Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

encounter

  • 1 congressus

        congressus ūs, m    [com- + GRAD-], a meeting, assembly, conference, conversation, interview: congressum tuum fugiunt: ad congressum eius pervenire: cum illis sermone et congressu coniungi: congressu aequalium prohibitus, L.: sibi cum deā congressūs nocturnos esse, L.—A joining battle, onset, encounter, fight: ante congressum: cum his navibus classi congressus erat, Cs.: magnam cladem in congressu facere, S.: Tris uno congressu (ferit), V.: alcuius durior, Ta.
    * * *
    meeting, interview; assembly/conference; encounter; engagement, clash; contest; union, combination, coming together; sexual/social intercourse; companionship

    Latin-English dictionary > congressus

  • 2 obpeto

    oppĕto ( obp-), īvi and ii, ītum, 3, v. a. [ob-peto], to go to meet, to encounter (an evil, esp. death; class.; syn.: obeo, occumbo, intereo): malam pestem, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 16, 38 (Trag. v. 15 Vahl.); so,

    pestem,

    Plaut. As. 1, 1, 7 —Esp.: mortem, to encounter death, for to perish, die (only of a violent or unnatural death), Enn. ap. Non. 507, 19 (Trag. v. 235 Vahl.):

    cum milites pro salute populi Romani mortem oppetiverint,

    Cic. Phil. 14, 14, 38; cf.:

    clarae mortes pro patriā oppetitae,

    id. Tusc. 1, 49, 116:

    poenas superbiae,

    to suffer for one's pride, Phaedr. 3, 16, 2.—
    II.
    In partic., pregn. for oppetere mortem, to perish, die ( poet. and in post-Aug. prose):

    quīs ante ora patrum Trojae sub moenibus altis Contigit oppetere,

    Verg. A. 1, 96; 11, 268; 12, 543:

    eodem mari,

    Tac. A. 2, 24:

    non senio, sed fame,

    Plin. 10, 3, 4, § 15: gloriosā morte, to die a glorious death, Prud. steph. 10, 65.

    Lewis & Short latin dictionary > obpeto

  • 3 oppeto

    oppĕto ( obp-), īvi and ii, ītum, 3, v. a. [ob-peto], to go to meet, to encounter (an evil, esp. death; class.; syn.: obeo, occumbo, intereo): malam pestem, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 16, 38 (Trag. v. 15 Vahl.); so,

    pestem,

    Plaut. As. 1, 1, 7 —Esp.: mortem, to encounter death, for to perish, die (only of a violent or unnatural death), Enn. ap. Non. 507, 19 (Trag. v. 235 Vahl.):

    cum milites pro salute populi Romani mortem oppetiverint,

    Cic. Phil. 14, 14, 38; cf.:

    clarae mortes pro patriā oppetitae,

    id. Tusc. 1, 49, 116:

    poenas superbiae,

    to suffer for one's pride, Phaedr. 3, 16, 2.—
    II.
    In partic., pregn. for oppetere mortem, to perish, die ( poet. and in post-Aug. prose):

    quīs ante ora patrum Trojae sub moenibus altis Contigit oppetere,

    Verg. A. 1, 96; 11, 268; 12, 543:

    eodem mari,

    Tac. A. 2, 24:

    non senio, sed fame,

    Plin. 10, 3, 4, § 15: gloriosā morte, to die a glorious death, Prud. steph. 10, 65.

    Lewis & Short latin dictionary > oppeto

  • 4 simultas

    sĭmultas, ātis ( gen. plur. simultatium, Liv. 1, 60, 2; 3, 66, 4; 9, 38, 12; 28, 18, 12; 39, 5, 2; 39, 44, 9; Val. Max. 4, 2, 2;

    Auct. B. Alex. 49, 2: simultatum,

    Cic. Fl. 35, 87; Capitol. Ver. 9, 2), f. [simul; therefore, orig., a coming together, encounter of two persons or parties]; hence,
    I.
    A hostile encounter of two persons or parties, dissension, enmity, rivalry, jealousy, grudge, hatred, animosity (class.; syn.: aemulatio, odium, inimicitia; on account of the idea of reciprocity, most freq. in the plur.).
    (α).
    Sing.: hic id metuit, ne illam vendas ob simultatem suam, * Plaut. Ps. 1, 3, 50; Ter. Phorm. 2, 1, 2; cf.

