. impers. bibitur, they drink, he drinks, people drink:

    dies noctisque estur, bibitur,

    Plaut. Most. 1, 3, 78:

    ab tertiā horā bibebatur, ludebatur, vomebatur,

    Cic. Phil. 2, 41, 104:

    bibitur usque eo dum de solio ministretur,

    id. Pis. 27, 67.—
    III.
    With adverbs or adverbial phrases.
    a.
    Of manner:

    jucundius bibere,

    Cic. Tusc. 5, 34, 97; id. Att. 13, 52, 1:

    large,

    Plin. 10, 34, 52, § 105:

    fit invitatio ut Graeco more biberetur, i. e. propinando,

    Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66.—
    b.
    With num. adv. denoting the number of cups:

    jam bis bibisse oportuit,

    Plaut. Bacch. 4, 3, 122:

    sic ago, semel bibo,

    id. Rud. 3, 6, 46:

    plus quam deciens, Sextiliane, bibis,

    Mart. 1, 26, 10:

    quare bis deciens, Sextiliane bibis?

    id. 1, 11, 2.—
    IV.
    With abl. or prep. and abl.
    1.
    Of the liquid, river, etc.:

    de eo vino... bibito ante cenam,

    Cato, R. R. 114: a fonte bibatur... [p. 236] an lacu, Mart. 9, 99, 9:

    ab amne,

    id. 12, 11:

    ex aquā,

    Prop. 2, 30, 32:

    ex fonte,

    id. 4, 4, 14.—
    2.
    Of the vessel.
    (α).
    Abl.:

    gemmā, i. e. poculo ex gemmā facto,

    Verg. G. 2, 506:

    caelato = e poculo caelato,

    Juv. 12, 47:

    conchā,

    id. 6, 304:

    fictilibus,

    id. 10, 25:

    testā,

    Mart. 3, 82, 3:

    vitro,

    id. 1, 37, 2; 4, 85, 1:

    ossibus humanorum capitum,

    Plin. 7, 2, 2, § 12.—And bibere understood:

    poscunt majoribus poculis, i. e. bibi,

    Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66.—
    (β).
    With ex: ex solido auro, L. Varius ap. Macr. 6, 1:

    e gemmā,

    Prop. 3, 3, 26.—
    (γ).
    With in:

    hac licet in gemmā bibas,

    Mart. 14, 120:

    in Priami calathis,

    id. 8, 6, 16:

    in auro,

    Sen. Thyest. 453:

    in argento potorio,

    Dig. 34, 12, 21:

    in ossibus capitum,

    Flor. 3, 4, 2.—
    V.
    Particular phrases.
    1.
    Bibe si bibis = bibe nunc, si omnino bibere vis, a formula urging to drink, Plaut. Stich. 5, 4, 33; 5, 4, 51 (cf.:

    age, si quid agis,

    id. ib. 5, 4, 35).—
    2.
    Dare bibere, to give to drink, a Grecism, perh. only in the foll. passages: date illi biber, Titin ap. Charis. p. 99 P. (Com. Rel. v. 78 Rib.):

    jubebat biber dari, Fann. Ann. ib: bibere da usque plenis cantharis,

    Plaut. Pers. 5, 2, 40 (45):

    quod jussi ei dari bibere,

    Ter. And. 3, 2, 4; cf.:

    ut Jovi bibere ministraret,

    Cic. Tusc. 1, 26, 65:

    ut bibere sibi juberet dari,

    Liv. 40, 47, 5: cf.: dare with subj.:

    tum vos date bibat tibicini,

    Plaut. Stich. 5, 5, 16.—And with rel. and subj.:

    nimium dabat quod biberem,

    Plaut. Cist. 1, 1, 19:

    dat aquam quam bibant,

    id. Curc. 1, 3, 4.—
    3.
    Prov.:

    aut bibat aut abeat, taken from the Greek banquets, in which the chairman (arbiter bibendi,

    Hor. C. 2, 7, 25) could demand unconditional submission to the drinking laws (ê pithi, ê apithi), Cic. Tusc. 5, 41, 118.
    2.
    bĭbo, ōnis, m. [1. bibo], a tippler, drunkard, Firm. Math. 5, 4 fin.
    II.
    Esp., a kind of worm bred in wine, Afran. ap. Isid. Orig. 12, 8, 16 (Com. Rel. v. 406 Rib.; al. bibiones).

    Lewis & Short latin dictionary > bibo

См. также в других словарях:

  • fuligo — [fyligo] n. m. ÉTYM. XIXe; mot lat. signifiant « suie », ainsi nommé à cause des spores noires. ❖ ♦ Bot. Genre de champignons myxomycètes dont l espèce type est le Fuligo septique, se développant sur les tas de tannée. REM. Certains auteurs… …   Encyclopédie Universelle

  • fuligo — (Del lat. fulīgo, ĭnis). 1. m. Hollín, humo. 2. sarro (ǁ saburra de la lengua). 3. Hongo común en las tenerías …   Diccionario de la lengua española

  • Fulīgo [1] — Fulīgo (lat.), Ruß F. splendens, Glanzruß. F. taedae, Kienruß etc. Fuligĭnis tinctura, s. Rußtinctur. Fuliginös, schwärzlich braun, beraucht …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fulīgo [2] — Fulīgo (F. Pers., Rußschwamm), Pilzgattung aus der Familie der Gasteromycetes Trichospermei Aethalineae; Arten: auf Blättern u. Stämmen als staubiger od. feuchter mehrfarbiger Überzug; gewöhnlich zu Aethalium u. Reticularia Fr. gerechnet …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fulīgo — Fulīgo, Kienruß; F. splendens, Glanzruß; fuliginös, rußig; Fuliginosität, rußige Beschaffenheit …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • fuligo — (Del lat. fuligo, hollín.) ► sustantivo masculino 1 Humo y hollín que resultan de una combustión continuada. 2 Suciedad de la lengua. SINÓNIMO sarro * * * fuligo (del lat. «fulīgo, ĭnis») 1 m. Humo. 2 Suciedad en la lengua. 3 Cierto *hongo que se …   Enciclopedia Universal

  • Fuligo — Taxobox name = Fuligo image width = 220px image caption = Fuligo septica regnum = Amoebozoa phylum = Mycetozoa classis = Myxogastria ordo = Physarida familia = Physaridae genus = Fuligo Fuligo is a genus of plasmodial slime mould. In Finland one… …   Wikipedia

  • fuligo — (fu li go) s. m. Terme de botanique. Genre de lycoperdacées. On y distingue le fuligo des jardins, dit bourrée et fleur du tan. ÉTYMOLOGIE    Lat. fuligo, suie …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Fuligo — ▪ slime mold genus       genus of true slime molds (class Myxomycetes; q.v.) whose large fruiting body (compound sporangia), 5 centimetres (2 inches) or more long and about half as wide, occur commonly on decaying wood. The sporangia, on bursting …   Universalium

  • Fuligo — Fu|li|go, die; , auch: der; [s], ...gines [...gine:s; lat. fuligo (Gen.: fuliginis) = Ruß] (Med.): bräunlich schwarzer Belag der Mundhöhle bei schwer Fiebernden …   Universal-Lexikon

  • Fuligo — Fuli̱go [aus lat. fuligo, Gen.: fuliginis = Ruß] w (auch: m); [s], Fuli̱gines: rußartiger Belag auf Lippen, Zunge od. Zähnen bei schwer fiebernden Kranken …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»