Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ex-aedificō

  • 1 aedifico

    aedĭfĭco, āvi, ātum, 1, v. a. [aedesfacio], lit. to erect a building, to build; and in gen., to build, raise, erect, or establish any thing.
    I.
    Lit.: aedificare cum sit proprie aedem facere, ponitur tamen katachrêstikôs in omni genere constructionis, Fest. p. 13 Müll.; hence in the first signif. for the most part
    (α).
    Absol.:

    aedificare diu cogitare oportet,

    Cato, R. R. 3, 1:

    ecce aedificat,

    Plaut. Mil. 2, 2, 56:

    ad quem (usum) accommodanda est aedificandi descriptio,

    Cic. Off. 1, 39, 138; id. ib. 2, 23, 83:

    tribus locis aedifico, reliqua reconcinno,

    id. Q. Fr. 2, 6:

    lautius, id Leg. 2, 1, 3: belle,

    id. Att. 9, 13 al.:

    accuratius ad frigora atque aestus vitandos,

    Caes. B. G. 6, 22:

    diruit, aedificat, mutat quadrata rotundis,

    Hor. Ep. 1, 1, 100; so id. S. 2, 3, 308.—
    (β).
    With object:

    domum,

    Cic. Q. Fr. 2, 4; so Vulg. Exod. 1, 21:

    casas,

    Hor. S. 2, 3, 247.—
    II.
    In gen., to build, construct, etc.:

    navim,

    Plaut. Mer. prol. 87 piscinas, Varr. R. R. 3, 17, 5:

    navem,

    Cic. Verr. 2, 5, 18:

    urbem,

    id. ib. 2, 4, 53; so Vulg. Exod. 1, 11:

    oppida,

    ib. 2 Para. 26, 6:

    turrim,

    ib. Matt. 21, 3:

    murum,

    ib. 2 Para. 33, 14:

    porticum,

    Cic. Dom. 43:

    hortos,

    id. Att. 9, 13:

    equum,

    Verg. A. 2, 16:

    mundum,

    Cic. Tusc. 1, 25:

    tot adhuc compagibus altum aedificat caput,

    i.e. makes it, by bands and hair ornaments, a high tower, Juv. 6, 501.—
    III.
    Fig., to build up, establish:

    rem publicam,

    Cic. Fam. 9, 2.—And (eccl.) in a religious sense, to build up, instruct, edify.
    (α).
    Absol.:

    caritas aedificat,

    Vulg. 1 Cor. 8, 1:

    non omnia aedificant,

    ib. ib. 16, 23.—
    (β).
    With object:

    semetipsum,

    Vulg. 1 Cor. 14, 4:

    alterutrum,

    ib. 1 Thess. 5, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > aedifico

  • 2 aedificō

        aedificō āvī, ātus, āre    [aedifex; aedes + 2 FAC-], to build, erect a building: ad aestūs vitandos, Cs.: aedificandi descriptio, plan: diruit, aedificat, H.—To build, construct, erect: urbem: naves, Cs.: alia (aedificia), S.: equum, a wooden horse, V.: altum caput, i. e. head-dress, Iu.—To build up, establish: rem p.
    * * *
    aedificare, aedificavi, aedificatus V
    build, erect, construct, make; create; establish; improve; edify

    Latin-English dictionary > aedificō

  • 3 ex-aedificō

        ex-aedificō āvī, ātus, āre,    to finish building, complete, erect, build, construct: oppidum, Cs.: domos, S.: templa deum, L.: mundum. — Fig., to finish, complete: opus.

    Latin-English dictionary > ex-aedificō

  • 4 in-aedificō

        in-aedificō āvī, ātus, āre,    to build as a superstructure, erect as an addition, erect, construct: inaedificata in muris moenia, Cs.: in quā (domo) sacellum: quae in loca publica inaedificata habebant, L.—To build up, wall up, close by walls: vicos, Cs.: portae inaedificatae, barricaded, L.: sacella inaedificata.

