Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

expectation

  • 1 opīniō

        opīniō ōnis, f    [opinor], opinion, supposition, conjecture, fancy, belief, expectation: recens boni praesentis: varietas inter homines opinionis: ut opinio nostra est, as I suppose: Romulus habuit opinionem esse, etc., held the belief that: fuisse in illā opinione, held the opinion: evellam ex animis hominum tantam opinionem? so strong a prejudice: eorum opinioni accedo, qui, etc., Ta.: in eam opinionem Caesennam adducebat, ut, made believe: praebere opinionem timoris, semblance, Cs.: hac opinione discessi, ut, etc., in the belief: praeter nostram opinionem, expectation, T.: ut omnia contra opinionem acciderent, Cs.: praeter opinionem cadere, N.: amplius opinione, beyond expectation, S.: opinione celerius, sooner than was expected.—Appreciation, esteem, reputation, opinion, estimate, expectation: opinio, quam de meis moribus habebat: integritatis meae: genus scriptorum tuorum vicit opinionem meam, surpassed my expectation: summam habere iustitiae opinionem, be in great repute for, Cs.—A report, rumor: edita in volgus, Cs.: opinio sine auctore exierat, eas conspirasse, etc., L.
    * * *
    belief, idea, opinion; rumour (Plater)

    Latin-English dictionary > opīniō

  • 2 opinio

    ŏpīnĭo, ōnis, f. [id.], opinion, supposition, conjecture, imagination, fancy, belief (class.).
    I.
    In gen.:

    apud homines barbaros opinio plus valet saepe, quam res ipsa,

    Cic. Fragm. Scaur. 7:

    est ergo aegritudo opinio recens mali praesentis... laetitia opinio recens boni praesentis... metus opinio impendentis mali... lubido opinio venturi boni, etc.,

    id. Tusc. 4, 7, 14; cf. id. ib. 4, 11, 26:

    magna nobis pueris opinio fuit, L. Crassum non plus attigisse doctrinae, quam,

    id. de Or. 2, 1, 1:

    ut opinio mea est,

    as I suppose, as I believe, id. Fam. 9, 11, 1: ut opinio mea fert, as I believe, id. Font. 13, 39:

    mea fert opinio, ut, etc.,

    Dig. 24, 1, 32:

    cujus opinionis etiam Cornelius Celsus est,

    Celsus also is of this opinion, Col. 2, 12, 6:

    Romulus habuit opinionem esse, etc.,

    held the belief that, Cic. Div. 2, 33, 70:

    fuisse in illa populari opinione,

    to be of an opinion, id. Clu. 51, 142.—More rarely:

    alicujus opinionis esse,

    Col. 2, 12, 6:

    in eādem opinione fui... te venturum esse,

    Cic. Att. 8, 11, D, 3:

    in quā me opinione sine causā esse, ne quis credat,

    Liv. 44, 38, 4:

    fuerunt in hac opinione non pauci, ut, etc.,

    Quint. 3, 3, 11; cf. id. 4, 1, 28:

    cum etiam philosophi Stoicae disciplinae in eādem sint opinione, ut censeant, etc.,

    Lact. 2, 5, 7; 3, 8, 32:

    cui opinioni nos quoque accedimus,

    Quint. 2, 15, 29:

    ipse eorum opinionibus accedo, qui, etc.,

    Tac. G. 4:

    adducere aliquem in eam opinionem, ut,

    to make one believe, Cic. Caecin. 5, 13:

    Pisidae in opinionem adducuntur perfugas fecisse, ut, etc.,

    Nep. Dat. 6, 6:

    praebere opinionem timoris,

    to convey the impression, occasion the belief that one is afraid, Caes. B. G. 3, 17:

    afferre alicui,

    Cic. Off. 2, 13, 46: incidere in opinionem, to fall into the belief, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 1:

    in opinionem discedere,

    to come to the opinion, Cic. Fam. 6, 14, 2:

    opinione duci,

    to be led by one's belief, id. Mur. 30, 62: contra (praeter) opinionem, contrary to one's expectation:

    dicere contra opiniones omnium,

    id. Rosc. Am. 15, 45:

    etsi praeter opinionem res ceciderat,

    Nep. Milt. 2, 5.—With comp.: opinione citius, quicker than had been supposed, Varr. ap. Non. 356, 27:

