-
1 celero
cĕlĕro, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [id.] (mostly poet., or in post-Aug. prose).I.Act., to quicken, hasten, accelerate; syn.:II.festinare, properare): casus,
Lucr. 2, 231:fugam in silvas,
Verg. A. 9, 378:gradum,
id. ib. 4, 641:iter inceptum,
id. ib. 8, 90:viam,
id. ib. 5, 609:gressum,
Sil. 1, 574:vestigia,
id. 7, 720:opem,
Val. Fl. 3, 251: haec celerans, hastening, executing this ( message), Verg. A. 1, 656; cf.:imperium alicujus,
to execute quickly, Val. Fl. 4, 80:obpugnationem,
Tac. A. 12, 46.—In pass.:itineribus celeratis,
Amm. 31, 11, 3:celerandae victoriae intentior,
Tac. A. 2, 5.—Neutr., to hasten, make haste, be quick (cf. accelero and propero):circum celerantibus auris,
Lucr. 1, 388; Cat. 63, 26; Sil. 12, 64; Tac. A. 12, 64; id. H. 4, 24; Eutr. 4, 20 (but not Cic. Univ. 10; v. Orell. N. cr.). -
2 functio
I.In gen. (Ciceron., but very rare):* B.labor est functio quaedam vel animi vel corporis gravioris operis et muneris,
Cic. Tusc. 2, 15, 35:ut iis jucundior esset muneris illius functio,
id. Verr. 2, 3, 6, § 15.—Transf., of things:II.functionem recipere per solutionem,
i. e. perform the part, supply the place of, Dig. 12, 1, 2, § 1.—In partic. (post-class.).A.Payment of taxes, Cod. Just. 8, 54, 4; 10, 22, 3.—B. -
3 singularis
singŭlāris, e, adj. [singuli].I.Lit.A.In gen., one by one, one at a time, alone, single, solitary; alone of its kind, singular (class.;B.syn.: unus, unicus): non singulare nec solivagum genus (sc. homines),
i. e. solitary, Cic. Rep. 1, 25, 39:hostes ubi ex litore aliquos singulares ex navi egredientes conspexerant,
Caes. B. G. 4, 26:homo,
id. ib. 7, 8, 3; so,homo (with privatus, and opp. isti conquisiti coloni),
Cic. Agr. 2, 35, 97:singularis mundus atque unigena,
id. Univ. 4 med.:praeconium Dei singularis facere,
Lact. 4, 4, 8; cf. Cic. Ac. 1, 7, 26:natus,
Plin. 28, 10, 42, § 153:herba (opp. fruticosa),
id. 27, 9, 55, § 78: singularis ferus, a wild boar (hence, Fr. sanglier), Vulg. Psa. 79, 14:hominem dominandi cupidum aut imperii singularis,
sole command, exclusive dominion, Cic. Rep. 1, 33, 50; so,singulare imperium et potestas regia,
id. ib. 2, 9, 15:sunt quaedam in te singularia... quaedam tibi cum multis communia,
id. Verr. 2, 3, 88, § 206:singulare beneficium (opp. commune officium civium),
id. Fam. 1, 9, 4:odium (opp. communis invidia),
id. Sull. 1, 1:quam invisa sit singularis potentia et miseranda vita,
Nep. Dion, 9, 5:pugna,
Macr. S. 5, 2:si quando quid secreto agere proposuisset, erat illi locus in edito singularis,
particular, separate, Suet. Aug. 72.—In partic.1.In gram., of or belonging to unity, singular:2.singularis casus,
Varr. L. L. 7, § 33 Müll.;10, § 54 ib.: numerus,
Quint. 1, 5, 42; 1, 6, 25; 8, 3, 20; Gell. 19, 8, 13:nominativus,
Quint. 1, 6, 14:genitivus,
id. 1, 6, 26 et saep. —Also absol., the singular number:alii dicunt in singulari hac ovi et avi, alii hac ove et ave,
Varr. L. L. 8, § 66 Müll.; Quint. 8, 6, 28; 4, 5, 25 al.—In milit lang., subst.: singŭlāris, is, m.a.In gen., an orderly man (ordonance), assigned to officers of all kinds and ranks for executing their orders (called apparitor, Lampr. Alex. Sev. 52):b.SINGVLARIS COS (consulis),
Inscr. Orell. 2003; cf. ib. 3529 sq.; 3591; 6771 al.—Esp., under the emperors, equites singulares Augusti, or only equites singulares, a select horse body-guard (selected from barbarous nations, as Bessi, Thraces, Bæti, etc.), Tac. H. 4, 70; Hyg. m. c. §§ 23 and 30; Inscr. Grut. 1041, 12 al.; cf. on the Singulares, Henzen, Sugli Equiti Singolari, Roma, 1850; Becker, Antiq. tom. 3, pass. 2, p. 387 sq.—3.In the time of the later emperors, singulares, a kind of imperial clerks, sent into the provinces, Cod. Just. 1, 27, 1, § 8; cf. Lyd. Meg. 3, 7.—II.Trop., singular, unique, matchless, unparalleled, extraordinary, remarkable (syn.: unicus, eximius, praestans;1. a.very freq. both in a good and in a bad sense): Aristoteles meo judicio in philosophiā prope singularis,
Cic. Ac. 2, 43, 132:Cato, summus et singularis vir,
id. Brut. 85, 293:vir ingenii naturā praestans, singularis perfectusque undique,
Quint. 12, 1, 25; so,homines ingenio atque animo,
Cic. Div. 2, 47, 97:adulescens,
Plin. Ep. 7, 24, 2.—Of things:Antonii incredibilis quaedam et prope singularis et divina vis ingenii videtur,