    gero, II. A.: huic simultas cum Curione intercedebat,

    Caes. B. C. 2, 25; cf.: cum quo si simultas tibi non fuisset, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1: sibi privatam simultatem cum Campanis nullam esse, publicas inimicitias esse, Liv. 26, 27, 11; cf.:

    simultas cum familiā Barcinā,

    id. 23, 13, 6:

    se numquam cum sorore fuisse in simultate,

    Nep. Att. 17, 1:

    simultate cum Fulviā socru exorta,

    Suet. Aug. 62:

    simultatem deponere,

    Cic. Att. 3, 24, 2; so (opp. gerere) Suet. Vesp. 6:

    multis simultatem indixerit,

    id. Ner. 25:

    dehinc ad simultatem usque processit,

    id. Tib. 51:

    ubi nulla simultas Incidit,

    Ov. R. Am. 661:

    inter finitimos vetus,

    Juv. 15, 33.—
    (β).
    Plur.:

    qui simultates, quas mecum habebat, deposuisset,

    Cic. Planc. 31, 76:

    exercere cum aliquo,

    id. Fl. 35, 88:

    gerere cum aliquo,

    Quint. 4, 1, 18:

    hi (centuriones) de loco summis simultatibus contendebant,

    Caes. B. G. 5, 44:

    simultates partim obscuras partim apertas suscepisse,

    Cic. Imp. Pomp. 24, 71; cf. id. Q. Fr. 1, 1, 6, § 19:

    simultates graves excipere, deponere,

    Suet. Caes. 73:

    simultates exercere... alienarum simultatium cognitorem fieri,

    Liv. 39, 5, 2:

    simultates provocare,

    Quint. 12, 7, 3:

    facere,

    Tac. A. 3, 54:

    nutrire,

    id. H. 3, 53:

    subire pro aliquo,

    Plin. Ep. 2, 18:

    simultatibus alicujus dare aliquem,

    Tac. A. 16, 20:

    simultates finire,

    Liv. 40, 8, 9; 40, 46, 9; cf.

    dirimere,

    id. 28, 18, 2:

    paternas obliterare,

    id. 41, 24, 11:

    saepe simultates ira morata facit,

    Ov. Am. 1, 8, 82:

    nihil est simultatibus gravius,

    Sen. Ira, 3, 5, 6:

    erant inter Athenienses et Dorienses simultatium veteres offensae,

    Just. 2, 6, 16. —
    II.
    In Hyg., in gen., a strife, contest for a prize (syn. certamen):

    cum complures eam peterent in conjugium, simultatem constituit, se ei daturum, qui secum quadrigis certasset victorque exisset,

    Hyg. Fab. 84; 185:

    simultatem constituit,

    id. ib. 22 and 67.

    Lewis & Short latin dictionary > simultas

  • 5 coëō

        coëō īvī or iī, itus, īre    [com- + eo], to go together, come together, meet, assemble, collect: in Piraeo, T.: matronae ad Venturiam frequentes coëunt, L.: quo populus coibat, H.: certis diebus (ad concilium), Ta.: milia crabronum, O.: populi legationibus coëunt, by their representatives, Ta.— To come together in battle, meet, encounter: inter se, V.: agmina, Cu.: cetera turba coit, joins in the attack, O.—To come together, be united, gather, unite, combine: coëundi in unum spatium, L.: manus coit omnis in unum, V.: qui unā coierunt, Cs.: ut coëat par Iungaturque pari, H.: amnes in artius coëunt, Cu.: membra, O.: coit formidine sanguis, congeals, V.: digiti coëunt, grow together, O.: volnera coiere mea, have closed, Pr.: Inter se capita (arcūs), V.: ut placidis coëant immitia, H.: memini nobis verba coisse, to have been exchanged, Pr.—Fig., to unite, join together, assimilate, combine, agree, ally oneself, conspire: cum hoc: principes tum unā coierunt, Cs.: in foedera dextrae, V.—Of a marriage contract: taedae quoque iure coissent, O.: conubio, nuptiis, Cu.: cum captivā, Cu.: Hac gener atque socer coëant mercede suorum, i. e. in the marriage, V.—With societatem, to enter into partnership, make a compact, become an ally, associate, form a league: societatem laboris: cum Caesare societatem: cum Lacedaemoniis, N.: societatem sceleris: ad eam rem societas coitur.
    * * *
    coire, coivi(ii), coitus V
    fit together; have sexual intercourse; collect/gather (fluid); meet; rally; enter agreement; unite/assemble/conspire; come/go together; mend/knit (wound)

