-
1 kucati
(-nuti) klopfen, an|klopfen; schlagen (125), pochen, hämmern, ticken; pulsie'ren; k. se (čašama) (die Gläser, mit den Gläsern) anstoßen; k. na vrata an die Tür klopfen (pochen), an|klopfen; netko kuca es klopft (an der Tür); srce (bilo) kuca das Herz (der Puls) pocht (klopft, hämmert); sat kuca die Uhr tickt; kucnuo je njegov čas seine Stunde hat geschlagen (seine Zeit ist gekommen) -
2 klopfen
klopfen ['klɔpfən]I. vi1) ( leicht schlagen)[an die Tür] \klopfen pukać [ perf za-] [do drzwi]ans Fenster/an [o gegen] die Wand \klopfen zastukać w okno/ścianęmit dem Spazierstock \klopfen zastukać laskądas Klopfen stukanie nt2) ( schlagen)jdm auf die Schulter \klopfen poklepać kogoś po ramieniu3) ( pulsieren) Herz: bić, pukaćII. vimperses klopft [an der Tür] słychać pukanie [do drzwi]III. vt1) ( entfernen)2) ( hämmern)einen Nagel in die Wand \klopfen wbić gwóźdź w ścianę -
3 knock
1. transitive verb2) (make by striking) schlagenknock a hole in something — ein Loch in etwas (Akk.) schlagen
3) (drive by striking) schlagenknock somebody's brains out — jemandem den Schädel einschlagen
I'd like to knock their heads together — (lit.) ich könnte ihre Köpfe gegeneinander schlagen; (fig.): (reprove them) ich möchte ihnen mal gehörig die Leviten lesen
4)knock somebody on the head — jemandem eins über od. auf den Schädel geben
knock something on the head — (fig.): (put an end to) einer Sache (Dat.) ein Ende setzen
2. intransitive verbdon't knock it — halt dich zurück
2) (seek admittance) klopfen (at an + Akk.)3. noun1) (rap) Klopfen, dasthere was a knock on or at the door — es klopfte an der Tür
Phrasal Verbs:- academic.ru/41097/knock_about">knock about- knock up* * *[nok] 1. verb1) (to make a sharp noise by hitting or tapping, especially on a door etc to attract attention: Just then, someone knocked at the door.) klopfen2) (to cause to move, especially to fall, by hitting (often accidentally): She knocked a vase on to the floor while she was dusting.) herunterstoßen3) (to put into a certain state or position by hitting: He knocked the other man senseless.) schlagen4) ((often with against, on) to strike against or bump into: She knocked against the table and spilt his cup of coffee; I knocked my head on the car door.) stoßen2. noun1) (an act of knocking or striking: She gave two knocks on the door; He had a nasty bruise from a knock he had received playing football.) der Schlag2) (the sound made by a knock, especially on a door etc: Suddenly they heard a loud knock.) das Klopfen•- knocker- knock-kneed
- knock about/around
- knock back
- knock down
- knock off
- knock out
- knock over
- knock up
- get knocked up* * *[nɒk, AM nɑ:k]I. nto give a \knock [at [or on] the door] an der Tür klopfenthere was a \knock on the door es hat [an der Tür] geklopftcan you give me a \knock in the morning? könntest du morgen früh an meiner Tür klopfen?she heard a \knock sie hat es klopfen hörenhe received a nasty \knock on the head er bekam einen bösen Schlag auf den Kopfto be able to withstand \knocks stoßsicher seinthe table has had a few \knocks der Tisch hat schon ein paar Schrammen abbekommento be able to take a lot of \knocks viel einstecken könnenthe school of hard \knocks eine harte Schuleshe has learned everything in the school of hard \knocks sie ist [im Leben] durch eine harte Schule gegangenII. vi1. (strike noisily) klopfena rope \knocked against the side of the ship ein Seil schlug gegen die Schiffswandto \knock at the door/on the window an die Tür/ans Fenster klopfensb's knees are \knocking jdm schlottern die Knie fam2. (collide with) stoßen▪ to \knock into/against sth gegen etw stoßen, etw rammen▪ to \knock into sb mit jdm zusammenstoßento be \knocking on 40/50/60 auf die 40/50/60 zugehen5.