Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

exercitātio

  • 1 exercitatio

    exercitātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] mouvement, agitation. [st2]2 [-] exercice, entraînement. [st2]3 [-] usage, habitude, pratique.    - exercitatio dicendi, Cic. Brut. 331: l'exercice de la rhétorique.    - superiorum pugnarum exercitatio, Caes. BG. 3, 19: l'entraînement acquis lors des combats précédents.    - per aeris exercitationem, Vitr. 8, 2, 1: par l'agitation de l'air.
    * * *
    exercitātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] mouvement, agitation. [st2]2 [-] exercice, entraînement. [st2]3 [-] usage, habitude, pratique.    - exercitatio dicendi, Cic. Brut. 331: l'exercice de la rhétorique.    - superiorum pugnarum exercitatio, Caes. BG. 3, 19: l'entraînement acquis lors des combats précédents.    - per aeris exercitationem, Vitr. 8, 2, 1: par l'agitation de l'air.
    * * *
        Exercitatio, Verbale foemininum: vt Exercitatio corporis. Cic. Exercitation, usage et duison.

    Dictionarium latinogallicum > exercitatio

  • 2 exercitatio

    exercitatio exercitatio, onis f упражнение

    Латинско-русский словарь > exercitatio

  • 3 exercitatio

    exercitātio, ōnis, f. (exercito), I) die Bewegung, aëris, Vitr. 8, 2, 1. – II) insbes.: A) die Bewegung zur Übung, die Übung, a) die körperliche, die Leibesübung, iuventutis, Cic.: armorum (in den W.), Vell.: ambulandi, Cels., ambulandi currendique, Cels.: corpora nostra motu atque exercitatione recalescunt, Cic.: factum est superiorum pugnarum exercitatione, ut etc., Caes. – Plur., huius generis exercitationes, Cels. 1, 1: modicae exercitationes, Cels. 3, 32. p. 112, 11 D.: honestae exercitationes, Cornif. rhet. 3, 14: sollemnes exercitationes, Val. Max. 3, 6, 1: huiusmodi exercitationes adversum propulsandam vini violentiam, Gell. 15, 2, 6: navales exercitationes, Vell. 2, 79, 1: campestres exercitationes, Suet. Nero 10, 2: exercitationes campestres, Suet. Aug. 83. – b) die geistige Übung, Geübtheit, bes. praktische (Ggstz. ratio, theoretische Kenntnis, Theorie), Cic. u.a.: exercitationes crebrae (des Redners), Cic. – m. Genet., dicendi, Cic.: linguae, Cic.: iuris civilis, Cic.: suae artis, Augustin.: Plur., exercitationes ingenii, Cic. de sen. 38. – exercitatio artem paravit, Übung macht den Meister, Tac. Germ. 24. – B) übtr., die Ausübung, convicii, Anwendung, Cic.: stuprorum et scelerum, Cic.: virtutis, Cic. u. Iustin.: Plur., exercitationes virtutum, Cic. de sen. 9.

    lateinisch-deutsches > exercitatio

  • 4 exercitatio

    exercitātio, ōnis, f. (exercito), I) die Bewegung, aëris, Vitr. 8, 2, 1. – II) insbes.: A) die Bewegung zur Übung, die Übung, a) die körperliche, die Leibesübung, iuventutis, Cic.: armorum (in den W.), Vell.: ambulandi, Cels., ambulandi currendique, Cels.: corpora nostra motu atque exercitatione recalescunt, Cic.: factum est superiorum pugnarum exercitatione, ut etc., Caes. – Plur., huius generis exercitationes, Cels. 1, 1: modicae exercitationes, Cels. 3, 32. p. 112, 11 D.: honestae exercitationes, Cornif. rhet. 3, 14: sollemnes exercitationes, Val. Max. 3, 6, 1: huiusmodi exercitationes adversum propulsandam vini violentiam, Gell. 15, 2, 6: navales exercitationes, Vell. 2, 79, 1: campestres exercitationes, Suet. Nero 10, 2: exercitationes campestres, Suet. Aug. 83. – b) die geistige Übung, Geübtheit, bes. praktische (Ggstz. ratio, theoretische Kenntnis, Theorie), Cic. u.a.: exercitationes crebrae (des Redners), Cic. – m. Genet., dicendi, Cic.: linguae, Cic.: iuris civilis, Cic.: suae artis, Augustin.: Plur., exercitationes ingenii, Cic. de sen. 38. – exercitatio artem paravit, Übung macht den Meister, Tac. Germ. 24. – B) übtr., die Ausübung, convicii, Anwendung, Cic.: stuprorum et scelerum, Cic.: virtutis, Cic. u. Iustin.: Plur., exercitationes virtutum, Cic. de sen. 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exercitatio

