-
1 facesso
făcesso, ĕre, i, ītum [intensif de facio] - tr. - [st2]1 [-] exécuter avec empressement, faire, accomplir. [st2]2 [-] créer, causer, produire, occasionner. [st2]3 [-] chasser, éloigner. [st2]4 - intr. - se retirer, s'éloigner, s'en aller, partir. - parf. facessi, Prisc. -- facesseris, Cic. Caecil. 45 -- facessisset, Tac. H. 4. - jussa facessere, Virg. En. 4: exécuter des ordres avec empressement. - alicui negotium facessere, Cic. Fam. 3, 10, 1: causer de l'embarras à qqn. - dictum facessas doctum, Plaut.: trêve aux beaux discours! - propere ex urbe facessere, Liv.: s'éloigner en toute hâte de la ville. - ab omni societate rei publicae facessant rogemus, Cic. Leg. 1, 13, 39: invitons-les à renoncer à toute participation aux affaires publiques. - facessere privatam amicitiam jubet, Just. 34, 4: il fait taire son amitié. - operae facessant, Cic. Fl. 38: que les manoeuvres se retirent. - hoc non continget tibi, nisi facesseris (= secesseris), Sen.: tu ne parviendras à cet idéal que dans la retraite.* * *făcesso, ĕre, i, ītum [intensif de facio] - tr. - [st2]1 [-] exécuter avec empressement, faire, accomplir. [st2]2 [-] créer, causer, produire, occasionner. [st2]3 [-] chasser, éloigner. [st2]4 - intr. - se retirer, s'éloigner, s'en aller, partir. - parf. facessi, Prisc. -- facesseris, Cic. Caecil. 45 -- facessisset, Tac. H. 4. - jussa facessere, Virg. En. 4: exécuter des ordres avec empressement. - alicui negotium facessere, Cic. Fam. 3, 10, 1: causer de l'embarras à qqn. - dictum facessas doctum, Plaut.: trêve aux beaux discours! - propere ex urbe facessere, Liv.: s'éloigner en toute hâte de la ville. - ab omni societate rei publicae facessant rogemus, Cic. Leg. 1, 13, 39: invitons-les à renoncer à toute participation aux affaires publiques. - facessere privatam amicitiam jubet, Just. 34, 4: il fait taire son amitié. - operae facessant, Cic. Fl. 38: que les manoeuvres se retirent. - hoc non continget tibi, nisi facesseris (= secesseris), Sen.: tu ne parviendras à cet idéal que dans la retraite.* * *Facesso, facessis, facessi, secundum Priscianum, facessitum, pen. prod. secundum alios vero facessum: quidam dicunt carere supino, facessere. Virg. Faire et accomplir, Aller faire.\Facessere alicui negotium. Cic. L'accuser, Le mettre en dangier par accusation, Luy faire fascherie, Luy donner des affaires, Le harceler.\Facessere periculum alicui. Cic. Accuser aucun, Le deferer d'avoir faict aucun crime, Le mettre en danger.\Praecepta facessunt. Virgil. Ils font et accomplissent ce qui leur a esté commandé.\Facessere. Terent. S'en aller et partir de quelque lieu.\Haec hinc facessat. Terent. Qu'elle s'en aille.\Ab omni societate Reip. facessere. Cic. Se retirer de, etc. -
2 facesso
făcesso, cessi, ītum, 3, v. intens. a. and n. [facio, like capesso from capio].I. A.In gen. (mostly poet.): latrones dicta facessunt, Enn. ap. Non. 306, 23 (Ann. v. 60 ed. Vahl.): dicta, Afran. ap. Non. 306, 26; cf.:B.jussa facessunt,
Verg. A. 4, 295:matris praecepta facessit,
id. G. 4, 548:mille facesse jocos,
Ov. A. A. 3, 367:dictum facessas doctum,
bring to an end, be done with, Plaut. Men. 2, 1, 24.—In partic., in a bad sense, to bring on, cause, occasion, create (Ciceron.):II.de temeritate eorum, qui tibi negotium facesserent,