▶ to \knock on wood AM, AUS dreimal auf Holz klopfenIII. vt1. (hit)he \knocked my arm er stieß gegen meinen ArmI \knocked my knee at the door ich habe mir mein Knie an der Tür angestoßenshe \knocked the glass off the table sie stieß gegen das Glas und es fiel vom Tisch2. (blow)the blow \knocked him flat der Schlag haute ihn umto \knock sb to the ground jdn zu Boden werfento \knock sb on the head jdm an den Kopf schlagento \knock sb's self-esteem jds Selbstbewusstsein anschlagen [o einen Knacks geben3. (drive, demolish)▪ to \knock sth out of sb jdm etw austreibensomeone should \knock some of the arrogance out of him jemand sollte ihn von seinem hohen Ross herunterholento \knock some [or a bit of] sense into sb jdn zur Vernunft bringento \knock the bottom out of sth etw zusammenbrechen lassento \knock a hole into the wall ein Loch in die Wand schlagento \knock a nail into the wall einen Nagel in die Wand schlagenthey \knocked two rooms into one sie haben die Wand zwischen zwei Zimmern eingerissen▪ to \knock sb/sth jdn/etw schlechtmachendon't \knock it till you've tried it mach es nicht schon runter, bevor du es überhaupt ausprobiert hast fam5.okay, son, go and \knock 'em dead! also los, Junge, geh und zeig's ihnen! fam▶ to \knock sth on the head BRIT, AUS (stop sth) etw dat ein Ende bereiten [o fam abblasen]; (complete sth) etw zu Ende bringenby midnight we were all tired and \knocked it on the head um Mitternacht waren wir alle total müde und haben Schluss gemacht▶ to \knock an plan/idea on the head BRIT, AUS einen Plan/Gedanken verwerfen▶ to \knock [the] spots off sb/sth BRIT jdn/etw in den Schatten stellen [o fam in die Tasche stecken]; SPORT jdn/etw um Längen schlagenIV. interj“\knock \knock” „klopf, klopf“* * *[nɒk]1. nto get a knock — einen Stoß/Schlag abbekommen
the car took a few knocks — mit dem Auto hat es ein paar Mal gebumst (inf)
2) (= noise) Klopfen nt no pl, Pochen nt no pl (liter); (in engine) Klopfen nt no pl, Klopfgeräusch ntto take a knock (self-confidence, pride etc) — erschüttert werden; (reputation) geschädigt werden; (person)
the company took a bit of a knock as a result of the tax changes — die Steuerreform hat der Firma einen Schlag versetzt
2. vt1) (= hit, strike) stoßen; (with hand, tool, racket etc) schlagen; one's knee, head etc anschlagen, anstoßen (on an +dat); (= nudge, jolt) stoßen gegen; (= collide with car, driver) rammento knock one's head/elbow etc — sich (dat) den Kopf/Ellbogen etc anschlagen or anstoßen
he knocked his foot against the table — er stieß mit dem Fuß gegen den Tisch
to knock sb on the head —
that knocked his idea on the head ( Brit inf ) — damit konnte er sich die Idee aus dem Kopf schlagen (inf)
I decided to knock it on the head ( Brit inf ) — ich beschloss, der Sache (dat) ein Ende zu machen
the plan wasn't working so we knocked it on the head ( Brit inf ) — der Plan klappte nicht, also ließen wir ihn fallen
to knock sb unconscious — jdn bewusstlos werden lassen; (person) jdn bewusstlos schlagen
to knock sb dead (fig inf) — jdn umhauen (inf)
we knocked the two rooms into one — wir verbanden die beiden Zimmer indem wir die Verbindungswand abrissen
to knock sb/sth out of the way — jdn/etw beiseitestoßen
he knocked it as he went past — er ist beim Vorbeigehen dagegengestoßen; (deliberately) er hat ihm/ihr etc beim Vorbeigehen einen Stoß versetzt or gegeben
watch you don't knock your glass off the table — pass auf, dass du dein Glas nicht vom Tisch stößt
he was knocked sideways by it (fig inf) — es haute ihn um (inf)