    Latin-English dictionary > in-aedificō

  • 5 aedificātiō

        aedificātiō ōnis, f    [aedifico], the process of building: intermissa.—A building, structure, edifice: omnis.— Plur: privatae, Ta.
    * * *
    house; building, edifice, group of buildings, built-up area; act of building; edification, explanation; building up (argument)

    Latin-English dictionary > aedificātiō

  • 6 aedificātor

        aedificātor ōris, m    [aedifico], a builder: mundi.— One fond of building: nemo minus, N.
    * * *
    builder, contractor, one who has buildings erected; architect, maker, creator

    Latin-English dictionary > aedificātor

  • 7 aedificium

        aedificium ī, n    [aedifico], a building, edifice, structure: aedificiis incensis, Cs.: exstruere.
    * * *
    building; edifice, structure

    Latin-English dictionary > aedificium

  • 8 coaedificō

        coaedificō —, ātus, āre    [com- + aedifico], to build up, build upon: campum: loci coaedificati.
    * * *
    coaedificare, coaedificavi, coaedificatus V TRANS
    build (town/etc); occupy (site) with buildings; build up/upon

    Latin-English dictionary > coaedificō

  • 9 re-concinnō

        re-concinnō —, —, āre,    to set right again, repair: tribus locis aedifico, reliqua reconcinno: detrimentum, Cs.

    Latin-English dictionary > re-concinnō

  • 10 aedifacio

    aedĭfacĭo, ere, 3, v. a., = aedifico:

    Labeo,

    Dig. 19, 260 Torrentinus, where others read aedificare.

    Lewis & Short latin dictionary > aedifacio

  • 11 aedificatio

    aedĭfĭcātĭo, ōnis, f. [aedifico].
    I.
    Abstr., the act of building, a building or constructing.
    (α).
    Absol.:

    si ad horum luxuriam dirigas aedificationem,

    Varr. R. R. 1, 13:

    immensa et intolerabilis,

    Cic. Pis. 21; so id. Q. Fr. 2, 2; Vulg. 2 Para. 16, 6.—
    (β).
    With gen.:

    urbium,

    Vulg. Judith, 5, 10.—
    II.
    Concr., a building, a structure, edifice, Cato ap. Gell. 13, 23:

    domum tuam et aedificationem omnem perspexi,

    Cic. Fam. 5, 6:

    aedificationes templi,

    Vulg. Matt. 24, 1.—
    III.
    Fig., building up, instructing, edification.
    (α).
    Absol.:

    loquitur ad aedificationem,

    Vulg. 1 Cor. 14, 3; 14, 26.—
    (β).
    With gen.:

    ad aedificationem Ecclesiae,

    Vulg. 1 Cor. 14, 12; ib. Eph. 4, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > aedificatio

  • 12 aedificator

    aedĭfĭcātor, ōris, m. [aedifico].
    I.
    A builder:

    vocaberis aedificator saepium,

    Vulg. Isa. 58, 12; in the class. period only trop., = dêmiourgos:

    mundi,

    the maker, architect, Cic. Univ. 2:

    aedificatores mundi,

    id. N. D. 1, 9.—
    II.
    From the Aug. period adj. (cf. Br. Nep. Ages. 4, 2) with the access. idea of inclination or passion, that is fond of building:

    nemo illo minus fuit emax, minus aedificator,

    Nep. Att. 13; Juv. 14, 86; Col. 1, 4, 8; Flor. 1, 8, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > aedificator

  • 13 aedificium

    aedĭfĭcĭum, i, n. [aedifico], a building of any kind, an edifice, structure, even though not suitable for a dwelling (while aedes designates only a structure for habitation).—Hence:

    aedes aedificiaque,

    Liv. 38, 38; Cic. Q. Fr. 3, 9 fin.:

    exstruere aedificium in alieno,

    id. Mil. 27:

    omnibus vicis aedificiisque incensis,

    Caes. B. G. 3, 29; Nep. Att. 13, 2; Sall. J. 23; Liv. 5, 41:

    aedificiorum prolapsiones,

    Suet. Aug. 30; cf. id. Oth. 8:

    regis,

    Vulg. 3 Reg. 9, 1:

    paries aedificii,

    ib. Ezech. 41, 12.—In late Lat., = aedificatio:

    aedificium domūs Domini,

    Vulg. 3 Reg. 9, 1:

    murorum,

    ib. 1 Macc. 16, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > aedificium

  • 14 coaedifico

    cŏ-aedĭfĭco, no perf., ātum, 1, v. a., to build up together, build upon (only in Cic.):

    Campum Martium,

    Cic. Att. 13, 33, 4:

    loci coaedificati an vasti,

    id. Part. Or. 10, 36:

    quarta pars (urbis),

    id. Verr. 2, 4, 53, § 119 Zumpt N. cr. (al. aedificata).