  • 5 exercitatio

    exercĭtātĭo, ōnis, f. [exercito].
    I.
    A moving, agitating, setting in motion:

    per aëris exercitationem (aqua) percolata tempestatibus liquescendo pervenit ad terram,

    Vitr. 8, 2, 1.—
    II.
    Exercise, practice:

    corpora nostra motu atque exercitatione recalescunt,

    Cic. N. D. 2, 10, 26:

    ut exercitatione ludoque campestri tunicati uteremur,

    id. Cael. 5, 11; cf.:

    juventutis in gymnasiis,

    id. Rep. 4, 4:

    esse incredibili virtute atque exercitatione in armis,

    Caes. B. G. 1, 39; cf.:

    superiorum pugnarum,

    id. ib. 3, 19, 3: usu forensi atque exercitatione tiro, Cic. Div. ap. Caecil. 15, 47; cf.:

    juris civilis,

    id. de Or. 1, 57, 243:

    ususque dicendi,

    id. Cael. 22, 54:

    dicendi,

    id. Brut. 97, 331; id. Off. 1, 1, 1; Quint. 2, 12, 11; 2, 17, 12:

    linguae,

    Cic. de Or. 3, 24, 94; cf.: vir egregia exercitatione in dialecticis, id. Fin. 3, 12, 41;

    and, rhetoricae,

    id. N. D. 2, 67, 168:

    magnum opus est, egetque exercitatione non parva,

    id. Lael. 5, 17:

    hic exercitationem virtutis perdidit,

    id. Mil. 13, 35;

    Crotoniensibus nulla virtutis exercitatio fuit,

    Just. 20, 4, 1:

    artes exercitationesque virtutum,

    Cic. de Sen. 3, 9:

    ingenii,

    id. ib. 11, 38:

    corporalis,

    Vulg. 1 Tim. 4, 8 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > exercitatio

  • 6 exercitatio

    exercitātio, ōnis f. [ exercito ]
    1) упражнение (alicujus rei и in aliquā re C, Cs etc.)
    2) приведение в действие, осуществление, исполнение
    3) практика, опытность, опыт (dicendi C; juris civilis C)

    Латинско-русский словарь > exercitatio

  • 7 exercitātiō

        exercitātiō ōnis, f    [exercito], exercise, practice, training, discipline, experience: corpora exercitatione recalescunt: incredibilis in armis, Cs.: factum est superiorum pugnarum exercitatione, ut, etc., Cs.: dicendi: (opus) eget exercitatione.— Plur: virtutum.
    * * *
    exercise, training, practice; discipline

    Latin-English dictionary > exercitātiō

  • 8 exercitatio

    exercitatio, onis, f., exercise, 1 T. 4:8.*

    English-Latin new dictionary > exercitatio

  • 9 exercitatio

    1) упражнение: milites ad exercitat. producere (1. 12 § 2 D. 49, 16. cf. 1. 1 § 1 D. 29, 1). 2) опытность (1. 5 C. 4. 50). 3) судебное разбирательство, publici iudicii exercit. lege vel SCto delegata (1. 1 pr. D. 1, 21);

    litis exercit. (1. 8 § 3 D. 46, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exercitatio

  • 10 exercitatio

    , onis f
      1) практика, упражнение;
      2) умение, искусство

    Dictionary Latin-Russian new > exercitatio

  • 11 Übung

    Übung, exercitatio (die Übung als Handlung, wodurch man sich übt). – exercitium (die Übung als Sache, das Exerzitium, namentlich das der Soldaten). – usus (der öftere Gebrauch von etwas). – Üb. in etwas, usus od. exercitatio alcis rei u. in alqa re: Üb. im Schreiben, exercitatio et stilus; auch bl. stilus: Üb. sich verschaffen, erlangen, exercitationem capere od. nancisci od. consequi: Üb. haben, exercitationem consecutum esse; usum habere: Üb. in etwas haben, habere usum alcis rei; exercitatum od. versatum esse in alqa re: peritum od. usu peritum esse alcis rei: eine Üb. vornehmen in etwas, se exercere in alqa re; mit jmd., alqm exercere in alqa re.

