Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

fēlēs

  • 1 feles

    fēlēs (faelēs) u. fēlis ( faelis), is, Genet. Plur. ium, f. (vgl. ahd. bilih, Bilch, Katze), I) die Katze, Cic. Tusc. 5, 78. Plin. 6, 178 (Nom. felis); 10, 202. Ov. met. 5, 330. Phaedr. 2, 4, 4 (Nom. feles). – II) der Marder, Iltis, der dem Federvieh nachstellt, Varro r. r. 3, 11, 3 u. 3, 12, 3 (Nom. faelis). Col. 8, 3, 6 u. 8, 15, 2 (Nom. feles). Nemes. cyn. 55. – übtr., v. einem Räuber, virginaria od. virginalis, Plaut. Pers. 751 (Nom. feles) u. rud. 748 (Nom. feles): pullaria, Auson. epigr. 65, 5. p. 213 Schenkl (Nom. feles). – / Die Schreibung faelis bei Varro u. Cic. in den besten Hdschrn.

    lateinisch-deutsches > feles

  • 2 feles

    fēlēs (faelēs) u. fēlis ( faelis), is, Genet. Plur. ium, f. (vgl. ahd. bilih, Bilch, Katze), I) die Katze, Cic. Tusc. 5, 78. Plin. 6, 178 (Nom. felis); 10, 202. Ov. met. 5, 330. Phaedr. 2, 4, 4 (Nom. feles). – II) der Marder, Iltis, der dem Federvieh nachstellt, Varro r. r. 3, 11, 3 u. 3, 12, 3 (Nom. faelis). Col. 8, 3, 6 u. 8, 15, 2 (Nom. feles). Nemes. cyn. 55. – übtr., v. einem Räuber, virginaria od. virginalis, Plaut. Pers. 751 (Nom. feles) u. rud. 748 (Nom. feles): pullaria, Auson. epigr. 65, 5. p. 213 Schenkl (Nom. feles). – Die Schreibung faelis bei Varro u. Cic. in den besten Hdschrn.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > feles

  • 3 feles

    feles halb, Halb-

    Magyar-német szótár > feles

  • 4 feles

    (EN) half, halves

    Magyar-német-angol szótár > feles

  • 5 felés alá

    Magyar-német szótár > felés alá

  • 6 catulus [1]

    1. catulus, ī, m. (Demin. von catus, Kater, vgl. umbr. katel), das Junge, bes. das eines Tieres aus dem Katzen- u. Hundegeschlecht, I) eig.: a) übh., zB. c. suis, Plaut.: c. ovis, Col.: c. leonis, Hor. u. Ambros.: ferai (= ferae) catuli, Lucr. fr.: u. so catuli leonini, Val. Max.: feles catulique, Phaedr.: c. lupi, Verg.: villosae catuli ursae, Ov.: c. vulpis, Plin.: u. so vulpini catuli, Phaedr.: c. tigris, simiae, mustelae, lacertae, serpentis, Plin.: ad cubilia et catulos ferarum bestiarum ire, Liv. – b) insbes., der junge Hund, das Hündchen, Lucr., Cic. u.a.: summa illi oblectatio fuit, ut catuli cum porcellulis luderent, Lampr. – Sprichw., aliter catuli longe olent, aliter sues, Plaut. Epid. 579. – II) übtr., eine Art Fessel, Lucil. sat. 29, 100.

    lateinisch-deutsches > catulus [1]

  • 7 faeles

    faelēs, faelis, s. fēlēs.

    lateinisch-deutsches > faeles

  • 8 felineus [1]

    1. fēlīneus, a, um (feles), katzenartig, Katzen-, oculi, Serv. Verg. georg. 3, 82.

    lateinisch-deutsches > felineus [1]

  • 9 felinus

    fēlīnus, a, um (feles), von Katzen, -Mardern, stercus, Cels. 5, 18 no. 15.

    lateinisch-deutsches > felinus

  • 10 felio

    fēlio, īre, (fēlēs), schreien, v. Panther, Suet. fr. 161. p. 247, 5 R. Anthol. Lat. 762, 50 (233, 50).

