Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

exilium

  • 1 exilium

    exilium exilium, ii n изгнание

    Латинско-русский словарь > exilium

  • 2 exilium

    ī n. v. l. = exsilium

    Латинско-русский словарь > exilium

  • 3 exilium

    , i n
      изгнание, ссылка

    Dictionary Latin-Russian new > exilium

  • 4 exsilium

    (exilium), ī n. [ exsul ]
    1) удаление из отечества, изгнание, ссылка
    in e. ire и pergere C (secedere Sen) — отправляться в изгнание
    aliquem in e. mittere L etc.; in e. pellere и ejicere C — отправлять кого-л. в изгнание
    2) место заточения, ссылки C, Sen, T, V, O etc.
    3) pl. (= exsuies) изгнанники, ссыльные T

    Латинско-русский словарь > exsilium

  • 5 ablego

    ab-lēgo, āvī, ātum, āre
    1) отправлять, отсылать ( aliquem ab urbe L); удалять (in exilium L, Amm; dimisso et ablegato consilio C)
    2) удерживать, мешать

    Латинско-русский словарь > ablego

  • 6 abire

    1) прочь идти, уходить, удаляться, напр. in exilium (1. 4 pr. D. 2, 11);

    longe res abit, дело заходит слишком далеко (1. 15 § 7 D. 42, 1).

    2) уходить, проходить, исчезать (о времени);

    diem actionis abire pati (1. 1 § 7 D. 38, 5).

    3) слагать с себя должность, a magistratu (1. 32 D. 47, 10), honore (1. 1 C. 5, 7);

    a tutela vel cura (1. 3 § 18. 1. 4 D. 26, 10); отступать от чего (от юр. акта), отказываться от, abire (ab) emtione (1. 7 § 6 D. 2, 14. 1. 6 § 2 D. 18, 1. 1. 44 § 2. 3 D. 18, 2), a venditione (1. 1 D. 18, 5), societate (1. 14 pr. 1. 18 D. 17, 2).

    4) dominium s. res abit (ab) aliquo, собственность теряется (1. 66 D. 6, 1. 1. 1 D. 18, 2. 1. 205 D. 50, 17). 5) in creditum abire alicui, превращаться в заем (1. 5 § 18 D. 14, 4. 1. 3 § 3 D. 14, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > abire

  • 7 ablegare

    отсылать, удалять;

    in exilium abl. (1. 57 § 1 C. Th. 16, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ablegare

  • 8 caput

    1) голова, а) в буквальном смысле: capitis amputatio, отсечение головы (1. 28 pr. D. 48, 19);

    b) в перен. смысле назначение наследника есть caput totius testamenti (§ 34 J. 2, 20);

    capita officii, знатнейшие из судебных чиновников = primates officiorum (1. 2 C. 12, 19. cf. 1. 3 C. 1, 48); также столичный город (1. 7 pr. D. 1, 16).

    2) отдельное лицо, против. нескольким лицам: in capita hereditatem dividere, делить наследство по числу лиц, поголов-но, прот. div. in stirpes, поколенно (§ 6. 16 J. 3, 1. § 4 J. 3, 2); тк. означ. отдельного раба (1. 34 § I D. 21, 1. I. 72 D. 21, 2. 1. 34 pr. D. 31), или отдельное животное (I. 1 § 3. 1. 3 D. 6, 1, 1. 68 § 2. 1. 70 § 1 D. 7, 1). 3) вообще лицo, человека, а) свободного, liberum caput (1. 1 pr. D. 26, 1. 1. 2 § 2 D. 14, 2. 1. 11 § 2 D. 37, 11);

    caput eximitur de civitate (1. 2 D. 48, 1);

    obligatio ambulat cum capite (см. ambulare s. 2);

    in caput alicujus torqueri, interrogari, quaestionem haberi (1. 1 § 11 -14. l. 2. 3. 10 § 2 D. 48, 18), testimonium dicere (1. 14 § 5 D. 38, 2);

    tributum capitis, подушный сбор (1. 3. 8 § 7 D. 50, 15);

    exactores pecuniae pro capitibus (1. 18 § 8 D. 50, 4): b) о рабах и животных как вещах, servile caput (1. 3 § 1 D. 4, 5): pro capite servi dare aliquid, выдать, израсходовать что-нибудь на воспитание, на отпущение раба на волю (1. 50 § 3 D. 15, 1. 1. 28 § 1 D. 24, 1. 1. 16 pr. D. 33, 8); к рабам и животным относится правило: noxa (s. actio noxalis) caput sequitur (1. 2 pr. D. 2, 9. 1. 1 § 12 D. 9, 1. 1. 20 D. 9, 4. 1. 21 § 1 D. 13. 6. 1. 1 § 18 D. 16, 3. 1. 1 § 2 D. 47, 1. l. 18. 42 § 2 D. 47, 2).

