Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

exorno

  • 1 exorno

    exorno, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] orner complètement, parer, embellir. [st2]2 [-] pourvoir (abondamment) de, combler (de présents...), fournir. [st2]3 [-] préparer, disposer, équiper (une flotte). [st2]4 [-] ranger (une armée) en bataille. [st2]5 [-] suborner qqn.    - exornare aliquem veste, nummis, familiâ, Phaedr. 4, 22, 23: fournir à qqn des vêtements, de l'argent, des esclaves.    - exornare aliquem dōnis, Stat.: combler qqn de présents.
    * * *
    exorno, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] orner complètement, parer, embellir. [st2]2 [-] pourvoir (abondamment) de, combler (de présents...), fournir. [st2]3 [-] préparer, disposer, équiper (une flotte). [st2]4 [-] ranger (une armée) en bataille. [st2]5 [-] suborner qqn.    - exornare aliquem veste, nummis, familiâ, Phaedr. 4, 22, 23: fournir à qqn des vêtements, de l'argent, des esclaves.    - exornare aliquem dōnis, Stat.: combler qqn de présents.
    * * *
        Exorno, exornas, exornare. Plaut. Parer, Orner, et accoustrer honnestement, Embellir.
    \
        Exornare aciem. Sallustius. Apprester.
    \
        Donis exornare aliquem. Statius. Luy faire de beaux dons et presens.
    \
        Exornare nuptias. Plaut. Appareiller, Apprester.
    \
        Exornare, Oster les ornemens, Desparer. Terentius, - adeo exornatum dabo, Adeo depexum: vt dum viuat, meminerit semper mei.
    \
        Exornare aliquem magistratu. Plinius iunior. L'orner de quelque dignité et estat.

    Dictionarium latinogallicum > exorno

  • 2 exorno

    ex-orno, āvi, ātum, 1, v. a., to fit out, equip, furnish, supply with any thing.
    I.
    In gen. (rare;

    not in Cic.): nullae magis res duae plus negoti habent (sc. quam navis et mulier) forte si occeperis exornare,

    to give them an outfit, Plaut. Poen. 1, 2, 3 sq.:

    dum vicinitatem armis exornat,

    Sall. C. 36, 1; so,

    classem,

    Just. 5, 6:

    aliquem veste, nummis, familia,

    Phaedr. 4, 22, 23; cf.:

    is homo exornetur graphice in peregrinum modum,

    be fitted out, dressed, Plaut. Trin. 3, 3, 38:

    rebus paratis atque exornatis nuptiis,

    set out, arranged, id. Aul. 4, 10, 54:

    convivium omni opulentiā,

    Sall. J. 85, 39:

    aciem,

    id. ib. 52, 5.— Absol.:

    consul omnibus exploratis, credo dis fretus... tamen pro rei copia satis providenter exornat,

    provides, Sall. J. 90, 1 Kritz. — Transf.:

    hominem exornavit, mulierem qui abduceret,

    has employed, fitted out, Plaut. Ps. 4, 7, 110 Ritschl N. cr.; cf.:

    utrum aliquem exornari oportuit, qui istaec prohiberet,

    Auct. Her. 4, 15, 22 fin.
    II.
    Pregn., to deck out, adorn, embellish (the class. signif. of the word).
    A.
    Lit.:

    ea signa emere soleo, quae ad similitudinem gymnasiorum exornent mihi in palaestra locum,

    Cic. Fam. 7, 23, 2; cf.:

    domum ejus exornatam atque instructam iste reddiderat nudam atque inanem,

    id. Verr. 2, 2, 34, § 84:

    triclinium ample magnificeque,

    id. ib. 2, 4, 27, §

    62: aliquem veste regia,

    Curt. 8, 13 fin.:

    tibi me exorno ut placeam,

    Plaut. Most. 1, 3, 135; cf. id. Stich. 5, 4, 3; id. Trin. 4, 2, 15.— Transf., comically: adeo exornatum dabo, adeo depexum, ut dum vivat, meminerit mei, I'll give him such a dressing, i. e. beating, Ter. Heaut. 5, 1, 77.—
    B.
    Trop.:

    quin tu te exornas moribus lepidis?

