-
1 exsilio
ex-silio (exilio), siluī (редко siliī), (sultum), īre [ salio ]1) выскакивать, выпрыгивать (e mari Su; foras Pl)2) внезапно возникать, появляться (subitum nemus exsiluit Sil; in forum e. Ap)3) подскакивать (ad aliquem Ter; e. gaudio C); вскакивать (de sellā C и ex sellā QC; cathedrā PJ); соскакивать ( stratis O)4) взвиваться, взлетать ( arundo in caelum exsĭlit SenT)5) быстро подниматься, устремляться вверх ( exĭlit — v. l. к exiit — ad caelum arbos V)Cicero, a quo Romana eloquentia exsiluit Sen — Цицерон, с которого начался быстрый подъём римского ораторского искусства7) колотиться, стучать ( cor exsilit Sen)
См. также в других словарях:
Exility — Ex*il ity, n. [L. exilitas: cf. F. exilit[ e]. See {Exile}, a.] Smallness; meagerness; slenderness; fineness, thinness. [R.] Paley. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
CASPII — populi Scythici generis, hyranis finitimi, eiusque maris accolae, quod ab ipsis Caspium appellatur. Horum regio a Strabone Caspiana appellatur. Virg. Aen. l. 6. v. 798 περιφραςτικῶς Caspia regna nominat, Huius in adventum iam tunc et Caspia regna … Hofmann J. Lexicon universale
CHERSYDRI — serpentum genus, ab hydris parum diversum. Qui enim hydrus hieme fuerat, dum aqua erat in lacunis, postquam ea defecit aestu, inque siccodegerecogitur, atque ita fit chersydrus, h. e. hydrus εν χέρσῳ, in sicco, degens. Tum vero infestante siti in … Hofmann J. Lexicon universale
CRINIS — I. CRINIS Philosophus quidam Stoicus, cuius meminit. Diog. Laert. in Zenone, et Artian.in Epictet. l. 3. c. 2. II. CRINIS Sacerdos Appollinis, qui cum sacra Dei neglexisset, atque ob hoc nihil penitus fructuum eô annô collegisset, omnibus rebus a … Hofmann J. Lexicon universale
CYBELE — Caeli ac Terrae filia, Saturni uxor, aliis nominibus Obs, Rhea, Vesta, Magna mater, Dindymene, et Berecynthia appellata. Cybele atem dicta putatur a Cybelo Phrygiae monte, ubi eius sacra, quae Tertullianus, Apolog. ridet, primo creduntur… … Hofmann J. Lexicon universale
PAN — quem pastorum, venatorumque Deum, et universae vitae rusticanae praesidem crediderung antiqui, cuius fil. fuerit, non satis constat. Homer. in Hymnis, Mercurii filium facit: Ε῾ρμείαο φίλον γόνον ἔννεπε Μοῦσα, Αἰτοπόδην, δικέρωτα, φιλόκροτον.… … Hofmann J. Lexicon universale
PENETRALE Sacrum — cuius mentio apud Ael. Lamprid. in Antonino Heliog. c. 6. Sacra P. R. sublatis penetralibus (simulacris vel coeteris rebus, quae pro simulacris colebantur; quae penetralia et inspexit et tractavit et loco etiam movit, in Dei Heliograbali templum… … Hofmann J. Lexicon universale
PION — I. PION mons Ioniaeapud Ephefum, in quo S. Timotheus Episcopus a populo lapidatus, sepultus fuisse dicitur. II. PION unus ex Herculis posteris, Pioniae, quod oppidulum est Mysiae, iuxta Caycum, conditor: e cuius sepulchro, quoties oppidi incolae… … Hofmann J. Lexicon universale
TREPIDIARII Equi — memorantur Vegetio, de Arte Veterin. l. 1. c. 56. Quod nihilominus inventum constat a Parthis, quibus consuetudo est equorum gressus ad delicias dominorum hâc arte mollire: non enim circulis atque ponderibus praegravant, ut soluti ambulare… … Hofmann J. Lexicon universale
TZANCAE — sive ZANCAE, genus calceamentorum, quibus Imperatores Graeci usi sunt; Campagi Latinis, cultu, pretiô, coloreque ab aliorum distincti. Habebant ad latus, secundum suras et in tatsis, aquilas ex lapillis et margaritis, iisque usi sunt Imperatores… … Hofmann J. Lexicon universale
Wohlgehen — 1. Da es mir wohl erging auf Erden, wollten alle meine Freunde werden; da ich kam in Noth, waren alle Freunde todt. – Tiroler Haussprüche, 30. Auch in Oberhessen. (Hertz, 36.) 2. Dem es wolgeet, der hat vil freundt. – Hauer, Mij; Lehmann, II, 60 … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
