Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

esuritio/de

  • 1 esuritio

    esuritio esuritio, onis d голодовка

    Латинско-русский словарь > esuritio

  • 2 esuritio

    esuritio esuritio, onis d голодание

    Латинско-русский словарь > esuritio

  • 3 esuritio

    ēsŭrītĭo, ōnis, f. Mart. faim.
    * * *
    ēsŭrītĭo, ōnis, f. Mart. faim.
    * * *
        Pater esuritionum. Catul. Qui ha souvent grand faim.

    Dictionarium latinogallicum > esuritio

  • 4 esuritio

    ēsurītio, ōnis f. [ esurio I \]
    голодание, жизнь впроголодь Ctl, M, Pt

    Латинско-русский словарь > esuritio

  • 5 esuritio

    ēsurītio, ōnis, f. (esurio), das Hungern, Hungerleiden, Catull. 23, 14. Mart. 1, 99, 10. Petron. 44, 2 B.5 Gell. 16, 3, 3 sq.: Plur., Aureli, pater esuritionum (aller Hungerleider), Catull. 21, 1.

    lateinisch-deutsches > esuritio

  • 6 esuritio

    ēsurītio, ōnis, f. (esurio), das Hungern, Hungerleiden, Catull. 23, 14. Mart. 1, 99, 10. Petron. 44, 2 B.5 Gell. 16, 3, 3 sq.: Plur., Aureli, pater esuritionum (aller Hungerleider), Catull. 21, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > esuritio

  • 7 ēsurītiō

        ēsurītiō ōnis, f    [esurio], a hungering, hunger, Ct.

    Latin-English dictionary > ēsurītiō

  • 8 esuritio

    ēsŭrītĭo, ōnis, f. [id.], a hungering, hunger (rare;

    not in Cic.),

    Cat. 23, 14; Gell. 16, 3, 3 sq.; Mart. 1, 100.—In plur, Cat. 21, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > esuritio

  • 9 esuritio

    hunger

    Latin-English dictionary of medieval > esuritio

  • 10 Голодание

    - esuritio; penuria edendi;

    • кислородное голодание - anoxia;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Голодание

  • 11 Hunger

    Hunger, fames (Begierde nach Speise; übtr. = Hungerkur u. = Hungersnot u. = größte Dürftigkeit; bildl. = große Begierde, z.B. nach Gold, auri, in welcher Beziehung fames, wenn man im Bilde bleibt, wie Curt. 5, 1, 6, gar nicht dichterisch ist). inedia (Enthaltung des Essens, das Hungern). – esuries u. esuritio (das Hungerhaben, Hungern). – H. haben, esurire (hungern); famelaborare (Hunger leiden, auch übtr. von Bäumen): jmd. H. leiden lassen, s. »hungern lassen« unter »hungern«: vom H. geplagt, gequält werden, fame premi od. urgeri od. uri od. cruciari; fame macerari (vom H. abgemagert werden): den H. stillen, vertreiben, famem explere od. exstinguere od. sedare od. depellere: sich H. erregendurch Spazierengehen, ambulando famem obsonare. – vor H. fast umkommen, fame enecari: vor H. (Hungers) sterben, vor H. umkommen, [1367] vom H. aufgerieben werden, fame mori; fame interire od. perire; fame od. inediā absumi od. consumi od. confici od. necari; fame extabescere: sich durch H. töten, per inediam a vita discedere; inediā finire vitam; inediā mori od. perire (durch freiwillige Enthaltung der Speise sterben, umkommen): jmd. durch H. umkommen lassen, töten, jmd. Hungers sterben lassen, alqm fame conficere; alqm fame interficere od. necare: jmd. fast H. sterben lassen, alqm fame conficere od. enecare: glauben, Hungers sterben zu müssen, famem timere: H. ertragen können, famem ferre; inediam ferre od. sustinere. – Sprichw., Hunger ist der beste Koch, cibi condimentum fames est (Cic. de fin. 2, 90); malum panem tibi tenerum et siligineum fames reddet (Sen. ep. 123, 2).

    deutsch-lateinisches > Hunger

  • 12 hungern

    hungern, I) Hunger haben: esurire, nach etw., alqd. – cibi appetentem esse (Appetit haben). – fame laborare, premi (Hunger leiden). – hungernd, s. hungerig no.I. – II) sich der Speise enthalten (auch als Kur): cibo se abstinere. – ieiunium servare (nüchtern bleiben, fasten). – ieiunium interponere (eine Zeitlang Fasten eintreten lassen). – nullum cibum assumere (keine Speise nehmen, z.B. v. Kranken). – fame uti (Hunger, eine Hungerkur anwenden). – h. können, famem ferre; inediam ferre od. sustinere: jmd. h. lassen, alci alimenta subducere. alqm inediā afficere (es ihm an Speise fehlen lassen); alci inediam imperare (jmd. die Hungerkur gebrauchen lassen); alqm ieiunum habere (nüchtern lassen): jmd. einen ganzen Tag h. lassen, inediā totius diei alqm afficere: sich zu Tode h., inediā vitam finire; per inediam a vita discedere; inediā mori od. perire; se cibo abstinere atque ita interire: sich zu Tode h. wollen, mortem inediā persequi; mori inediā destinare. Hungern, das, fames (der Hunger, w. s.). – esuritio (das Hungerhaben). – Ist es = Hungerkur, s. d.