    Plaut. Most. 1, 3, 12:

    Pythagoras exornavit eam Graeciam, quae magna dicta est, praestantissimis artibus,

    Cic. Tusc. 5, 4, 10; cf.:

    philosophiam falsa gloria,

    id. ib. 2, 5, 12; and:

    L. Fulvius eodem honore (i. e. consulatu) exornatus,

    Plin. 7, 43, 44, § 136:

    ad illustrandam atque exornandam orationem,

    Cic. de Or. 3, 38, 152; cf.:

    mea ratio in dicendo haec esse solet, ut boni quod habeat, id amplectar, exornem, exaggerem, etc.,

    id. ib. 2, 72, 292:

    quid exornamus philosophiam? aut quid ejus nomine gloriosi sumus?

    set off with praises, extol, id. Tusc. 2, 14, 33.—
    III.
    To despoil of ornament, Tert. Cult. Fem. 2, 9. —Hence, exornātus, a, um, P. a., decked out, adorned (rare):

    candide vestitus, laute exornatusque,

    Plaut. Cas. 4, 1, 10:

    cithara exornatissima,

    Auct. Her. 4, 47, 60: ornatu nullo potest exornatior esse, Poët. in Anth. Lat. 1, 692 Burm.

    Lewis & Short latin dictionary > exorno

  • 3 exorno

    ex-ōrno, āvī, ātum, āre
    1) снабжать ( vicinitatem armis Sl); располагать в боевом порядке ( aciem Sl); снаряжать ( classem Just); справлять ( nuptias Pl); устраивать ( convivium omni opulentiā C)
    2) убирать, украшать, наряжать (digitos anulis Sen; aliquem veste variā Ter; domum, locum C)
    3) увенчивать, возвеличивать, хвалить, славить ( philosophiam C)
    e. aliquem praeturā PJ — облечь кого-л. званием претора

    Латинско-русский словарь > exorno

  • 4 exorno

    ex-ōrno, āvī, ātum, āre, I) mit allem Nötigen versehen, A) im allg., ausrüsten, anordnen (wie κοσμέω), nuptias, Plaut.: classem, Iustin.: aciem, das Heer in Schlachtordnung stellen, Sall.: vicinitatem armis, Sall.: absol. = Anstalten-, Vorkehrungen treffen, Sall. Iug. 90, 1. – B) prägn., ausschmücken, herausputzen, aufputzen, verzieren, ausstaffieren, 1) eig.: veste variā, Ter.: anulis digitos, Sen.: omnibus ornamentis exornatus, Plaut.: eum (Clodium) mulieres exornatum ita deprehendissent, Cic.: hominem exornavit, putzte den Kerl heraus, Plaut.: triclinium, Cic.: ample magnificeque convivium, Cic.: locum in palaestra (sc. statuis), Cic.: exornatis aedibus per aulaea et signa, Sall. fr.: auro, ebore, gemmis deos excolere et exornare, Lact.: exornari in peregrinum modum, sich ausländisch kleiden, Plaut.: dah. scherzh., Syrum ego adeo exornatum dabo, adeo depexum, ut etc., d.i. so tüchtig abprügeln, Ter. heaut. 950. – 2) übtr.: a) übh.: aetatis nostrae gloriam, Quint.: philosophiam falsā gloriā, Cic.: alqm praeturā, ihn befördern zur usw., Plin. ep.: mors honesta saepe vitam quoque turpem exornat, bringt zu Ehren, Cic.: exornavit (er verherrlichte) eam Graeciam, quae magna dicta est, et privatim et publice praestantissimis institutis et artibus, Cic. – b) als rhet. t. t., orationem, Cic.: extemporales eorum dictiones his vel emblematis, Quint.: exornat (es ziert) tamen haec omnia mira sermonis elegantia, Quint. – II) des Schmuckes berauben, Tert. de cult. fem. 2, 9. – / Parag. Infin. exornarier, Plaut. Bacch. 280.