confidence in the legal system has been knocked sideways (inf) — das Vertrauen in das Rechtssystem hat schwer gelitten
if you haven't tried it, don't knock it — verurteile es doch nicht, wenn du es noch nie versucht hast
3. vito knock at or on the door — an die Tür klopfen, anklopfen
opportunity was or came knocking at his door —
he is knocking on the door of the England team — er wird als Anwärter für die englische Nationalmannschaft gehandelt
2) (= bump, collide) stoßen (into, against gegen)3)4. interjknock knock! — klopf, klopf
* * *A s1. a) Schlag m, Stoß m:he can take a knock or two er kann einen Puff vertragen umgb) fig (Tief)Schlag m:2. Klopfen n, Pochen n:give a double knock zweimal klopfen;open to sb’s knock auf jemandes Klopfen öffnen3. AUTO Klopfen n4. meist pl umg Kritik fB v/t1. schlagen, stoßen:knock to the ground zu Boden schlagen;a) bewusstlos schlagen,b) totschlagen;knock one’s head against sich den Kopf anschlagen an (dat);knock one’s head against a brick wall fig mit dem Kopf gegen die Wand rennen;knock sb into the middle of next week umg jemanden fertigmachen;knock some sense into sb jemandem den Kopf zurechtsetzen;he’s knocked £5 off the bill (for us) umg er hat (uns) 5 Pfund von der Rechnung nachgelassen; → cold A 12, head Bes Redew2. schlagen, klopfen:knock into shape in Form bringen3. umg heruntermachen umg, schlechtmachen, kritisieren4. umgb) jemanden schockenC v/i1. schlagen, pochen, klopfen:“please knock before entering” „bitte (an)klopfen“2. schlagen, prallen, stoßen ( alle:against, into gegen;on auf akk)4. TECHa) rattern, rütteln (Maschine)b) klopfen (Motor, Brennstoff)* * *1. transitive verb2) (make by striking) schlagenknock a hole in something — ein Loch in etwas (Akk.) schlagen
3) (drive by striking) schlagenI'd like to knock their heads together — (lit.) ich könnte ihre Köpfe gegeneinander schlagen; (fig.): (reprove them) ich möchte ihnen mal gehörig die Leviten lesen
4)knock somebody on the head — jemandem eins über od. auf den Schädel geben
2. intransitive verbknock something on the head — (fig.): (put an end to) einer Sache (Dat.) ein Ende setzen
2) (seek admittance) klopfen (at an + Akk.)3. noun1) (rap) Klopfen, dasthere was a knock on or at the door — es klopfte an der Tür
Phrasal Verbs:- knock up* * *n.Klopfen -reien n.Schlag -¨e m.Stoß ¨-e m. (at) v.klopfen (an) v.schlagen v.(§ p.,pp.: schlug, geschlagen)stoßen v.(§ p.,pp.: stieß, gestossen) -
4 стучать
1) klópfen vi, hämmern vi, póchen viстуча́ть в дверь — an die Tür klópfen
стуча́т в дверь — es klopft an der [die] Tür
стуча́ть кулако́м по́ столу — mit der Faust auf den Tisch schlágen (непр.) vi
се́рдце стучи́т — das Herz klopft [pocht]
стуча́ть зуба́ми — mit den Zähnen kláppern vi
в виска́х стучи́т безл. — die Schläfen hämmern
2) разг. ( доносить) Zúträger seinстуча́ть на кого́-либо — j-m (A) ánzeigen
-
5 стучать
несов.; сов. сту́кнуть1) сов. тж. постуча́ть ударять не слишком громко согнутыми пальцами klópfen (h) во что-л. → an A или DСтуча́т, откро́й дверь! — Es klopft, mach die Tür auf!
Я постуча́л, мне откры́ли дверь. — Ich klópfte, man öffnete mir die Tür.
Он постуча́л в дверь, в сте́ну. — Er klópfte an die [der] Tür, an die [der] Wand.
Он сту́кнул кулако́м по́ столу. — Er schlug mit der Faust auf den Tisch.
3) сов. тж. застуча́ть производить шум - о дожде, граде schlágen ↑ по чему-л. auf A, gégen A; о колёсах поезда ráttern (h)Дождь стуча́л по кры́ше, в окно́. — Der Régen schlug aufs Dach, ans [gégen das] Fénster.
Гро́мко стуча́ли колёса по́езда. — Die Räder rátterten laut.
У меня́ се́рдце стучи́т от волне́ния. — Vor Áufregung pocht [schlägt] mein Herz.
