Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

etiam+amplius

  • 101 supra

    sū̆prā (orig. form sŭpĕrā, Lucr. 1, 429; 4, 672; 5, 1407; Cic. poët. N. D. 2, 42, 106; cf. Prisc. pp. 980 and 1001 P.), adv. and prep. [superus].
    I. A.
    Lit., of place:

    omnia haec, quae supra et subter, unum esse dixerunt,

    Cic. de Or. 3, 5, 20:

    partes eae, quae sunt infra quam id, quod devoratur, dilatantur, quae autem supra, contrahuntur,

    id. N. D. 2, 54, 135:

    magno numero jumentorum in flumine supra atquo infra constituto,

    Caes. B. C. 1, 64; and:

    et mare, quod supra, teneant, quodque alluit infra,

    Verg. A. 8, 149:

    oleum supra siet,

    Cato, R. R. 119; 101:

    cotem illam et novaculam defossam in comitio supraque impositum puteal accepimus,

    Cic. Div. 1, 17, 33:

    toto vertice supra est,

    i. e. is taller, Verg. A. 11, 683: ut letata corpora vidit Victoremque supra hostem, i. e. lying or stretched over them, Ov. M. 3, 56; cf.:

    stupet inscia supra,

    Verg. A. 7, 381.— Comp.:

    alia superius rapiuntur,

    upward, on high, Sen. Q. N. 5, 8, 3: piscina superius construenda, Pall. 1, 34, 2 (opp. subterius, Isid. 16, 8, 4).—
    B.
    Trop.
    1.
    Of time, before, formerly, previously (esp. of any thing previously said or written):

    quae supra scripta est,

    Cato, R. R. 157, 2:

    quod jam supra tibi ostendimus,

    Lucr. 1, 429:

    quae supra dixi,

    Cic. de Or. 3, 55, 208:

    quae supra scripsi,

    id. Fam. 6, 10, 2:

    quem supra deformavi,

    id. Caecin. 5, 14:

    uti supra demonstravimus,

    Caes. B. G. 2, 1:

    ut supra dixi,

    Cic. Rep. 2, 4, 9; id. Lael. 4, 15; 14, 48:

    ut supra scripsi,

    Plin. Ep. 6, 27, 5:

    de quo (filio) commemoravi supra,

    Nep. Dion, 6, 2:

    supra repetere,

    farther back, from past times, Sall. C. 5, 9; id. J. 5, 3; Tac. A. 16, 18.— Comp.:

    quantum valerent inter homines litterae, Dixi superius,

    before, farther back, Phaedr. 4, 23, 2: ut superius demonstravimus, Auct. B. Hisp. 28, 4; 34, 5.—
    2.
    Of number or measure, beyond, over, more:

    supra adjecit Aeschrio,

    offered higher, more, Cic. Verr. 2, 3, 33, § 77:

    amor tantus ut nihil supra possit,

    id. Fam. 14, 1, 4:

    ita accurate, ut nihil posset supra,

    id. Att. 13, 19, 3:

    nihil pote supra,

    Ter. Ad. 2, 3, 11:

    voltu Adeo modesto, ut nihil supra,

    id. And. 1, 1, 93; id. Eun. 3, 1, 37:

    nihil supra Deos lacesso,

    Hor. C. 2, 18, 11.—After et or aut ( poet. and post-class.):

    agrum fortasse trecentis Aut etiam supra nummorum milibus emptum,

    Hor. Ep. 2, 2, 165:

    quot illum putas annos secum tulisse? Septuaginta et supra,

    Petr. 43 fin.:

    tricena aut supra stipendia numerantes,

    Tac. A. 1, 35:

    a triginta annis et supra,

    Vulg. Num. 4, 23; 4, 30; 4, 35 (cf. II. B. 2. infra).—
    b.
    With quam, less freq. quod, above or beyond what, more than:

    saepe supra feret, quam fieri possit,

    Cic. Or. 40, 139:

    corpus patiens inediae, algoris, vigiliae, supra quam cuiquam credibile est,

    Sall. C. 5, 3; id. J. 24, 5:

    dominandi supra quam aestimari potest avidissimus,

    Aur. Vict. Epit. 1 med.:

    supra quam optari potuit,

    Amm. 17, 1, 12:

    supra quod capere possum,

    Dig. 32, 1, 28.—
    II.
    Prep. with acc., above, over.
    A.
    Lit., of place:

    si essent, qui sub terrā semper habitavissent... nec exissent umquam supra terram,

