-
1 essedum
essedum ī, n, and (poet.) esseda, ōrum [Celtic], a two-wheeled war-chariot, car (of Gauls and Britons), Cs., L., V.; sometimes displayed at Rome, C., H., O.* * *war chariot (two wheeled); light traveling carriage -
2 essedum
Essēdŏnes, um, m., = Essêdones, a Scythian people on the river Tanais, Mel. 2, 1, 2; Plin. 4, 12, 26, § 88 al.† † essĕdum, i, n. (in the poets, on account of the metre, as plur. only: esseda, ōrum, v. the foll.— essĕda, ae, f.:essedas transcurrentes,
Sen. Ep. 56; cf.: bigae, quadrigae) [a Celtic word], a two-wheeled war-chariot of the Gauls and Britons (cf.:raeda, cisium, currus, vehiculum),
Caes. B. G. 4, 32 sq.; 5, 9, 3; 5, 16, 2; 5, 19, 1; Verg. G. 3, 204;afterwards also among the Romans for pomp and show, and in sham fights,
Cic. Phil. 2, 24; id. Att. 6, 1 fin.; Suet. Aug. 76; id. Calig. 51; Prop. 2, 1, 76; 2, 32, 5 (3, 30, 5 M.); Hor. Ep. 2, 1, 192 al. -
3 essedarius
essĕdārĭus, a, um, adj. [essedum], of or belonging to a war-chariot:I.mulier,
Petr. 45, 7.—Hence, as subst.: essedari-us, i, m.A fighter in a (Gallic or British) war-chariot, Caes. B. G. 4, 24, 1; 5, 15, 1; 5, 19, 1; Cic. Fam. 7, 6 fin. —II.In the Roman circus, a gladiator, Petr. 36, 6; Suet. Calig. 35; id. Claud. 21; Inscr. Orell. 2566; v. essedum. -
4 essedārius
essedārius ī, m [essedum], a fighter in a war-chariot, C., Cs.* * *Igladiator, soldier fighting from a chariotIIessedaria, essedarium ADJ -
5 Caesari venales
I.Lit.A.In gen.:B.aedes,
Plaut. Most. 3, 2, 67:aedis venalis hasce inscribit litteris,
id. Trin. 1, 2, 131:horti,
Cic. Off. 3, 14, 58:venales ac proscriptae possessiones,
id. Agr. 3, 4, 15:cibus uno asse,
Plin. 19, 4, 19, § 54:ut ne opera quidem pistoria proponi venalia sinerent,
Suet. Tib. 34:essedum,
id. Claud. 16:cibumque coctum venalem proponi vetuit,
Val. Max. 2, 7, 2:vox,
i. e. of a public crier, Cic. Quint. 3, 13:otium non gemmis venale,
Hor. C. 2, 16, 7:postremo dixisse (Jugurtham), Urbem venalem et mature perituram, si emptorem invenerit,
Sall. J. 35, 10:ubi non sit, quo deferri possit venale, non expediat colere (hortos),
Varr. R. R. 1, 16, 3:familia,
i. e. a gang of slaves for sale, Quint. 7, 2, 26.—In partic.: vēnālis, is, m., a young slave offered for sale, Plaut. Aul. 3, 3, 4; id. Rud. 4, 3, 35; id. Trin. 2, 2, 51 al.; Cic. Verr. 2, 5, 56, § 146; Sen. Ben. 4, 13, 3; id. Ep. 80, 8; Hor. S. 1, 1, 47; Plin. 35, 17, 57, § 199; cf. Quint. 8, 2, 8.—Hence, Caesărī vēnāles (or as one word, Caesărĭvēnāles), ium, m., a name given to the inhabitants of Castulo, in Spain, Plin. 3, 3, 4, § 25.—II.Transf., that can be bought by bribes or presents, venal:quae ipse semper habuit venalia, fidem, jus jurandum, veritatem, officium, religionem,
Cic. Verr. 2, 3, 62, § 144:fidem cum proposuisses venalem in provinciā,
id. ib. 2, 2, 32, §78: juris dictio,
id. ib. 2, 2, 48, §119: multitudo pretio,
Liv. 35, 50, 4:amicae ad munus,
Prop. 2, 16 (3, 8), 21:cena,
Mart. 3, 60, 1:animae,
Sil. 15, 500:amici,
Lampr. Alex. Sev. 28. -
6 Caesarivenales