    istuc curavi, ut opinione illius pulcrior sis,

    handsomer than he imagines, Plaut. Mil. 4, 6, 23:

    opinione melius res tibi habet tua, si, etc.,

    id. Cas. 2, 5, 30:

    opinione celerius,

    Cic. Fam. 14, 23.—
    II.
    In partic.
    A.
    The repute of a man, the esteem, reputation in which others hold him, the opinion, estimate, expectation formed of him.
    a.
    In gen.:

    opinione fortasse nonnullā, quam de meis moribus habebat,

    Cic. Lael. 9, 30:

    integritatis meae,

    id. Att. 7, 2, 5:

    non fallam opinionem tuam,

    id. Fam. 1, 6, 2:

    genus scriptorum tuorum vicit opinionem meam,

    exceeded my expectation, id. ib. 5, 12, 1: venit in eam opinionem Cassius, ipsum finxisse bellum, Cassius fell under suspicion of having, was believed to have, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 2: summam habere justitiae opinionem. Caes. B. G. 6, 24; 7, 59:

    quorum de justitiā magna esset opinio multitudinis,

    Cic. Off. 2, 12, 42:

    (Porus) bellum jampridem, auditā Alexandri opinione, in adventum ejus parabat,

    Just. 12, 8, 2.—
    b.
    Absol., reputation:

    ne opinio quidem et fama, cui soli serviunt (poëtae), etc.,

    Tac. Dial. 10 init.:

    cupidi opinionis,

    Quint. 12, 9, 4:

    affert et ista res opinionem,

    id. 2, 12, 5.—
    c.
    Bad repute, reputation for evil:

    malignitatis opinionem vereri,

    Tac. Dial. 15:

    invidiae et ingrati animi,

    Liv. 45, 38, 6.—
    B.
    A report, rumor:

    divulgatā opinione tam gloriosae expeditionis,

    Just. 42, 2, 11:

    quae opinio erat edita in vulgus,

    Caes. B. C. 3, 29, 3:

    exiit opinio, proximo lustro descensurum eum ad Olympia,

    Suet. Ner. 53:

    opinio etiam sine auctore exierat, eos conspirasse, etc.,

    Liv. 3, 36, 9:

    opinionem serere,

    to spread a report, Just. 8, 3, 8:

    opiniones bellorum,

    Vulg. Matt. 24, 6; id. Marc. 13, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > opinio

  • 3 spēs

        spēs speī (spei, monosyl., T.), f    [SPA-], hope: aegroto, dum anima est, spes esse dicitur: miserum est nec habere ne spei quidem extremum: spem ponere in armis, V.: spem deponere, abandon, H.: spem salutis suae in Meleagri morte deponebat, placed, Cu.: spem Catilinae mollibus sententiis alere: ut eos homines spes falleret: nostris militibus spem minuit, Cs.: de spe conatuque depulsus: morando spem destituere, L.: Philippus, magnā spe depulsus, L.: repente praeter spem dixit, etc.: cetera contra spem salva invenit, L.: omnia bona in spe habere, S.: omnīs Catilinae spes atque opes concidisse: (cadus) Spes donare novas largus, H.: spem istoc pacto nuptiarum omnem eripis, T.: qui spem salutis in aliā ratione non habuerit: unius recuperandi fili spes: Antiochus a spe societatis Prusiae decidit, L.: Spem suae mortis conceperat, O.: magna me spes tenet, explicare, etc.: in spem maximam adducti, hunc ipsum annum salutarem civitati fore: magnam in spem veniebat, fore, uti, etc., Cs.: te in istam spem inducere, ut, etc.: leniter in spem Adrepe officiosus, ut scribare Heres, H.: spem de eo iam puero habuerant: tantum spei habere ad vivendum: Gallis ad temptanda ea defuit spes, L.— A hope, ground of hope, object of desire, deliverance, trust: puppes, Spes vestri reditūs, O.: vestras spes uritis, V.: Spe (i. e. re speratā) potitur, O.—Of offspring, a hope, promise: Devovit nati spemque caputque parens, O.: nec spes iam restat Iuli, V.: spes reliqua nostra, Cicero.— An anticipation, expectation, apprehension, dread: si meam spem vis improborum fefellerit: mala res, spes multo asperior, S.: (bellum) spe omnium serius, L.: cum Tarentinorum defectio in spe Hannibali esset, L.—Person., as a divinity, Hope: ad Spei, at the temple of Hope, L., C., H.
    * * *
    I
    Spes, goddess of hope, hope personified
    II
    hope/anticipation/expectation