    Latin-English dictionary > coëō

  • 6 coetus

        coetus ūs, m    [for coitus], a coming together: amnium, Cu.—An assemblage, crowd, company: in omni coetu concilioque: sollemnes ludorum: nocturni, L.: socios in coetum Advocat, V.: coetu soluto, O.: coetibus alqd sancire, Ta.: divinus animorum.—Esp., a festival, feast: coetum celebrate faventes, V.
    * * *
    meeting, encounter, (political or illegal) assembly; union; band, gang, crowd; social intercourse (w/hominium), society, company; sexual intercourse

    Latin-English dictionary > coetus

  • 7 coitiō

        coitiō ōnis, f    [coëo], a coming together, meeting: prima, T.: absterrere singulos a coitionibus, L.—A conspiracy, plot, coalition: suspitio coitionis: coitiones tribunorum adversus inventutem, L.: coitionem facere.
    * * *
    meeting, encounter; assemblage; conspiracy, plot, coalition; partnership; combination; physical/chemical union of elements; (late) sexual intercourse

    Latin-English dictionary > coitiō

  • 8 coitus

        coitus ūs, m    [com- + 1 I-], sexual union, O.
    * * *
    meeting/encounter, gathering; conjunction (planets); meeting place; coalescence; union, sexual intercourse; fertilization; gathering/collection (fluid/pus)

    Latin-English dictionary > coitus

  • 9 concursus

        concursus ūs, m    [concurro], a running together, concourse, throng, mob, tumult: hominum: concursūs facere: magni domum ad Afranium fiebant, Cs.: in forum a totā urbe, L.: ingens, V.: undique, H.: in oppido.—An assault, onset, attack, charge: exercitūs, Cs.: acerrimo concursu pugnare, N.: Ut nostris concursibus insonet aether, O.: concursūs philosophorum sustinere, assaults: caeli, thunder, O.—Fig., a dashing together, encountering, meeting, concourse, collision: nubila Excutiunt concursibus ignes, O.: fortuitus (atomorum): ut utraque (navis) ex concursu laborarent, Cs.: navium, L.: asper verborum, a harsh combination. — A combination, union, coincidence: studiorum: calamitatum.
    * * *
    running to and fro/together, collision, charge/attack; assembly/crowd; tumult; encounter; combination, coincidence; conjunction, juxtaposition; joint right

    Latin-English dictionary > concursus

  • 10 congressiō

        congressiō ōnis, f    [com- + GRAD-], a meeting, interview, conference, association, society: nostra: congressione dignus: eum congressions prohibere: in congressionibus familiarum, in familiar circles: maris et feminae.
    * * *
    meeting, visit, interview; encounter; conflict, attack; sexual intercourse

    Latin-English dictionary > congressiō

  • 11 congressus

        congressus    P. of congredior.
    * * *
    meeting, interview; assembly/conference; encounter; engagement, clash; contest; union, combination, coming together; sexual/social intercourse; companionship

    Latin-English dictionary > congressus

  • 12 dīmicātiō

        dīmicātiō ōnis, f    [dimico], a fight, combat, struggle, encounter: maxima, Cs.: bellum ingenti dimicatione geritur, L.: priorum dimicationum fructus, Cs.: proelii: universae rei, a general engagement, L. — A combating, struggling, contest, rivalry: erepti sine dimicatione: in rem p.: cum dimicatio proposita sit, L.: vitae dimicationes, perilous contests: capitis.
    * * *
    fight struggle, contest; combat

