Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

extemporaneous

  • 1 extemporalis

    extempŏrālis, e, adj. [ex tempore, v. tempus, C.], on the spur of the moment, without preparation, extempore, extemporary, extemporaneous (post-Aug.;

    in Cic.: subitus, fortuitus): oratio,

    Quint. 4, 1, 54; 11, 2, 3:

    dictiones,

    id. 2, 4, 27:

    actio,

    id. 10, 7, 16:

    garrulitas,

    id. 2, 4, 15:

    facilitas,

    id. 10, 7, 18:

    temeritas,

    id. 10, 6, 6:

    audacia,

    Tac. Or. 6:

    facultas,

    Suet. Aug. 84:

    color,

    Quint. 10, 6, 5:

    figurae,

    Plin. Ep. 1, 20, 10:

    fortuna,

    Quint. 10, 6, 1:

    successus,

    id. 10, 7, 13:

    rhetor,

    Mart. 5, 54:

    contenti extemporali cibo,

    i. e. that easily provided, Lact. 1, 4, 6.— Adv.: extempŏrālĭter, extemporaneously, on the moment:

    scribere,

    Sid. Ep. 9, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > extemporalis

  • 2 extemporalitas

    extempŏrālĭtas, ātis, f. [extemporalis], the faculty of extemporaneous speaking or versifying, Suet. Tit. 3 (for which:

    extemporalis facultas,

    id. Aug. 84:

    facultas ex tempore dicendi,

    Quint. 10, 7, 1).

    Lewis & Short latin dictionary > extemporalitas

  • 3 facultas

    făcultas, ātis ( gen. plur.:

    facultatum,

    Cic. Off. 1, 9, 29 al.:

    facultatium,

    Dig. 32, 1, 78, § 1; Col. 1, 4, 8), f. [facul, facilis; cf.: difficultas, simultas], capability, possibility, power, means, opportunity; skill, ability to do any thing easily (class.; syn.: dotes, virtutes, [p. 719] ingenium, indoles).
    I.
    Lit.:

    facultates sunt, aut quibus facilius fit, aut sine quibus aliquid confici non potest,

    Cic. Inv. 1, 27, 41.—Constr. with gen., ad, ut, inf., or absol.
    (α).
    With gen. of gerund.:

    facultas pariendi,

    Ter. And. 1, 4, 5:

    summa copia facultasque dicendi,

    Cic. Quint. 2, 8:

    sibi facultatem dicendi parare,

    Quint. 11, 2, 49:

    Miloni manendi nulla facultas,

    Cic. Mil. 17, 45:

    suscipiendi maleficii,

    id. Rosc. Am. 33, 92:

    laedendi,

    id. Fl. 8, 19:

    redimendi,

    id. de Imp. Pomp. 7, 18:

    facultatem judicandi facere,

    id. Verr. 2, 2, 73, § 179 et saep.—So with ellipsis of dicendi:

    extemporalis facultas,

    of extemporaneous speaking, Suet. Aug. 84; cf.:

    facultas summa,

    Plin. Ep. 1, 20, 18; id. ib. 6, 29, 5.—With a gen. subst.:

    talium sumptuum facultatem fructum divitiarum putat,

    Cic. Off. 2, 16, 56:

    quod reliquis fugae facultas daretur,

    Caes. B. G. 1, 32 fin.:

    Demostheni facultatem defuisse hujus rei,

    Quint. 6, 3, 2: si facultas tui praesentis esset, if I could but meet you face to face, Planc. in Cic. Fam. 10, 4:

    facultates medicamentorum,

    virtue, efficacy, Cels. 5 praef. init.; id. ib. 17.—
    (β).
    With ad:

    ne irato facultas ad dicendum data esse videatur,

    Cic. Font. 10, 22 (6, 12); cf.:

    ad explicandas tuas litteras,

    id. Rep. 1, 9; and:

    ad ducendum bellum,

    Caes. B. G. 1, 38, 4.— In plur.:

    ingenii facultates,

    Cic. Att. 3, 10:

    multae mihi ad satis faciendum reliquo tempore facultates dabuntur,

    Cic. Clu. 4, 10.—Rarely with dat.:

    si facultas sit alendis sarmentis,

    Col. 4, 29, 1.—
    (γ).
    With in:

    modica in dicendo facultas,

    Suet. Galb. 3. —
    (δ).
    With ut:

    nonnumquam improbo facultas dari, ut, etc.,

    Cic. Caecin. 25, 71; id. Rab. Perd. 6, 18:

    L. Quintius oblatam sibi facultatem putavit, ut, etc.,

    id. Clu. 28, 77; id. Fam. 1, 7, 4:

    erit haec facultas in eo, quem volumus esse eloquentem, ut, etc.,

    id. Or. 33, 117.—
    (ε).
    With inf. (post-Aug. and very rare):

    nobis saevire facultas,

    Stat. Th. 4, 513; 12, 36; Val. Fl. 3, 16; Auct. B. Afr. 78.—
    (ζ).
    Absol.:

    cave quicquam, quod ad meum commodum attineat, nisi maximo tuo commodo et maxima tua facultate cogitaris,

    Cic. Q. Fr. 3, 9, 4:

    urges istam occasionem et facultatem,

    id. Fam. 7, 8, 2:

    poëtica quaedam,

    id. Rep. 1, 14:

    facultas ex ceteris rebus comparata,

    id. de Or. 2, 12, 50:

    si facultas erit,

    id. de Inv. 1, 46 fin.; cf.:

    hinc abite, dum est facultas,

    while you can, Caes. B. G. 7, 50 fin.:

    quoad facultas feret,

    Cic. Inv. 2, 3, 10.
    II.
    Transf., concr., for copia, opes, a sufficient or great number, abundance, plenty, supply, stock, store; plur., goods, riches, property (syn.: opes, bona, silva, divitiae, fortunae, copia, vis).
    (α).
    Sing.:

    nummorum facultas,

    Cic. Quint. 4, 16:

    cujus generis (virorum) erat in senatu facultas maxima,

    id. Sull. 14, 42:

    facultas vacui ac liberi temporis,

    id. de Or. 3, 15, 57:

    omnium rerum, quae ad bellum usui erant, summa erat in eo oppido facultas,

    Caes. B. G. 1, 38, 3:

    navium,

    id. ib. 3, 9, 6:

    si facultas ejus succi sit copiosior,

    Col. 12, 38, 8 al.: pro facultate quisque, in proportion to his ability or wealth, Suet. Aug. 29.—
    (β).
    Plur.:

    anquirunt ad facultates rerum atque copias, ad potentiam, etc.,

    Cic. Off. 1, 3, 9:

    mutandis facultatibus et commodis,

    id. ib. 2, 4, 15:

    facultates commodorum praetermittere,

    id. Att. 1, 17, 5:

    me tuae facultates sustinent,

    id. Q. Fr. 1, 3, 7:

    videndum ne major benignitas sit quam facultates,

    id. Off. 1, 14, 42:

    facultates ad largiendum magnas comparasse,

    Caes. B. G. 1, 18, 4:

    facultates patrimonii nostri aliis relinquemus,

    Quint. 6 praef. §

    16: Gaius attritis facultatibus urbe cessit,

    Suet. Galb. 3:

    modicus facultatibus,

    Plin. Ep. 6, 32, 2 et saep.:

    Tantas videri Italiae facultates, ut, etc.,

    supplies, resources, Caes. B. G. 6, 1, 3;

    with copia,

    id. B. C. 1, 49, 2:

    ministrare alicui de facultatibus suis,

    Vulg. Luc. 8, 3:

    qui facultates suas suspectas habet,

    i. e. doubts his own solvency, Gai. Inst. 2, 154.

    Lewis & Short latin dictionary > facultas

  • 4 schedia

    schĕdĭus, a, um, adj., = schedios, made suddenly or off-hand; hastily put or thrown together; hence, as in the Greek subst.,
    I.
    schĕdĭa, ae, f., = schedia (sc. naus), a raft, float, constructed in haste, Dig. 14, 1, 1, § 6; cf. Fest. pp. 334 and 335 Müll.—
    II.
    schĕdĭum, ii, n. (sc. carmen), an extemporaneous poem:

    Lucilianae humilitatis,

    Petr. 4 fin.; App. de Deo Socr. p. 364, 34; Aus. Idyll. 7 praef.; Sid. Ep. 8, 3; cf. Fest. l. l.