    Latin-English dictionary > spēs

  • 4 exspectatio

    exspectātĭo ( expect-), ōnis, f. [id.], an awaiting, expecting, expectation (very freq. and class.; in sing. and plur.).
    (α).
    With gen. obj.:

    si spes est exspectatio boni, mali exspectationem esse necesse est metum,

    Cic. Tusc. 4, 37, 80:

    harum rerum,

    id. Rab. Perd. 5, 16:

    acerbior reliquorum,

    id. Brut. 76, 266; cf.

    poenarum,

    Quint. 12, 1, 7:

    tanta vel animi vel ingenii tui, ut, etc.,

    Cic. Fam. 2, 1, 2; cf.:

    sustines non parvam exspectationem imitandae industriae nostrae,

    id. Off. 3, 2, 6:

    majorem exspectationem mei faciam quam, etc.,

    id. Ac. 2, 4, 10; cf.:

    Varronis sermo facit exspectationem Caesaris,

    id. Att. 3, 15, 3:

    quotidiana rerum novarum,

    id. ib. 3, 14, 2:

    maximi belli,

    id. Fam. 15, 4, 5:

    rerum,

    Caes. B. C. 1, 21 fin.:

    ejus rei,

    id. ib. 3, 19, 4:

    desiderii,

    Cic. de Or. 1, 47, 205:

    nostri consilii,

    Hirt. B. G. 8, 9, 1:

    audiendi,

    Cic. de Or. 3, 5, 18 et saep. —In plur.:

    crebras exspectationes nobis tui commoves,

    Cic. Att. 1, 4, 1.—
    (β).
    With de:

    quantam tu mihi moves exspectationem de sermone Bibuli!

    Cic. Att. 2, 14, 1:

    plenus sum exspectatione de Pompeio,

    id. ib. 3, 14, 1.—
    (γ).
    With a rel.-clause:

    eo me major exspectatio tenet, quibusnam rationibus ea tanta vis comparetur,

    Cic. de Or. 2, 18, 74. —In plur.:

    nunc has exspectationes habemus duas: unam, etc., alteram, etc.,

    Cic. Att. 7, 16, 2.—
    (δ).
    Absol.:

    ne sis in exspectatione,

    Plaut. Mil. 4, 6, 64:

    pendeo animi exspectatione Corfiniensi, in qua de salute rei publicae decernitur,

    Cic. Att. 8, 5, 2:

    nolo plebem Romanam obscura spe et caeca exspectatione pendere,

    id. Agr. 2, 25, 66; cf.:

    omnia spe et exspectatione laudata,

    id. Or. 30, 107:

    aliquem in summam exspectationem adducere,

    id. Tusc. 1, 17, 39:

    permagnam exspectationem imponere orationi,

    id. Rep. 1, 23 fin.:

    M'. Curii causa nuper qua exspectatione defensa est?

    id. de Or. 1, 39, 180:

    praeter exspectationem,

    unexpectedly, id. de Or. 2, 70, 284:

    supra exspectationem,

    Quint. 3, 7, 16:

    exspectatione minor,

    id. 4, 1, 39:

    contra exspectationem omnium,

    Hirt. B. G. 8, 40, 1.—In plur.:

    exspectationibus decipiendis,

    Cic. de Or. 2, 71, 289. —
    II.
    The object of expectation or longing:

    gentium,

    Vulg. Gen. 49, 10:

    Israel,

    id. Jer. 17, 13:

    pistorum laetitia,

    id. Prov. 10, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > exspectatio

  • 5 paradoxa

    părădoxus, a, um, adj., = paradoxos, marvellous, strange, contrary to all expectation, paradoxical; only subst.
    I.
    pără-doxus, i, m., one who, contrary to expectation, has conquered both in the lucta and in the pancratium on the same day; in Gr. usu. called paradoxonikês (late Lat.), Aug. Princip. Rhet. n. 9. The mimes were also called paradoxi, Vet. Schol. ad Juv. 8, 184.—
    II.
    părădoxum or - on i, n.
    A.
    A figure of speech: paradoxon, sive hypomone, sustentatio vel inopinatum. Hoc schema suspendit sensum: deinde subicit aliquid eo, contra exspectationem auditoris, sive magnum sive minus; et ideo sustentatio vel inopinatum dicitur, Rufin. Fig. Sentent. § 34; Isid. 2, 21, 29.—
    B.
    In plur.: pără-doxa, ōrum, n., = paradoxa, the apparently contradictory doctrines of the Stoics: haec paradoxa illi. nos admirabilia dicamus, Cic. Fin. 4, 27, 74; cf.: (illa) mirabilia Stoicorum quae paradoxa nominantur, id. Ac. 2, 44, 136: quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium, ab ipsis (Stoicis) etiam paradoxa appellantur, tentare volui, etc. id. Par. prooem. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > paradoxa

  • 6 paradoxon

    părădoxus, a, um, adj., = paradoxos, marvellous, strange, contrary to all expectation, paradoxical; only subst.
    I.
    pără-doxus, i, m., one who, contrary to expectation, has conquered both in the lucta and in the pancratium on the same day; in Gr. usu. called paradoxonikês (late Lat.), Aug. Princip. Rhet. n. 9. The mimes were also called paradoxi, Vet. Schol. ad Juv. 8, 184.—
    II.
    părădoxum or - on i, n.
    A.
    A figure of speech: paradoxon, sive hypomone, sustentatio vel inopinatum. Hoc schema suspendit sensum: deinde subicit aliquid eo, contra exspectationem auditoris, sive magnum sive minus; et ideo sustentatio vel inopinatum dicitur, Rufin. Fig. Sentent. § 34; Isid. 2, 21, 29.—
    B.
    In plur.: pără-doxa, ōrum, n., = paradoxa, the apparently contradictory doctrines of the Stoics: haec paradoxa illi. nos admirabilia dicamus, Cic. Fin. 4, 27, 74; cf.: (illa) mirabilia Stoicorum quae paradoxa nominantur, id. Ac. 2, 44, 136: quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium, ab ipsis (Stoicis) etiam paradoxa appellantur, tentare volui, etc. id. Par. prooem. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > paradoxon

  • 7 paradoxum

    părădoxus, a, um, adj., = paradoxos, marvellous, strange, contrary to all expectation, paradoxical; only subst.
    I.
    pără-doxus, i, m., one who, contrary to expectation, has conquered both in the lucta and in the pancratium on the same day; in Gr. usu. called paradoxonikês (late Lat.), Aug. Princip. Rhet. n. 9. The mimes were also called paradoxi, Vet. Schol. ad Juv. 8, 184.—
    II.
    părădoxum or - on i, n.
    A.
    A figure of speech: paradoxon, sive hypomone, sustentatio vel inopinatum. Hoc schema suspendit sensum: deinde subicit aliquid eo, contra exspectationem auditoris, sive magnum sive minus; et ideo sustentatio vel inopinatum dicitur, Rufin. Fig. Sentent. § 34; Isid. 2, 21, 29.—
    B.
    In plur.: pără-doxa, ōrum, n., = paradoxa, the apparently contradictory doctrines of the Stoics: haec paradoxa illi. nos admirabilia dicamus, Cic. Fin. 4, 27, 74; cf.: (illa) mirabilia Stoicorum quae paradoxa nominantur, id. Ac. 2, 44, 136: quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium, ab ipsis (Stoicis) etiam paradoxa appellantur, tentare volui, etc. id. Par. prooem. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > paradoxum