-
6 crepo
crepo, puī, pitum, āre (zu altind. k npatē, Aorist akrapišţa »jammern«), v. jedem kurz abgebrochenen Schall, deutsch, je nach dem Zusammenhange, klappern, knattern, knurren, knallen, klatschen; knistern, knittern, knirschen, klirren, klimpern, schwirren; knacken, krachen, dröhnen; rasseln, prasseln; rauschen, sausen, brausen; plätschern; schmatzen, schnalzen, I) v. intr.: 1) eig., von metall. Ggstdn., arma civilis crepuere belli, Sen. poët.: quid crepuit quasi ferrum modo? Plaut.: cum primum crepuerit catena, discedet (amicus), Sen.: aureolos (Goldstückchen) manu crepantes amico donas, Mart.: sinus crepantes, die (von dem eingewebten Golde) rauschenden, Verg.: o si sub rastro crepet argenti mihi seria (Topf, Tonne), Pers. – von der Tür (die nach der Straße aufgeht, weshalb der sie Öffnende klopft, um die Leute auf der Straße aufmerksam zu machen, damit sie nicht gestoßen werden), crepuit ostium, Plaut. Cas. 813: ostium lenonis crepuit, Plaut. Pseud. 131: crepuit a Glycerio ostium, Ter. Andr. 682 (al. concrepuit): adhuc loquebatur, cum crepuit ostium impulsum, Petron. 99, 5: crepuit foris, Plaut.: quidnam foris crepuit? mane, mane, ipse exit foras, Ter.: sed crepuerunt fores hinc a me? quisnam egreditur? Ter. – von musikal. Instrum. u. musikal. tönenden Ggstdn., crepant cymbala et tympana audiunturque tibiae, Mela: crepuit sonabile sistrum, Ov.: lapidem (Memnonis statuae dicatum) cotidiano solis ortu contactum radiis crepare tradunt, Plin.: u. v. Bläser eines musikal. Instrum., nec crepuit fissā me propter arundine custos (der Wächter des Leichnams, der zuw. auf einer Rohrpfeife blasen mußte, um den etwa Scheintoten aufzuwecken), Prop. – v. reifen Getreide, messes area cum teret crepantes, Mart. – vom Geräusch des herabfallenden Hagels, crepat aurea grandine multā palla, Stat. – v. brechenden, berstenden Ggstdn., ubi tecta crepuerunt (beim Erdbeben), Sen.: crepant aedificia, antequam corruant, Sen.: acuto in murice remi obnixi crepuere (knackten), Verg.: si crepant poma (am Baume platzen), Pallad. – v. brennenden Ggstdn., crepit in mediis laurus adusta focis, Ov.: crepat ad veteres herba Sabina focos, Prop. – v. Schlägen, verberum crepuit sonus, Sen. poët.: verbera crepantia, Prud. – v. Küssen, circum cathedras basia crepant, Mart. – v. Teilen des menschl. u. tier. Körpers, intestina mihi, quando esurio, crepant, knurrt der Magen, Plaut.: dentes crepuere retecti, klapperten (vor Schrecken), Pers.: ille cuius dentes crepuere sub pugno, unter den Faustschlägen (des Gegners) knackten, Sen.: digiti crepantis signa, die Zeichen des schnalzenden F., die Schnippchen (damit der Diener zum Dienst erscheinen soll), Mart.: crepuere malae, knirschten (v. der hungrigen Sphinx), Sen. poët.: u. (im Bilde) levis crepante desilit pede, mit rauschendem F., Hor. – vom Menschen, der laute Blähungen fahren läßt, knallen, Cato fr., Plaut. u. Mart. – v. menschl. Lauten, vox generosa, quae non composita nec alienis auribus sed subito data crepuit, laut geworden ist, Sen. de clem. 2, 1, 1. – 2) meton., knacken = bersten, platzen (vgl. franz. crever u. unser »krepieren«), v. Gefäßen, Augustin. serm. 275, 2 u. 276, 3: v. Gewächsen, Fulg. myth. 3, 8: v. einer Person, crepuit medius, ist mitten entzwei geborsten, Vulg. act. apost. 1, 18.
