Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

exorno

  • 1 exorno

    ex-ōrno, āvī, ātum, āre, I) mit allem Nötigen versehen, A) im allg., ausrüsten, anordnen (wie κοσμέω), nuptias, Plaut.: classem, Iustin.: aciem, das Heer in Schlachtordnung stellen, Sall.: vicinitatem armis, Sall.: absol. = Anstalten-, Vorkehrungen treffen, Sall. Iug. 90, 1. – B) prägn., ausschmücken, herausputzen, aufputzen, verzieren, ausstaffieren, 1) eig.: veste variā, Ter.: anulis digitos, Sen.: omnibus ornamentis exornatus, Plaut.: eum (Clodium) mulieres exornatum ita deprehendissent, Cic.: hominem exornavit, putzte den Kerl heraus, Plaut.: triclinium, Cic.: ample magnificeque convivium, Cic.: locum in palaestra (sc. statuis), Cic.: exornatis aedibus per aulaea et signa, Sall. fr.: auro, ebore, gemmis deos excolere et exornare, Lact.: exornari in peregrinum modum, sich ausländisch kleiden, Plaut.: dah. scherzh., Syrum ego adeo exornatum dabo, adeo depexum, ut etc., d.i. so tüchtig abprügeln, Ter. heaut. 950. – 2) übtr.: a) übh.: aetatis nostrae gloriam, Quint.: philosophiam falsā gloriā, Cic.: alqm praeturā, ihn befördern zur usw., Plin. ep.: mors honesta saepe vitam quoque turpem exornat, bringt zu Ehren, Cic.: exornavit (er verherrlichte) eam Graeciam, quae magna dicta est, et privatim et publice praestantissimis institutis et artibus, Cic. – b) als rhet. t. t., orationem, Cic.: extemporales eorum dictiones his vel emblematis, Quint.: exornat (es ziert) tamen haec omnia mira sermonis elegantia, Quint. – II) des Schmuckes berauben, Tert. de cult. fem. 2, 9. – / Parag. Infin. exornarier, Plaut. Bacch. 280.

    lateinisch-deutsches > exorno

  • 2 exorno

    ex-ōrno, āvī, ātum, āre, I) mit allem Nötigen versehen, A) im allg., ausrüsten, anordnen (wie κοσμέω), nuptias, Plaut.: classem, Iustin.: aciem, das Heer in Schlachtordnung stellen, Sall.: vicinitatem armis, Sall.: absol. = Anstalten-, Vorkehrungen treffen, Sall. Iug. 90, 1. – B) prägn., ausschmücken, herausputzen, aufputzen, verzieren, ausstaffieren, 1) eig.: veste variā, Ter.: anulis digitos, Sen.: omnibus ornamentis exornatus, Plaut.: eum (Clodium) mulieres exornatum ita deprehendissent, Cic.: hominem exornavit, putzte den Kerl heraus, Plaut.: triclinium, Cic.: ample magnificeque convivium, Cic.: locum in palaestra (sc. statuis), Cic.: exornatis aedibus per aulaea et signa, Sall. fr.: auro, ebore, gemmis deos excolere et exornare, Lact.: exornari in peregrinum modum, sich ausländisch kleiden, Plaut.: dah. scherzh., Syrum ego adeo exornatum dabo, adeo depexum, ut etc., d.i. so tüchtig abprügeln, Ter. heaut. 950. – 2) übtr.: a) übh.: aetatis nostrae gloriam, Quint.: philosophiam falsā gloriā, Cic.: alqm praeturā, ihn befördern zur usw., Plin. ep.: mors honesta saepe vitam quoque turpem exornat, bringt zu Ehren, Cic.: exornavit (er verherrlichte) eam Graeciam, quae magna dicta est, et privatim et publice praestantissimis institutis et artibus, Cic. – b) als rhet. t. t., orationem, Cic.: extemporales eorum dictiones his vel
    ————
    emblematis, Quint.: exornat (es ziert) tamen haec omnia mira sermonis elegantia, Quint. – II) des Schmuckes berauben, Tert. de cult. fem. 2, 9. – Parag. Infin. exornarier, Plaut. Bacch. 280.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exorno

  • 3 exornatio

    exōrnātio, ōnis, f. (exorno), I) die Anordnung, Aufstellung, caelestis, Chalcid. Tim. 37 E. – II) die Ausschmückung, Verzierung, Verschönerung, a) eig.: quae (vasa) ad lavationem, quae ad exornationem exponebantur, Cic. oecon. fr. 6. p. 52, 54 K. (= fr. 10. p. 263, 12 Kl.) aus Col. 12, 3, 2. – b) übtr., als rhet. t. t., die Ausschmückung der Rede, der Schmuck, Cornif. rhet. 2, 28 u. 4, 18. Cic. de inv. 2, 11: Plur., exornationes, Arten von Schmuck, Cornif. rhet. 4, 32 u. 4, 42: exornationes sententiarum aut verborum, Cornif. rhet. 4, 11. – insbes. = λόγος επιδεικτικός, die ausschmückende, hervorhebende Sachverhandlung vor Gericht, die Prunkrede, Schaurede, Cic. part. or. 10 u. 69 sq.