    4) жизнь, свобода и право гражданства лица, judicium capitis прот. jud. pecuniae (1. 7 pr. D. 48, 11);

    capitis аccusatio "cujus poena mors aut exilium esset (1. 10 D. 37, 14);

    capitis accusari, postulari, reum fieri, быть обвиненным в преступлении, которое влечет за собою смертную казнь (1. 4 § 1 D. 2, 11. 1. 33 § 1 D. 40, 5. 1. 53 D. 46, 1); особ. жизнь человека: in caput animadvertere, capitis animadversio, право жизвн и смерти (1. 2 § 16. 18 D. 1, 2);

    poena capitis, смертная казнь;

    oapite puniri, plecti, luere (1. 16 § 4. 1. 28 § 1. l 38 § 11. 12 C. 48, 19);

    capitis famaeve periculum (1. 36 pr. D. 40, 5);

    capitis crimine damnatus (1. 1 C. 9, 49).

    5) правоспособность человека: servus nullum caput habet (§ 4 J, 1, 16);

    capite minui, deminui, перемена, умаление правоспособности, capitis minutio, deminutio (tit. J. cit. D. 4, 5. 1. 1 D cit. Gai. I. 158. 163. 170. II. 145... 147. III. 21. 27. 51. 83. 101. 114. 153. IV. 38. 80); источники отличают deminutio maxima s. magna, при потере свободы, media s. minor, при потере права гражданства, и minima, при выходе гражданина из той семьи, к которой принадлежал он (§ 1-3 J. cit. 1. 11 D. cit. 1. 5 § 2. 1. 6 eod. 1. 5 § D. 50, 13); также римская эманципация считалась переменою правоспособности (capitis deminutio). (§ 3 J, 1, 16). (Gai. I. 132 et seq.).

    6) источник: caput aquae illud est, ubi primum nascitur, emergit (1. 1 § 8 D. 43, 20);

    aquam ducere ex s. a capite (I. l § 39 eod. 1. 9 D. 8, 31. 16 D. 8, 6), a capite, с начала (1. 10 § 2 D. 2, 13. 1. 19 § 1 D. 3, 5). - 1) все недвижимое имущество, подлежащее сбору поземельной подати (1. 2 C. 10, 25. 1. 1 C. 12, 24. 1. 2 C. 12. 38).

    8) подушный сбор (1. 10 C. 11, 47). 9) = capitus (1. 6. 8 C. 12, 38). 10) = capitulum, глава, отделение, статья закона (1. 2 pr. 1. 27 § 4. 5 D. 9, 2), эдикта (1. 2 § 1 D. 4, 6. 1. 3 D. 37, 8); императ. рескрипта (1. 1 D. 48, 22), императ. мандата (1. 27 § 2 D. 48, 19); статья, место завещания (1. 13 D. 5, 2. 1. 40 § 2 D. 29, 1. 1. 34 § 6 D. 31); пункт, часть рассуждения (1. 39 § 1 D. 4, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > caput

  • 9 interdicere

    1) запрещать;

    interdictum (subst.) interdictio, запрещение, iuris civilis interdictum (1. 20 C. 5, 16. 1. 1 § 3 D. 3, 6. 1. 1 § 13 D. 1, 12. 1. 8 D. 3, 1. 1. 9 pr. § 4. 10 D. 48, 19. 1. 3 § 1 D. 50, 2);

    testimonii officio (1. 14 D. 22, 5);

    interdictio certae rei (1. 45 D. 47, 10);

    matrimonii (1. 9 pr. D. 23, 3. 1. 1 pr. D. 27, 10. 1. 10 pr eod. 1. 18 pr. D. 28, 1. 1. 5 § 1 D. 29, 2 1. 1 § 9 D. 37, 11. 1. 6 D. 45, 1. 1. 3 D. 46, 2. 1. 40 D. 50, 17);

    interdictio bonorum (Gai. I. 53);

    interdicta loca (1. 4 D. 48, 19);

    interdictio certorum locorum (1. 5 D. 48, 22. 1. 8 § 3 D. 28, 1. 1. 7 pr. § 10-16 D. 48, 22), ordine, honore (1. 7 § 20. 22. eod.), aqua et igni, изгнать кого из отечества (1. 18 D. 1, 5. 1. 59 § 4 D. 28, 5. 1. 1 § 2 D. 32. 1. 4 § 11 D. 38, 10. 1. 10 § 2 D. 48, 6. 1. 33 D. 48, 10. 1. 17 D. 50, 7);

    aquae et ignis interdictio (1. 5 pr. D. 4, 5. 1. 29 § 5 D. 28, 2. 1. 13 D. 37, 1. 1. 2 D. 48, l. - exilium h. e. aq. et ign. inierdictio. 1. 2 § 1 D. 48, 19. 1. 1 C. 5, 17).