    deutsch-lateinisches > hungern

  • 13 fames

    fămes, is (ante- and post-class. nom. sing.:

    famis,

    Varr. R. R. 2, 5, 15; Prud. Psych. 479; gen.: fami, Cato and Lucil. ap. Gell. 9, 14, 10; abl., scanned fămē, Lucr. 3, 732; Verg. A. 6, 421; Ov. M. 5, 165; 8, 846; 11, 370 al.) f. [root gha-; Sanscr. gahami, to leave, abandon; Gr. chatis, chêtos, want; chêros, deprived of], hunger (syn.: inedia, jejunium, esuries, esuritio).
    I.
    Lit.:

    interficere aliquem siti fameque atque algu,

    Plaut. Most. 1, 3, 36; id. Rud. 2, 2, 7; cf.:

    cum cibo et potione fames sitisque depulsa est,

    Cic. Fin. 1, 11, 37:

    cibi condimentum esse famem, potionis sitim,

    id. ib. 2, 28, 90:

    bestiae fame monitae,

    id. Clu. 25, 67:

    fame atque inopia rerum omnium confecti,

    id. Verr. 2, 5, 51, § 134;

    (avis) fame enecta,

    starved to death, id. Div. 2, 35, 73; cf.:

    plebem fame necare,

    id. Q. Fr. 2, 3, 2:

    patientia famis,

    id. Cat. 1, 10, 26: famem explere, to satiate, id. pro Dom. 23:

    tolerare,

    Caes. B. G. 1, 28, 3:

    extremam famem sustentare,

    id. ib. 7, 17, 3:

    duram propellere,

    Hor. S. 1, 2, 6; cf.:

    pellere querna glande,

    Tib. 2, 1, 38:

    propulsare,

    Col. 2, 10, 1; Tac. A. 14, 24:

    deponere,

    Ov. F. 6, 530:

    levare,

    to assuage, id. H. 14, 96:

    vincere sacris extis,

    Val. Fl. 2, 347 et saep.:

    in principio fame utendum,

    the patient must fast, Cels. 8, 10, 7; cf.:

    primis diebus fames, deinde liberalius alimentum,

    id. ib. —Prov.:

    ambitiosa non est fames,

    is not nice, Sen. Ep. 119, 14:

    malum panem tibi tenerum et siligineum fames reddet,

    id. ib. 123, 2.—
    B.
    Transf.
    1.
    Famine, dearth (rare in class. Lat.):

    fames, quae tum erat in hac mea Asia: messis enim nulla fuerat,

    Cic. Att. 5, 21, 8:

    fames esse coepit,

    Curt. 10, 8:

    in fame frumentum exportare,

    Cic. Fl. 7, 17; Vulg. Ruth, 1, 1; id. Matt. 24, 7 et saep.—
    * 2.
    In gen., poverty, indigence:

    aliquem ad famem reicere,

    Ter. Phorm. prol. 19.
    II.
    Trop.
    A.
    Like sitis, a violent longing for any thing, greediness, greed, avidity ( poet. and in post-Aug. prose):

    quid non mortalia pectora cogis, Auri sacra fames!

    Verg. A. 3, 57; so,

    auri fames,

    Plin. 33, 4, 21, § 72; cf.:

    argenti sitis importuna famesque,

    Hor. Ep. 1, 18, 23; Plin. 33, 1, 3, § 6; cf.:

    auri fames durissima est,

    id. 33, 4, 21, § 72:

    ex longa fame satiaret se auro,

    Curt. 5, 1, 4:

    crescentem sequitur cura pecuniam Majorumque fames,

    Hor. C. 3, 16, 17:

    honorum Marii fames,

    Flor. 3, 21, 6.—
    * B.
    Of speech, poverty of expression:

    jejunitatem et famem malle quam ubertatem et copiam,

    Cic. Tusc. 2, 1, 3.—
    C.
    Personified: Fames, as a goddess, Verg. A. 6, 276; Ov. M. 8, 784; 785 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > fames

  • 14 жизнь

    vita [ae, f] (misero longa, felici brevis; rustica); aetas [atis, f]; spiritus [us, m] (spiritum patriae reddere); caput, itis, n

    • продолжительность жизни duratio vitae

    • власть над чьей-л. жизнью и смертью potestas vitae necisque in aliquem

    • образ жизни modus vivendi; via vitae, vivendi; victus (Persarum); studium vitae

