-
1 exorsus
-
2 exorsus
-
3 exōrsus
exōrsus P. of exordior. -
4 exōrsus
exōrsus ūs, m [1 OL-], a beginning, commencement: orationis. -
5 exorsus
[st1]1 [-] exorsus, a, um: part. passé de exordior. - [abcl][b]a - ayant commencé, ayant entrepris. - [abcl]b - sens passif: ourdi, tramé, commencé.[/b] [st1]2 [-] exorsŭs, ūs, m.: exorde.* * *[st1]1 [-] exorsus, a, um: part. passé de exordior. - [abcl][b]a - ayant commencé, ayant entrepris. - [abcl]b - sens passif: ourdi, tramé, commencé.[/b] [st1]2 [-] exorsŭs, ūs, m.: exorde.* * *Exorsus, Participium. Cic. Qui a commencé. -
6 exorsus
I 1. exōrsus, a, umpart. pf. к exordior2. adj.начатый Pl, CII exōrsus, ūs m. [ exordior ]начало, вступление ( orationis C) -
7 exorsus
-
8 exorsus
begun. -
9 exordior
exordior, ordiri, orsus sum [st2]1 [-] commencer à ourdir. [st2]2 [-] ourdir, tramer, commencer. [st2]3 [-] commencer un discours, faire un exorde. [st2]3 [-] sens passif: être ourdi. - pertexe quod exorsus es, Cic. de Or. 2, 33, 145: achève ([tisse]) ce que tu as commencé. - de quo scribere exorsi sumus, Nep.: dont nous avons entrepris d'écrire (la vie). - ab adversarii dicto exordiri, Auct. Her. 1, 6: emprunter son exorde aux paroles mêmes de son adversaire.* * *exordior, ordiri, orsus sum [st2]1 [-] commencer à ourdir. [st2]2 [-] ourdir, tramer, commencer. [st2]3 [-] commencer un discours, faire un exorde. [st2]3 [-] sens passif: être ourdi. - pertexe quod exorsus es, Cic. de Or. 2, 33, 145: achève ([tisse]) ce que tu as commencé. - de quo scribere exorsi sumus, Nep.: dont nous avons entrepris d'écrire (la vie). - ab adversarii dicto exordiri, Auct. Her. 1, 6: emprunter son exorde aux paroles mêmes de son adversaire.* * *Exordior, exordiris, pen. prod. exorsus sum, exordiri. Plaut. Commencer.\Exordiri argutias. Plautus. Commencer à agacer. -
10 exordior
I.Lit.:II.funem longum pedes LXXII.,
Cato R. R. 135, 4; cf.trop.: neque exordiri primum, unde occipias, habes, Neque detexundam ad telam certos terminos,
Plaut. Ps. 1, 4, 7; and:pertexe modo, Antoni, quod exorsus es,
Cic. de Or. 2, 33, 145.—Transf., in gen., to begin, commence, esp. a speech; constr. with the acc., an inf., with ab or absol.(α).With acc. (so perh. not in Cic.):(β).consilia,
Plaut. As. 1, 1, 102:argutias adversus aliquem,
id. Bacch. 1, 2, 19:facinus,
id. ib. 4, 4, 71:hanc rem facete et callide,
id. Pers. 4, 1, 7:bellum ab causa tam nefanda,
Liv. 4, 17, 6:classicum ingenti spiritu,
Suet. Caes. 32:tragoediam magno impetu,
id. Aug. 85:causam,
Quint. 4, 1, 2:preces,
Ov. M. 10, 483:parricidia et caedes a Claudio,
Suet. Ner. 33 et saep.—With inf. (Ciceronian):(γ).imitabor ergo Aratum, qui magnis de rebus dicere exordiens, a Jove incipiendum putat,
Cic. Rep. 1, 36:tunc dicere exorsus est,
id. Fin. 1, 8 fin.; cf. id. Div. 2, 49, 101; and Nep. Pelop. 1 fin. —With ab (class.):(δ).aut ab adversarii dicto exordiemur, aut, etc.,
Auct. Her. 1, 6, 10:ab ipsa re,
Cic. de Or. 2, 79, 320:a veritate, a dignitate,
id. ib. 2, 8, 31.—Absol. (class.):ancilla hoc pacto exordiri coepit,
Plaut. Cas. 3, 5, 31:jubent exordiri ita, ut eum, qui audiat, benevolum nobis faciamus, etc.,
Cic. de Or. 2, 19, 80; so,ita, quasi, etc., Quint. prooem. § 4: in hunc modum,
Tac. A. 3, 50:his verbis,
id. ib. 6, 6:clamore,
Cic. Cael. 15, 38.► exorsus, a, um, in pass. signif., begun, commenced:exorsa tela,
Plaut. Bacch. 2, 4, 116; Visell. ap. Prisc. p. 793 P.; cf.:reperiunt ea, quibus ante exorsa et potius detexta prope retexantur,