    Lewis & Short latin dictionary > coaedifico

  • 15 exaedifico

    ex-aedĭfĭco, āvi, ātum, 1, v. a.
    I. A.
    Lit.: oppidum, * Caes. B. C. 1, 15, 2; cf. Liv. 30, 1 fin.: Capitolium (with efficere), Cic. Verr. 2, 5, 19:

    domos et villas,

    Sall. C. 12, 3:

    templa deum,

    Liv. 1, 56:

    hibernacula,

    id. ib. 30, 3;

    navem,

    Cic. Verr. 2, 5, 18:

    hunc mundum,

    id. Ac. 2, 40 fin.
    B.
    Trop., to finish, complete:

    ne graveris exaedificare id opus, quod instituisti,

    Cic. de Or. 1, 35, 164; cf.:

    suam incohatam ignaviam,

    Plaut. Trin. 1, 2, 95.—
    * II.
    To turn out of doors:

    me ex his aedibus,

    Plaut. Trin. 5, 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > exaedifico

  • 16 exstruo

    ex-strŭo ( extr-), xi, ctum, 3, v. a., to pile or heap up (class.; syn.: struo, aedifico, condo, fundo).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    magnum acervum (librorum),

    Cic. Att. 2, 2, 2; cf.:

    stramenta in acervum exstrui debent,

    to be heaped up, Col. 6, 3, 1:

    mensae conquisitissimis epulis exstruebantur,

    heaped, bountifully furnished, Cic. Tusc. 5, 21, 62:

    mensas,

    Plaut. Men. 1, 1, 25:

    caret exstructis mensis,

    Cic. de Sen. 13, 44; id. Pis. 27, 67; Ov. M. 11, 120; cf.

    canistros,

    to heap full, Hor. S. 2, 6, 105:

    focum lignis,

    id. Epod. 2, 43:

    exstructis in altum divitiis,

    id. C. 2, 3, 19:

    divitias,

    Petr. 84.—
    B.
    In partic. (acc. to struo, I. B. 1.), to build up, raise, rear, erect, construct:

    exstrui vetat (Plato) sepulcrum altius quam quod, etc.,

    Cic. Leg. 2, 27, 68:

    aedificium in alieno,

    id. Mil. 27, 74:

    monumentum, molem opere magnifico,

    id. Phil. 14, 12, 33:

    theatrum,

    Tac. A. 3, 72:

    tumulos,

    Caes. B. G. 6, 17, 4:

    aggerem in altitudinem pedum octoginta,

    id. B. C. 2, 1 fin.; id. B. G. 2, 30, 3; 7, 24, 1:

    turres,

    id. B. C. 3, 54, 1; 3, 112, 1; Sall. J. 23, 1:

    rogum,

    Cic. Fin. 3, 22, 76; Ov. F. 3, 546:

    quas (divitias) profundant in exstruendo mari et montibus coaequandis,

    to build up, fill with buildings, Sall. C. 20, 11:

    aream sibi sumpsit, in qua civitatem exstrueret arbitratu suo,

    Cic. Rep. 2, 11.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    verba sint ad poëticum quendam numerum exstructa,

    put together, constructed, Auct. Her. 4, 32, 44:

    poëma,

    Petr. 118:

    crimen unum vocibus multis,

    to exaggerate, magnify, Gell. 13, 24, 12.—
    B.
    In partic. (acc. to I. B.):

    exstrue animo altitudinem excellentiamque virtutum,

    build up, Cic. Fin. 5, 24, 71; cf.:

    non modo fundata sed etiam exstructa disciplina,

    id. ib. 4, 1, 1.—Hence, * ex-structus ( extr-), a, um, P. a., highbuilt, lofty:

    exstructissimae species aedificiorum,

    App. de Deo Socr. p. 54, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > exstruo