II) v. tr. erschallen lassen, erklingen lassen (poet.), a) mit Acc. des Instrum. usw., das den Schall gibt: cr. aera (Becken, bei Mondfinsternis), Stat. Theb. 6, 687: aureolos, Goldstückchen (aufzählen) klimpern lassen, Mart. 5, 19, 14. – b) m. Acc. des Tons usw., den man hören läßt: α) übh.: manibus faustos ter crepuere sonos (Musae), ließen dreimal Beifallklatschen erschallen, Prop. 3, 10, 4: ebenso cum (al. cui) populus frequens laetum theatris ter crepuit sonum, Hor. carm. 2, 17, 26. – β) aus dem Munde etwas erschallen lassen, etw. immer im Munde führen, mit etw. um sich werfen, -lärmen, etw. laut verkündigen, predigen,immunda ignominiosaque dicta, Hor.: si quid Stertinius veri crepat, Hor.: cr. sulcos et vineta mera, Hor.: post vina gravem militiam aut pauperiem, Hor.: crepat, ut etc., ist voll Lobes, wie usw., Lucr. Vgl. Heindorf u. Fritzsche Hor. sat. 2, 3, 33. (Schmid u. Obbarius Hor. ep. 1, 7, 84. – / Ungew. Coni. Plusqu. crepasset, Prud. perist. 10, 760 Obbar. (Dressel cremasset).
-
7 crepo
crepo, puī, pitum, āre (zu altind. kr̥patē, Aorist akrapišţa »jammern«), v. jedem kurz abgebrochenen Schall, deutsch, je nach dem Zusammenhange, klappern, knattern, knurren, knallen, klatschen; knistern, knittern, knirschen, klirren, klimpern, schwirren; knacken, krachen, dröhnen; rasseln, prasseln; rauschen, sausen, brausen; plätschern; schmatzen, schnalzen, I) v. intr.: 1) eig., von metall. Ggstdn., arma civilis crepuere belli, Sen. poët.: quid crepuit quasi ferrum modo? Plaut.: cum primum crepuerit catena, discedet (amicus), Sen.: aureolos (Goldstückchen) manu crepantes amico donas, Mart.: sinus crepantes, die (von dem eingewebten Golde) rauschenden, Verg.: o si sub rastro crepet argenti mihi seria (Topf, Tonne), Pers. – von der Tür (die nach der Straße aufgeht, weshalb der sie Öffnende klopft, um die Leute auf der Straße aufmerksam zu machen, damit sie nicht gestoßen werden), crepuit ostium, Plaut. Cas. 813: ostium lenonis crepuit, Plaut. Pseud. 131: crepuit a Glycerio ostium, Ter. Andr. 682 (al. concrepuit): adhuc loquebatur, cum crepuit ostium impulsum, Petron. 99, 5: crepuit foris, Plaut.: quidnam foris crepuit? mane, mane, ipse exit foras, Ter.: sed crepuerunt fores hinc a me? quisnam egreditur? Ter. – von musikal. Instrum. u. musikal. tönenden Ggstdn., crepant cymbala et tympana audiuntur-————que tibiae, Mela: crepuit sonabile sistrum, Ov.: lapidem (Memnonis statuae dicatum) cotidiano solis ortu contactum radiis crepare tradunt, Plin.: u. v. Bläser eines musikal. Instrum., nec crepuit fissā me propter arundine custos (der Wächter des Leichnams, der zuw. auf einer Rohrpfeife blasen mußte, um den etwa Scheintoten aufzuwecken), Prop. – v. reifen Getreide, messes area cum teret crepantes, Mart. – vom Geräusch des herabfallenden Hagels, crepat aurea grandine multā palla, Stat. – v. brechenden, berstenden Ggstdn., ubi tecta crepuerunt (beim Erdbeben), Sen.: crepant aedificia, antequam corruant, Sen.: acuto in murice remi obnixi crepuere (knackten), Verg.: si crepant poma (am Baume platzen), Pallad. – v. brennenden Ggstdn., crepit in mediis laurus adusta focis, Ov.: crepat ad veteres herba Sabina focos, Prop. – v. Schlägen, verberum crepuit sonus, Sen. poët.: verbera crepantia, Prud. – v. Küssen, circum cathedras basia crepant, Mart. – v. Teilen des menschl. u. tier. Körpers, intestina mihi, quando esurio, crepant, knurrt der Magen, Plaut.: dentes crepuere retecti, klapperten (vor Schrecken), Pers.: ille cuius dentes crepuere sub pugno, unter den Faustschlägen (des Gegners) knackten, Sen.: digiti crepantis signa, die Zeichen des schnalzenden F., die Schnippchen (damit der Diener zum Dienst erscheinen soll), Mart.: crepuere malae, knirschten (v. der————hungrigen Sphinx), Sen. poët.: u. (im Bilde) levis crepante desilit pede, mit rauschendem F., Hor. – vom Menschen, der laute Blähungen fahren läßt, knallen, Cato fr., Plaut. u. Mart. – v. menschl. Lauten, vox generosa, quae non composita nec alienis auribus sed subito data crepuit, laut geworden ist, Sen. de clem. 2, 1, 1. – 2) meton., knacken = bersten, platzen (vgl. franz. crever u. unser »krepieren«), v. Gefäßen, Augustin. serm. 275, 2 u. 276, 3: v. Gewächsen, Fulg. myth. 3, 8: v. einer Person, crepuit medius, ist mitten entzwei geborsten, Vulg. act. apost. 