  • 8 paradoxus

    părădoxus, a, um, adj., = paradoxos, marvellous, strange, contrary to all expectation, paradoxical; only subst.
    I.
    pără-doxus, i, m., one who, contrary to expectation, has conquered both in the lucta and in the pancratium on the same day; in Gr. usu. called paradoxonikês (late Lat.), Aug. Princip. Rhet. n. 9. The mimes were also called paradoxi, Vet. Schol. ad Juv. 8, 184.—
    II.
    părădoxum or - on i, n.
    A.
    A figure of speech: paradoxon, sive hypomone, sustentatio vel inopinatum. Hoc schema suspendit sensum: deinde subicit aliquid eo, contra exspectationem auditoris, sive magnum sive minus; et ideo sustentatio vel inopinatum dicitur, Rufin. Fig. Sentent. § 34; Isid. 2, 21, 29.—
    B.
    In plur.: pără-doxa, ōrum, n., = paradoxa, the apparently contradictory doctrines of the Stoics: haec paradoxa illi. nos admirabilia dicamus, Cic. Fin. 4, 27, 74; cf.: (illa) mirabilia Stoicorum quae paradoxa nominantur, id. Ac. 2, 44, 136: quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium, ab ipsis (Stoicis) etiam paradoxa appellantur, tentare volui, etc. id. Par. prooem. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > paradoxus

  • 9 expectatio

    exspectātĭo (expectātĭo), ōnis, f. attente, désir de voir ou d'apprendre, curiosité, impatience d’apprendre.    - praeter exspectationem: contre toute attente.    - nunc has exspectationes habemus duas... Cic. Att. 7, 16, 2: pour le moment, je suis curieux de savoir deux choses.
    * * *
    exspectātĭo (expectātĭo), ōnis, f. attente, désir de voir ou d'apprendre, curiosité, impatience d’apprendre.    - praeter exspectationem: contre toute attente.    - nunc has exspectationes habemus duas... Cic. Att. 7, 16, 2: pour le moment, je suis curieux de savoir deux choses.
    * * *
        Expectatio, Verbale. Terent. Attente et desir, Expectation.
    \
        Summa est expectatio tui. Cic. On ha grande attente de toy, On te desire fort, On ha grande esperance en toy.
    \
        Praeter expectationem aliquid accidere. Cic. Autrement que nous n'attendions et esperions, Contre nostre esperance.
    \
        Dare alicui expectationem conuiuii. Cic. Le mettre en attente et esperance de, etc.
    \
        Mouere. Cic. Exciter un desir, ou attente.
    \
        Vincere expectationem omnium. Cic. Vaincre l'attente de tous, Faire mieulx que tous n'esperoyent.
    \
        Vocat me alio tacita vestra expectatio. Cic. Vostre attente m'appelle à parler d'autre chose, Pour satisfaire à nostre attente, il me fault parler d'autre chose.

    Dictionarium latinogallicum > expectatio

  • 10 cōnfīdentia

        cōnfīdentia ae, f    [confidens], confidence, boldness: confidentiam et vocem defuisse.—Assurance, audacity, impudence: ingens, T.: quā confidentiā dicant.
    * * *
    assurance/confidence; boldness, impudence, audacity; firm belief/expectation

