-
1 externalism
-
2 externalism
поверхностность;
приверженность к показному, внешнему;
отсутствие глубины внешний аспект религии;
обрядность( философское) феноменализмБольшой англо-русский и русско-английский словарь > externalism
-
3 externalism
[ıkʹstɜ:nəlız(ə)m] n1. 1) поверхностность; приверженность к показному, внешнему; отсутствие глубины2) внешний аспект религии; обрядность2. филос. феноменализм -
4 externalism
n1. экстернализм; внешний аспект религии; приверженность к показному, внешнему;2. феноменализм, направление в философии, отрицающее объективный мир и признающее единственной реальностью феномены; направление, рассматривающее внешние социальные факторыкак главный источник развития научных идей.* * *сущ.1) экстернализм; внешний аспект религии; приверженность к показному, внешнему;2) феноменализм, направление в философии, отрицающее объективный мир и признающее единственной реальностью феномены; направление, рассматривающее внешние социальные факторы как главный источник развития научных идей. -
5 externalism
[ɪk'stɜːnəlɪz(ə)m]1) Общая лексика: внешний аспект религии, обрядность, отсутствие глубины, поверхностность, приверженность к показному, внешнему, экстернализм2) Философия: феноменализм3) Психология: внешние действия, внешние явления, воспринимаемость чувствами4) Макаров: приверженность к внешнему, приверженность к показному -
6 externalism
поверхностность; приверженность к показному, внешнемуфеноменализмАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > externalism
-
7 externalism
◙ n. חיצוניותנות* * *◙ תונתוינוציח◄ -
8 externalism
subst. \/ekˈstɜːnəlɪ(zə)m\/, \/ɪkˈstɜːnəlɪ(zə)m\/1) betoning av ytre form (spesielt i religion), formalisme2) ( filosofi) fenomenalisme -
9 externalism
ex.ter.nal.ism[ekst'2:n2liz2m] n exterioridade, formalidade. -
10 externalism
n1) поверховість, схильність до показного; відсутність глибини2) показна релігійність3) філос. феноменалізм* * *n1) поверховість; схильність до показного, зовнішнього; відсутність глибини; зовнішній аспект релігії; обрядовість2) фiлoc. феноменалізм -
11 externalism
n1) поверховість; схильність до показного, зовнішнього; відсутність глибини; зовнішній аспект релігії; обрядовість2) фiлoc. феноменалізм -
12 externalism
{eks'tə:nəlizm}
n формализъм, склонност да се обръща внимание само на външната/формалната страна на нещата* * *{eks'tъ:nъlizm} n формализъм, склонност да се обръща вним* * *n формализъм, склонност да се обръща внимание само на външната/формалната страна на нещата -
13 externalism
ظاهرپرستي -
14 externalism
s sklonost za sve vanjsko, nabitno; kult vanjskog, nebitnog* * *
eksternalizam -
15 externalism
n. naar buiten brengend -
16 externalism
n. dyrkan av den yttre formen -
17 externalism
s externalismeDef. del Termcat: Teoria epistemològica que explica el desenvolupament del coneixement científic a partir de factors externs a la ciència, socials, econòmics o polítics. -
18 externalism
(n) внешний аспект религии; обрядность; отсутствие глубины; поверхностность; приверженность к показному; феноменализм; экстернализм* * *поверхностность; приверженность к показному* * *1) поверхностность; приверженность к показному, внешнему (особ. в религии) 2) филос. феноменализм -
19 externalism
воспринимаемость чувствами; внешние действия, явления; феноменализм -
20 externalism
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Externalism — Ex*ter nal*ism . 1. The quality of being manifest to the senses; external acts or appearances; regard for externals. [1913 Webster] This externalism gave Catholicism a great advantage on all sides. E. Eggleston. [1913 Webster] 2. (Metaph.) That… … The Collaborative International Dictionary of English
externalism — [ek stʉr′nəl iz΄əm, ikstʉr′nəl iz΄əm] n. 1. EXTERNALITY (sense 1) 2. too great a regard for externals … English World dictionary
externalism — 1 In the philosophy of mind and language, the view that what is thought, or said, or experienced, is essentially dependent on aspects of the world external to the mind of the subject. The view goes beyond holding that such mental states are… … Philosophy dictionary
externalism — ekˈ ̷ ̷ ̷ ̷ˌizəm, ik noun ( s) 1. a. : externality 1a b. : attention to externals; especially : excessive preoccupation with externals the externalism of som … Useful english dictionary
externalism — noun Date: 1856 1. attention to externals; especially excessive preoccupation with externals 2. externality 1 … New Collegiate Dictionary
externalism — externalist, n. /ik sterr nl iz euhm/, n. attention to externals, esp. excessive attention to externals, as in religion. [1855 60; EXTERNAL + ISM] * * * … Universalium
externalism — noun a) Excessive regard to outward acts or appearances, especially in religion. The denial of internalism. b) The act of judging by outward appearance or acts. See Also: externalist, internalism, internalist … Wiktionary
externalism — n. excessive concern for things which are external or superficial (especially in religion) … English contemporary dictionary
Externalism — in epistemology, the theory that justification can hold elements which are not known to the subject of the belief … Mini philosophy glossary
externalism — noun 1》 excessive regard for outward form in religion. 2》 Philosophy the view that mental events and acts are essentially dependent on the world external to the mind. Derivatives externalist noun & adjective … English new terms dictionary
externalism — ex·ter·nal·ism … English syllables