    lateinisch-deutsches > felio

  • 11 felis

    fēlis (faelis), s. fēlēs.

    lateinisch-deutsches > felis

  • 12 lecticarius

    lectīcārius, iī, m. (v. lectica), der Sänftenträger (s. lectīca), Cic. Rosc. Am. 134. Sulpic. in Cic. ep. 4, 12, 3. Suet. Cal. 58, 3. Schol. Iuven. 3, 245. Corp. inscr. Lat. 6, 6302 sq.: decurio lecticariorum, Corp. inscr. Lat. 6, 8875: supra lecticarios, Präfekt der Sänftenträger, Corp. inscr. Lat. 6, 5198 u. 6301: ders. praepositus lecticariis, Corp. inscr. Lat. 6, 8874: feles habebat gallus lecticarios (zu S.), Anthol. Lat. 815, 1 R. Vgl. Marquardt-Mau Privatleben der Römer 1, 149.

    lateinisch-deutsches > lecticarius

  • 13 obrepo

    ob-rēpo, rēpsī, rēptum, ere, herzukriechen, -schleichen, I) eig., beschleichen, überraschen, absol., Tibull. 1, 9 (8), 59. Flor. 4, 10, 2: Gallos in obsidione Capitolii obrepentes per ardua depulerat, Gell. 17, 21, 24. – mit Dat., feles obrepunt avibus, Plin.: Cratippus inscientibus nobis obrepit, Cic. fil. in Cic. ep. – II) übtr.: A) heranschleichen, überraschen, überrumpeln, überfallen, mors obrepit interim, Plaut.: obrepsit dies, Cic.: ad honores, sich Ehrenstellen erschleichen, Cic.: nullae imagines obrepunt in animos dormientium extrinsecus, Cic.: operi longo fas est obrepere somnum, Hor.: senectus adulescentiae obrepit, Cic.: vitia nobis sub virtutum nomine obrepunt, Sen.: mit Acc. (s. Brix Plaut. trin. 61), tu me imprudentem obrepseris, Plaut.: tacitum te obrepet fames, Plaut. – unpers., ignoratione obreptum est (geschah es unvermerkt), ut sacrificantibus nobis eam secum mater inferret, Cypr. de laps. 25. – B) übertölpeln = hintergehen, täuschen, obrepsisse videtur Servio falsa... significatio, Gell. 6, 12, 4. – unpers., oft bei den ICt., zB. licet obreptum fuerit praetori, Thryphon. dig. 26, 7, 55. § 4. – / Vulg. Nbf. obripo, wovon obripit, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 5: obripiat, Ven. Fort. app. 23, 19.

