Перевод: с русского на испанский

с испанского на русский

en+la+pràctica

  • 21 упражнение

    упражн||е́ние
    ekzerco;
    \упражнениея́ться ekzerci, praktiki.
    * * *
    с.
    ejercicio m; práctica f

    слове́сные упражне́ния — escarceos m pl

    сбо́рник упражне́ний — libro de ejercicios

    гимнасти́ческие упражне́ния — ejercicios gimnásticos

    * * *
    с.
    ejercicio m; práctica f

    слове́сные упражне́ния — escarceos m pl

    сбо́рник упражне́ний — libro de ejercicios

    гимнасти́ческие упражне́ния — ejercicios gimnásticos

    * * *
    n
    gener. práctica, ejercicio, pràctica

    Diccionario universal ruso-español > упражнение

  • 22 выполнить

    вы́полн||ить, \выполнитья́ть
    plenumi;
    efektivigi (осуществить).
    * * *
    сов.
    cumplir vt, cumplimentar vt; ejecutar vt; realizar vt, poner (llevar) a la práctica, llevar a cabo ( осуществить)

    вы́полнить план — cumplir el plan

    вы́полнить прика́з — cumplir (ejecutar) la orden

    вы́полнить свой долг — cumplir con su deber

    вы́полнить рабо́ту, зада́ние — realizar el trabajo, la tarea

    вы́полнить гимнасти́ческое упражне́ние — realizar un ejercicio gimnástico

    вы́полнить обяза́тельства — desempeñar (satisfacer, atender) los compromisos

    * * *
    сов.
    cumplir vt, cumplimentar vt; ejecutar vt; realizar vt, poner (llevar) a la práctica, llevar a cabo ( осуществить)

    вы́полнить план — cumplir el plan

    вы́полнить прика́з — cumplir (ejecutar) la orden

    вы́полнить свой долг — cumplir con su deber

    вы́полнить рабо́ту, зада́ние — realizar el trabajo, la tarea

    вы́полнить гимнасти́ческое упражне́ние — realizar un ejercicio gimnástico

    вы́полнить обяза́тельства — desempeñar (satisfacer, atender) los compromisos

    * * *
    v
    gener. cumplimentar, cumplir, ejecutar, llevar a cabo (осуществить), poner (llevar) a la práctica, realizar

    Diccionario universal ruso-español > выполнить

  • 23 воплотить

    вопло||ти́ть, \воплотитьща́ть
    enkorpigi, enkarnigi, personigi, konkretigi;
    efektivigi, realigi (осуществить);
    \воплотитьще́ние enkorpigo, personiĝo, enkorpiĝo;
    efektivigo, efektiviĝo (осуществление);
    \воплотитьщённый enkorpigita, personigita, efektivigita.
    * * *
    (1 ед. воплощу́) сов.
    encarnar vt; plasmar vt, materializar vt, cristalizar vt; personificar vt ( олицетворить)

    воплоти́ть иде́ю в худо́жественных о́бразах — plasmar la idea en imágenes artísticas

    воплоти́ть мечты́ — materializar los sueños

    воплоти́ть в жизнь — realizar vt, hacer realidad, plasmar vt, llevar a cabo, poner en la práctica, cristalizar vt

    воплоти́ть в себе́ — ser la encarnación (de)

    * * *
    (1 ед. воплощу́) сов.
    encarnar vt; plasmar vt, materializar vt, cristalizar vt; personificar vt ( олицетворить)

    воплоти́ть иде́ю в худо́жественных о́бразах — plasmar la idea en imágenes artísticas

    воплоти́ть мечты́ — materializar los sueños

    воплоти́ть в жизнь — realizar vt, hacer realidad, plasmar vt, llevar a cabo, poner en la práctica, cristalizar vt

    воплоти́ть в себе́ — ser la encarnación (de)

    * * *
    v
    gener. cristalizar, encarnar, materializar, personificar (олицетворить), plasmar

    Diccionario universal ruso-español > воплотить

  • 24 воплощать

    вопло||ти́ть, \воплощатьща́ть
    enkorpigi, enkarnigi, personigi, konkretigi;
    efektivigi, realigi (осуществить);
    \воплощатьще́ние enkorpigo, personiĝo, enkorpiĝo;
    efektivigo, efektiviĝo (осуществление);
    \воплощатьщённый enkorpigita, personigita, efektivigita.
    * * *
    несов., вин. п.
    encarnar vt; plasmar vt, materializar vt, cristalizar vt; personificar vt ( олицетворить)

    воплоща́ть иде́ю в худо́жественных о́бразах — plasmar la idea en imágenes artísticas