    lateinisch-deutsches > exorno

  • 5 exorno

    ex-ōrno, āvī, ātum, āre, I) mit allem Nötigen versehen, A) im allg., ausrüsten, anordnen (wie κοσμέω), nuptias, Plaut.: classem, Iustin.: aciem, das Heer in Schlachtordnung stellen, Sall.: vicinitatem armis, Sall.: absol. = Anstalten-, Vorkehrungen treffen, Sall. Iug. 90, 1. – B) prägn., ausschmücken, herausputzen, aufputzen, verzieren, ausstaffieren, 1) eig.: veste variā, Ter.: anulis digitos, Sen.: omnibus ornamentis exornatus, Plaut.: eum (Clodium) mulieres exornatum ita deprehendissent, Cic.: hominem exornavit, putzte den Kerl heraus, Plaut.: triclinium, Cic.: ample magnificeque convivium, Cic.: locum in palaestra (sc. statuis), Cic.: exornatis aedibus per aulaea et signa, Sall. fr.: auro, ebore, gemmis deos excolere et exornare, Lact.: exornari in peregrinum modum, sich ausländisch kleiden, Plaut.: dah. scherzh., Syrum ego adeo exornatum dabo, adeo depexum, ut etc., d.i. so tüchtig abprügeln, Ter. heaut. 950. – 2) übtr.: a) übh.: aetatis nostrae gloriam, Quint.: philosophiam falsā gloriā, Cic.: alqm praeturā, ihn befördern zur usw., Plin. ep.: mors honesta saepe vitam quoque turpem exornat, bringt zu Ehren, Cic.: exornavit (er verherrlichte) eam Graeciam, quae magna dicta est, et privatim et publice praestantissimis institutis et artibus, Cic. – b) als rhet. t. t., orationem, Cic.: extemporales eorum dictiones his vel
    ————
    emblematis, Quint.: exornat (es ziert) tamen haec omnia mira sermonis elegantia, Quint. – II) des Schmuckes berauben, Tert. de cult. fem. 2, 9. – Parag. Infin. exornarier, Plaut. Bacch. 280.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exorno

  • 6 exorno

    exornare, exornavi, exornatus V
    furnish with, adorn, embellish

    Latin-English dictionary > exorno

  • 7 exorno

    m
    • okrasa
    • ozdoba

    Diccionario español-checo > exorno

  • 8 exorno

    to furnish, provide, supply.

    Latin-English dictionary of medieval > exorno

  • 9 exorno

    , exornavi, exornatum, exornare 1
      изукрасить, украсить

    Dictionary Latin-Russian new > exorno

  • 10 exorno de escaparate

    • výzdoba výkladní skříně

    Diccionario español-checo > exorno de escaparate

  • 11 exornatus

    exornātus, a, um part. passé de exorno. [st2]1 [-] très orné, riche, magnifique, somptueux. [st2]2 [-] préparé. [st2]3 [-] Ter. mis dans un bel état (= maltraité).
    * * *
    exornātus, a, um part. passé de exorno. [st2]1 [-] très orné, riche, magnifique, somptueux. [st2]2 [-] préparé. [st2]3 [-] Ter. mis dans un bel état (= maltraité).
    * * *
        Exornatus, pen. prod. Participium. Cic. Orné, Paré.

    Dictionarium latinogallicum > exornatus

  • 12 exornatio

    exōrnātio, ōnis f. [ exorno ]
    2) ритор. ораторские украшения rhH.; цветистая речь C

    Латинско-русский словарь > exornatio

  • 13 exornator

    exōrnātor, ōris m. [ exorno ]
    украшающий, прикрашивающий (non e. rerum, sed tantummodo narrator C)

    Латинско-русский словарь > exornator

  • 14 exornatio

    exōrnātio, ōnis, f. (exorno), I) die Anordnung, Aufstellung, caelestis, Chalcid. Tim. 37 E. – II) die Ausschmückung, Verzierung, Verschönerung, a) eig.: quae (vasa) ad lavationem, quae ad exornationem exponebantur, Cic. oecon. fr. 6. p. 52, 54 K. (= fr. 10. p. 263, 12 Kl.) aus Col. 12, 3, 2. – b) übtr., als rhet. t. t., die Ausschmückung der Rede, der Schmuck, Cornif. rhet. 2, 28 u. 4, 18. Cic. de inv. 2, 11: Plur., exornationes, Arten von Schmuck, Cornif. rhet. 4, 32 u. 4, 42: exornationes sententiarum aut verborum, Cornif. rhet. 4, 11. – insbes. = λόγος επιδεικτικός, die ausschmückende, hervorhebende Sachverhandlung vor Gericht, die Prunkrede, Schaurede, Cic. part. or. 10 u. 69 sq.

    lateinisch-deutsches > exornatio

  • 15 exornator

    exōrnātor, ōris, m. (exorno), I) der Anordner, Aufsteller, ex. mundi deus, Chalcid. Tim. 130. – II) der Ausschmücker, ceteri non exornatores rerum, sed tantummodo narratores fuerunt, die übrigen trugen die Geschichte ohne Schmuck der Darstellung vor und waren nichts anderes als einfache Erzähler, Cic. de or. 2, 54.

    lateinisch-deutsches > exornator

  • 16 exornatus

    exōrnātus, a, um, PAdi. (v. exorno), verziert, mit Zieraten versehen, ornatu nullo exornatior potest esse, Anthol. Lat. 897, 25 (262, 25): cithara exornatissima, Cornif. rhet. 4, 60.