    lateinisch-deutsches > obrepo

  • 14 prospicio

    prōspicio, spēxī, spectum, ere (pro u. specio), I) intr. aus der Ferne herabschauen, herausschauen, vorwärts-, in die Ferne hinsehen, -hinschauen, A) eig.: 1) übh.: per fenestras, aus den F. sehen, Ambros.: ex castris in urbem, Caes.: parum prospiciunt oculi, sehen nicht gut in die Ferne, Ter.: multum, weit sehen, weite Aussicht haben, Cic.: Venus prospiciens, eine Statue auf Cypern, Ov.: neque post respiciens neque ante prospiciens, Varro sat. Men. 260. – 2) insbes., nach allen Seiten sich umsehen, achtgeben, puer ab ianua prospiciens, Nep. Hann. 12, 4: pavorem simulans (feles) prospexit toto die, gab acht, lauerte, Phaedr. 2, 4, 10. – B) bildl.: a) Vorsicht anwenden, Vorsorge-, Fürsorge tragen, nisi prospicis, Ter.: prospicite, Cic.: nisi prospectum aliquid est, Ter.: m. folg. ut u. Konj., Cic.: m. folg. ne u. Konj., Caes.: m. folg. Dat., sociis, Cic.: patriae, Cic.: vectigalibus, Cic.: liberis suis, Nep.: malo, vorbeugen, Cic. – b) übtr., quaedam etiam serunda non tam propter praesentem fructum, quam in annum prospicientem, Varro r. r. 1, 23, 3. – II) tr. von fern od. in der Ferne vor sich sehen, vor sich erblicken, A) eig. u. übtr.: 1) eig.: a) übh.: regiones circumcirca, Serv. Sulp. in Cic. ep.: campos longe, Verg.: alqm procul, Verg.: Italiam ab unda, Verg.: moenia urbis Tarpeia de rupe, Lucan. – b) insbes.: α) nach etwas in die Ferne ausschauen, -sich umsehen, ex speculis adventantem hostium classem, Liv. 21, 49, 8. – β) etwas von fern mit ansehen, einer Sache von fern zuschauen, incendium e Tiberiana domo, Suet.: e triclinio ardentem rogum, Suet. – γ) etwas nur von fern erblicken, nur einen Blick aus der Ferne in etw. tun = nicht ordentlich betreten, -besuchen, prospeximus curiam, Plin. ep.: neque prospexisse castra contentus, Plin. pan.: vitam (v. einem als Kind Sterbenden), Sen. – 2) übtr., v. Örtl., die Aussicht auf etw. haben, -gewähren, domus prospicit agros, Hor.: villa lacum prospicit, Plin. ep.: cubiculum valvis cryptoporticum, fenestrā prospicit mare, Plin. ep. – B) bildl.: 1) im Allg.: senex aut prospiciens senectutem das Alter schon vor sich sehend, sich dem Alter nähernd, Sen. ep. 33, 7. – 2) insbes.: a) etwas vorher-, voraussehen, casus futuros, Cic.: futura, Cic.: talem exitum vitae suae, Liv.: prospicientes animo exitum incauti a fraude fraterna iuvenis, Liv.: alios ego vidi ventos, alias prospexi animo procellas, Cic.: m. folg. indir. Frages., ut iam ante animo prospicere possis, quibus de rebus auditurus sis, Cic. – b) für etw. sorgen, etw. besorgen, anschaffen, verschaffen, ferramenta, Cic.: commeatus, Liv.: pecori suo hibernum et aestivum pabulum, Sen.: filiae maritum, Plin. ep.: sedem senectuti vestrae, Liv. – / Synkop. Perf. prospexti, Ter. adelph. 689.

    lateinisch-deutsches > prospicio

  • 15 pullarius

    pullārius, a, um (pullus), zu jungen Tieren gehörig, Jungen-, I) adi.: collectio, Veget. mul. 1, 29: scherzh., feles, ein Mensch, der junge Knaben fängt u. verführt, Kindermarder, Auson. epigr. 70, 5: pullarii augures, Oros. 3, 22, 3. decurialis decuriae pullariae, ein Mitglied einer Dekurie der Hühnerwärter, Corp. inscr. Lat. 6, 1897 u. decuriales pullarii, ibid. 6, 1008. – II) subst. pullārius, iī, m., der die heiligen jungen Hühner fütterte u. aus ihrem Fressen od. Nichtfressen weissagte, der Hühnerwärter, Cic. u.a.

    lateinisch-deutsches > pullarius

  • 16 virginalis

    virginālis, e (virgo), jungfräulich, I) adi.: vestitus, Cic.: modestia, Cic.: verecundia, Plin. ep.: pudicitia, Augustin.: ploratum virginalem edere, wie Mädchen weinen, Cic. poët.: feles, Mädchenräuber, Plaut. rud. 748; vgl. virginarius: Fortuna = Virginensis (w.s.), Arnob. 2, 67. – II) subst., virgināle, is, n. u. apokopiert virginal, ālis, n., das Jungfräuliche, die Jungfrauschaft = das Schamglied der Jungfrau, Form -ale, Phaedr. 4, 15, 12. Iul. Val. 1, 8 ed. Paris.: Form -al, Solin. 1, 67. Apul. apol. 34. Prud. perist. 14, 8: so auch Plur., integra virginalia matris, Augustin. de civ. dei 22, 8, 22. p. 578, 26 D.2

    lateinisch-deutsches > virginalis

  • 17 virginarius

    virginārius, a, um (virgo), zur Jungfrau gehörig, Jungfrauen-, Mädchen-, feles, Mädchenräuber, Plaut. Pers. 751; vgl. virginalis.

