-
1 ensordecer
ensordecer
I verbo transitivo
1 (a una persona) to deafen: este ruido me ensordece, this noise is deafening me
2 (amortiguar) to muffle: la doble ventana ensordece el ruido de la calle, the double glazing muffles the noise from the street
II vi (quedarse sordo) to go deaf ' ensordecer' also found in these entries: English: deafen -
2 ensordecer
v.1 to cause to go deaf (causar sordera).2 to deafen.3 to go deaf.* * *1 to deafen1 to go deaf* * *1.VT [+ persona] to deafen; [+ ruido] to muffle2.VI to go deaf* * *1. 2.ensordecer vi to go deaf* * *= deafen.Ex. We can also blind & deafen ourselves, crippling our ability to educate the oppressor within & without.* * *1. 2.ensordecer vi to go deaf* * *= deafen.Ex: We can also blind & deafen ourselves, crippling our ability to educate the oppressor within & without.
* * *ensordecer [E3 ]vt‹persona› to deafen; ‹ruido/música› to muffle■ ensordecervito go deaf* * *
ensordecer
I verbo transitivo
1 (a una persona) to deafen: este ruido me ensordece, this noise is deafening me
2 (amortiguar) to muffle: la doble ventana ensordece el ruido de la calle, the double glazing muffles the noise from the street
II vi (quedarse sordo) to go deaf
' ensordecer' also found in these entries:
English:
deafen
* * *♦ vt1. [causar sordera a] to cause to go deaf2. [no dejar oír] to deafen3. [amortiguar] to muffle, to deaden♦ vi[quedarse sordo] to go deaf* * *I v/t deafenII v/i go deaf* * *ensordecer {53} vt: to deafenensordecer vi: to go deaf -
3 ensordecer
ensɔrđe'θɛrv irrverbo transitivo1. [suj: infección] ertauben lassen2. [suj: sonido] taub machen————————verbo intransitivoensordecerensordecer [ensorðe'θer](quedarse sordo) taub werden(ruido) betäuben -
4 ensordecer
-
5 ensordecer
гл.общ. (о звуках) заглохнуть, глушить, не отвечать, оглохнуть, оглушить, представляться глухим, глохнуть, молчать -
6 ensordecer
1. vt1) лиши́ть кого слу́хаla enfermedad le ensordeció — от боле́зни он огло́х
2) ( о звуке) оглуши́ть кого3) лингв оглуши́ть ( звонкий согласный)2. viпотеря́ть слух; огло́хнуть -
7 ensordecer
• deafen• make darker• make decent• strike deaf• stun with noise -
8 ensordecer (zc)
• jaz. učinit hlásku neznělou• dělat hluchého• mlčet• neodpovídat• ohluchnout• ohlušit• tlumit (hluk, zvuky aj.) -
9 ensordecer
v. Wanq'oyay, roqt'oyay. Bol: rujt'uyay, juq'arayay. Arg: upachiy, upayachiy upayay. -
10 Ensordecer
Uqharaxaña. -
11 ensordecer
(-zc-) 1. tr 1) предизвиквам глухота; 2) приглушавам, заглушавам; 3) обезвучавам звучна съгласна; 4) проглушавам, оглушавам (силен гръм); 2. intr 1) оглушавам; ставам глух; 2) правя се на глух, мълча, не отговарям. -
12 ensordecer
-
13 ensordecer
ensordir -
14 Ensordecer haciendo del sordo
Uqharachasiña, uqharachasirapiña. -
15 ensordir
ensordecer -
16 ensordecerse
= ensordecer 2. -
17 xordar
ensordecer -
18 gortu
ensordecer -
19 nacatztilia
ensordecer ( nite-) -
20 deafen
verb (to make hearing difficult; to have an unpleasant effect on the hearing: I was deafened by the noise in there!) ensordecertr['defən]1 ensordecerv.• asordar v.• atronar v.• ensordecen v.• ensordecer v.'defəntransitive verb ensordecer*['defn]VT ensordecer* * *['defən]transitive verb ensordecer*
См. также в других словарях:
ensordecer — ‘Causar, o contraer, sordera’. Verbo irregular: se conjuga como agradecer (→ apéndice 1, n.º 18) … Diccionario panhispánico de dudas
ensordecer — verbo transitivo 1. Dejar (una persona o una cosa) sorda [a una persona]: La explosión de la granada ensordeció a los vecinos. 2. Impedir (un ruido muy fuerte) que … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
ensordecer — (Del lat. surdescĕre). 1. tr. Ocasionar o causar sordera. 2. Aminorar la intensidad de un sonido o ruido. 3. Dicho de un sonido o de un ruido: Perturbar grandemente a alguien por su intensidad. 4. Fon. Convertir una consonante sonora en sorda. U … Diccionario de la lengua española
ensordecer — ► verbo transitivo 1 MEDICINA Causar una cosa sordera a una persona: ■ una infección en el oído la ensordeció. SE CONJUGA COMO carecer ► verbo intransitivo 2 MEDICINA Quedarse un … Enciclopedia Universal
ensordecer — {{#}}{{LM E15362}}{{〓}} {{ConjE15362}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynE15760}} {{[}}ensordecer{{]}} ‹en·sor·de·cer› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Causar sordera o quedarse sordo: • Ensordeció cuando era ya anciano.{{○}} {{<}}2{{>}} Incapacitar para oír… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
ensordecer — transitivo asordar. * * * Sinónimos: ■ atronar, aturdir, resonar, retumbar … Diccionario de sinónimos y antónimos
ensordecer — tr. Ocasionar o causar sordera … Diccionario Castellano
ensordecimiento — ► sustantivo masculino Acción y resultado de ensordecer: ■ su ensordecimiento empieza a ser grave. * * * ensordecimiento m. Acción de ensordecer[se]. * * * ensordecimiento. m. Acción y efecto de ensordecer. * * * ► masculino Acción y efecto de… … Enciclopedia Universal
abombar — ► verbo transitivo/ pronominal 1 Dar o adquirir forma convexa una cosa. ► verbo transitivo 2 Dejar un ruido muy fuerte a una persona momentáneamente incapacitada para oír. SINÓNIMO ensordecer ► verbo intransitivo 3 Hacer funcionar una bomba. * *… … Enciclopedia Universal
asordar — (de «a 2» y «sordo») tr. y prnl. Ensordecer[se]. * * * asordar. (De sordo). tr. Ensordecer a alguien con ruido o con voces, de suerte que no oiga … Enciclopedia Universal
ensordar — (de «en » y «sordo») tr. Ensordecer. * * * ensordar. (De en y sordo). tr. Ar. ensor … Enciclopedia Universal