    lateinisch-deutsches > exornatus

  • 17 exornatio

    exōrnātio, ōnis, f. (exorno), I) die Anordnung, Aufstellung, caelestis, Chalcid. Tim. 37 E. – II) die Ausschmückung, Verzierung, Verschönerung, a) eig.: quae (vasa) ad lavationem, quae ad exornationem exponebantur, Cic. oecon. fr. 6. p. 52, 54 K. (= fr. 10. p. 263, 12 Kl.) aus Col. 12, 3, 2. – b) übtr., als rhet. t. t., die Ausschmückung der Rede, der Schmuck, Cornif. rhet. 2, 28 u. 4, 18. Cic. de inv. 2, 11: Plur., exornationes, Arten von Schmuck, Cornif. rhet. 4, 32 u. 4, 42: exornationes sententiarum aut verborum, Cornif. rhet. 4, 11. – insbes. = λόγος επιδεικτικός, die ausschmückende, hervorhebende Sachverhandlung vor Gericht, die Prunkrede, Schaurede, Cic. part. or. 10 u. 69 sq.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exornatio

  • 18 exornator

    exōrnātor, ōris, m. (exorno), I) der Anordner, Aufsteller, ex. mundi deus, Chalcid. Tim. 130. – II) der Ausschmücker, ceteri non exornatores rerum, sed tantummodo narratores fuerunt, die übrigen trugen die Geschichte ohne Schmuck der Darstellung vor und waren nichts anderes als einfache Erzähler, Cic. de or. 2, 54.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exornator

  • 19 exornatus

    exōrnātus, a, um, PAdi. (v. exorno), verziert, mit Zieraten versehen, ornatu nullo exornatior potest esse, Anthol. Lat. 897, 25 (262, 25): cithara exornatissima, Cornif. rhet. 4, 60.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exornatus

  • 20 exōrnātiō

        exōrnātiō ōnis, f    [exorno], an adorning, embellishment: sine ullā exornatione, speaking for display.
    * * *

    Latin-English dictionary > exōrnātiō

См. также в других словарях:

  • exorno — exorno. m. Acción y efecto de exornar …   Enciclopedia Universal

  • exorno — m. Acción y efecto de exornar …   Diccionario de la lengua española

  • exorno — sustantivo masculino adorno* …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • Hermandad Sacramental de la Santa Cena y María Santísima del Dulce Nombre (Ciudad Real) — Este artículo o sección sobre religión necesita ser wikificado con un formato acorde a las convenciones de estilo. Por favor, edítalo para que las cumpla. Mientras tanto, no elimines este aviso puest …   Wikipedia Español

  • Cofradía del Santísimo Cristo Crucificado (Monóvar) — Hermandad del Santísimo Cristo Crucificado y María Santísima de la Esperanza . Fundada el …   Wikipedia Español

  • Cofradía Penitencial del Santísimo Cristo Despojado, Cristo Camino del Calvario y Nuestra Señora de la Amargura. — Sede canónica Iglesia Parroquial de San Andrés Apostol Localidad Valladolid País España …   Wikipedia Español

  • Hermandad de Los Gitanos (Sevilla) — Hermandad de Los Gítanos (Sevilla) Nuestra Señora de las Angustias Coronada Sede canónica Santuario de Nuestro Padre Jesús de la Salud y María Santísima de las Angustias Coronada (Sevilla) …   Wikipedia Español

  • Semana Santa en Granada — Este artículo o sección sobre religión necesita ser wikificado con un formato acorde a las convenciones de estilo. Por favor, edítalo para que las cumpla. Mientras tanto, no elimines este aviso puesto el 31 de marzo de 2010. También puedes ayudar …   Wikipedia Español

  • adorno — sustantivo masculino atavío, aderezo, compostura, decorado, decoración, ornato, ornamento, exorno. Atavío, aderezo y compostura pueden aplicarse a los de personas y cosas; decorado y decoración, solo a cosas. Ornato, ornamento y exorno son voces… …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • Hermandad de Las Siete Palabras (Sevilla) — Real e Ilustre Hermandad Sacramental de Nuestra Señora del Rosario, Ánimas Benditas del Purgatorio y Primitiva Archicofradía del Sagrado Corazón y Clavos de Jesús, Nuestro Padre Jesús de la Divina Misericordia, Santísimo Cristo de las Siete… …   Wikipedia Español

  • George Edward Bonsor Saint Martin — George Edward Bonsor …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»