I.Lit.A.In gen.:B.aedes,
Plaut. Most. 3, 2, 67:aedis venalis hasce inscribit litteris,
id. Trin. 1, 2, 131:horti,
Cic. Off. 3, 14, 58:venales ac proscriptae possessiones,
id. Agr. 3, 4, 15:cibus uno asse,
Plin. 19, 4, 19, § 54:ut ne opera quidem pistoria proponi venalia sinerent,
Suet. Tib. 34:essedum,
id. Claud. 16:cibumque coctum venalem proponi vetuit,
Val. Max. 2, 7, 2:vox,
i. e. of a public crier, Cic. Quint. 3, 13:otium non gemmis venale,
Hor. C. 2, 16, 7:postremo dixisse (Jugurtham), Urbem venalem et mature perituram, si emptorem invenerit,
Sall. J. 35, 10:ubi non sit, quo deferri possit venale, non expediat colere (hortos),
Varr. R. R. 1, 16, 3:familia,
i. e. a gang of slaves for sale, Quint. 7, 2, 26.—In partic.: vēnālis, is, m., a young slave offered for sale, Plaut. Aul. 3, 3, 4; id. Rud. 4, 3, 35; id. Trin. 2, 2, 51 al.; Cic. Verr. 2, 5, 56, § 146; Sen. Ben. 4, 13, 3; id. Ep. 80, 8; Hor. S. 1, 1, 47; Plin. 35, 17, 57, § 199; cf. Quint. 8, 2, 8.—Hence, Caesărī vēnāles (or as one word, Caesărĭvēnāles), ium, m., a name given to the inhabitants of Castulo, in Spain, Plin. 3, 3, 4, § 25.—II.Transf., that can be bought by bribes or presents, venal:quae ipse semper habuit venalia, fidem, jus jurandum, veritatem, officium, religionem,
Cic. Verr. 2, 3, 62, § 144:fidem cum proposuisses venalem in provinciā,
id. ib. 2, 2, 32, §78: juris dictio,
id. ib. 2, 2, 48, §119: multitudo pretio,
Liv. 35, 50, 4:amicae ad munus,
Prop. 2, 16 (3, 8), 21:cena,
Mart. 3, 60, 1:animae,
Sil. 15, 500:amici,
Lampr. Alex. Sev. 28. -
7 concido
1.con-cĭdo, cĭdi, 3, v. n. [cado], to fall together, to fall down, to tumble to the ground (class. in prose and poetry).I.In gen., of buildings:II.conclave illud concidit,
Cic. de Or. 2, 86, 353:navis veluti terrestre machinamentum,
Tac. A. 14, 6:turris terrae motu,
Suet. Tib. 74; cf.:urbs acerbissimo concidat incendio conflagrata,
Auct. Her. 4, 8, 12.—Of other objects:omne caelum,
Cic. Rep. 6, 25, 27:ipse et equus ejus ante signum Jovis concidit,
id. Div. 1, 35, 77:(alces) infirmas arbores pondere adfligunt atque unā ipsae concidunt,
Caes. B. G. 6, 27:pinus bipenni Thessalā,
Phaedr. 4, 7, 7:ad terram pondere vasto,
Verg. A. 5, 448:sub onere,
Liv. 24, 8, 17:pronus in fimo,
Verg. A. 5, 333 al. —Pregn.A.To fall down faint or lifeless, to fall in battle or combat (cf. cado, I. B. 2.): concidit, et sonitum simul insuper arma dederunt, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 396 Vahl.):B.paene in cursu concidi,
Plaut. Ep. 2, 2, 16:vi morbi coactus concidere,
Lucr. 3, 488; cf.:accesserat ad religionem, quod consul concidit, et parte membrorum captus, etc.,
Liv. 41, 16, 3; 10, 29, 7; cf. Lucr. 6, 759:Entellus concidit, ut quondam cava concidit... pinus,
Verg. A. 5, 448; Ov. M. 7, 538:sanus bibit, statim concidit,
Quint. 4, 2, 54; cf.:concidere epoto poculo,
id. 5, 13, 15; and:ad primum gustum,
Suet. Ner. 33:deficientibus viribus,
id. Tib. 73:par quoddam (gladiatorum) mutuis ictibus,
id. Claud. 34; cf. Ov. M. 5, 77:Dido usa manu,