    Cic. N. D. 2, 37, 95:

    ille qui supra nos habitat,

    Plaut. Pers. 5, 2, 38:

    supra tribunal et supra praetoris caput,

    Cic. Verr. 2, 3, 33, § 77:

    supra eum locum,

    Caes. B. C. 2, 9:

    supra se in summo jugo,

    id. B. G. 1, 24:

    accubueram horā nonā... et quidem supra me Atticus, infra Verrius,

    Cic. Fam. 9, 26, 1:

    saltu supra venabula fertur,

    Verg. A. 9, 553:

    supra segetes Navigat,

    over the cornfields, Ov. M. 1, 295:

    attolli supra ceteros mortales,

    Plin. 34, 6, 12, § 27 (dub.;

    Jahn, super): supra lignum turba insilit,

    Phaedr. 1, 2, 20:

    ecce supra caput homo levis ac sordidus,

    i. e. burdensome, annoying, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6; so,

    supra caput esse,

    to be close at hand, Sall. C. 52, 24; cf. Verg. A. 3, 194; Liv. 3, 17, 4; 4, 22, 6; Tac. H. 4, 69; Sen. Ep 108;

    rarely supra capita,

    Liv. 42, 42, 6.—
    2.
    In partic., of geographical position, above, beyond: supra Maeotis paludes, Enn. ap. Cic. Tusc. 5, 17, 49 (Epigr. v. 7, p. 163 Vahl.):

    supra Suessulam,

    Liv. 23, 32, 2:

    Syene oppidum, quod est supra Alexandriam quinque millibus stadiorum,

    Plin. 2, 73, 75, § 183;

    supra Britanniam,

    id. 2, 97, 99, § 217. —
    B.
    Trop.
    1.
    Of time, before:

    paulo supra hanc memoriam,

    Caes. B. G. 6, 19; supra septingentesimum annum, Liv. praef. § 4.—
    2.
    Of number, degree, or quantity.
    (α).
    With numbers, = plus, amplius (not in Cic. or Cæs.), over, above, beyond, more than:

    supra quattuor milia hominum orabunt ut, etc.,

    Liv. 43, 3, 2:

    caesa eo die supra milia viginti,

    id. 30, 35, 3; 3, 31, 4:

    supra septem milia hominum domos remisit,

    id. 21, 23, 6; 23, 17, 2; 23, 37, 11 sq.; 23, 49, 13; Varr. R. R. 3, 2, 17; 3, 6, 1; 3, 7, 11:

    supra duos menses sapor ejus non permanet integer,

    Col. 12, 49, 3:

    tres (cyathos),

    Hor. C. 3, 19, 15.—
    (β).
    In gen.:

    quibus solida ungula, nec supra geminos fetus,

    Plin. 11, 40, 95, § 233; cf.:

    de floribus supra dictus scripsit Theophrastus,

    besides, id. 21, 3, 9, § 13:

    hominis fortunam,

    Cic. Leg. 2, 16, 41:

    ratio supra hominem putanda est deoque tribuenda,

    id. N. D. 2, 13, 34:

    potentia, quae supra leges se esse velit,

    id. Ep. ad Brut. 1, 17, 6:

    humanam supra fortunam,

    Phaedr. 4, 24, 24:

    supra Coclites Muciosque id facinus esse,

    Liv. 2, 13, 8:

    modum,

    id. 21, 7, 7; Col. 4, 27, 4:

    vires,

    Hor. Ep. 1, 18, 22: humanam fidem Plin. 34, 7, 17, § 38: morem, Verg. G. 2, 227; Sall. C. 3, 2:

    supra belli Latini metum id quoque accesserat, quod,

    besides, Liv. 2, 18, 3.—Prov.:

    supra homines, supra ire deos pietate,

    i. e. to attain the highest degree, Verg. A. 12, 839 Heyne ad loc.—
    3.
    Sometimes to indicate that over which one is placed as superintendent (mostly postclass.):

    dispositi, quos supra somnum habebat,

    watchers, Curt. 6, 11, 3:

    qui supra bibliothecam fuerunt,

    Vitr. 7, praef. §

    5: servus supra rationes positus,

    Pseudo Quint. Decl. 353:

    SVPRA INSVLAS,

    Inscr. Orell. 721 and 2927:

    SVPRA IVMENTA,

    ib. 2870:

    SVPRA VELARIOS,

    ib. 2967:

    SVPRA COCOS,

    ib. 2827; Inscr. Grut. p. 1111, 1.—
    III.
    Compounds formed with supra are extremely rare. In late Lat. supradictus, suprafatus, suprafundo, suprajacio, supranatans, suprasedeo, etc., are found, but here supra is properly written separately as an adv.; only suprascando (v. h. v.), on account of its signif., is to be written as one word.

    Lewis & Short latin dictionary > supra

  • 102 tignum

    tignum, i, n. ( masc. collat. form, plur. tigni, Liv. 44, 5, 4; but Weissenb. reads tigno) [root tek-; Gr. etekon, tiktô, whence technê, tektôn, texo], building-stuff, building-materials (syn. trabs).
    I.
    In gen. (ante-class. and in jurid. lang.):

    tigni appellatione in lege duodecim tabularum omne genus materiae, ex quā aedificia constant, significatur,

    Dig. 50, 16, 62; cf.:

    tigni autem appellatione continetur omnis materia, ex quā aedificium constat vineaeque necessaria. Unde quidam aiunt, tegulam quoque et lapidem et testam ceteraque, si qua aedificiis sunt utilia (tigna enim a tegendo dicta sunt) hoc amplius et calcem et harenam tignorum appellatione contineri,

    ib. 47, 3 (de tigno juncto), 1.—
    II.
    In partic., a piece or stick of timber, a trunk of a tree, a log, beam (class.):

    venit imber... Tigna putrefacit,

    Plaut. Most. 1, 2, 31:

    tigna trabesque,

    Lucr. 2, 192; so,

    with trabes,

    id. 6, 241:

    supra eum locum duo tigna transversa injecerunt,

    Caes. B. C. 2, 9:

    et levia radere tigna Et terebrare etiam ac pertundere perque forare,

    Lucr. 5, 1266:

    tigna bina sesquipedalia in flumen defixerat,

    Caes. B. G. 4, 17; cf. id. B. C. 2, 10; 2, 15:

    torquet ingens machina tignum,

    Hor. Ep. 2, 2, 73; id. A. P. 279:

    summo quae pendet aranea tigno,

    Ov. M. 4, 179; 8, 648; Sen. Ep. 120, 7:

    cava,

    i. e. ships, Prop. 4 (5), 6, 50.

    Lewis & Short latin dictionary > tignum

  • 103 ultra

    ultrā, adv. and prep. [ulter].
    I.
    Adv.
    A.
    Prop., on the other side:

    dextera nec citra mota nec ultra,

    neither on that side nor on this, neither backwards nor forwards, Ov. M. 5, 186.—
    B.
    Transf., in gen., beyond, farther, over, more, besides; of space (rare): ultra procedendi facultas, Auct. B. Afr. 50, 3.—
    2.
    Of time, degree, etc.:

    estne aliquid ultra, quo progredi crudelitas possit?

    Cic. Verr. 2, 5, 45, § 119:

    ne quid ultra requiratis,

    id. Univ. 3:

    ut nihil possit ultra,

    id. Att. 15, 1, B, 2:

    quia ultra nihil habemus,

    id. Tusc. 1, 39, 94:

    melius ultra quam citra stat oratio,

    Quint. 8, 6, 76; 3, 1, 9:

    quid ultra Provehor?

    Verg. A. 3, 480:

    jam nihil ultra exspectantibus,

    Quint. 9, 4, 30; cf. id. 7, 1, 59: eam (mortem) cuncta mortalium mala dissolvere;

    ultra neque curae neque gaudio locum esse,

    Sall. C. 51, 20:

    hac tempestate serviundum aut imperandum... nam quid ultra? id. Or. Lepid. contra Sull. 5: nullum ultra periculum vererentur,

    Hirt. B. G. 8, 39:

    quos alios muros, quae jam ultra moenia habetis?