    deutsch-lateinisches > Übung

  • 12 cotidianus

    cotīdiānus (cottidiānus), a, um (cotidie), I) alltäglich, täglich, aspectus, Cic.: assuetudo, Liv.: bella, Hirt. b. G.: cibus, Plaut. u. Plin.: contentio, Caes.: epistulae, Cic.: conviva, Afran. fr.: convictus, Vopisc.: cubiculum, Cels.: cultus atque victus, Cic.: exercitatio, Caes.: experimenta, Quint.: hostis, Flor.: interpretes, Caes.: itinera, Caes.: labor, labores, Caes.: mensa (Ggstz. epulatio), Col.: opera (Sing.), Caes.: panis, Hieron.: proelia, Caes.: querelae, Luccei. in Cic. ep.: res (Plur.), Cornif. rhet. u. Quint.: sanguis (Blutvergießen), Cic.: sedes magistratuum, Liv.: sermo, Cic.: usus (Umgang), Cic.: usus cot. et exercitatio, Caes.: victus, Cic.: vita, Cic. – poet. = cotidie, zB. ni cotidianus confeceris, Plaut. – II) übtr., alltäglich, Alltags-, gemein, gewöhnlich, victus, Alltagskost, Plaut.: formae, Ter.: verbum, Sen. rhet.: verba, Cic.: interdictum, Cic.: vis, Cic.: ex cotidiano usu repetita, Sen. rhet.

    lateinisch-deutsches > cotidianus

  • 13 Geistesübung

    Geistesübung, ingenii exercitatio. – mentis exercitatio (Übung im Denken, als formelle Bildung des Geistes). – zur G., in exercitationem ingenii (z.B. inventum esse): nur der G. wegen, exercendi tantum ingenii causā.

