-
1 estradowy
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > estradowy
-
2 estradowy
прил.• эстрадный* * *estradow|y\estradowyi эстрадный;wykonanie \estradowye (opery itp.) концертное исполнение (оперы и ♂.ň.);zespół \estradowy эстрадный ансамбль
* * *эстра́дныйwykonanie estradowe — (opery itp.) конце́ртное исполне́ние (оперы и т. п.)
zespół estradowy — эстра́дный анса́мбль
-
3 estradowy
estradowy Unterhaltungs- -
4 estradowy
-
5 estradowy
[естрадови]adj -
6 estradowy
естрадний -
7 koncertowo-estradowy
[концертово-естрадови]adj -
8 debiu|t
m (G debiutu) 1. [aktorski, estradowy, pisarski] debut- udany/obiecujący debiut a successful/promising debut- debiut filmowy sb’s screen debut- debiut parlamentarny sb’s debut in Parliament, sb’s maiden speech- to jego debiut w roli przewodnika it’s his first engagement as a guide2. (książka) (writing) debut, debut book; (film) debut film- debiut dramatopisarski sb’s playwriting debut3. Gry (w szachach) opening moveThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > debiu|t
-
9 estradow|y
adj. [aktor, piosenkarz] stage attr.- artysta estradowy a stage performer a. artist- widowisko estradowe a stage production- występy estradowe stage performancesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > estradow|y
-
10 artysta
artysta, -tka [artɨsta] <Pl -ści> m, f\artysta cyrkowy Artist(in) m(f), Zirkuskünstler(in) m(f)\artysta estradowy Bühnenkünstler(in) m(f)\artysta malarz Kunstmaler(in) m(f)\artysta muzyk Musiker(in) m(f)\artysta plastyk bildender Künstler m, bildende Künstlerin f\artysta rzeźbiarz Bildhauer(in) m(f)on jest artystą w swoim zawodzie er ist ein Meister seines Faches [ lub auf seinem Gebiet] -
11 Alleinunterhalter
(a. fig) artysta(-tka) m(f) estradowy(-a) -
12 Entertainer
Entertainer(in) ['ɛntɐte:nɐ] <-s, -> m(f)artysta(-tka) m(f) estradowy(-a) -
13 Konzertsänger
Konzertsänger(in) <-s, -> m(f)śpiewak(-aczka) m(f) estradowy(-a)
См. также в других словарях:
estradowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, estradowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący działalności rozrywkowej (muzyki, form teatralnych), sztuki nie związanej z tradycyjnymi instytucjami (teatr, opera, operetka, filharmonia) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śpiewak… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
estradowy — estradowywi «odbywający się, grany na estradzie; występujący na estradzie» Widowisko estradowe. Sztuka estradowa. Występy estradowe artystów. Śpiewaczka estradowa. Zespół estradowy … Słownik języka polskiego
Daab (reggae band) — Daab is a Polish reggae band.[1] They were previously named Daab Muzyka serc (heart music).[2] Contents 1 History 1.1 Most important dates 1.2 … Wikipedia
artysta — m odm. jak ż IV, CMs. artystayście; lm M. artystayści, DB. artystatów 1. «twórca lub odtwórca dzieła sztuki» Artysta genialny, awangardowy. Artysta dramatyczny, sceniczny, estradowy, kabaretowy, filmowy, cyrkowy. Artysta grafik. Artysta malarz.… … Słownik języka polskiego
monolog — m III, D. u, N. monologgiem; lm M. i «dłuższa wypowiedź jednej osoby; w utworze dramatycznym: wypowiedź bohatera w formie rozmowy z samym sobą, adresowanej jednak do widza, czytelnika» Humorystyczny, liryczny, estradowy monolog. Monolog… … Słownik języka polskiego
monologista — m odm. jak ż IV, CMs. monologistaiście; lm M. monologistaiści, DB. monologistatów «recytator lub autor monologów» Monologista estradowy … Słownik języka polskiego
prezenter — m IV, DB. a, Ms. prezentererze; lm M. prezentererzy, DB. ów 1. «konferansjer w telewizji, teatrze itp. przedstawiający widzom mającą wystąpić osobę (np. aktora), grupę osób (np. zespół muzyczny)» Prezenter telewizyjny, radiowy, estradowy.… … Słownik języka polskiego
sztampowy — «charakterystyczny dla sztampy; szablonowy» Sztampowe rozwiązanie scenograficzne. Sztampowy program estradowy. Sztampowa forma wywiadu … Słownik języka polskiego
śpiewak — m III, DB. a, N. śpiewakkiem 1. lm M. śpiewakacy, DB. ów «artysta wykonujący utwory sztuki wokalnej, uprawiający śpiew zawodowo; także: człowiek umiejący śpiewać» Śpiewak estradowy, kabaretowy, operetkowy, operowy. Śpiewak uliczny. 2. lm MB. i… … Słownik języka polskiego
zapowiadacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «ten, kto zapowiada coś, zwłaszcza ten, kto zapowiada program radiowy, estradowy itp.; konferansjer, spiker, prezenter» … Słownik języka polskiego
zespół — m IV, D. zespółpołu, Ms. zespółpole; lm M. zespółpoły 1. «grupa ludzi wspólnie działających, pracujących, wykonujących wspólnie określonego rodzaju czynności» Zwarty, zgrany jednolity zespół. Zespół adwokacki, artystyczny. Zespół amatorski,… … Słownik języka polskiego