    Latin-English dictionary > dīmicātiō

  • 13 nancīscor

        nancīscor nactus or nanctus, ī, dep.    [NAC-], to get, obtain, receive, meet with, stumble on, light on, find: anulum, T.: aliquem: summam potestatem, S.: tempus discendi: locum egregie munitum, Cs.: castra Gallorum intecta neglectaque, L.: tempus dea nacta nocendi, discerning, V.: nomen poëtae, win, H.—Of misfortune, to incur, encounter: quod sim nanctus mali, T.—Of disease, to catch, contract: nactus est morbum, N.— To light upon, meet with, reach, find: vitis, quicquid est nacta, complectitur: idoneam ad navigandum tempestatem, Cs.: nactusque silentia ruris Exululat, having reached the quiet country, O.
    * * *
    I
    nancisci, nactus sum V DEP
    obtain, get; find, meet with, receive, stumble on, light on
    II
    nancisci, nanctus sum V DEP
    obtain, get; find, meet with, receive, stumble on, light on

    Latin-English dictionary > nancīscor

  • 14 obvius

        obvius adj.    [ob+via], in the way, so as to meet, meeting, to meet: si ille obvius ei futurus non erat, had no expectation of meeting him: se mihi obvium dedit, met, L.: venit obvius illi, H.: cuicumque est obvia, whomsoever she meets, Iu.: ad Martis fuit obvius aram, Iu.: se gravissimis tempestatibus obvium ferre: obvias mihi litteras mittas, send to meet: montes, qui obvii erant itineri, lay in the way, N.: undis, up stream, O.: Obviaque hospitiis teneat arbos, opposite, V.—As subst n.: in obvio classi hostium esse, be in the way, L.—Against, to meet, to encounter: quo in loco inter se obvii fuissent, had fought, S.: si ingredienti cum armatā multitudine obvius fueris: infestā subit obvius hastā, V.—Open, exposed, liable, subject: rupes Obvia ventorum furiis, V.: (urbs) minus obvia Grais, V.: comitas, i. e. ready, Ta.: rerum similitudo, obtrusive, Ta.
    * * *
    obvia, obvium ADJ
    in the way, easy; hostile; exposed (to)

    Latin-English dictionary > obvius

  • 15 oppetō (obp-)

        oppetō (obp-) īvī, ītus, ere    [ob+peto], to go to meet, encounter: mortem: clarae mortes pro patriā oppetitae: eo loco mortem oppetendam esse, L.: poenas superbiae, suffer for pride, Ph.— To perish, die (sc. mortem): Quīs sub moenibus Contigit oppetere, V.

    Latin-English dictionary > oppetō (obp-)

  • 16 proelium

        proelium ī, n    a battle, combat: non proeliis neque acie bellum gerere, S.: proelium facere, to engage: proelia inire, L.: redintegrare, Cs.: proeliis uti secundis: uno proelio confecta res: Punica passi proelia, the wars with Carthage, Iu.: armigera proelia, warriors, Pr.: proelia dant cervi, V.: ventorum proelia, V.—Fig., contest, strife: proelia meā causā sustinere: committere proelia voce, O.
    * * *
    battle/fight/bout/conflict/dispute; armed/hostile encounter; contest of strength

    Latin-English dictionary > proelium

  • 17 simultās

        simultās ātis, gen plur. ātium, rarely ātum, f    [simul], a hostile encounter, dissension, enmity, rivalry, jealousy, grudge, hatred, animosity: non simultatem meam Revereri saltem, T.: huic simultas cum Curione intercedebat, Cs.: cum quo si simultas tibi non fuisset: privata, L.: cum sorore esse in simultate, N.: simultatem deponere: inter finitimos vetus, Iu.: simultates cum libertis vestris exercere: simultates finire, L.: paternas oblitterare, L.
    * * *
    enmity, rivalry; hatred