    deutsch-lateinisches > Geistesübung

  • 14 quid

    [st1]1 [-] Pronom interrogatif, neutre singulier que, de quoi, à quoi, en quoi, pourquoi quelle chose? de quelle chose? qu'est-ce qui? qu'est-ce que? ce qui, ce que.    - dic mihi quid videris (videris, subj. entraîné par l'inter. indirecte): dis-moi ce que tu as vu.    - quid queritur? de quoi se plaint-il?    - quid studes? à quoi t'intéresses-tu?    - quid ( = cur, quare) moraris? pourquoi tardes-tu?    - quid tibi nocui? en quoi t'ai-je nui?    - quid tristis erat? pourquoi était-il triste?    - quid tibi videtur? que t'en semble?    - exponam quid homini sit: je montrerai quelle espèce d'homme c'est.    - quid est novi? qu'y a-t-il de nouveau?    - dubito quid mihi sit capiendum consilii: je me demande quelle décision je dois prendre.    - quid est quod me verberasti (ind. → fait réel)? pourquoi m'as-tu frappé? (*qu'y a-t-il à cause de quoi, que signifie le fait que*).    - quid est quod gaudeas (subj. → fait envisagé par l'esprit)? quelle raison as-tu de te réjouir? (* qu'y a-t-il de tel que, quelle raison y a-t-il pour que*).    - quid + gén.: quelle sorte de? (* quoi en fait de*?).    - quid est causae cur gaudeas? quelle raison as-tu de te réjouir?    - quid negotii ? qu'y a-t-il? (* quoi d'affaire?*).    - quid mulieris uxorem habes? Ter. Hec.: quelle sorte de femme as-tu comme épouse?    - scio quid agas, quid egeris: je sais ce que tu fais, ce que tu as fait.    - sciebam quid ageres, quid egisses: je savais ce que tu faisais, ce que tu avais fait.    - scio quid acturus sis: je sais ce que tu feras.    - sciebam quid acturus esses: je savais ce que tu ferais (futur dans le passé).    - quid ita? comment cela? et pourquoi?    - quid si...? qu'arriverait-il si...    - quid si recusem? et si je refusais?    - quid multa, quid plura (dicam)? bref.    - quid quod: de plus, bien plus, en outre; que dire de ce fait que? (* quoi encore... le fait que?*).    - quid quod pleraque eorum propter quae irascimur offendunt nos magis quam laedunt! Sen. Ir. 3: en outre la plupart des choses à cause desquelles nous sommes irrités nous heurtent plus qu'elles ne nous blessent.    - quid quod, posteaquam es designatus, multo salutas neglegentius? Cic. Mur. 7: que dire de ce fait que, depuis que tu es désigné (tribun), tu salues les gens beaucoup plus négligemment? [st1]2 [-] Interrogatif servant de liaison ou d'interjection quoi! eh quoi? comment? et puis, bien plus... eh bien! et alors...    - quid? eh quoi?    - quid ergo? eh quoi? quoi donc?    - quid? qui volunt exclamare majus, num satis habent latera, fauces, linguam intendere, Cic. Tusc, 2: eh quoi! à qui veut crier assez fort, suffit-il par hasard de mettre en action les poumons, la gorge et la langue?    - quid tum? et puis, après?    - quid enim? eh quoi, par exemple?    - quid... quid... (énumération pressante): et... et...    - quid? exercitatio legionum, quid? ille cursus, concursus, clamor quanti laboris est! Cic. Tusc, 2, 37: et l'entraînement des légions, et la course, la charge, le cri (de guerre), c'est au prix de combien d'efforts! [st1]3 [-] quid = aliquid a) après si, nisi, ne, num    - si quid deletum est, restituam: [si quelque chose a été détruit] = ce qui a été détruit, je le relèverai.    - si quid tibi nocui, damnum explebo: si je t'ai causé quelque dommage, je le réparerai.    - num quid vis? = veux-tu encore quelque chose? tu n'as plus rien à me dire?    - si forte quid erit molestiae te ad Crassum conferas censeo, Cic. Q. Fr. 1, 3: si jamais tu as quelque ennui, je t'invite à t'adresser à Crassus.    - ne quid novum rogetur, Liv. 45: qu'on ne porte aucune loi nouvelle. b) quid, enclitique    - cum quid evenerit, Cic. Off. 1, 81: quand il sera arrivé quelque chose.    - qui quid crudelissimum fecerat, is civis optimus habebatur, Caes. BC. 3, 32, 3: celui qui avait commis quelque action très cruelle était regardé comme le meilleur citoyen.
    * * *
    [st1]1 [-] Pronom interrogatif, neutre singulier que, de quoi, à quoi, en quoi, pourquoi quelle chose? de quelle chose? qu'est-ce qui? qu'est-ce que? ce qui, ce que.    - dic mihi quid videris (videris, subj. entraîné par l'inter. indirecte): dis-moi ce que tu as vu.    - quid queritur? de quoi se plaint-il?    - quid studes? à quoi t'intéresses-tu?    - quid ( = cur, quare) moraris? pourquoi tardes-tu?    - quid tibi nocui? en quoi t'ai-je nui?    - quid tristis erat? pourquoi était-il triste?    - quid tibi videtur? que t'en semble?    - exponam quid homini sit: je montrerai quelle espèce d'homme c'est.    - quid est novi? qu'y a-t-il de nouveau?    - dubito quid mihi sit capiendum consilii: je me demande quelle décision je dois prendre.    - quid est quod me verberasti (ind. → fait réel)? pourquoi m'as-tu frappé? (*qu'y a-t-il à cause de quoi, que signifie le fait que*).    - quid est quod gaudeas (subj. → fait envisagé par l'esprit)? quelle raison as-tu de te réjouir? (* qu'y a-t-il de tel que, quelle raison y a-t-il pour que*).    - quid + gén.: quelle sorte de? (* quoi en fait de*?).    - quid est causae cur gaudeas? quelle raison as-tu de te réjouir?    - quid negotii ? qu'y a-t-il? (* quoi d'affaire?*).    - quid mulieris uxorem habes? Ter. Hec.: quelle sorte de femme as-tu comme épouse?    - scio quid agas, quid egeris: je sais ce que tu fais, ce que tu as fait.    - sciebam quid ageres, quid egisses: je savais ce que tu faisais, ce que tu avais fait.    - scio quid acturus sis: je sais ce que tu feras.    - sciebam quid acturus esses: je savais ce que tu ferais (futur dans le passé).    - quid ita? comment cela? et pourquoi?    - quid si...? qu'arriverait-il si...    - quid si recusem? et si je refusais?    - quid multa, quid plura (dicam)? bref.    - quid quod: de plus, bien plus, en outre; que dire de ce fait que? (* quoi encore... le fait que?*).    - quid quod pleraque eorum propter quae irascimur offendunt nos magis quam laedunt! Sen. Ir. 3: en outre la plupart des choses à cause desquelles nous sommes irrités nous heurtent plus qu'elles ne nous blessent.    - quid quod, posteaquam es designatus, multo salutas neglegentius? Cic. Mur. 7: que dire de ce fait que, depuis que tu es désigné (tribun), tu salues les gens beaucoup plus négligemment? [st1]2 [-] Interrogatif servant de liaison ou d'interjection quoi! eh quoi? comment? et puis, bien plus... eh bien! et alors...    - quid? eh quoi?    - quid ergo? eh quoi? quoi donc?    - quid? qui volunt exclamare majus, num satis habent latera, fauces, linguam intendere, Cic. Tusc, 2: eh quoi! à qui veut crier assez fort, suffit-il par hasard de mettre en action les poumons, la gorge et la langue?    - quid tum? et puis, après?    - quid enim? eh quoi, par exemple?    - quid... quid... (énumération pressante): et... et...    - quid? exercitatio legionum, quid? ille cursus, concursus, clamor quanti laboris est! Cic. Tusc, 2, 37: et l'entraînement des légions, et la course, la charge, le cri (de guerre), c'est au prix de combien d'efforts! [st1]3 [-] quid = aliquid a) après si, nisi, ne, num    - si quid deletum est, restituam: [si quelque chose a été détruit] = ce qui a été détruit, je le relèverai.    - si quid tibi nocui, damnum explebo: si je t'ai causé quelque dommage, je le réparerai.    - num quid vis? = veux-tu encore quelque chose? tu n'as plus rien à me dire?    - si forte quid erit molestiae te ad Crassum conferas censeo, Cic. Q. Fr. 1, 3: si jamais tu as quelque ennui, je t'invite à t'adresser à Crassus.    - ne quid novum rogetur, Liv. 45: qu'on ne porte aucune loi nouvelle. b) quid, enclitique    - cum quid evenerit, Cic. Off. 1, 81: quand il sera arrivé quelque chose.    - qui quid crudelissimum fecerat, is civis optimus habebatur, Caes. BC. 3, 32, 3: celui qui avait commis quelque action très cruelle était regardé comme le meilleur citoyen.
    * * *
        Quid, Nomen substantiuum, interrogat, aut infinite capitur, nunquam refert. Quid causae est, quin hinc in pistrinum recta proficiscar via? Terentius. A quoy tient il que, etc. Quelle cause y a il que, etc. Pourquoy ne, etc.
    \
        Quid facerent miseri? Cic. Que feroyent les miserables?
    \
        Quid te futurum? pro Quid de te. Cic. Que sera il faict de toy?
    \
        Ego scio quid sis aetatis. Plaut. Je scay quel aage tu has.
    \
        - quid scio Quid sit ei animi, vaenirene eam velit, an non velit? Plaut. Que scay je quel vouloir il ha, etc.
    \
        Captiuorum quid ducunt secum? Plaut. Quels prisonniers, ou Combien de prisonniers.
    \
        Quid sui consilii sit, ostendit. Caes. Ce qu'il a deliberé de faire.
    \
        Quid tu hominis es? Terent. Quel homme es tu? Je ne scay quel homme tu es.
    \
        Exponam vobis breuiter Timarchides quid hominis sit. Cic. Quelle sorte d'homme c'est, et de quelle nature, Il fault que vous congnoissiez le personnage.
    \
        Quid gentium caret his malis? Plin. Quelle nation ou peuple est exempt de ces maladies?
    \
        Quid istuc gaudii est? Terentius. Que signifie ceste joye? ou Que veult dire ceste joye?
    \
        Vxorem habes? aut quibus moratam moribus? Terentius. Quelle sorte de femme has tu?
    \
        Quid militum, aut nautarum per triennium dederunt? Cic. Combien de gents de guerre, etc?
    \
        Ibo intro, vt quid huius sit rei, sciam. Plaut. Comment il va de cest affaire.
    \
        Quid hoc rei est? Liu. Qu'est cela? Que veult dire cela?
    \
        Quid rei est tibi dum illa? Terent. Qu'has tu à faire avec ceste là?
    \
        Quid de hac re dicat, quidve sit sententiae. Terent. Que c'est qui luy semble de ceci.
    \
        Signi dic quid est. Plaut. Di quelle marque il y a.
    \
        Quid istuc verbi est? Plaut. Qu'est ce à dire cela? Que veuls tu dire par cela?
    \
        Nescio quid viri sis. Plaut. Je ne scay quel homme tu es.
    \
        Quid, pro Aliquid. Terent. Si tibi quid feci. Quelque chose.
    \
        Portant quid rerum. Terent. Ils portent quelque chose.
    \
        Ne me obseruare possis, quid rerum geram. Plaut. Que c'est que je fay.
    \
        Quid! admiratiue dictum a respondente. Terentius. Me demandes tu quoy!
    \
        Quid autem? Terent. Pourquoy?
    \
        Scin'esse factum vt dico? C. quid ego nesciam? Terent. Pourquoy ne le scauroye je?
    \
        Quid est quod laetus sis? Terent. Qu'has tu à estre si joyeux? ou Pourquoy es tu si joyeux?
    \