id. H. 7, 196:sparo percussus,
Nep. Epam. 9, 1:in proelio,
Cic. Tusc. 1, 37, 89:vitio adversariorum,
Nep. Ages. 5, 2.—Of game:multaeque per herbas Conciderant illo percutiente ferae,
Ov. H. 4, 94.—Of victims, to be slaughtered or slain, to fall:vitulus... propter mactatus concidit aras,
Lucr. 2, 353; Tib. 1, 2, 62; Ov. M. 8, 764; 10, 272;hence also of Iphigenia,
Lucr. 1, 99.—Trop. (cf. cado, II.), to lose strength, value, etc., to fall to the earth, to be overthrown, to fail, be defeated, to decay, perish, fall, to go to ruin, waste away, cease; of the wind, to fall, subside, go down:2.concidunt venti,
Hor. C. 1, 12, 30; Lucr. 4, 509. —Of a flame:jam illa flamma, quae magnā congerie convaluerat, diductis quibus alebatur, concidet,
Quint. 5, 13, 13; cf. in a figure: nonne, ut ignis in aquam conjectus continuo restinguitur et refrigeratur, sic refervens falsum crimen in purissimam et castissimam vitam collatum statim concidit et restinguitur? Cic. Rosc. Com. 6, 17:macie,
to shrink together, shrivel up, Ov. H. 21, 215:illas assumere robora gentes, Concidere has,
id. M. 15, 422; cf.:concidit auguris Argivi domus,
Hor. C. 3, 16, 11:quā concidit Ilia tellus,
Verg. A. 11, 245:eodem anno, quo Carthago concidit,
Vell. 1, 13:judicum vocibus fractus reus et unā patroni omnes conciderunt,
Cic. Att. 1, 16, 5; cf. id. ib. §10: ecquis umquam tam ex amplo statu concidit?
id. ib. 3, 10, 2:malas causas semper obtinuit, in optimā concidit,
id. ib. 7, 25 med.:concidit (Phocion) maxime uno crimine, quod, etc.,
Nep. Phoc. 2, 4; Tac. A. 16, 21; cf.:Tiberii saevitiā,
id. ib. 16, 29:hostes concidunt animis,
are disheartened, Hirt. B. G. 8, 19; cf. Cic. Div. 2, 58, 119:scimus Romae solutione impeditā fidem concidisse,
failed, was prostrated, id. Imp. Pomp. 7, 19; cf. id. ib. 7, 19 fin.:opes Persarum,
Tac. A. 12, 13:senatūs auctoritas,
Cic. Att. 1, 16, 7; cf.:imperii majestas,
Nep. Pelop. 2, 4; Cic. Or. 43, 148:artificia,
id. Ac. 2, 47, 146:praeclara nomina artificum,
id. Verr. 2, 4, 6, § 12:omnis ferocia,
Liv. 28, 26, 14:bellum,
Tac. H. 2, 57 al.con-cīdo, cīdi, cīsum, 3, v. a. [caedo], to cut up, cut through, cut away, cut to pieces, to bring to ruin, destroy, etc. (class. in prose and poetry).I.Prop.A.In gen.:B.nervos,
Cic. Fl. 30, 73:corpus in partes,
Petr. 141, 2:vitulum Ajax,
id. 59 fin.:ligna,
Ov. F. 2, 647:agrum umidiorem fossis,
Plin. 18, 6, 8, § 47:concidere et cremare naves,
to break up, Liv. 38, 39, 2:essedum argenteum,
Suet. Claud. 16:haec minute,
Col. 12, 22.—In partic.1.To cut to pieces, for to beat severely, cudgel soundly:2.aliquem virgis,
Cic. Verr. 2, 1, 47, § 122:loris,
Juv. 6, 413:pugnis,
id. 3, 300.—To cut to pieces in war, to cut down, destroy, kill:3.hi novissimos adorti magnam multitudinem eorum fugientium conciderunt,
Caes. B. G. 2, 11:eos inopinantes adgressus magnam partem eorum concidit,
id. ib. 1, 12; so Cic. Prov. Cons. 4, 9; id. Att. 5, 16, 4; Nep. Dion, 10, 1; id. Dat. 6, 6; id. Hann. 3, 4.—In mal. part. (cf. caedo, I. B. 3.), to lie with, Pompon. ap. Non. p. 166, 2;II.hence caede, concide, in a double sense as an address to gladiators,
Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155 Zumpt; cf. Lampr. Elag. 10. —Trop.A.Of discourse, to divide minutely, dismember, render feeble:B.nec minutos numeros sequens concidat delumbetque sententias,
Cic. Or. 69, 231; cf.:(sunt qui) infringendis concidendisque numeris in quoddam genus abjectum incidant,
id. ib. 69, 230; so also Quint. praef. § 24; cf. id. 3, 11, 21; 5, 10, 91; 11, 3, 53 al.—To strike down, to prostrate, ruin, destroy, annul, by word or deed:* 2.omnem auctoritatem universi ordinis,
Cic. de Or. 3, 1, 4:Antonium decretis vestris,
id. Phil. 5, 11, 28:Vatinium arbitratu nostro,
to annihilate, id. Q. Fr. 2, 4, 1; cf.:Sevius adlisus est, ceteri conciduntur,
are condemned, id. ib. 2, 4, 6:Timocraten totis voluminibus,
to confute, id. N. D. 1, 33, 93:testamentum,
to revoke, Dig. 28, 4, 1.—In Plaut., to deceive, cheat, defraud:em istic homo te articulatim concidit,
Plaut. Ep. 3, 4, 52 Ritschl.—Hence, concīsus, a, um, P. a. (in acc. with II. A.), divided, broken up, short, concise:sententiae,
Cic. Brut. 17, 66:concisae et angustae disputationes,
id. de Or. 2, 14, 61:brevitas,
id. ib. 3, 53, 202:brevia illa atque concisa,
Quint. 10, 7, 10; cf.thus with brevis,
id. 6, 4, 2; and (opp. perpetuus) id. 2, 20, 7; 2, 21, 13; Cic. de Or. 2, 80, 327.— Transf. of the orator Thrasymachus, Cic. Or. 13, 40.— Comp.:insonuerit vox tubae longior atque concisior,
Vulg. Jos. 6, 5.— Adv.: concīsē, briefly, concisely:(philosophia) non tam est minute atque concise in actionibus utendum, etc.,
Quint. 12, 2, 11:ululare,
Vulg. Num. 10, 7. -
8 coram
cōram, adv. and prep. [prob. kindred with ōs, ōris].I.Object., in the presence of, before the eyes of, in the face of, before (freq. and class.).A.Adv.:b.vereor coram in os te laudare amplius,
Ter. Ad. 2, 4, 5:omnia quae tute dudum coram me incusaveras,
id. Phorm. 5, 8, 21:coram potius me praesente dixissent,
Cic. Agr. 3, 1, 1:Manlius quoque ad restituendam aciem se ipse coram offert,
i. e. before the soldiers, Liv. 2, 47, 4:ut veni coram, singultim pauca locutus,
Hor. S. 1, 6, 56 et saep.:lenissimum genus admonitionis fuit traditio coram pugillarium,
in their presence, in their own hands, Suet. Aug. 39.—With gen. (very rare):2.coram noxae prehensus,
in the very act, App. M. 9, p. 226 fin. —So in coram with gen. in App. = coram:omnium,
App. M. 7, p. 197, 21 Oud.; so id. ib. 9, p. 221, 17; 9, p. 223, 32; 10, p. 241, 5.—Esp., with verbs of command, in one's presence, i. e. on the spot, forthwith (post-Aug.;B.mostly in Suet.): clipeos et imagines ejus coram detrahi jubet,
Suet. Dom. 23:Pinarium... coram confodi imperavit,
id. Aug. 27:essedum... redimi concidique coram imperavit,
id. Claud. 16 (al. explain coram in all these passages as = coram omnibus, i. e. publicly, openly; cf. palam).—Hence, coram deprehensus = ep autophôrôi, in the very act, App. M. 3, p. 131, 2.—Prep with abl.(α).Before the noun:(β).coram genero meo quae dicere ausus es?
