-
1 fibula
fībula, ae f. [одного корня с figo ]1) болт, скоба, скрепа (tigna binis utrimque fibulis distinebantur O)2) шпилька, заколка (f. crinem auro internectit V)3) застёжка, крючок, пряжка (subnectit f. vestem V)4) мед. зажим (fibula, quae oras — sc. vulneris — contrahunt CC)5) anulus ad coitum compescendum CC, Q, M, J, Sen; перен. узда, обуздание ( carni fibulam imponere Tert) -
2 fibula
шпилька (1. 25 § 2 D. 34, 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > fibula
-
3 fibula
ae, f первое склонение малоберцовая костьЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > fibula
-
4 fibula
,ae fзастёжка; малая берцовая кость -
5 малоберцовая кость
fibula, ae f -
6 confibula
-
7 consero
I cōn-sero, sēvī, situm (реже satum Tert, Sol), ere1) обсеменять, засевать (agros Cato, C etc.; arva frumento QC); оплодотворять ( muliebria arva Lcr)c. lumine Lcr — заливать светом, озарятьnemora manu consĭta QC — рощи, посаженные рукой (человека)II cōn-sero, seruī, sertum, ere1) соединять, сплетатьlorīca conserta hamis V — броня, сплетённая из колец, т. е. кольчугаc. scuta super capita QC — сомкнуть щиты над головамиpellis aĕnis squamis auro conserta V — шкура, украшенная медными чешуйками и укреплённая золотыми (пряжками)nocti c. diem O — сближать день с ночью, т. е. превращать ночь в деньsermonem c. QC — завязывать разговорc. manus cum aliquo C, L (inter se Sl, L), тж. c. dextras St — вступить в рукопашный бой (единоборство) с кем-л.c. pugnam (proelium) Pl, L, QC, V etc. — завязать сражениеconserta navis L — корабль, взятый или принявший на абордаж, т. е. вступивший в бой, но2) сшивать ( avium plumas in usum vestis Sen); застёгивать ( sagum fibulā T)3) юр.ex (in) jure manum c. LXIIT ap. AG, Enn, C — начать тяжбу о владении ( с обряда символического наложения рук на спорный предмет) -
8 fibulatorius
fībulātōrius, a, um [ fibula ]скрепляемый застёжками, застёгивающийся ( sagum Treb) -
9 fibulo
fībulo, āvī, ātum, āre [ fibula ]1) скреплять застёжкой (пряжкой), застёгивать ( pallia fibulata Vop) -
10 internecto
-
11 mordeo
momordī (memordī Pl, AG), morsum, ēre1) кусать, грызть (canes mordent C, QC; m. frenos Tib)m. humum V (arēnas O) ore — пасть на поле сражения, погибнуть в бою2) жалить ( pulex mordet M)3) есть, пожирать ( pabŭla dente O); обгладывать ( vitem V); проедать ( aliquid de patrimonio suo AG)4) захватывать, вцепляться ( fibula mordet vestem O)hoc tene, hoc morde Sen — твёрдо помни следующее6) врезываться ( vomer mordet terram PM); размывать, омывать ( amnis mordet rura H)7) жечь (folia mordentes, sc. urtīcae PM); обжигать ( frigora mordent H)8) мучить, терзать, донимать ( paupertas mordet C)9) язвить, уязвлять, задевать, глубоко оскорблять, огорчать (aliquem dictis O; epistulae tuae me mordent C) -
12 subnecto
sub-necto, nexuī, nexum, ere1) подвязывать (velum antennis—dat. O); подбирать, застёгивать ( fibula vestem subnectit V); подпоясывать, прикреплять ( cingula mammae V); скреплять, убирать ( crines auro V)2) присоединять, добавлять ( fabulam Just) -
13 suffibulum
suf-fībulum, ī n. [ fibula ]суффибул, белый головной платок жрецов и весталок Vr
См. также в других словарях:
FIBULA — Gr. φίβλη, quod ligat, Isid. aliis a figendo, quasi Figula, περόνη, ἐπιβλὴ. Gloss. Fibula, πόρπη, φιβλίον. Mart. quod Fibras. i. e. extremitates vestium constringat, aut quasi Figula, quia figit seu configit, dicta videtur. Eas non tam in… … Hofmann J. Lexicon universale
fibulă — FIBÚLĂ, fibule, s.f. 1. Agrafă (ornamentală) de metal, întrebuinţată în antichitate pentru a încheia un veşmânt. 2. (anat.) Peroneu. – Din lat. fibula. Trimis de romac, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 FÍBULĂ s. peroneu. Trimis de siveco, 05.08.2004.… … Dicționar Român
Fibula — La fibula (anciennement appelée péroné), est un os constituant la partie latérale du squelette de la jambe. Articulé avec le tibia à ses deux extrémités, et avec le talus à son extrémité distale (malléole externe). Chez les oiseaux actuels, la… … Wikipédia en Français
fibula — ● fibula nom féminin (latin fibula, agrafe) Synonyme de péroné. ● fibula (synonymes) nom féminin (latin fibula, agrafe) Synonymes : péroné … Encyclopédie Universelle
fibula — / fibula/ s.f. [dal lat. fibŭla ]. 1. (archeol.) [piccolo congegno di metallo per chiudere cinture, scarpe, ecc.] ▶◀ ‖ fibbia, spilla. 2. (anat.) [osso della gamba parallelo alla tibia] ▶◀ perone … Enciclopedia Italiana
Fibula — (lat.) bezeichnet: in der Anatomie den Wadenbeinknochen des Unterschenkels bei Wirbeltieren, siehe Wadenbein einen Teil des Beines bei Gliederfüßern (Insekten, Spinnentiere, Krebstiere), siehe Fibula (Gliederfüßer) eine altertümliche Heftnadel… … Deutsch Wikipedia
fibula — 1670s, clasp, buckle, brooch; 1706 as smaller bone in the lower leg, from L. fibula clasp, brooch, related to figere to fasten, fix (see FIX (Cf. fix)). Used in reference to the outer leg bone as a loan translation of Gk. perone small bone in the … Etymology dictionary
fíbula — s. f. 1. Alfinete ou fivela para prender o vestuário. 2. [Anatomia] O mesmo que perônio. ‣ Etimologia: latim fibula, ae, fivela, broche … Dicionário da Língua Portuguesa
fíbula — (Del lat. fibŭla). 1. f. Especie de hebilla o broche antiguo que se usaba para sujetar las prendas de vestir. 2. Anat. peroné … Diccionario de la lengua española
Fibula — Fib u*la, n.; pl. {Fibul[AE]}. [L., clasp, buckle.] 1. A brooch, clasp, or buckle. [1913 Webster] Mere fibul[ae], without a robe to clasp. Wordsworth. [1913 Webster] 2. (Anat.) The outer and usually the smaller of the two bones of the leg, or… … The Collaborative International Dictionary of English
Fibŭla — (lat.), 1) Schnalle, Heftel, Klammer, Band u. ähnliches; 2) (Anat), das Wadenbein, s.u. Fußknochen; daher Fibularis, was darauf Bezug hat … Pierer's Universal-Lexikon