    lateinisch-deutsches > virginarius

  • 18 catulus

    1. catulus, ī, m. (Demin. von catus, Kater, vgl. umbr. katel), das Junge, bes. das eines Tieres aus dem Katzen- u. Hundegeschlecht, I) eig.: a) übh., zB. c. suis, Plaut.: c. ovis, Col.: c. leonis, Hor. u. Ambros.: ferai (= ferae) catuli, Lucr. fr.: u. so catuli leonini, Val. Max.: feles catulique, Phaedr.: c. lupi, Verg.: villosae catuli ursae, Ov.: c. vulpis, Plin.: u. so vulpini catuli, Phaedr.: c. tigris, simiae, mustelae, lacertae, serpentis, Plin.: ad cubilia et catulos ferarum bestiarum ire, Liv. – b) insbes., der junge Hund, das Hündchen, Lucr., Cic. u.a.: summa illi oblectatio fuit, ut catuli cum porcellulis luderent, Lampr. – Sprichw., aliter catuli longe olent, aliter sues, Plaut. Epid. 579. – II) übtr., eine Art Fessel, Lucil. sat. 29, 100.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > catulus

  • 19 faeles

    faelēs, faelis, s. feles.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > faeles

  • 20 felineus

    1. fēlīneus, a, um (feles), katzenartig, Katzen-, oculi, Serv. Verg. georg. 3, 82.
    ————————
    2. fēlīneus, s. fellineus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > felineus

См. также в других словарях:

  • oeufs fêlés — skilęs kiaušinis statusas Aprobuotas sritis gyvūninio maisto gamyba ir prekyba apibrėžtis Kiaušinis su pažeistu, bet nesutrupėjusiu lukštu ir sveika polukštine plėvele. atitikmenys: angl. cracked egg vok. Knickei pranc. oeufs fêlés ryšiai:… …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • Katze — 1. A Kât luckat efter a Könnang. (Nordfries.) – Johansen, 57. Eine Katze lugt, sieht nach einem Könige. 2. Ain katz vnd ain muz, zwen han in aim huz, ain alt man vnd ain iung wib belibent selten an kib. – Reinmar d.A., 1200. 3. Alle (alte) Katten …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Bruno Le Roux — Pour les articles homonymes, voir Le Roux (homonymie). Bruno Le Roux Parlementaire français Date de naissance 2 mai 1965 Mandat Député Début du mandat …   Wikipédia en Français

  • Casteldefels — Saltar a navegación, búsqueda Castelldefels Casteldefels Bandera …   Wikipedia Español

  • fêlé — fêlé, ée [ fele ] adj. • fellé 1423; de fêler 1 ♦ Qui est fêlé, présente une fêlure. Une assiette fêlée et ébréchée. « La faible voix sonnait comme un grelot fêlé » (A. Gide). Par ext. « L horloge éleva sa voix grêle et fêlée » (Hugo). 2 ♦ (1672) …   Encyclopédie Universelle

  • FELIS — Aegyptiis inter Numina fuit, ut refert Herod. Euterpe, qui addit, mortuam domi saliri consuevisse, atqueve ita Bubastim deserri, ut sacra in Urbe sepeliretur. De cultura quoqueve testis Cic. de LL. l. 1. et de Nat. Deor. l. 1. ac 5. Tuscul.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • Col du Grand Colombier — Pour les articles homonymes, voir Colombier et Grand Colombier. Col du Grand Colombier …   Wikipédia en Français

  • Police Academy — Données clés Réalisation Hugh Wilson (PA) Jerry Paris (2 3) Jim Drake (4) Alan Myerson (5) Peter Bonerz (6) Alan Metter (7) Acteurs principaux David Graf G.W. Bailey Steve Guttenberg …   Wikipédia en Français

  • Clouded leopard — [1] Conservation status …   Wikipedia

  • Contrôle des armes à feu en France — Le contrôle des armes à feu en France varie beaucoup selon les époques et l histoire du pays. Il dépend d abord du régime politique dans lequel se trouve la France. Ainsi, ce contrôle prend d abord la forme d un privilège, réservé à la noblesse… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»