1, 18.II) v. tr. erschallen lassen, erklingen lassen (poet.), a) mit Acc. des Instrum. usw., das den Schall gibt: cr. aera (Becken, bei Mondfinsternis), Stat. Theb. 6, 687: aureolos, Goldstückchen (aufzählen) klimpern lassen, Mart. 5, 19, 14. – b) m. Acc. des Tons usw., den man hören läßt: α) übh.: manibus faustos ter crepuere sonos (Musae), ließen dreimal Beifallklatschen erschallen, Prop. 3, 10, 4: ebenso cum (al. cui) populus frequens laetum theatris ter crepuit sonum, Hor. carm. 2, 17, 26. – β) aus dem Munde etwas erschallen lassen, etw. immer im Munde führen, mit etw. um sich werfen, -lärmen, etw. laut verkündigen, predigen,immunda ignominiosaque dicta, Hor.: si quid Stertinius veri crepat, Hor.: cr. sulcos et vineta mera, Hor.: post vina gra-————vem militiam aut pauperiem, Hor.: crepat, ut etc., ist voll Lobes, wie usw., Lucr. Vgl. Heindorf u. Fritzsche Hor. sat. 2, 3, 33. (Schmid u. Obbarius Hor. ep. 1, 7, 84. – ⇒ Ungew. Coni. Plusqu. crepasset, Prud. perist. 10, 760 Obbar. (Dressel cremasset). -
8 Cuando la pobreza entra en casa por la puerta, el amor sale por la ventana
Klopft die Not an, macht die Liebe die Tür auf.Kommt der Mangel ins Haus, flieht die Liebe hinaus.Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > Cuando la pobreza entra en casa por la puerta, el amor sale por la ventana
-
9 thump
1. transitive verb[mit Wucht] schlagen2. intransitive verb1) hämmern (at, on gegen); [Herz:] heftig pochen2) (move noisily)3. noun1) (blow) Schlag, der* * *1. noun((the sound of) a heavy blow or hit: They heard a thump on the door; He gave him a thump on the head.) der Schlag2. verb(to hit, move or fall with, or make, a dull, heavy noise.) (auf-)schlagen* * *[θʌmp]I. n dumpfer Knallto give sb a \thump jdm eine knallen [o schmieren] slII. vt▪ to \thump sth/sb etw/jdn schlagenIII. vithe heart \thumps das Herz klopft [o pocht]* * *[ɵʌmp]1. n(= blow) Schlag m; (= noise) (dumpfes) Krachen, Bums m (inf)2. vttable klopfen or schlagen auf (+acc); door klopfen or schlagen an (+acc); (esp Brit inf) person verhauen (inf); (repeatedly) trommeln auf/an (+acc); (accidentally) one's head sich (dat) anschlagen or anhauen (inf); (dog) tail klopfen mithe thumped his fist on the desk — er donnerte die Faust auf den Tisch
he thumped his chest — er schlug sich (dat) auf die Brust
the prisoners started thumping their stools on the floor —
I thumped him ( one) on the nose ( esp Brit inf ) — ich habe ihm eins auf die Nase verpasst (inf)
I'll thump you ( one) if you don't shut up ( esp Brit inf ) — wenn du nicht gleich den Mund hältst, knallts (inf)
3. vi(person) schlagen; (heart) heftig schlagen or pochen; (= move heavily) stapfen; (object = fall loudly) plumpsen (inf)he thumped on the door/table — er schlug gegen or an die Tür/auf den Tisch
ask the people upstairs to stop thumping around — sag den Leuten über uns, sie sollen aufhören herumzutrampeln
* * *thump [θʌmp]A s1. dumpfer Schlag, Plumps m, Bums m umg2. kräftiger Schlag:give sb a thump on the back jemandem einen Puff in den Rücken geben3. Pochen nB v/t3. umg jemanden verdreschenC v/i* * *1. transitive verb[mit Wucht] schlagen2. intransitive verb1) hämmern (at, on gegen); [Herz:] heftig pochen3. noun1) (blow) Schlag, der* * *n.Knuff ¨-e m.dumpfer Schlag m. v.knuffen v.