Cic. Pis. 6, 12:coram frequentissimo legationum conventu,
Nep. Epam. 6, 4; Quint. 6, 3, 47; Tac. A. 4, 75:coram judicibus,
Suet. Aug. 56:coram ipso,
id. Tib. 43; so id. ib. 62:coram populo,
Hor. A. P. 185:coram latrone,
Juv. 10, 22 al. —After the noun (freq. in Tac.):II.ipso Germanico coram,
Tac. A. 3, 14; so id. ib. 3, 24; 4, 8; 13, 32; Suet. Ner. 33; id. Oth. 1:te coram,
Hor. S. 1, 4, 95.—Subject. adv., present in one's own person or presence, personally (very freq. and class.):quia ted ipsus coram praesens praesentem videt,
Plaut. Ps. 4, 7, 43:istos rastros... faoito coram ut tradas in manum,
id. Merc. 2, 2, 7:sine me expurgem atque illum huc coram adducam,
Ter. And. 5, 3, 29:velut si coram adesset,
Caes. B. G. 1, 32; so,adesse,
Verg. A. 1, 595:eadem fere, quae ex nuntiis litteris cognoverat, coram perspicit,
Caes. B. G. 5, 11; so,opp. letters,
Cic. Att. 1, 20, 1; 7, 3, 12; 12, 1, 2 al.; cf. with abl.:coram me tecum eadem haec agere saepe conantem deterruit pudor, quae nunc expromam absens audacius,
by word of mouth, id. Fam. 5, 12. 1:coram cernere letum nati,
Verg. A. 2, 538:quod coram etiam ex ipso audiebamus,
Cic. Ac. 1, 4, 13:fidem nec dare nec accipere nisi cum ipso coram duce,
Liv. 28, 17, 8; 28, 18, 7; 36, 11, 1; 43, 5, 6: rexque paterque Audisti coram, nec verbo parcius absens, Hor. Ep. 1, 7, 38; Verg. A. 3, 173; Ov. M. 9, 560 et saep. -
9 esseda
essĕda, ae, f., v. essedum. -
10 Essedones
Essēdŏnes, um, m., = Essêdones, a Scythian people on the river Tanais, Mel. 2, 1, 2; Plin. 4, 12, 26, § 88 al.† † essĕdum, i, n. (in the poets, on account of the metre, as plur. only: esseda, ōrum, v. the foll.— essĕda, ae, f.:essedas transcurrentes,
Sen. Ep. 56; cf.: bigae, quadrigae) [a Celtic word], a two-wheeled war-chariot of the Gauls and Britons (cf.:raeda, cisium, currus, vehiculum),
Caes. B. G. 4, 32 sq.; 5, 9, 3; 5, 16, 2; 5, 19, 1; Verg. G. 3, 204;afterwards also among the Romans for pomp and show, and in sham fights,
Cic. Phil. 2, 24; id. Att. 6, 1 fin.; Suet. Aug. 76; id. Calig. 51; Prop. 2, 1, 76; 2, 32, 5 (3, 30, 5 M.); Hor. Ep. 2, 1, 192 al. -
11 redimo
rĕd-ĭmo, ēmi, emptum, 3, v. a. [emo].I.To buy back, repurchase (freq. and class.; syn.: recupero, reparo).A.In gen.:B.eam (domum) non minoris, quam emit Antonius, redimet,
Cic. Phil. 13, 5, 10:neque adeo hasce emi mihi — illi redemi rursum,
Plaut. Trin. 1, 2, 145:aut emendum sibi quod non habebat, aut redimendum quod habebat,
Cic. Sest. 30, 66:de fundo redimendo,
id. Att. 11, 13, 4:orabo, ut mihi pallam reddat, quam dudum dedi, Aliam illi redimam meliorem,
will buy in return, Plaut. Men. 4, 2, 115; 4, 3, 6; cf. Plin. 6, 28, 32, § 162.—In partic., to buy back, ransom, release, redeem a prisoner, slave, etc.: Li. Tu redimes me, si me hostes interceperint? De. Redimam, Plaut. As. 1, 1, 93; Ter. Eun. 1, 1, 29:2.ut is homo redimatur illi,
Plaut. Capt. 2, 2, 91; cf. id. Merc. 3, 1, 31:captos, captivos ab hoste, a praedonibus, etc.,