Cic. Fam. 3, 10, 1: cf. in the pass.:si cui forte hac lege negotium facessetur,
id. Clu. 57, 158; id. Verr. 2, 4, 64, § 142:innocenti periculum,
id. Div. in Caecil. 14, 45; Tac. H. 4, 43:rem facesso,
Plaut. Rud. 4, 4, 17.—Neutr., sc. se, to go away, retire, depart (class.): vos facessite, Enn. ap. Non. 306, 29 (Trag. v. 191 ed. Vahl.):ab omni societate rei publicae paulisper facessant,
Cic. Leg. 1, 13, 39:propere ex urbe, ab ore atque oculis populi Romani,
Liv. 6, 17, 8: aedibus, Titin. ap. Non. 306, 31: cf.:propere urbe finibusque,
Liv. 4, 58, 7:hinc,
id. 4, 58, 33; Afran. ib. 307, 3; cf.:hinc Tarquinios,
Liv. 1, 47, 5:operae facessant, servitia sileant,
Cic. Fl. 38 fin.:facessere interim privatam amicitiam jubet, cum mandata patriae intercedant,
to be at an end, Just. 34, 4.—In a play upon the two meanings (cf. I. A.): Tr. Ego opinor rem facesso. Gr. Si quidem sis pudicus, hinc facessas, Plaut. Rud. 4, 4, 19 sq. -
3 facesso
facesso, īvī od. ī, ītum, ere (Intens. v. facio), I) (tr. mit Eifer tun, -machen, -verrichten, -ausführen, a) im guten Sinne: rem, Plaut.: iussa, Verg.: mille iocos, Ov. – im üblen Sinne, etwas Übles machen, schaffen, bereiten, alci negotium, s. negōtium: alci periculum, Cic. u. Tac. – II) intr. sich fortmachen, sich fortpacken, fortkommen, sich entfernen, hinc, Komik.: hinc ocius, Curt.: propere, Tac.: aedibus, Titin. fr.: propere urbe, die St. sofort räumen, Liv.: fac. cubitum, Apul.: hinc Tarquinios aut Corinthum, Liv.: so auch propere urbe finibusque, Liv.: cubiculo protinus, Apul.: e conspectu, Apul.: ab omni societate rei publicae, Cic.: operae facessant, Cic.: tempestas facessit, Lucr.: übtr., amicitiam facessere iubet, beiseite gesetzt (ausgesetzt) bleiben, Iustin.: ut omnis discordiae suspicio facessat (fern bleibe), Macr. – / Das Pers. lautet nach Prisc. 10, 46 nur facessi, u. dav. facesseris, Cic. div. in Caecil. 45: facessisset, Tac. hist. 4, 43.
-
4 facesso
facesso, īvī od. ī, ītum, ere (Intens. v. facio), I) (tr. mit Eifer tun, -machen, -verrichten, -ausführen, a) im guten Sinne: rem, Plaut.: iussa, Verg.: mille iocos, Ov. – im üblen Sinne, etwas Übles machen, schaffen, bereiten, alci negotium, s. negotium: alci periculum, Cic. u. Tac. – II) intr. sich fortmachen, sich fortpacken, fortkommen, sich entfernen, hinc, Komik.: hinc ocius, Curt.: propere, Tac.: aedibus, Titin. fr.: propere urbe, die St. sofort räumen, Liv.: fac. cubitum, Apul.: hinc Tarquinios aut Corinthum, Liv.: so auch propere urbe finibusque, Liv.: cubiculo protinus, Apul.: e conspectu, Apul.: ab omni societate rei publicae, Cic.: operae facessant, Cic.: tempestas facessit, Lucr.: übtr., amicitiam facessere iubet, beiseite gesetzt (ausgesetzt) bleiben, Iustin.: ut omnis discordiae suspicio facessat (fern bleibe), Macr. – ⇒ Das Pers. lautet nach Prisc. 10, 46 nur facessi, u. dav. facesseris, Cic. div. in Caecil. 45: facessisset, Tac. hist. 4, 43. -
5 facessō
facessō cessī, ītus, ere, intens. [facio], to despatch, perform, execute, accomplish, fulfil: iussa, V.: matris praecepta, V.— To bring on, cause, occasion, create: audire ei negotium facessitum: innocenti periculum.— To make off, go away, retire, depart: ut Haec hinc facessat, T.: ab omni societate rei p.: urbe finibusque, L.: operae facessant, servitia sileant: hinc ocius, Cu.* * *facessere, facessi, facessitus Vdo; perpetrate; go away -