    • вести (какой-л.) образ жизни vitae cursum tenere

    • образ жизни не по средствам cultus major censu

    • блестящий образ жизни splendor vitae

    • ведущий утонченный образ жизни victu excultus

    • так уж заведено самой жизнью suscepit vita consuetudoque communis

    • вести жизнь диких животных vitam more ferarum tractare

    • лишить себя жизни mortem sibi consciscere

    • расстаться с жизнью a vita discedere; (e) vita (ex)cedere (abire); de vita decedere, vitam ponere

    • жизнь отлетела vita in ventos recessit; +лишить кого-либо жизни consumere (mulier consumenda damnata); alicui vitam adimere (auferre); aliquem vitā privare (expellere)

    • отдать жизнь за кого-л. vitam pro aliquo profundere

    • жертвовать жизнью для кого-л. abjicere vitam [salutem] pro aliquo

    • заплатить жизнью за что-л. aliquid spiritu luere

    • прожить жизнь в сельской глуши secretis ruris abscondere annos

    • проводить жизнь в спокойствии (безмятежно) aetatem agere [degere] intranquillitate

    • спасти жизнь expedire salutem

    • жизнь впроголодь esuritio

    • вся жизнь omnis aetas

    • в течение всей жизни vitā perpetuā

    • рисковать своей жизнью за плату sua funera vendere

    • клянусь жизнью! ita vivam!

    • видеть смысл жизни в литературных занятиях studiis suis vivere

    • будем наслаждаться жизнью и любить vivamus et amemus!

    • при жизни Ганнибала vivo Hannibale

    • за всю мою жизнь me vivo; in meā vitā

    • при жизни (их) обоих vivo utroque

    • при его жизни и на его глазах vivus vidensque

    • на склоне жизни supremis suis annis

    • общественная жизнь vitae societas

    • изыскать себе средства к жизни vitam sibi reperire

    • жажда жизни cupīdo lucis

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > жизнь

  • 15 HUNGER

    [N]
    FAMES (-IS) (F)
    IAIUNIUM (-I) (N)
    JAIUNIUM (-I) (N)
    IEIUNIUM (-I) (N)
    JEIUNIUM (-I) (N)
    IAJUNIUM (-I) (N)
    JAJUNIUM (-I) (N)
    IEJUNIUM (-I) (N)
    JEJUNIUM (-I) (N)
    INEDIA (-AE) (F)
    ESURITIO (-ONIS) (F)
    ESURIES (-EI) (F)
    IAIUNITAS (-ATIS) (F)
    JAIUNITAS (-ATIS) (F)
    IEIUNITAS (-ATIS) (F)
    JEIUNITAS (-ATIS) (F)
    IAJUNITAS (-ATIS) (F)
    JAJUNITAS (-ATIS) (F)
    IEJUNITAS (-ATIS) (F)
    JEJUNITAS (-ATIS) (F)
    [V]
    ESURIO (-IRE ESURITURUS)
    CUPIO (-ERE -IVI -ITUM)
    ESSURIO (-IRE ESSURITURUS)

    English-Latin dictionary > HUNGER

  • 16 HUNGERING

    [A]
    IAIUNUS (-A -UM)
    JAIUNUS (-A -UM)
    IEIUNUS (-A -UM)
    JEIUNUS (-A -UM)
    IAJUNUS (-A -UM)
    JAJUNUS (-A -UM)
    IEJUNUS (-A -UM)
    JEJUNUS (-A -UM)
    [N]
    ESURITIO (-ONIS) (F)

    English-Latin dictionary > HUNGERING

  • 17 YEARN

    [N]
    DESIDERIUM (-I) (N)
    CUPIDO (-DINIS) (F)
    ESURITIO (-ONIS) (F)
    TABES (-IS) (F)
    [V]
    DESIDERO (-ARE -AVI -ATUM)
    CUPIO (-ERE -IVI -ITUM)
    ESURIO (-IRE ESURITURUS)
    ESSURIO (-IRE ESSURITURUS)
    INHIO (-ARE -AVI -ATUM)

    English-Latin dictionary > YEARN

  • 18 YEARNING

    [N]
    CUPIDO (-DINIS) (F)
    DESIDERIUM (-I) (N)
    ESURITIO (-ONIS) (F)
    TABES (-IS) (F)
    HIATUS (-US) (M)

    English-Latin dictionary > YEARNING

См. также в других словарях:

  • faim — Faim, Fames, Esuries, Esuritio. Avoir faim, Famem sentire, Esurire. Qui a fort grand faim, Insane esuriens. Avoir de quoy se garder de faim, Famem tolerare. Estancher sa faim, Famem explere. Mourir de faim, Fame laborare. Qui a faim, Esuritor,… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»