    Verg. A. 9, 782.—Of time:

    usque ad Attium et ultra porrectas syllabas geminis vocalibus scripserunt,

    farther, later, Quint. 1, 7, 14:

    nec ultra bellum Latinum dilatum,

    Liv. 2, 19, 2.—
    C.
    Esp., on account of its comparative sense, freq. followed by quam:

    ultra enim quo progrediar, quam ut veri videam similia, non habeo,

    Cic. Tusc. 1, 9, 17:

    ultra quam homini datum est provehi,

    Quint. 6, prooem. §

    10: ultra quam satis est,

    Cic. Inv. 1, 49, 91; 1, 18, 26; Quint. 12, 7, 12:

    ultra quam oporteat,

    id. 2, 4. 7;

    2, 5, 24: ultra quam ullus spiritus durare possit,

    id. 8, 2, 17; Liv. 40, 30, 5:

    nec ultra moratus, quam, etc.,

    Tac. A. 6, 44.—
    D.
    Comp.: ultĕrĭus, in the signif. of the posit., beyond, farther on, farther (mostly poet.; in prose rare and only postAug.).
    (α).
    = ultra, cum quo Riphaeos possim conscendere montes Ulteriusque domo vadere Memnoniā, Prop. 1, 6, 4:

    abire,

    Ov. M. 2, 872:

    ulterius nihil est, nisi non habitabile frigus,

    id. Tr. 3, 4, 51.—
    (β).
    Transf., = longius or amplius;

    procedere,

    Quint. 5, 11, 34:

    ulterius ne tende odiis,

    Verg. A. 12, 938:

    si me ulterius provexerit ira,

    Prop. 2, 15 (3, 7), 19:

    revocavit me cogitationi aptae traditum, et iturum, si licuisset, ulterius,

    Sen. Ep. 102, 1:

    robur ulterius adversus eam saeviendi gentem,

    Val. Max. 1, 1, 15:

    nec ulterius dare corpus inutile leto Aut vacat aut curat,

    farther, longer, more, Ov. M. 12, 344:

    non tulit ulterius,

    id. ib. 3, 487:

    rogabat Ulterius justo,

    beyond what was right, more than was right, id. ib. 6, 470.—
    E.
    Sup.: ultĭmē.
    1.
    Extremely, to the last degree:

    nudam flagris ultime verberat,

    App. M. 10, p. 250, 33:

    affectus,

    id. ib. 1, p. 105, 22.—
    2.
    At last, Sen. Ep. 76, 22 (dub.; al. ultimum).
    II.
    Prep. with acc., on the farther side of, beyond, past:

    cis Padum ultraque,

    Liv. 5, 35, 4:

    ultra Silianam villam,

    Cic. Att. 12, 27, 1:

    milibus passuum II. ultra eum (montem) castra fecit,

    Caes. B. G. 1, 48; 1, 49; id. B. C. 3, 26; 3, 66:

    ultra Terminum,

    Hor. C. 1, 22, 10:

    dextra paulum prolata ultra sinum,

    Quint. 11, 3, 159; cf. id. ib. §

    118.— Placed after the noun: sunt certi denique fines, Quos ultra citraque nequit consistere rectum,

    Hor. S. 1, 1, 107:

    portas ultra procedere,

    Prop. 4 (5), 7, 29:

    Euphratem ultra,

    Tac. A. 15, 17 fin.
    b.
    Transf.
    (α).
    Of time, beyond, past, longer than:

    (Gorgias) et illorum fuit aemulus ut ultra Socratem usque duravit,

    Quint. 3, 1, 9:

    non durat ultra poenam abdicationis,

    id. 9, 2, 88: ultra rudes annos, id. 1, 1, 20:

    ultra pueriles annos,

    id. 1, 11, 19.—
    (β).
    Of number, measure, degree, quality, etc., beyond, above, over, more than, = supra:

    paulo ultra eum numerum, Auct. B. Alex. 21: non ultra heminam aquae assumere,

    Cels. 4, 2, 4 fin.:

    adhibent modum quendam, quem ultra progredi non oporteat,

    Cic. Tusc. 4, 17, 38:

    ultra fidem,

    Quint. 8, 6, 73:

    modum,

    id. 10, 3, 32; 11, 1, 90:

    quid est ultra pignus aut multam?