Cic. Off. 2, 16, 55; id. Verr. 2, 5, 34, § 90; cf.:haec benignitas, redimi e servitute captos,
id. Off. 2, 18, 63; Plaut. Pers. 4, 6, 14:servi in publicum redempti ac manumissi,
ransomed, liberated at public cost, Liv. 26, 27:me raptum pugnā pretiove redemptum Mandere humo,
Verg. A. 9, 213; Ov. H. 3, 39; id. Am. 1, 8, 63. — Hence,In gen., to buy off from any thing; to set free, release, rescue:II.aliquem a piratis publicā civitatium pecuniā,
Vell. 2, 42, 3:pecuniā se a judicibus, palam redemerat,
Cic. Mil. 32, 87; cf.:se ab inquisitoribus pecuniā,
Suet. Caes. 1:se a Gallis auro,
Liv. 22, 59:se a cane,
Petr. 72 fin.:se ab invidiā fortunae,
Plin. 37, 1, 2, § 3:aliquem suo sanguine ab Acheronte,
Nep. Dion, 10, 2; cf.:fratrem Pollux alternā morte redemit,
Verg. A. 6, 121:corpus (sc. a morbo),
Ov. R. Am. 229:redimite armis civitatem, quam auro majores vestri redemerunt,
Liv. 9, 4, 9; 15, 34, 5: so,redemit Dominus Jacob,
Vulg. Jer. 31, 11; id. 1 Pet. 1, 18 et saep. —To buy up.A.Lit.1.In gen. (rare):(β).statim redemi fundos omnes, qui patroni mei fuerant,
Petr. 7:essedum sumptuose fabricatum,
Suet. Claud. 16:libros suppressos,
id. Gram. 8.—Of persons, to hire, bribe:2.auditores conducti et redempti,
Plin. Ep. 2, 14, 4; so,plausor redemptus,
Petr. 5, 8:tutor aut curator redemptus,
Cod. Just. 5, 1, 4:aemuli corrupti ac redempti,
ib. 10, 54.— More freq. and class.,In partic., a mercant. and jurid. t. t., to take or undertake by contract; to hire, farm, etc.:B.Dumnorigem portoria reliquaque omnia Aeduorum vectigalia parvo pretio redempta habere,
Caes. B. G. 1, 18; Varr. L. L. 6, § 92 Müll.; cf.:picarias de censoribus,
Cic. Brut. 22, 85:opus,
id. Verr. 2, 1, 54, § 141:istum eripiendum,
id. ib. 2, 1, 11, §31: vestimenta texenda vel insulam, vel navem fabricandam,
Dig. 7, 8, 12 fin.:litem,
to undertake, Cic. Rosc. Com. 12, 35.— Esp., in law, t. t., to undertake the risk of a suit for a consideration (which was held dishonorable;opp. to the authorized stipulation of a fee): litem te redemisse contra bonos mores,
Cod. Just. 2, 12, 15; cf.also: redimit eventum litium majoris pecuniae praemio contra bonos mores (procurator),
Dig. 17, 1, 7:qui alios actionum suarum redimunt exactores,
i. e. who engage persons to undertake their suits in their own names, Cod. Just. 2, 13, 2; so ib. 2, 13, 1; cf., respecting redimere litem, Mühlenbruch, Die Lehre von der Cession, p. 362 sq.—Trop., to buy, purchase.1.To gain, acquire, obtain, procure any thing desirable:2.ut ab eo (praetore) servorum sceleris conjurationisque damnatorum vita vel ipso carnifice internuncio redimeretur,
Cic. Verr. 2, 5, 6, § 14:ego vitam omnium civium... quinque hominum amentium ac perditorum poenā redemi,
id. Sull. 11, 33: non vitam liberum sed mortis celeritatem pretio, id. Verr. 2, 5, 45, § 119:sepeliendi potestatem pretio,
id. ib.:pacem sibi sempiternam,
id. Q. Fr. 1, 1, 11, § 34:pacem Ariovisti ne obsidibus quidem datis,
Caes. B. G. 1, 37:pacem ab aliquo,
Just. 43, 5, 9:omnium gratiam atque amicitiam ejus morte,