    Latin-English dictionary > simultās

  • 18 succurrō (sub-c-)

        succurrō (sub-c-) currī, cursus, ere,    to run under, run to help, hasten to the aid of, help, aid, assist, succor: laborantibus: adflictis semper, N.: confidere munitionibus oppidi, si celeriter succurratur, Cs.: Paratae lites: succurrendumst, T.—To heal, cure, remedy, relieve: infamiae communi: hic tantis malis haec subsidia succurrebant, quo minus, etc., Cs.: cuius adversae fortunae velit succursum, L.—Fig., to run to meet: licet undique omnes mihi terrores impendeant, succurram atque subibo, will encounter (them).—To come to mind, occur, suggest itself: ut quidque succurrit, libet scribere: non dubito, legentibus illud quoque succursurum, quod, etc., L.: Sed mihi succurrit, numen non esse severum, O.

    Latin-English dictionary > succurrō (sub-c-)

  • 19 caetus

    meeting, encounter, (political or illegal) assembly; union; band, gang, crowd; social intercourse (w/hominium), society, company; sexual intercourse

    Latin-English dictionary > caetus

  • 20 continor

    continari, continatus sum V DEP
    encounter, meet with

    Latin-English dictionary > continor

См. также в других словарях:

  • Encounter — may mean:*Encounter (Christian event), an annual Christian worship event in Preston, UK * Encounter (magazine), a literary magazine *Encounter killing, a type of extrajudicial killings in which police shoot down gangsters in alleged police… …   Wikipedia

  • Encounter — En*coun ter, v. t. [imp. & p. p. {Encountered}; p. pr. & vb. n. {Encountering}.] [OF. encontrer; pref. en (L. in) + contre against, L. contra. See {Counter}, adv.] To come against face to face; to meet; to confront, either by chance, suddenly, or …   The Collaborative International Dictionary of English

  • encounter — vb *meet, face, confront Analogous words: collide, conflict, clash, *bump: brave, beard, defy, challenge (see FACE) encounter n Encounter, skirmish, brush. In their military senses (compare BATTLE) an encounter is a sudden hostile meeting that is …   New Dictionary of Synonyms

  • Encounter — En*coun ter, n. [OF. encontre, fr. encontrer. See {Encounter}, v. t.] 1. A meeting face to face; a running against; a sudden or incidental meeting; an interview. [1913 Webster] To shun the encounter of the vulgar crowd. Pope. [1913 Webster] 2. A… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Encounter — bezeichnet: einen britischen Zerstörer der E Klasse im Zweiten Weltkriegs, siehe HMS Encounter (H10) einen Fachbegriff aus der Psychologie, siehe Encounter (Psychologie) eine britische Zeitschrift für Kulturschaffende, siehe Encounter… …   Deutsch Wikipedia

  • encounter — [n1] chance meeting appointment, brush, concurrence, confrontation, interview, rendezvous; concept 384 Ant. avoidance, evasion, retreat encounter [n2] fight, argument action, battle, bout, brush, clash, collision, combat, conflict, contention,… …   New thesaurus

  • Encounter — En*coun ter, v. i. To meet face to face; to have a meeting; to meet, esp. as enemies; to engage in combat; to fight; as, three armies encountered at Waterloo. [1913 Webster] I will encounter with Andronicus. Shak. [1913 Webster] Perception and… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • encounter — Ⅰ. encounter UK US /ɪnˈkaʊntər/ verb [T] ► to experience a situation, especially something that is unexpected or unpleasant: »We encountered a problem with the fuel pump during safety tests. »This is the first time I have encountered racism at… …   Financial and business terms

  • encounter — index affray, affront, assail, assault, belligerency, collide (clash), collision (accident) …   Law dictionary

  • encounter — (n.) late 13c., meeting of adversaries, from O.Fr. encontrer confront, from encontre (prep. and adv.) against, counter to, from L.L. incontra in front of, from L. in in (see IN (Cf. in ) (2)) + contra against (see CONTRA (Cf …   Etymology dictionary

  • encounter — ► VERB ▪ unexpectedly meet or be faced with. ► NOUN 1) an unexpected or casual meeting. 2) a confrontation or difficult struggle. ORIGIN originally in the sense «meet as an adversary»: from Old French encontrer, from Latin contra against …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»