    2) особ. предварительное распоряжение претора - приказание претора, дозволяющее или запрещающее что-нб. известному лицу (tit. J. 4, 15. D. 43, 1-33. C. 8, 1-9. Gai. IV. 138. 1. 2 § 1. 3 D. 43, 1);

    interd. simplicia - duplicia (см.);

    interd., quae in albo proposita habet Praetor (1. 1 C. 8, 1); (1. un. pr. D. 43, 14. 1. 1 § 29 D. 43, 20. 1. un. pr. D. 43, 22. 1. 2 D. 43, 23. l. 1 D. 43, 7).

    3) на основании петорского эдикта предъявлять иск = interdicto uti, experiri (1. 3 § 11 D. 10, 4. 1. 3 § 6 D. 43, 5. 1. 6 D. 43, 8. 1. 1 § 2 D. 43, 11. 1. 1 § 22 D. 43, 20. 1. 7 § 1 D. 43, 24. 1. 8 § 2 D. 43, 26);

    interd. cum aliquo, adversus, in aliq. (1. 1 § 13 D. 43. 16. 1. 3 § 6 D. 43, 17. 1. 5 § 10 D. 43, 24. 1. 5 D. 43, 30).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > interdicere

  • 10 temporalis

    temporarius, 1) временный, прот. perpetuus, напр. actio tempor. (1. 1 § 1. 3. 1. 2 D. 15, 2. 1. 2 § 44 D. 43, 8. 1. 3 D. 44, 1. 1. 56 D. 12, 6. 1. 2 D. 26, 5. 1. 20 § 3 D. 40, 1);

    vincula (1. 33 D. 48, 19), tempor. exilium (см.), opus publicum (см. s. 1).

    2) dies temporalis, апелляционный срок (1. 2 C. 7, 63). 3) светский - saecularis (1. 47 § 1 C. Th. 16, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > temporalis

См. также в других словарях:

  • EXILIUM — ipoena antiquissima, utpote primo iam homini mox post peccatum inflicta. Hic enim, postquam in Paradiso de fructu vetito edisser, ab ipso statim Deo extra fortunata ista arva relegatus, et in alium veluti orbem ac potius perpetuum exilium,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • exilium — /agziliyam/ In old English law: (1) Exile; banishment from one s country. (2) Driving away; despoiling. The name of a species of waste, which consisted in driving away tenants or vassals from the estate; as by demolishing buildings, and so… …   Black's law dictionary

  • exilium — /agziliyam/ In old English law: (1) Exile; banishment from one s country. (2) Driving away; despoiling. The name of a species of waste, which consisted in driving away tenants or vassals from the estate; as by demolishing buildings, and so… …   Black's law dictionary

  • exilium est patriae privatio, natalis soli mutatio, legum nativarum amissio — /agziliysm est psetriyiy praveysh(iy)ow, nsteylss sowlay myuwteysh(iy)ow, liygsm nevtsversm 3mish(iy)ow/ Exile is a privation of country, a change of natal soil, a loss of native laws …   Black's law dictionary

  • exilium est patriae privatio, natalis soli mutatio, legum nativarum amissio — /agziliysm est psetriyiy praveysh(iy)ow, nsteylss sowlay myuwteysh(iy)ow, liygsm nevtsversm 3mish(iy)ow/ Exile is a privation of country, a change of natal soil, a loss of native laws …   Black's law dictionary

  • Exilium est patriae privatio, natalis soli mutatio, legum nativarum amissio — Exile or banishment is a deprivation of country, a change of natal soil, a loss of native laws …   Ballentine's law dictionary

  • AQUAE ET IGNIS INTERDICTIO, HOC EST EXILIUM — – запрещение пользоваться огнём и водой, т. е. изгнание …   Советский юридический словарь

  • Изгнание — (exilium, bannissement, Verbannung) обозначает вынужденное удаление из пределов данной территории. При господстве родового и общинного быта И. обозначало исключение из родового или общинного союза и представлялось крайне суровым наказанием: оно… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Barthélémi Hopfer — Exilium melancholiae (Musée des Beaux Arts de Strasbourg) …   Wikipédia en Français

  • banir — I. Banir, C est faire criées par mandement du Seigneur, ou de ses officiers. II. Banir, ou Bannir, Exilio afficere, In exilium agere, Relegare, Ciuitatem alicui adimere, Redigere ad (vel in) peregrinitatem, Proscribere. Banir à son de trompe,… …   Thresor de la langue françoyse

  • PARALIUS — nomen viri apud Romanos praecipui, quem inter occisos a Commodo refert Ael. Lamprid. in huius Imperat. Vita, c. 4. Posthaec interfecti sunt Pompeianus primo et Quadratus: dein Norbana, atque Norbanus et Paralius et mater eius Lucilla in exilium… …   Hofmann J. Lexicon universale


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»