Caes. B. G. 1, 44 fin.:militum voluntates largitione,
id. B. C. 1, 39:primo tantummodo belli moram,
Sall. J. 29, 3:neve auro redimat jus triste sepulcri,
Ov. M. 13, 472:mutuam dissimulationem mali,
Tac. Agr. 6:quidquid homines vel vitā aestimant vel morte redimunt,
Curt. 5, 5, 18; 5, 9, 3.—To buy off, i. e. to ward off, obviate, avert an evil:3.quam (acerbitatem) ego a re publicā meis privatis et domesticis incommodis libentissime redemissem,
Cic. Fam. 2, 16, 4:haec vero, quae vel vitā redimi recte possunt, aestimare pecuniā non queo,
id. Verr. 2, 5, 9, § 23:qui se uno quaestu decumarum omnia sua pericula redempturum esse dicebat,
id. ib. 2, 3, 19, §49: metum virgarum pretio,
id. ib. 2, 5, 44, §117: ignominiam assiduo labore,
Front. Strat. 4, 1, 21:bellum ab Illyriis pactā mercede redimere,
Just. 7, 5, 1; cf.bella,
id. 6, 1, 6; 7, 5, 1; 7, 6, 5:si mea mors redimenda tuā esset,
Ov. P. 3, 1, 105; cf.:nec te pugnantem tua forma redemit,
id. M. 12, 393:qui delatorem redemit,
has bought off, hushed up, Dig. 49, 14, 29.—To pay for; to make amends, atone, compensate for a wrong:4.flagitium aut facinus redimere,
Sall. C. 14, 3:multa desidiae crimina morte,
Vell. 2, 87 Ruhnk.:nullam congiario culpam,
Plin. Pan. 28, 2; cf. simply culpam, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8:vitium auctore (sc. Jove),
Ov. H. 17, 49:sua perjuria per nostram poenam,
id. Am. 3, 3, 21.— -
12 venalis
I.Lit.A.In gen.:B.aedes,
Plaut. Most. 3, 2, 67:aedis venalis hasce inscribit litteris,
id. Trin. 1, 2, 131:horti,
Cic. Off. 3, 14, 58:venales ac proscriptae possessiones,
id. Agr. 3, 4, 15:cibus uno asse,
Plin. 19, 4, 19, § 54:ut ne opera quidem pistoria proponi venalia sinerent,
Suet. Tib. 34:essedum,
id. Claud. 16:cibumque coctum venalem proponi vetuit,
Val. Max. 2, 7, 2:vox,
i. e. of a public crier, Cic. Quint. 3, 13:otium non gemmis venale,
Hor. C. 2, 16, 7:postremo dixisse (Jugurtham), Urbem venalem et mature perituram, si emptorem invenerit,
Sall. J. 35, 10:ubi non sit, quo deferri possit venale, non expediat colere (hortos),
Varr. R. R. 1, 16, 3:familia,
i. e. a gang of slaves for sale, Quint. 7, 2, 26.—In partic.: vēnālis, is, m., a young slave offered for sale, Plaut. Aul. 3, 3, 4; id. Rud. 4, 3, 35; id. Trin. 2, 2, 51 al.; Cic. Verr. 2, 5, 56, § 146; Sen. Ben. 4, 13, 3; id. Ep. 80, 8; Hor. S. 1, 1, 47; Plin. 35, 17, 57, § 199; cf. Quint. 8, 2, 8.—Hence, Caesărī vēnāles (or as one word, Caesărĭvēnāles), ium, m., a name given to the inhabitants of Castulo, in Spain, Plin. 3, 3, 4, § 25.—II.Transf., that can be bought by bribes or presents, venal:quae ipse semper habuit venalia, fidem, jus jurandum, veritatem, officium, religionem,
Cic. Verr. 2, 3, 62, § 144:fidem cum proposuisses venalem in provinciā,
id. ib. 2, 2, 32, §78: juris dictio,
id. ib. 2, 2, 48, §119: multitudo pretio,
Liv. 35, 50, 4:amicae ad munus,
Prop. 2, 16 (3, 8), 21:cena,
Mart. 3, 60, 1:animae,
Sil. 15, 500:amici,
Lampr. Alex. Sev. 28.