Cic. de Or. 2, 38, 158.—In the plur. subst.: exorsa, ōrum, n., a beginning, commencement:per ambages et longa exorsa aliquem tenere,
a long preamble, Verg. G. 2, 45:sua cuique exorsa laborem Fortunamque ferent,
beginning, undertaking, id. A. 10, 111 (opp. exitus), Amm. 14, 11, 26. -
11 exorsa
I.Lit.:II.funem longum pedes LXXII.,
Cato R. R. 135, 4; cf.trop.: neque exordiri primum, unde occipias, habes, Neque detexundam ad telam certos terminos,
Plaut. Ps. 1, 4, 7; and:pertexe modo, Antoni, quod exorsus es,
Cic. de Or. 2, 33, 145.—Transf., in gen., to begin, commence, esp. a speech; constr. with the acc., an inf., with ab or absol.(α).With acc. (so perh. not in Cic.):(β).consilia,
Plaut. As. 1, 1, 102:argutias adversus aliquem,
id. Bacch. 1, 2, 19:facinus,
id. ib. 4, 4, 71:hanc rem facete et callide,
id. Pers. 4, 1, 7:bellum ab causa tam nefanda,
Liv. 4, 17, 6:classicum ingenti spiritu,
Suet. Caes. 32:tragoediam magno impetu,
id. Aug. 85:causam,
Quint. 4, 1, 2:preces,
Ov. M. 10, 483:parricidia et caedes a Claudio,
Suet. Ner. 33 et saep.—With inf. (Ciceronian):(γ).imitabor ergo Aratum, qui magnis de rebus dicere exordiens, a Jove incipiendum putat,
Cic. Rep. 1, 36:tunc dicere exorsus est,
id. Fin. 1, 8 fin.; cf. id. Div. 2, 49, 101; and Nep. Pelop. 1 fin. —With ab (class.):(δ).aut ab adversarii dicto exordiemur, aut, etc.,
Auct. Her. 1, 6, 10:ab ipsa re,
Cic. de Or. 2, 79, 320:a veritate, a dignitate,
id. ib. 2, 8, 31.—Absol. (class.):ancilla hoc pacto exordiri coepit,
Plaut. Cas. 3, 5, 31:jubent exordiri ita, ut eum, qui audiat, benevolum nobis faciamus, etc.,
Cic. de Or. 2, 19, 80; so,ita, quasi, etc., Quint. prooem. § 4: in hunc modum,
Tac. A. 3, 50:his verbis,
id. ib. 6, 6:clamore,
Cic. Cael. 15, 38.► exorsus, a, um, in pass. signif., begun, commenced:exorsa tela,
Plaut. Bacch. 2, 4, 116; Visell. ap. Prisc. p. 793 P.; cf.:reperiunt ea, quibus ante exorsa et potius detexta prope retexantur,
Cic. de Or. 2, 38, 158.—In the plur. subst.: exorsa, ōrum, n., a beginning, commencement:per ambages et longa exorsa aliquem tenere,
a long preamble, Verg. G. 2, 45:sua cuique exorsa laborem Fortunamque ferent,
beginning, undertaking, id. A. 10, 111 (opp. exitus), Amm. 14, 11, 26. -
12 ex-ōrdior
ex-ōrdior ōrsus, īrī, dep., to begin a web, lay the warp, prepare to weave: pertexe modo, Antoni, quod exorsus es: ante exorsa, the web they had begun. — Meton., to begin, commence, make a beginning: iubent exordiri ita, ut, etc.: preces, O.: Unde exordior narrare, T.: tum dicere exorsus est: de quo scribere exorsi sumus, N.: ab ipsā re: bellum ab causā tam nefandā, L. -
13 exordior
ex-ōrdior, ōrsus sum, īrī depon.1) закладывать основу (ткани), начинать ткать ( exorsa tela Pl)2) приступать, затевать, замышлять (facĭnus Pl; bellum L); начинать ( ab aliquā re C) -
14 exorsa
-
15 pertexo
per-texo, texuī, textum, ere1) выткать или проткать ( vestis bysso pertexta Ap)3) завершать, заканчивать ( coeptum Lcr)pertexe, quod exorsus es C — кончай, что ты начал (говорить) -
16 obstino
obstino, āvī, ātum, āre (ob u. sto), etwas mit Beharrlichkeit vornehmen, hartnäckig sich vornehmen, auf etwas bestehen, rem, Plaut. aul. 267: im Passiv, obstinari exorsus, Pacuv. tr. 425: quando id certum atque obstinatum est, Liv. 2, 15, 5. – m. Infin., obstinaverant animis vincere aut mori, Liv. 23, 29, 7. – m. ad u. Akk., ipso Vespasiano ad obtinendas iniquitates haud perinde obstinante, auf U. bestand, Tac. hist. 2, 84. – Partiz. obstinātus als Adj. s. bēs.