        Quid est quod tu alios accuses? Cic. Pourquoy accuserois tu les autres?
    \
        Quid est cur verear ne ad eam non possim accommodare Torquatos nostros? Cic. Pourquoy craindroye je de, etc.
    \
        Quid est quamobrem quisquam nostrum, etc. Cic. Pourquoy est ce que, etc.
    \
        Quid, quid aliud volui dicere? Terent. Que demandoye je autre chose?
    \
        Quid? senem quoad expectatis vestrum? Terent. Et puis, jusques à quand, etc.
    \
        Quid orationis, quot sunt partes? Cic. Quoy, que dirons nous de l'oraison, combien ha elle de parties?
    \
        Nosti reliquos ludos. quid! ne id quidem leporis habuerunt quod solent mediocres ludi. Cic. Quoy, me faictes vous feste de ces jeux là? ils, etc.
    \
        Quid est, si non hoc contumelia est? Terentius. Qu'est ce doncques si ce n'est, etc.
    \
        Quid pater, viuitne? Plaut. Et puis, mon pere vit il?
    \
        Quid ergo, siue igitur est? Cic. Que fault il doncques faire?
    \
        Quid amplius vultis? Cic. Que demandez vous plus? Que voulez vous d'avantage?
    \
        Quid mecum est tibi? Plaut. Qu'ay je à faire, ne que soulder avec toy?
    \
        Quid mihi cum ista sanctimonia et summa diligentia? Cic. Qu'ay je à faire de ceste saincteté?
    \
        Cum Vatinii legionibus quid erat Antonio? Cic. Qu'avoit à faire Antoine avec les legions de Vatine? Quelle intelligence avoit il avec eulx? Quid quidem tibi? Cic. Mais qu'en has tu à faire? Que te touche cela?
    \
        Quid, quod me etiam occidere vult? Plaut. Et puis, ou Quoy, que diriez vous de ce qu'il me veult aussi tuer?
    \
        Quid, quum ipse Antiochus dissentit quibusdam in rebus, ab his quos amat Stoicis? Cic. Quoy, que diriez vous de Antiochus, etc.
    \
        Quid nunc illi fiet? Plaut. Que fera on de luy?
    \
        Quid mihi fiet postea? Plaut. Que sera il faict de moy? Que deviendray je?
    \
        Quid pecunia fiet? Cic. Que deviendra cest argent.
    \
        Stomachari Cannius: sed quid faceret? Cic. Qu'y eust il faict? De remede? Qu'y feroit il?
    \
        Quid faceret aliud? Cic. Qu'y eust il faict autre chose?
    \
        Quid si optaro? LE. eueniet. Plaut. Que dis tu, si je souhaite?
    \
        Quid si sic? Terent. Que te semble il, si je fay ainsi, feray je bien?
    \
        Quid si hoc quispiam voluit Deus? Terentius. Que dirois tu si Dieu l'avoit voulu ainsi?
    \
        Quid tibi videtur? adeon'ad eum? Terent. Que te semble il? doy je aller vers luy?
    \
        Quid vis tibi? aut quid quaeris? Terent. Que penses tu faire?
    \
        Extra portam Metiam currendum est prius. C. Quid eo? Plaut. Quoy faire là?
    \
        Quid verbis opus est? Plaut. Que fault il tant de parolles? Que vault tant dire? Brief, En briefs mots.
    \
        Quid multa? Cic. Que fault il tant dire? Brief.
    \
        Quid multitudinem, suauitatemque piscium dicam? Cic. Qu'est il de besoing de parler, etc.
    \
        Quid ita? Terent. Pourquoy?
    \
        Quid ita non? Terent. Adduxtin'tecum filiam? C. non. D. quid ita non? Pourquoy non?
    \
        Quid ita tantum? Terent. - qua audacia Tantum facinus audet? P. quid ita tantum? PA. an non hoc maximum est? Pourquoy l'appelle tu grand?
    \
        Quid tibi huc? Plaut. Qu'has tu ici à faire?
    \
        Quid tu istic? Terent. Que fais tu ici?
    \
        Quid tua id refert? Terent. Qu'en ha tu à faire?
    \
        Quid enim nostra, victum esse Antonium, si etc. Brutus. Qu'avons nous à faire si, etc. ou Dequoy nous sert et prouffite il si, etc.
    \
        Quid interest, vtrum Praetor, etc. Cicero. Quelle difference y a il si, etc.
    \
        Quid tum? Terent. Qu'en est il? Que s'ensuit il? Et puis quand ainsi seroit?
    \
        Quid tum postea? Plaut. Et puis qu'en est il? ou, Est ce si grand cas?
    \
        Quid offendi? Quintil. En quoy ay je offensé?
    \
        Quid istic? si certum est facere, facias. Terent. Qu'y feroye je? Que feroye je à ceci? Quand on accorde quelque chose à regret.
    \
        Quid nunc agimus? Terent. Qu'est il de faire?
    \
        Quid quaeris? Cic. Que demande tu d'advantage? Que veuls tu que je die plus?
    \
        Quid censes eos esse facturos, qui omnino virtutem a bonorum fine segregauerunt, Epicurum, Hieronymum, etc. Cic. Que penses tu, etc.
    \
        Quid cum illis agas, qui, etc. Terent. Que ferois tu avec ces gens là, qui, etc.
    \
        Quid huic tu homini facias? Cicero. Que ferois tu avec un tel homme?
    \
        Quid facias? vt homo est, ita morem geras. Terent. Qu'y ferois tu?
    \
        Quid aliud agimus, quum, etc. nisi animum ad seipsum aduocamus? Cic. Que faisons nous autre chose quand, etc. sinon que, etc.
    \
        Quid dicam quantus amor sit bestiarum in educandis custodiendisque iis quae procreauerunt? Cic. Qu'est il besoing que je parle de la grand'amour, etc. Que parleray je de, etc.
    \
        Quid est factum? Varro. Qu'est il advenu?
    \
        Quid enim? summus dolor plures dies manere non potest? Car quoy?
    \
        Quid enim aliud quam admonendi essetis, vt morem traditum a maioribus, seruaretis? Liu. Que fauldroit il autre chose, sinon vous remonstrer que, etc.