Cic. de Or. 1, 38, 172:singularis eximiaque virtus,
id. Imp. Pomp. 1, 3; so,singularis et incredibilis virtus,
id. Att. 14, 15, 3; cf. id. Fam. 1, 9, 4:integritas atque innocentia singularis,
id. Div. in Caecil. 9, 27:Treviri, quorum inter Gallos virtutis opinio est singularis,
Caes. B. G. 2, 24:Pompeius gratias tibi agit singulares,
Cic. Fam. 13, 41, 1; cf.:mihi gratias egistis singularibus verbis,
id. Cat. 4, 3:fides,
Nep. Att. 4:singulare omnium saeculorum exemplum,
Just. 2, 4, 6.—In a bad sense:nequitia ac turpitudo singularis,
Cic. Verr. 2, 3, 44, § 106; so,nequitia,
id. ib. 2, 2, 54, § 134; id. Fin. 5, 20, 56:impudentia,
id. Verr. 2, 2, 7, § 18: audacia (with scelus incredibile), id. Fragm. ap. Quint. 4, 2, 105:singularis et nefaria crudelitas,
Caes. B. G. 7, 77.— Hence, adv.: singŭlārĭter ( singlā-rĭter, Lucr. 6, 1067).In gen. (ante- and post-class.):b.quae memorare queam inter se singlariter apta, Lucr. l. l. Munro (Lachm. singillariter): a juventā singulariter sedens,
apart, separately, Paul. Nol. Carm. 21, 727.—In partic. (acc. to I. B. 1.), in the singular number:2.quod pluralia singulariter et singularia pluraliter efferuntur,
Quint. 1, 5, 16; 1, 7, 18; 9, 3, 20:dici,
Gell. 19, 8, 12; Dig. 27, 6, 1 al.—(Acc. to II.) Particularly, exceedingly:aliquem diligere,
Cic. Verr. 2, 2, 47, § 117:et miror et diligo,
Plin. Ep. 1, 22, 1:amo,
id. ib. 4, 15, 1.
См. также в других словарях:
executing — ex e*cut ing n. putting a condemned person to death. Syn: execution, capital punishment, death penalty. [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
Executing — Execute Ex e*cute, v. t. [imp. & p. p. {Executed}; p. pr. & vb. n. {Executing}.] [F. ex[ e]cuter, L. executus, exsecutus, p. p. of exequi to follow to the end, pursue; ex out + sequi to follow. See {Second}, {Sue} to follow up, and cf. {Exequy}.] … The Collaborative International Dictionary of English
executing — vykdymas statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. executing; execution vok. Ausführen, f; Ausführung, f rus. выполнение, n; исполнение, n pranc. exécution, f … Automatikos terminų žodynas
Executing Broker — The broker or dealer that finalizes and processes an order on behalf of a client. The orders sent to executing brokers are assessed for appropriateness, and if the order is deemed practical, the executing broker will then carry out the order. If… … Investment dictionary
executing commander — vykdomasis vadas statusas T sritis apsauga nuo naikinimo priemonių apibrėžtis Vadas (branduoliniame kare), kuris realizuoja branduolinio ginklo nešimą į ypatingus taikinius arba pagal patvirtintą planą. atitikmenys: angl. executing commander rus … Apsaugos nuo naikinimo priemonių enciklopedinis žodynas
executing commander — vykdomasis vadas statusas T sritis Gynyba apibrėžtis Branduolinio karo metu – vyresnysis NATO vadas, kuriam suteikta teisė panaudoti branduolinį ginklą taikiniams, numatytiems patvirtintuose planuose. atitikmenys: angl. executing commander pranc … NATO terminų aiškinamasis žodynas
executing — ex·e·cute || eksɪkjuËt v. perform, carry out, put into practice; put to death; sign in the presence of witnesses; carry out according to terms and conditions (Law); run a computer program, process a computer program (Computers) … English contemporary dictionary
executing — noun putting a condemned person to death • Syn: ↑execution, ↑capital punishment, ↑death penalty • Derivationally related forms: ↑execute, ↑executioner (for: ↑execution), ↑ … Useful english dictionary
executing commander (nuclear weapons) — A commander to whom nuclear weapons are released for delivery against specific targets or in accordance with approved plans. See also commander(s); releasing commander (nuclear weapons) … Military dictionary
Self-executing right — Self executing rights in international human rights law are rights that are formulated in such a way that one can deduce that it was the purpose to create international laws that citizens can invoke directly in their national courts. [Pieter… … Wikipedia
Self-executing rule — The self executing rule, also known as deem and pass , is procedural measure used by the U.S. House of Representatives to approve legislation. If the full House votes to approve a legislative rule that contains such a provision, the House then… … Wikipedia