    Latin-English dictionary > cōnfīdentia

  • 11 contrā

        contrā adv. and praep.    [comp. of com-; see 1 cum].    I.adv., of position, in opposition, opposite, face to face, in front, on the other side: signum contra animo finivit, i. e. mentally drew a line, L.: stare, Iu.: ulmus erat contra, in front, O.: consistere, to make front, Cs.: positā Hispaniā, opposite, Ta.: intueri, in the face, L.: oscula non pervenientia contra, so as to meet, O.—Fig., of actions, in turn, in return, back, on the other hand, likewise: Audi nunc, in turn, T.: Mettius Tullo gratulatur, contra Tullus Mettium adloquitur, L.: at tibi contra Evenit, ut, etc., you have your reward, H.: cui latrans contra senex (i. e. respondit), Ph.: si scias quod donum huic dono contra comparet, what counter-gift, T.: Facere contra huic aegre, T.: tibi contra gratiam Referre, T. — Of opposition or strife, in opposition, on the other side: obniti contra sufficere, to have strength to resist, V.: pugnare, O.: vociferans, L.: pauca accipe contra, H.: contra feriundi copia, making a counter-attack, S.: quid, si de litteris corruptis contra venit? as his accuser: est contra iudicatum, an adverse decision: licere, to compete, Cs.: nihil quod contra peterent, to compete for: qui contra fecerit, the transgressor.—With verbs of saying, in opposition, on the other side, in answer: cum contra dicturus Hortensius esset, as opposing counsel: contra qui dicit, the opponent: cum nemo contra diceret, denied it: nihil contra disputabo priusquam dixerit, make no objection: quid contra reus? says in reply: contra dicentibus inimicis, Cs.: quid contra dicerem meditabar, how to reply: id quod contra diceretur refellere, the objections: quod in eā causā contra dicendum est: dicitur contra, nullum esse testamentum, the objection is made: respondit nec contra dici quin, etc., there was no objection, L.— Reversely, in an opposite manner, the contrary, the opposite: in stultitiā contra est, with fools the reverse is true: quod contra est, S.: utrumque contra accidit: alia probabilia, contra alia dicimus, improbable: cognoscere quid boni utrisque aut contra esset (i. e. mali), S. — On the contrary, on the other hand, conversely: tu contra obicies: Romanus conserere pugnam velle, contra eludere Poenus, L.: iusta omnia decora sunt, iniusta contra indecora: ut hi miseri, sic contra illi beati quos, etc.: imperavi nihil, et contra patribus parui, but on the contrary: non enim tua culpa est... contraque summa laus: at contra: sed contra: contra autem: falso queritur quod, etc.: nam contra, etc., S.: quin contra, nay on the contrary, L.—Followed by atque or ac, contrary to, different from, otherwise than: simulacrum, contra atque ante fuerat, ad orientem convertere: contra atque esset dictum, Cs.: si haec contra ac dico essent omnia: contra ac ratus erat, S.: contra quam fas erat, contrary to the divine law: contra quam ipse censnisset, contrary to its own resolution.    II. Praep., with acc. (in prose before its case, except sometimes a rel. pron.), of position, before, against, facing, towards, opposite to, contrary to, over against: insulae latus est contra Galliam, Cs.: pacatis contra insulam suam terris, L.: Carthago Italiam contra, V.—Opposite, towards, against, facing, over against: contra vos in contione consistere, to face you: a fronte contra hostem, Cs.: Albanos contra legionem conlocat, L.: quos agmina contra Procurrunt, V.: contra hanc Romam altera Roma, a rival to.—Fig., in answer to, in reply to: contra ea facturos clamitabat, etc., Cs.: contra ea aiebat, etc., L.: contra postulata nuntios mittit, S.: Quae contra breviter fata est vates, V.—With valere, to weigh against, counterbalance, avail against: hac ratio contra omne ius iurandum valet: contrane lucrum nil valere Pauperis ingenium? H. —Of opposition or strife, against, with, in hostility to, as the enemy of: contra Caesarem gerere bellum: arma contra senatum tuli: armis contendere contra populum R., Cs.: contra Crustuminos profectus, marched against, L.: nihil se contra Sequanos consili inire, take hostile measures against, Cs.: contra salutem urbis incitari: paratus contra eum: agere contra hominem, plead against: nihil satis firmum contra Metellum, S.: contra difficultates providere, S.: vi contra vim resistere, L.: defensio contra vim: contra me sentire, hold an unfavorable opinion: quem contra veneris antea, for whose adversary you were counsel: pugnandum contra morbum: (provinciam) contra Caesarem retenturi, as the enemy of: eae res contra nos faciunt, make against.—Against, in opposition to, as the opponent of: tibi contra nos dicendum putes: contra iuris consultos dicere, against their opinions: contra caput dicere, to plead against life: contra Epicurum dictum est, in reply to: consuetudo contra deos disputandi, i. e. against the existence.—Against, injurious to, unfavorable to, to the disadvantage of: nihil contra me fecit odio mei: aliquid contra Caesarem Pompeio suadere: contra se ipse misericors, to his own injury, Ph.: contra valetudinis commodum laborare.—Esp., of offences, against, in violation of: pecuniam contra leges auferre: contra fas: contra ius gentium, L.: contra verecundiam, in disregard of: contra rem p. fecisse, to have been guilty of treason: vim eam contra rem p. factam decernere, L.: contra morem facere: quod contra legem esset: contra fidem. — Of opposition in thought, contrary to, opposite to, the reverse of: sed mihi contra ea videtur, the contrary seems true, S.: contra ea Caesar putabat, otherwise, Cs.: contra ea benigne, on the other hand, L.: cuius a me corpus crematum est, quod contra decuit ab illo meum (sc. cremari), whereas: quod contra oportebat delicto dolere, correctione gaudere, while, on the contrary.—With an abstract noun, contrary to, beyond, against: contra omnium opinionem (i. e. contra ac rati erant), Cs.: contra opinionem Iugurthae, against the expectation, S.: cetera contra spem salva invenit, L.: contra timorem animi praemia sceleris adeptus, S.
    * * *
    I
    facing, face-to-face, in the eyes; towards/up to; across; in opposite direction; against, opposite, opposed/hostile/contrary/in reply to; directly over/level; otherwise, differently; conversely; on the contrary; vice versa
    II
    against, facing, opposite; weighed against; as against; in resistance/reply to; contrary to, not in conformance with; the reverse of; otherwise than; towards/up to, in direction of; directly over/level with; to detriment of