-
17 pertexo
per-texo, texuī, textum, ere, durchweben = fertig weben, I) eig.: vestis bysso pertexta, Apul. met. 10, 3. – II) übtr., etw. ausführen, vollenden, cellam Veneris, Vitr.: mit Worten, pertexe modo, quod exorsus es, Cic.: coeptum dictis, Lucr. – / Vitr. 5, 9, 1 jetzt pertexit ( von pertego).
-
18 obstino
obstino, āvī, ātum, āre (ob u. sto), etwas mit Beharrlichkeit vornehmen, hartnäckig sich vornehmen, auf etwas bestehen, rem, Plaut. aul. 267: im Passiv, obstinari exorsus, Pacuv. tr. 425: quando id certum atque obstinatum est, Liv. 2, 15, 5. – m. Infin., obstinaverant animis vincere aut mori, Liv. 23, 29, 7. – m. ad u. Akk., ipso Vespasiano ad obtinendas iniquitates haud perinde obstinante, auf U. bestand, Tac. hist. 2, 84. – Partiz. obstinātus als Adj. s. bes. -
19 pertexo
per-texo, texuī, textum, ere, durchweben = fertig weben, I) eig.: vestis bysso pertexta, Apul. met. 10, 3. – II) übtr., etw. ausführen, vollenden, cellam Veneris, Vitr.: mit Worten, pertexe modo, quod exorsus es, Cic.: coeptum dictis, Lucr. – ⇒ Vitr. 5, 9, 1 jetzt pertexit ( von pertego). -
20 exōrsa
- 1
- 2
См. также в других словарях:
PARTHIA — I. PARTHIA Asiae regio, perampla, ab occasu Mediâ, ab Aquilone Hyrcaniâ, ab ortu Arianâ, a meridie Carmaniae desertis terminata. Parthenen Qu. Curtius vocat. l. 6. 2. c. ubi docet Parthos Scitharum progeniem esse, quod et Dionys. testatur.… … Hofmann J. Lexicon universale
commencement — Commencement, Coeptum, Incoeptio, Exordium, Initium, Orsus, Primordium, Principium, Exorsum, exorsi, Exorsus, huius exorsus. Le commencement de toutes choses, comme est le feu, l eau, l air, la terre, Elementum. Les commencemens de chacune… … Thresor de la langue françoyse
Oaths of Strasbourg — (multiple texts) Also known as Sacramenta Argentariae (Latin), les serments de Strasbourg (Modern French), die Straßburger Eide (Modern German) Language medieval Latin, Old French … Wikipedia
Evangeliensymbole — Die Evangelisten mit ihren Symbolen (7. Jh.) Codex Amiatinus Evangelistensymbole, Fresko im Refektorium, Abtei Saint André ( … Deutsch Wikipedia
Evangelistensymbole — Matthäus … Deutsch Wikipedia
Viergetier — Die Evangelisten mit ihren Symbolen (7. Jh.) Codex Amiatinus Evangelistensymbole, Fresko im Refektorium … Deutsch Wikipedia
AMMIANUS Marcellinus — Historiucus Latinô Graecus natione Antiochiâ oriundus, floruit sub Gratiano, et Valentiniano, scripsit libros 31. ex quibus 13. priores deperierung. Cuius fuerit nationis, et quâ professione, unde item historiam coeperit, et quousque sit… … Hofmann J. Lexicon universale
ASE (Rabbi) — Rabbi ASE rector Scholae Soranae, exorsus fuit scribere universum Thalmud iuxta seriem, seu iuxta quodlibet Syntagma VI. Classium, docendoque illud absolvit 30. annis, id que bis fecit. Rabbi Ganz. ad ann. 4127. Rexit enim Scholam annos 60. quô… … Hofmann J. Lexicon universale
BABYLON vulgo BAGDET — BABYLON, vulgo BAGDET urbs Babyloniae regni maxima ad Euphratem fluv. etiamnum regionis caput, et sedes Praefecti. De qua praeter Auctores sparsim hîc citatos, vide Gen. c. 11. loseph. Iud. Antiq. l. 1. c. 4. Epiphan. in Panar. l. 1. n. 7.… … Hofmann J. Lexicon universale
BAPTISTA Egnatius — Venetus, Humaniorum literarum Professor, Historiam Imper atorum Romanorum a I. Caesare exorsus usque ad Maximilianum I. conscripsit; Item de origine Turcarum, etc. Gesner. in Biblioth. qui huncce Virum decrepitum plane, Venetiis vidit, A. C. 1543 … Hofmann J. Lexicon universale
CANDIDUS — I. CANDIDUS Consul, collega Numatii Quadrati an. Urb. Cond. 837. In Fastis Capitolinus Iulii Quadrati. Memoratur Spartiano, in Adriano Caes. c. 3. ubi Adrianum secundô utriusque Consulatu Tribum um Plebis factum esse refert. Vetus Insor. T. IULIO … Hofmann J. Lexicon universale