6 facesso
ssīvī, (ssiī), ssītum, ere [intens. к facio ]1) ревностно исполнять (jussa, praecepta alicujus V)2) причинять, готовить (alicui periculum C)f. alicui negotia C — наделать кому-л. хлопотf. jocos O — шутить3) удаляться ( ab omni societate C); уходить, убираться ( ex urbe и urbe L) -
7 facesso
to work zealously, do, accomplish. -
8 facesso
, facessivi, facessitum, facessere 3усердно делать или исполнять; причинять; удаляться, уходить -
9 paragoge
paragōgē, ēs f. (греч.) грам. -
10 frequentativus
frequentātīvus, a, um (frequento), ein häufiges Tun anzeigend, verba, Gell. 9, 6, 3. Diom. 345, 21: verborum qualitas, Diom. 344, 28: quia (lecto) frequentativum est ab eo, quod est ›lego‹, Porphyr. Hor. sat. 1, 6, 122: frequentativum est ›viso‹, ut ›verso, facesso‹, Serv. Verg. Aen. 2, 63.
-
11 frequentativus
frequentātīvus, a, um (frequento), ein häufiges Tun anzeigend, verba, Gell. 9, 6, 3. Diom. 345, 21: verborum qualitas, Diom. 344, 28: quia (lecto) frequentativum est ab eo, quod est ›lego‹, Porphyr. Hor. sat. 1, 6, 122: frequentativum est ›viso‹, ut ›verso, facesso‹, Serv. Verg. Aen. 2, 63.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frequentativus
-
12 paragoge
părăgōgē, ēs, f., = paragôgê, in gram., a lengthening of a word, the addition of a letter or syllable to a word, paragoge (e. g. facio, facesso), Charis. p. 226 P.; Diom. p. 309 ib. -
13 proficiscor
prŏfĭciscor, fectus, 3, v. dep. n. [profacio, facesso, faciscor; orig., to make, i. e. put one's self forward; hence], to set out, start, go, march, travel, depart, etc. (class.; cf. progredior).I.Lit.:B.proficisci ad dormiendum,
to go to sleep, Cic. Div. 2, 58, 119:ad somnum,
id. ib. 1, 30, 62:ad sedes inquirendas,
Just. 3, 4, 10:pabulatum frumentatumque,
Hirt. B. G. 8, 10:subsidio alicui,
Nep. Iph. 2, 5:ad bellum,
Caes. B. G. 6, 29; Liv. 4, 45 sq.; Nep. Alc. 4, 1:ad eam domum,
Cic. Verr. 2, 1, 27, § 69:Puteolos,
id. Ac. 2, 31:in Illyricum,
Caes. B. G. 3, 7:in pugnam,
id. B. C. 3, 99:in bellum,
Just. 2, 11, 9; Gell. 17, 9, 8:in expeditionem,
Sall. J. 103, 4:in Volscos,
Liv. 2, 30; 2, 62; Just. 1, 6, 10:in exercitum,
Plaut. Am. 5, 2, 7:hinc in pistrinum rectā viā,
Ter. And. 3, 4, 21:contra quosdam barbaros, Nep Eum 3, 5: Cyprum,
Ter. Ad. 2, 2, 16:Corinthum,
id. Hec. 1, 2, 11:domum,
id. Phorm. 5, 6, 20:Genabum,
Caes. B. G. 7, 1:Romam,
Sall. C. 34, 1:domos,
Liv. 2, 14:Circeios,
id. 2, 39: jussit proficisci exilium quovis gentium, Att. ap. Non. 185, 6 (Trag. Rel. v 599 Rib.): Jovinus eadem loca profectus, Amm 27, 8, 2.—With supine:porro proficiscor quaesitum,
Plaut. Men. 5, 2, 98.— Absol.:proficisci,
to make a journey, Dig. 17, 2, 52:ab urbe,
to set out, depart, Caes. B. G. 1, 7:ab Antio,
Liv. 2, 33:ex castris,
to break up, Caes. B. C. 1, 78:e castris,
id. ib. 1, 12:domo,
Sall. J. 79, 4; Liv. 2, 26; 2, 4:portu,
id. 9, 26:regno,
Just. 37, 3, 4:Athenis,
Nep. Milt. 1, 5:de Formiano,
Cic. Att. 2, 8, 2.—Transf., to be going or about to go, to intend to go to a place, to start (ante-class.):II.potin' ut me ire, quo profectus sum, sinas?