    Lewis & Short latin dictionary > schedia

  • 5 schedium

    schĕdĭus, a, um, adj., = schedios, made suddenly or off-hand; hastily put or thrown together; hence, as in the Greek subst.,
    I.
    schĕdĭa, ae, f., = schedia (sc. naus), a raft, float, constructed in haste, Dig. 14, 1, 1, § 6; cf. Fest. pp. 334 and 335 Müll.—
    II.
    schĕdĭum, ii, n. (sc. carmen), an extemporaneous poem:

    Lucilianae humilitatis,

    Petr. 4 fin.; App. de Deo Socr. p. 364, 34; Aus. Idyll. 7 praef.; Sid. Ep. 8, 3; cf. Fest. l. l.

    Lewis & Short latin dictionary > schedium

  • 6 schedius

    schĕdĭus, a, um, adj., = schedios, made suddenly or off-hand; hastily put or thrown together; hence, as in the Greek subst.,
    I.
    schĕdĭa, ae, f., = schedia (sc. naus), a raft, float, constructed in haste, Dig. 14, 1, 1, § 6; cf. Fest. pp. 334 and 335 Müll.—
    II.
    schĕdĭum, ii, n. (sc. carmen), an extemporaneous poem:

    Lucilianae humilitatis,

    Petr. 4 fin.; App. de Deo Socr. p. 364, 34; Aus. Idyll. 7 praef.; Sid. Ep. 8, 3; cf. Fest. l. l.

    Lewis & Short latin dictionary > schedius

См. также в других словарях:

  • extemporaneous — extemporaneous, extempore, extemporary, improvised, impromptu, offhand, unpremeditated mean composed, concocted, devised, or done at the moment rather than beforehand. Extemporaneous, extempore, and extemporary in their more general applications… …   New Dictionary of Synonyms

  • Extemporaneous — Ex*tem po*ra ne*ous, a. [See {Extempore}.] Composed, performed, or uttered on the spur of the moment, or without previous study; unpremeditated; off hand; ad lib; extempore; extemporary; as, an extemporaneous address or production. {Ex*tem po*ra… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • extemporaneous — [eks΄tem΄ pə rā′nē əs, ik stem΄pə rā′nē əs] adj. [LL extemporaneus: see EXTEMPORE] 1. made, done, or spoken without any preparation; unpremeditated; offhand [an extemporaneous speech] 2. spoken with some preparation but not written out or… …   English World dictionary

  • extemporaneous — index ad hoc, impulsive (rash), informal, spontaneous, unpremeditated Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • extemporaneous — (adj.) 1650s (earlier extemporal, 1560s), from M.L. extemporaneus, from L. ex tempore (see EXTEMPORE (Cf. extempore)). Related: Extemporaneously …   Etymology dictionary

  • extemporaneous — / extemporary [adj] unrehearsed, improvised ad hoc, ad lib, at first glance, automatic, by ear*, casual, expedient, extempore, free, immediate, impromptu, improv*, improvisatory, improviso, informal, jamming*, made up, makeshift, offhand, off the …   New thesaurus

  • extemporaneous — extemporaneously, adv. extemporaneousness, extemporaneity /ik stem peuh reuh nee i tee/, n. /ik stem peuh ray nee euhs/, adj. 1. done, spoken, performed, etc., without special advance preparation; impromptu: an extemporaneous speech. 2.… …   Universalium

  • extemporaneous — ex•tem•po•ra•ne•ous [[t]ɪkˌstɛm pəˈreɪ ni əs[/t]] adj. 1) done, spoken, or performed without preparation; impromptu: an extemporaneous speech[/ex] 2) prepared in advance but delivered using few or no notes: extemporaneous lectures[/ex] 3)… …   From formal English to slang

  • extemporaneous — adjective Etymology: Late Latin extemporaneus, from Latin ex tempore Date: 1673 1. a. (1) composed, performed, or uttered on the spur of the moment ; impromptu < an extemporaneous comment > (2) carefully prepared but delivered without notes or… …   New Collegiate Dictionary

  • extemporaneous — /əkstɛmpəˈreɪniəs/ (say uhkstempuh rayneeuhs), /ɛk / (say ek ) adjective 1. done or spoken extempore; impromptu: an extemporaneous speech. 2. speaking or performing extempore. 3. made for the occasion, as a shelter. 4. Pharmacy of or relating to… …  

  • extemporaneous — See extemporaneous, impromptu …   Dictionary of problem words and expressions

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»