    Latin-English dictionary > contrā

  • 12 exspectātiō or expectātiō

        exspectātiō or expectātiō ōnis, f    [exspecto], an awaiting, expecting, expectation, longing, desire: caeca: praeter exspectationem, unexpectedly: magna: cum summā exspectatione populi R.: exspectationibus decipiendis: Funambuli, T.: eventūs, S.: boni, mali: audiendi: crebras exspectationes nobis tui commoves: plenus sum exspectatione de Pompeio: maior exspectatio, quibusnam rationibus ea vis comparetur.

    Latin-English dictionary > exspectātiō or expectātiō

  • 13 obvius

        obvius adj.    [ob+via], in the way, so as to meet, meeting, to meet: si ille obvius ei futurus non erat, had no expectation of meeting him: se mihi obvium dedit, met, L.: venit obvius illi, H.: cuicumque est obvia, whomsoever she meets, Iu.: ad Martis fuit obvius aram, Iu.: se gravissimis tempestatibus obvium ferre: obvias mihi litteras mittas, send to meet: montes, qui obvii erant itineri, lay in the way, N.: undis, up stream, O.: Obviaque hospitiis teneat arbos, opposite, V.—As subst n.: in obvio classi hostium esse, be in the way, L.—Against, to meet, to encounter: quo in loco inter se obvii fuissent, had fought, S.: si ingredienti cum armatā multitudine obvius fueris: infestā subit obvius hastā, V.—Open, exposed, liable, subject: rupes Obvia ventorum furiis, V.: (urbs) minus obvia Grais, V.: comitas, i. e. ready, Ta.: rerum similitudo, obtrusive, Ta.
    * * *
    obvia, obvium ADJ
    in the way, easy; hostile; exposed (to)

    Latin-English dictionary > obvius

  • 14 pavor

        pavor ōris, m    [4 PV-], a trembling, quaking, shaking, terror, anxiety, fear, dread, alarm: pavor sapientiam omnem mi exanimato expectorat, Enn. ap. C.: pavor ceperat milites ne mortiferum esset volnus, L.: corda stravit pavor, V.: pavore deposito, O.: captae urbis, panic, L.: haurit Corda pavor pulsans, trembling expectation, V.—Plur., Ta.—Person., the god of fear, L.
    * * *
    fear, panic

    Latin-English dictionary > pavor

  • 15 plēnus

        plēnus adj. with comp. and sup.    [PLE-], full, filled: vela: plenissimae viae, greatly crowded, Cs.: corpus suci, T.: Gallia civium: domus ornamentorum: Quis me est venustatis plenior? T.: meri pocula, O.: vita plena et conferta voluptatibus.—As subst n., a plenum (opp. vacuum): ad plenum, copiously, V., H.—Of bodily size, stout, bulky, portly, plump, corpulent: pleni enectine simus: volpecula pleno corpore, H.—Of females, big with child, pregnant: femina, O.: sus.— Filled, satisfied, sated: minimo, O.: amator, H.— Full packed, laden: vitis, O.: exercitus plenissimus praedā, L.: crura thymo plenae (apes), V.: plenos oculorum sanguine pugnos, covered, Iu.— Entire, complete, full, whole: (legio) plenissima, with ranks entirely full, Cs.: ad praeturam gerendam annus: hora, O.: pleno gradu, at full pace, L.: pleni somni, profound, O.—Of the voice, sonorous, full, clear, strong, loud: cornix plenā improba voce, V.: vox plenior: voce plenior.—Of speech, full, at full length, uncontracted, unabridged: ut E plenissimum dicas: ‘siet’ plenum est, ‘sit’ inminutum: plenissima verba, O.— Full, abundant, plentiful, much: Verres, qui plenus decesserat: pecunia, much money: mensa, V.: gaudium: serius potius ad nos, dum plenior: accepi epistulas pleniores, longer: plenissima villa, H.—Of age, full, advanced, ripe, mature: plenis nubilis annis, marriageable, V.—Fig., full, filled: fidei: negoti, full of business: irae, L.: Quae regio nostri non plena laboris? filled with the story of our troubles? V.: plenus sum exspectatione de Pompeio, full of expectation: laetitiā, Cs.— Complete, finished, ample, copious: orator: oratio plenior: pleniora perscribere, Cs.— Full, abounding, rich: cum sis nihilo sapientior ex quo Plenior es, richer, H.: pleniore ore laudare, i. e. more heartily: plenior inimicorum Mario.
    * * *
    plena -um, plenior -or -us, plenissimus -a -um ADJ
    full, plump; satisfied