    lateinisch-deutsches > exornatio

  • 4 exornator

    exōrnātor, ōris, m. (exorno), I) der Anordner, Aufsteller, ex. mundi deus, Chalcid. Tim. 130. – II) der Ausschmücker, ceteri non exornatores rerum, sed tantummodo narratores fuerunt, die übrigen trugen die Geschichte ohne Schmuck der Darstellung vor und waren nichts anderes als einfache Erzähler, Cic. de or. 2, 54.

    lateinisch-deutsches > exornator

  • 5 exornatus

    exōrnātus, a, um, PAdi. (v. exorno), verziert, mit Zieraten versehen, ornatu nullo exornatior potest esse, Anthol. Lat. 897, 25 (262, 25): cithara exornatissima, Cornif. rhet. 4, 60.

    lateinisch-deutsches > exornatus

  • 6 exornatio

    exōrnātio, ōnis, f. (exorno), I) die Anordnung, Aufstellung, caelestis, Chalcid. Tim. 37 E. – II) die Ausschmückung, Verzierung, Verschönerung, a) eig.: quae (vasa) ad lavationem, quae ad exornationem exponebantur, Cic. oecon. fr. 6. p. 52, 54 K. (= fr. 10. p. 263, 12 Kl.) aus Col. 12, 3, 2. – b) übtr., als rhet. t. t., die Ausschmückung der Rede, der Schmuck, Cornif. rhet. 2, 28 u. 4, 18. Cic. de inv. 2, 11: Plur., exornationes, Arten von Schmuck, Cornif. rhet. 4, 32 u. 4, 42: exornationes sententiarum aut verborum, Cornif. rhet. 4, 11. – insbes. = λόγος επιδεικτικός, die ausschmückende, hervorhebende Sachverhandlung vor Gericht, die Prunkrede, Schaurede, Cic. part. or. 10 u. 69 sq.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exornatio

  • 7 exornator

    exōrnātor, ōris, m. (exorno), I) der Anordner, Aufsteller, ex. mundi deus, Chalcid. Tim. 130. – II) der Ausschmücker, ceteri non exornatores rerum, sed tantummodo narratores fuerunt, die übrigen trugen die Geschichte ohne Schmuck der Darstellung vor und waren nichts anderes als einfache Erzähler, Cic. de or. 2, 54.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exornator

  • 8 exornatus

    exōrnātus, a, um, PAdi. (v. exorno), verziert, mit Zieraten versehen, ornatu nullo exornatior potest esse, Anthol. Lat. 897, 25 (262, 25): cithara exornatissima, Cornif. rhet. 4, 60.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exornatus

См. также в других словарях:

  • exorno — exorno. m. Acción y efecto de exornar …   Enciclopedia Universal

  • exorno — m. Acción y efecto de exornar …   Diccionario de la lengua española

  • exorno — sustantivo masculino adorno* …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • Hermandad Sacramental de la Santa Cena y María Santísima del Dulce Nombre (Ciudad Real) — Este artículo o sección sobre religión necesita ser wikificado con un formato acorde a las convenciones de estilo. Por favor, edítalo para que las cumpla. Mientras tanto, no elimines este aviso puest …   Wikipedia Español

  • Cofradía del Santísimo Cristo Crucificado (Monóvar) — Hermandad del Santísimo Cristo Crucificado y María Santísima de la Esperanza . Fundada el …   Wikipedia Español

  • Cofradía Penitencial del Santísimo Cristo Despojado, Cristo Camino del Calvario y Nuestra Señora de la Amargura. — Sede canónica Iglesia Parroquial de San Andrés Apostol Localidad Valladolid País España …   Wikipedia Español

  • Hermandad de Los Gitanos (Sevilla) — Hermandad de Los Gítanos (Sevilla) Nuestra Señora de las Angustias Coronada Sede canónica Santuario de Nuestro Padre Jesús de la Salud y María Santísima de las Angustias Coronada (Sevilla) …   Wikipedia Español

  • Semana Santa en Granada — Este artículo o sección sobre religión necesita ser wikificado con un formato acorde a las convenciones de estilo. Por favor, edítalo para que las cumpla. Mientras tanto, no elimines este aviso puesto el 31 de marzo de 2010. También puedes ayudar …   Wikipedia Español

  • adorno — sustantivo masculino atavío, aderezo, compostura, decorado, decoración, ornato, ornamento, exorno. Atavío, aderezo y compostura pueden aplicarse a los de personas y cosas; decorado y decoración, solo a cosas. Ornato, ornamento y exorno son voces… …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • Hermandad de Las Siete Palabras (Sevilla) — Real e Ilustre Hermandad Sacramental de Nuestra Señora del Rosario, Ánimas Benditas del Purgatorio y Primitiva Archicofradía del Sagrado Corazón y Clavos de Jesús, Nuestro Padre Jesús de la Divina Misericordia, Santísimo Cristo de las Siete… …   Wikipedia Español

  • George Edward Bonsor Saint Martin — George Edward Bonsor …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»