Plaut. Trin. 3, 2, 2:tu profectus alio fueras, Ter Eun. 2, 2, 49: cum proficisceretur,
Caes. B. G. 3, 1; Cic. Cat. 2, 7, 15; Hor. Ep. 1, 13, 1; 2, 2, 20.—Trop.A. B.In partic.1.To set out, begin, commence:2.ut inde oratio mea proficiscatur, unde, etc.,
Cic. Imp. Pomp. 2, 4:cum omnis haec quaestio ab eo proficiscatur,
id. Fin. 5, 8, 23;a philosophiā profectus Xenophon scripsit historiam,
id. de Or. 2, 14, 58:ei proficiscendum est ab omni mundo,
id. Fin. 3, 22, 73.—To come forth, spring, arise, proceed, originate:cum omnia officia a principiis naturae proficiscantur, ab iisdem necesse est proficisci ipsam sapientiam,
Cic. Fin. 3, 7, 23; 1, 12, 42; 3, 6, 22:falsis initiis profecta,
id. ib. 1, 21, 72:ex medicinā nihil oportet putare proficisci, nisi quod ad corporis utilitatem spectet,
id. Inv. 1, 38, 68: quaecumque a me ornamenta ad te proficiscentur, shall pass from me to you, i. e. you shall receive from me, id. Fam. 2, 19, 2: omnia quae a me profecta sunt in te, tibi accidisse gratissime, all you have received from me, id. ib. 3, 1, 1:ut plura a parente proficisci non potuerint,
Nep. Att. 9, 4:qui a Zenone profecti sunt,
who have proceeded from him, his disciples, Cic. Div 1, 3, 5; cf.:omnes ab Aristotele profecti,
id. ib. 1, 35, 61.—So, to express descent ( poet.):Tyriā de gente profecti,
Ov. M. 3, 35; Verg. A. 8, 51.— Act. collat. form prŏfĭcisco, ĕre, to set out, go, etc. (anteclass.):priusquam proficisco,
Plaut. Mil. 4, 8, 19; hortatur hominem, quam primum proficisceret, Turp. ap. Non. 471, 2.
См. также в других словарях:
ՊԱՐԱՊԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0628 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 12c, 13c ն. ἁσχολέω, προσασχολέω negotia facesso, occupo, in opero detineo. Տալ պարապել յիրս ինչ. զբաղեցուցանել. կրթել. զբաղեցնել, վարժեցնել. ... *Ճեպելով յայնժամ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
dhē-2 — dhē 2 English meaning: to put, place Deutsche Übersetzung: ‘setzen, stellen, legen” Material: O.Ind. dádhüti, Av. daδüiti “ he places “, O.Pers. Impf. sg. adadü “ he has installed “, O.Ind. Aor.á dhü m “I placed”, Med. 3. sg.… … Proto-Indo-European etymological dictionary