    воплоща́ть мечты́ — materializar los sueños

    воплоща́ть в жизнь — realizar vt, hacer realidad, plasmar vt, llevar a cabo, poner en la práctica, cristalizar vt

    воплоща́ть в себе́ — ser la encarnación (de)

    * * *
    несов., вин. п.
    encarnar vt; plasmar vt, materializar vt, cristalizar vt; personificar vt ( олицетворить)

    воплоща́ть иде́ю в худо́жественных о́бразах — plasmar la idea en imágenes artísticas

    воплоща́ть мечты́ — materializar los sueños

    воплоща́ть в жизнь — realizar vt, hacer realidad, plasmar vt, llevar a cabo, poner en la práctica, cristalizar vt

    воплоща́ть в себе́ — ser la encarnación (de)

    * * *
    v
    gener. hacer carne, plasmar

    Diccionario universal ruso-español > воплощать

  • 25 врачебный

    враче́бный
    kurac(ist)a, medicina;
    \врачебный осмо́тр kuracista esploro.
    * * *
    прил.
    médico, medicinal, de médico

    враче́бная по́мощь — asistencia médica

    враче́бный обхо́д — visita médica ( en un hospital)

    враче́бная пра́ктика — clientela f, práctica médica

    враче́бный осмо́тр — examen médico

    * * *
    прил.
    médico, medicinal, de médico

    враче́бная по́мощь — asistencia médica

    враче́бный обхо́д — visita médica ( en un hospital)

    враче́бная пра́ктика — clientela f, práctica médica

    враче́бный осмо́тр — examen médico

    * * *
    adj
    gener. de médico, facultativo, medicinal, médico

    Diccionario universal ruso-español > врачебный

  • 26 выполнять

    вы́полн||ить, \выполнятья́ть
    plenumi;
    efektivigi (осуществить).
    * * *
    несов., вин. п.
    cumplir vt, cumplimentar vt; ejecutar vt; realizar vt, poner (llevar) a la práctica, llevar a cabo ( осуществить)

    выполня́ть план — cumplir el plan

    выполня́ть прика́з — cumplir (ejecutar) la orden

    выполня́ть свой долг — cumplir con su deber

    выполня́ть рабо́ту, зада́ние — realizar el trabajo, la tarea

    выполня́ть гимнасти́ческое упражне́ние — realizar un ejercicio gimnástico

    выполня́ть обяза́тельства — desempeñar (satisfacer, atender) los compromisos

    * * *
    несов., вин. п.
    cumplir vt, cumplimentar vt; ejecutar vt; realizar vt, poner (llevar) a la práctica, llevar a cabo ( осуществить)

    выполня́ть план — cumplir el plan

    выполня́ть прика́з — cumplir (ejecutar) la orden

    выполня́ть свой долг — cumplir con su deber

    выполня́ть рабо́ту, зада́ние — realizar el trabajo, la tarea

    выполня́ть гимнасти́ческое упражне́ние — realizar un ejercicio gimnástico

    выполня́ть обяза́тельства — desempeñar (satisfacer, atender) los compromisos

    * * *
    v
    1) gener. auservar, efectuar, llevar a efecto, observar, realizar, ejecutar, facer, hacer
    2) law. desempecar, practicar, satisfacer (обязанность, соглашение, решение, закон), someterse
    3) commer. hacer efectivo
    4) econ. observar (предписания, законы), despachar (напр. таможенные формальности)

    Diccionario universal ruso-español > выполнять

  • 27 деловой

    делово́й
    afera, aferema.
    * * *
    прил.
    1) (связанный с делом, с работой, службой и т.п.) oficial; de trabajo

    делово́е письмо́ — carta oficial

    деловы́е свя́зи — relaciones oficiales (activas, efectivas)

    2) ( имеющий практическое значение) activo, eficiente, efectivo, funcional

    делово́е руково́дство — dirección efectiva

    делово́е обсужде́ние — discusión efectiva

    делово́й подхо́д к вопро́су — manera práctica de enfocar (tratar) una cuestión

    3) (знающий, опытный) práctico, experimentado, experto, versado; funcional ( функциональный)

    делово́й тон — tono juicioso

    4) ( практический) de negocios

    делово́й челове́к — hombre de negocios, hombre de acción

    деловы́е круги́ — círculos de negocios

    делово́й подхо́д — enfoque empresarial

    делова́я древеси́на — madera (de aprovechamiento) industrial

    * * *
    прил.
    1) (связанный с делом, с работой, службой и т.п.) oficial; de trabajo

    делово́е письмо́ — carta oficial

    деловы́е свя́зи — relaciones oficiales (activas, efectivas)