    Dictionarium latinogallicum > quid

  • 15 cotidianus

    cotīdiānus (cottidiānus), a, um (cotidie), I) alltäglich, täglich, aspectus, Cic.: assuetudo, Liv.: bella, Hirt. b. G.: cibus, Plaut. u. Plin.: contentio, Caes.: epistulae, Cic.: conviva, Afran. fr.: convictus, Vopisc.: cubiculum, Cels.: cultus atque victus, Cic.: exercitatio, Caes.: experimenta, Quint.: hostis, Flor.: interpretes, Caes.: itinera, Caes.: labor, labores, Caes.: mensa (Ggstz. epulatio), Col.: opera (Sing.), Caes.: panis, Hieron.: proelia, Caes.: querelae, Luccei. in Cic. ep.: res (Plur.), Cornif. rhet. u. Quint.: sanguis (Blutvergießen), Cic.: sedes magistratuum, Liv.: sermo, Cic.: usus (Umgang), Cic.: usus cot. et exercitatio, Caes.: victus, Cic.: vita, Cic. – poet. = cotidie, zB. ni cotidianus confeceris, Plaut. – II) übtr., alltäglich, Alltags-, gemein, gewöhnlich, victus, Alltagskost, Plaut.: formae, Ter.: verbum, Sen. rhet.: verba, Cic.: interdictum, Cic.: vis, Cic.: ex cotidiano usu repetita, Sen. rhet.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cotidianus

  • 16 Упражнение

    - exercitium (omnium militum; equitum); exercitatio; usus (usus atque exercitatio); cultus; meditatio; declamatio; pensum;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Упражнение

  • 17 exercitio

    exercĭtĭo, ōnis, f. [exerceo], practice, exercise, management, administration (anteand post-class., for the class. exercitatio): inertia plus detrimenti facit quam exercitio, Cato ap. Gell. 11, 2, 6:

    navium,

    Dig. 14, 1, 1, § 20:

    publici judicii exercitio,

    ib. 1, 21, 1 (al. exercitatio):

    publica,

    ib. 50, 16, 200 (al. exsecutio).