  • 17 inaedifico

    ĭn-aedĭfĭco, āvi, ātum, 1, v. a., to build in, on, or at a place; to build up, erect.
    I.
    Lit. (class.):

    neiquis in ieis loceis... quid inaedificatum inmolitumve habeto, Lex. Jul. Munic. 71: inaedificata in muris moenia,

    Caes. B. C. 2, 16:

    de domo tua, in qua ita est inaedificatum sacellum, ut, etc.,

    Cic. Har. Resp. 14, 31; Hirt. B. G. 8, 9, 3:

    conjectis celeriter stramentis (tecta) inaedificare,

    id. ib. 8, 5, 2:

    quae in loca publica inaedificata habebant,

    Liv. 39, 44, 4:

    tribus primis et quinto aquilarum generi inaedificatur nido lapis aëtites,

    is built into, made a part of, Plin. 10, 3, 4, § 12:

    supra pilas,

    Dig. 41, 1, 30 fin. (al. aedificare).— Poet.:

    nisi inaedificata superne multa forent multis nubila,

    piled upon, Lucr. 6, 264. —
    B.
    Transf.
    1.
    To build up, wall up:

    portas obstruit, vicos plateasque inaedificat,

    Caes. B. C. 1, 27, 3:

    nec clausae modo portae, sed etiam inaedificatae erant,

    Liv. 44, 45, 6; cf.:

    a Serrano sanctissima sacella suffossa, inaedificata, oppressa... foedata esse nescimus?

    Cic. Har. Resp. 15, 31.—
    2.
    To build upon, to cover with buildings:

    aliquem locum,

    Dig. 13, 7, 43 init.
    II.
    Trop., to burden:

    quantum imponere et, ut ita dicam, inaedificare voluisset,

    Sen. Cons. ad Marc. 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > inaedifico

  • 18 proaedificatum

    prŏaedĭfĭcātum, i, n. [pro-aedifico], a balcony:

    proaedificatum dicitur, quod ex privato loco processit in publicum solum,

    Fest. p. 242 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > proaedificatum

  • 19 reaedifico

    rĕ-aedĭfĭco, āre, v. a., to build again, rebuild (late Lat.):

    reaedifico quae destruxit,

    Tert. adv. Marc. 5, 3; so id. Pud. 20 fin.; Hier. Ep. 108, 9; Vulg. Marc. 15, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > reaedifico

  • 20 reconcinno

    rĕ-concinno, āre (old inf. reconcinnarier, Plaut. Men. 3, 3, 3), 1, v. a., to set right again, repair (rare but class.):

    tribus locis aedifico, reliqua reconcinno,

    Cic. Q. Fr. 2, 6, 3:

    pallam,

    Plaut. Men. 2, 3, 73:

    spinther,

    id. ib. 3, 3, 3: detrimentum, * Caes. B. C. 2, 15 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > reconcinno

См. также в других словарях:

  • Aedas — (pronounced eye–das from the Latin “Aedificare [http://en.wiktionary.org/wiki/aedifico#Latin Definition of Aedificare ] ” – to build) is a global architectural firm recognised for their creativity in mixed use developments, transportation,… …   Wikipedia

  • ՇԻՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 0478 Chronological Sequence: Unknown date, 13c ն. οἱκοδομέω, ἑποικοδομέω, κτίζω եւ այլն aedifico, fabrico, condo եւ այլն. Շէն եւ տուն՝ տաղաւար եւ բնակարան կառուցանել. հիւսնել. կերեալ՝ կազմել զո՛ր եւ է իրս. հաստել. յօրինել. յարդարել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՊԱՐՍՊԵՄ — (եցի.) NBH 2 0641 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 9c, 10c, 12c ն. τειχέω, τειχίζω, ἑπιτειχέω murum, sive moenia aedifico, struo, muro cingo, muris circumdo, munio. Պնտել պարսպաւ. պարսպափակ առնել. պարսպաւորել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»