    Cic. Phil. 1, 5, 12: ultra Romanorum et mortalium etiam morem aliquem curare, Sall. Fragm. ap. Macr. S. 2, 9:

    juvenis ultra barbarum, promptus ingenio,

    Vell. 2, 118, 2:

    Maecenas otio ac mollitiis paene ultra feminam fluens,

    id. 2, 88, 2:

    si mortalis ultra Fas trepidat,

    Hor. C. 3, 29, 31:

    ultra Legem tendere opus,

    id. S. 2, 1, 1:

    vires ultra sortemque senectae,

    Verg. A. 6, 114:

    si ultra placitum laudarit,

    id. E. 7, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > ultra

См. также в других словарях:

  • PATRICII Franciae — côdem fere quô apud Byzantinos, gradu in Regno hoc memorantur. Lex Ripuar. tit. 50. §. 1. Si quis testes ad mallum ante Centenarium vel Comitem, seu ante Ducem Patricium vel Regem necesse habuerit, ut donent testimonium. etc. Ubi Patricius Duci… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MARIA — I. MARIA Angliae Regina. Filia Henrici VIII. ex Catharina Arragonia, Eduardo VI. non sine veneni suspicione exstincto, successit A. C. 1553. Iohannâ Suffolciâ, quam Rex heredem scripserat, cum marito et socero Dudlaeo, aliisque, capite plexâ. Mox …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …   Wikipédia en Français

  • SERVI — vetustum nomen, et a Noahi usque temporibus deductum, sacra Biblia testantur, Gen. c. 9. v. 25. Maledictus Chanaan, servus servorum erit, fratribus suis. Quod expressit eleganter Alcimus Avitus l. 4. Primum inde repertium Servitii nomen: cuncti… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • avantage — d Avantage, Ad hoc, Porro autem, Praeter haec, Quinetiam, Etiam, Adhaec, Praeterea, Insuper, Magis. Qu est ce que je pourroy faire d avantage que cecy? Quid est quod tibi mea ars efficere hoc possit amplius? D avantage en m en allant j ay parlé… …   Thresor de la langue françoyse

  • ORACULUM — Luc. Senecae Praefat. l. 1. Controv. voluntas est divina hominis ore denuntiata. Ciceroni Topic. Deorum Oratio. Hinc, quod Principes Romani aliquid Maiestatis superhumanae, unde Divi appellabantur, sibi attribuêre, Deorumque e numero sese esse… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HAERES — I. HAERES Dea, cui vett. post acceptam hereditatem rem divinam faciebant. Festus. II. HAERES an ex haerendo in hereditate, an ex Hebr. possidere, an ab aere, an ab hero, quod herus fiat, dominio in se translato? dictus, ante Solonem, extra gentem …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PRINCEPS — I. PRINCEPS nomen Tibicinis, apud Phaedrum, l. 5. Fab. 8. v. 5. laudatum Salmasio ad Solin. p. 1264. Princeps tibicen notior paulo fuit. II. PRINCEPS non solum apud veteres Latinos Patres, Hieronymum, Ambrosium, Augustinum, sed et apud priores… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PROLETARII — Nonio cives dicebantur, qui in plebe tenuissima erant, et non amplius quam mille et quingentos aeris in censum deferebant. Quod ex A. Gellio hausit, l. 16. c. 10. ubi is Proletarios a capite censis distinguens, pergit: Quivero nullô aut perquam… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LINGUA Coccinea — h. e. panni frustum, in linguae formam cocco tinctum, quam ponderis duorum siclorum in capite hirci emissarii ligaverit Sacerdos, et eum direxerit versus locum, in quem dimittendus erat, memoratur Maimonidi, apud Bochart. Olim vero hanc linguam… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»