См. также в других словарях:
Essĕdum — Essĕdum, zwei auch vierräderige, mit Sicheln versehene Streitwagen, bes. bei den Belgen u. Briten in Gebrauch; die Kämpfer auf derselben hießen Essedarii (Covinarii). Die Römer ahmten dergleichen in ihren Kampfspielen nach u. nannten so auch… … Pierer's Universal-Lexikon
Essĕdum — (lat.), der zweiräderige Streitwagen der alten Belgier und Britannier, bei den Römern ein leicht er offener Wagen zum Schnellreisen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Essedum — Essĕdum (lat.), im Altertum ein von den Kelten übernommenes zweirädriges Fuhrwerk, als Streit , Reise und Lastwagen benutzt. Danach benannt waren die Essedarĭi, Gladiatoren, die vom E. herab kämpften … Kleines Konversations-Lexikon
Essedum — Die Statue der keltischen Königin Boudicca, die einen Essedum lenkt Essedum ist die lateinische Bezeichnung für einen Streitwagen, wie er von den Kelten in kriegerischen Auseinandersetzungen genutzt wurde. Es handelte sich um einen zweirädrigen,… … Deutsch Wikipedia
БОЕВАЯ КОЛЕСНИЦА — • Essĕdum, на двух или четырех колесах (bigae, quadrigae falcatae, Caes. b. Afr. 75), снабженная серпами; употреблялась главным образом в Бельгии и Британии при сражениях с целью пугать неприятельские войска и приводить их в… … Реальный словарь классических древностей
Andabata — Jean Léon Gérôme: Pollice Verso, 1872 In den römischen Arenen kämpften eine Reihe unterschiedlicher Gladiatorengattungen, die sich im Laufe der Jahrhunderte entwickelten. Der Reiz der Kämpfe lag auch darin, unterschiedliche Gladiatorengattungen… … Deutsch Wikipedia
Dimachaerus — Jean Léon Gérôme: Pollice Verso, 1872 In den römischen Arenen kämpften eine Reihe unterschiedlicher Gladiatorengattungen, die sich im Laufe der Jahrhunderte entwickelten. Der Reiz der Kämpfe lag auch darin, unterschiedliche Gladiatorengattungen… … Deutsch Wikipedia
Laquearius — Jean Léon Gérôme: Pollice Verso, 1872 In den römischen Arenen kämpften eine Reihe unterschiedlicher Gladiatorengattungen, die sich im Laufe der Jahrhunderte entwickelten. Der Reiz der Kämpfe lag auch darin, unterschiedliche Gladiatorengattungen… … Deutsch Wikipedia
Paegniarius — Jean Léon Gérôme: Pollice Verso, 1872 In den römischen Arenen kämpften eine Reihe unterschiedlicher Gladiatorengattungen, die sich im Laufe der Jahrhunderte entwickelten. Der Reiz der Kämpfe lag auch darin, unterschiedliche Gladiatorengattungen… … Deutsch Wikipedia
Scaeva — Jean Léon Gérôme: Pollice Verso, 1872 In den römischen Arenen kämpften eine Reihe unterschiedlicher Gladiatorengattungen, die sich im Laufe der Jahrhunderte entwickelten. Der Reiz der Kämpfe lag auch darin, unterschiedliche Gladiatorengattungen… … Deutsch Wikipedia
Sensenstreitwagen — Der ägyptische Pharao Ramses II. im Streitwagen Der Streitwagen, der von der Bauart her eine Karre (da einachsig) mit Speichenrädern ist, war im Altertum sowohl Statussymbol (4 speichige Darstellungen) der Herrscher, als auch militärisch… … Deutsch Wikipedia