    Latin-English dictionary > plēnus

  • 16 antepassio

    presentiment/expectation/anticipation of pain/suffering

    Latin-English dictionary > antepassio

  • 17 expectatio

    expectation; suspense

    Latin-English dictionary > expectatio

  • 18 exspectatio

    expectation; suspense

    Latin-English dictionary > exspectatio

  • 19 praestolatio

    expectation, waiting for

    Latin-English dictionary > praestolatio

  • 20 praestolatio

    the waiting for, expectation.

    Latin-English dictionary of medieval > praestolatio

См. также в других словарях:

  • expectation — [ ɛkspɛktasjɔ̃ ] n. f. • 1488; lat. exspectatio 1 ♦ Vx Attente. ⇒ expectative. « Harcourt tenait tout le monde en expectation » (Saint Simon). 2 ♦ Méd. Abstention de tout traitement (à l exception des mesures habituelles d hygiène et de… …   Encyclopédie Universelle

  • Expectation — Ex pec*ta tion . [L. expectio. exspectio: cf. F. expectation.] 1. The act or state of expecting or looking forward to an event as about to happen. In expectation of a guest. Tennyson. [1913 Webster] My soul, wait thou only upon God, for my… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • expectation — UK US /ˌekspekˈteɪʃən/ noun [C, often plural] ► what you believe or hope will happen in the future: »Now the expectation is just 81 cents a share, according to a survey of a dozen analysts. expectation that sth »The banks help out the government… …   Financial and business terms

  • expectation — EXPECTATION. s. f. Attente. Il ne se dit que des grands evenements, des choses extraordinaires. Les peuples estoient dans une grande expectation, dans l expectation …   Dictionnaire de l'Académie française

  • expectation — I noun anticipation, assurance, awaiting, calculation, contemplation, expectance, expectancy, exspectatio, foreboding, forefeeling, foreknowledge, foresight, hope, intention, misgiving, opinio, preconception, presentiment, presumption, presurmise …   Law dictionary

  • expectation — 1530s, from M.Fr. expectation (14c.) or directly from L. expectationem/exspectationem (nom. expectatio/exspectatio) anticipation, an awaiting, noun of action from pp. stem of expectare/exspectare (see EXPECT (Cf. expect)). Related: Expectations …   Etymology dictionary

  • expectation — [n] belief, anticipation apprehension, assumption, assurance, calculation, chance, confidence, conjecture, design, expectancy, fear, forecast, hope, intention, likelihood, looking forward, motive, notion, outlook, possibility, prediction,… …   New thesaurus

  • expectation — Expectation, Expectatio …   Thresor de la langue françoyse

  • expectation — ► NOUN 1) belief that something will happen or be the case. 2) a thing that is expected to happen …   English terms dictionary

  • expectation — [ek΄spek tā′shən] n. [L expectatio < pp. of expectare: see EXPECT] 1. a looking forward to; anticipation 2. a looking for as due, proper, or necessary 3. a thing looked forward to 4. [also pl.] a reason or warrant for looking forward to… …   English World dictionary

  • expectation — noun (usually expectations) ADJECTIVE ▪ big, great, high, lofty (esp. AmE) ▪ modest ▪ I have modest expectations about what my research can accomplish …   Collocations dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»