См. также в других словарях:
Ein Ehemann vor der Tür — Werkdaten Titel: Ein Ehemann vor der Tür Originaltitel: Un Mari à la Porte Form: Operette Musik: Jacques Offenbach Libretto … Deutsch Wikipedia
Der Brandner Kaspar — ist eine literarische Figur aus einer Kurzgeschichte Franz von Kobells in altbairischer Mundart, die 1871 in den Fliegenden Blättern veröffentlicht wurde. Die Titelfigur Brandner Kaspar betrügt den Tod und ergaunert sich zusätzliche Lebensjahre,… … Deutsch Wikipedia
Der Brandner Kaspar schaut ins Paradies — Der Brandner Kaspar ist eine literarische Figur aus einer Kurzgeschichte Franz von Kobells in altbairischer Mundart, die 1871 in den Fliegenden Blättern veröffentlicht wurde. Die Handlung wurde mehrmals für das Theater adaptiert und ebenso… … Deutsch Wikipedia
Der Brandner Kaspar und das ewig' Leben — Der Brandner Kaspar ist eine literarische Figur aus einer Kurzgeschichte Franz von Kobells in altbairischer Mundart, die 1871 in den Fliegenden Blättern veröffentlicht wurde. Die Handlung wurde mehrmals für das Theater adaptiert und ebenso… … Deutsch Wikipedia
Der Brandner Kasper — Der Brandner Kaspar ist eine literarische Figur aus einer Kurzgeschichte Franz von Kobells in altbairischer Mundart, die 1871 in den Fliegenden Blättern veröffentlicht wurde. Die Handlung wurde mehrmals für das Theater adaptiert und ebenso… … Deutsch Wikipedia
Der seltsame Mister Quin — (Originaltitel The Mysterious Mr. Quin) ist eine Sammlung von Kurzgeschichten von Agatha Christie, die erstmals am 4. April 1930 im Vereinigten Königreich bei William Collins Sons [1] und später im selben Jahr in den USA bei Dodd, Mead and… … Deutsch Wikipedia
Der Rabe (Poe) — John Tenniel illustrierte Der Rabe. Der Rabe (im englischen Original The Raven) ist ein erzählendes Gedicht des US amerikanischen Schriftstellers Edgar Allan Poe. Es wurde zum ersten Mal am 29. Januar 1845 in der New Yorker Zeitung Evening Mirror … Deutsch Wikipedia
Der Sinn des Lebens (Film) — Filmdaten Deutscher Titel Der Sinn des Lebens Originaltitel The Meaning of Life … Deutsch Wikipedia
Der schwarze Kater (Poe) — Illustration von Aubrey Beardsley, 1894 Der schwarze Kater (The Black Cat) ist eine Kurzgeschichte von Edgar Allan Poe. Erstmals erschien sie in der United States Saturday Post vom 19. August 1843. Sie handelt von einem Tötungsdelikt, dessen… … Deutsch Wikipedia
Der schwarze Kater — Illustration von Aubrey Beardsley, 1894 Der schwarze Kater (The Black Cat) ist eine Kurzgeschichte von Edgar Allan Poe. Erstmals erschien sie in der United States Saturday Post vom 19. August 1843. Sie handelt von einem Tötungsdelikt, dessen… … Deutsch Wikipedia
Der Schwimmer (Film) — Filmdaten Deutscher Titel Der Schwimmer Originaltitel The Swimmer Produkti … Deutsch Wikipedia