    Lewis & Short latin dictionary > exercitio

  • 18 exprimo

    ex-primo, pressī, pressum, ere [ premo ]
    1) выжимать ( spongiam CC); выдавливать (sucum e semine PM; sucos herbarum Pt)
    e. nasum Mсморкаться
    e. spiritum T — испустить дух, скончаться
    2) выпирать, делать выпуклым
    3)
    expressi ut conficere se tabulas negaret C — я добился у него признания, что записей он не вёл
    б) выманивать ( nummos ab aliquo blanditiis C); вызывать (risum alicui Pt, PJ)
    e. vocem C — добиться слова, заставить (кого-л.) говорить
    4) внятно произносить, ясно выговаривать, отчеканивать (verba, litteras Q)
    5) вытиснуть, изваять, изобразить (in cerā imaginem Pl; aliquid in marmore T; simulacra ex auro QC); обрисовывать ( vestis exprīmit singulos artus T)
    6) изображать, описывать (mores, speciem versibus C); выражать ( aliquid Latine PJ)
    e. non possum, quanto sim gaudio affectus PJ — не могу выразить, как я рад
    aliquid ad verbum de Graecis e. C — переводить что-л. с греческого слово в слово
    8) (тж. e. aliquid imitando и imitatione C) копировать, воспроизводить, представлять (alicujus vitam et consuetudinem C; incessum alicujus Sen; vultum sonumque loquendi O)
    9) нагнетать, поднимать вверх (aquam in altum PM и in altitudinem Vtr; aquam machinationibus e mari Hirt); поднимать ( turres Cs)

    Латинско-русский словарь > exprimo

  • 19 lacertus

    I ī m. преим. pl.
    2) перен. мужественная сила, выразительность ( in Lysia saepe sunt lacerti C); мощь ( Augusti H)
    lacertum excutere O, Sen — занести руку, размахнуться
    II lacertus, ī m.
    1) = lacerta
    2) макрель (разновидность) CC, PM, M, J

    Латинско-русский словарь > lacertus

  • 20 ludicer

    lūdicer *., (*. lūdicrus) (nom. sg. m. не встречается), cra, crum [ ludus ]
    1) служащий целям развлечения, для забавы, увеселительный (ars C, Sen; exercitatio C; certamen L)
    res ludĭcra H — шалости, пустяки
    2) театральный, зрелищный, сценический, актёрский ( simulacrum pugnae L)
    ludicrum in modum T — по-актёрски, в театральном стиле

    Латинско-русский словарь > ludicer

См. также в других словарях:

  • exercitatio — index practice (procedure) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Exercitatio Anatomica de Motu Cordis et Sanguinis in Animalibus — An experiment from Harvey s Exercitatio Anatomica de Motu Cordis et Sanguinis in Animalibus Exercitatio Anatomica de Motu Cordis et Sanguinis in Animalibus, (An Anatomical Exercise on the Motion of the Heart and Blood in Living Beings) is the… …   Wikipedia

  • exercitatio —    (s.f.) In quanto ars, la retorica viene integrata da una esercitazio­ne continua, raffinando i mezzi artistici (copia rerum, verborum, figura rum), attraverso le letture. In questo modo, impegnadosi alla redazione di discorsi su diverse… …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • Exercitatio artem parat. — См. Навык мастера ставит …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • PALARIA Exercitatio — vide infra, voce Palus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Ferdinand Stosch (1717–1780) — Ferdinand Stosch (* 30. Dezember 1717 in Liebenberg; † 3. Juni 1780 in Detmold) war ein deutscher reformierter Theologe. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Wirken 3 Werke …   Deutsch Wikipedia

  • Liste lateinischer Phrasen/E — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V Inhaltsverzeichnis 1 …   Deutsch Wikipedia

  • GYMNASTICA — Graece Γυμναςτικὴ, Latin. Ars exercitatoria, finitore Galeno l. ad Thras. ἐπιςτήμη ἐςτὶ τῆς εν πᾶσι γυμνασίοις δυν´αμεως, quoe omnium exercitationnum facultates novit. Mercuriali est Facultas quaedam omnium exercitationum facultates contemplans,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Martin Lister — FRS (12 April 1639 2 February 1712) was an English naturalist and physician. Contents 1 Life 2 Publications 3 See also 4 References …   Wikipedia

  • Giuseppe Asclepi — Giuseppe Maria Asclepi (1706 ndash; 1776), Italian astronomer and physician. He was a Jesuit and director of the observatory at the Collegio Romano. His works include:* De veneris per solem transitu exercitatio astronomica habita in Collegio… …   Wikipedia

  • Daniel Triller — Daniel Wilhelm Triller (* 10. Februar 1695 in Erfurt; † 22. Mai 1782 in Wittenberg) war ein deutscher Mediziner und Schriftsteller. Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»