    2) ( имеющий практическое значение) activo, eficiente, efectivo, funcional

    делово́е руково́дство — dirección efectiva

    делово́е обсужде́ние — discusión efectiva

    делово́й подхо́д к вопро́су — manera práctica de enfocar (tratar) una cuestión

    3) (знающий, опытный) práctico, experimentado, experto, versado; funcional ( функциональный)

    делово́й тон — tono juicioso

    4) ( практический) de negocios

    делово́й челове́к — hombre de negocios, hombre de acción

    деловы́е круги́ — círculos de negocios

    делово́й подхо́д — enfoque empresarial

    делова́я древеси́на — madera (de aprovechamiento) industrial

    * * *
    adj
    1) gener. (знающий, опытный) prтctico, (имеющий практическое значение) activo, (ïðàêáè÷åñêèì) de negocios, (связанный с делом, с работой, службой и т. п.) oficial, de trabajo, efectivo, eficiente, experimentado, experto, funcional (функциональный), hacendero, hacendoso, versado
    2) econ. negocioso

    Diccionario universal ruso-español > деловой

  • 28 на практике

    1. prepos.
    1) gener. en la práctica
    2. adj

    Diccionario universal ruso-español > на практике

  • 29 наглядный

    нагля́дн||ый
    1. demonstra, montra, ilustra;
    \наглядный уро́к demonstra (или montra, perobjekta) leciono;
    \наглядныйое обуче́ние demonstra (или montra, perobjekta) instruado;
    \наглядныйое посо́бие demonstrebla (или montrebla) instruilo;
    2. (совершенно очевидный) evidenta, klara.
    * * *
    прил.

    нагля́дный ме́тод ( обучения) — método intuitivo (directo)

    нагля́дные посо́бия — material didáctico

    нагля́дный уро́к — lección demostrativa (de cosas)

    нагля́дное обуче́ние — enseñanza práctica

    нагля́дная информа́ция — información sinóptica (gráfica)

    2) (убедительный, очевидный) evidente, palpable, claro

    нагля́дный приме́р — ejemplo ilustrativo (palmario)

    * * *
    прил.

    нагля́дный ме́тод ( обучения) — método intuitivo (directo)

    нагля́дные посо́бия — material didáctico

    нагля́дный уро́к — lección demostrativa (de cosas)

    нагля́дное обуче́ние — enseñanza práctica

    нагля́дная информа́ция — información sinóptica (gráfica)

    2) (убедительный, очевидный) evidente, palpable, claro

    нагля́дный приме́р — ejemplo ilustrativo (palmario)

    * * *
    adj
    1) gener. (убедительный, очевидный) evidente, claro, palpable, sinóptico, gràfico
    2) eng. visual

    Diccionario universal ruso-español > наглядный

  • 30 напрактиковаться

    сов. разг.
    adquirir práctica, adiestrarse ( en algo)
    * * *
    v
    1) gener. industriarse
    2) colloq. adiestrarse (en algo), adquirir práctica

    Diccionario universal ruso-español > напрактиковаться

  • 31 облечь

    обле́чь
    1. (во что-л.) vesti, surmeti, volvokovri;
    2. (наделить) havigi, provizi, doti;
    \облечь вла́стью potencigi;
    \облечься 1. (во что-л.) sin vesti;
    2. (выразиться, воплотиться) enkorpiĝi, personiĝi;
    \облечься в фо́рму formiĝi, figuriĝi.
    * * *
    I (1 ед. обля́гу) сов., вин. п.
    1) circundar vt; rodear vt, cercar vt ( окружить); cubrir (непр.) vt (обволочь - о тучах и т.п.)
    2) (прилегая, обхватить) ceñir (непр.) vt; ajustarse

    пла́тье сли́шком пло́тно облегло́ её фигу́ру — el vestido le ciñó demasiado

    II (1 ед. облеку́) сов., вин. п.
    1) книжн., шутл. ( одеть) vestir (непр.) vt, revestir (непр.) vt
    2) перен. ( окутать) cubrir (непр.) vt, envolver (непр.) vt (de)
    3) перен. (выразить, воплотить) vestir (непр.) vt (de), envolver (непр.) vt (con)

    обле́чь в плоть и кровь — llevar a la práctica (a efecto), plasmar vt, materializar vt, encarnar vt

    обле́чь свои́ мы́сли в слова́ — envolver (expresar) sus pensamientos con palabras

    обле́чь в фо́рму чего́-либо — dar la forma de

    4) ( наделить) investir (непр.) vt (de, con), envestir (непр.) vt (de)

    обле́чь вла́стью — investir de poderes

    обле́чь полномо́чиями — conceder plenos poderes

    обле́чь дове́рием — poner (depositar) la confianza (en)

    * * *
    I (1 ед. обля́гу) сов., вин. п.
    1) circundar vt; rodear vt, cercar vt ( окружить); cubrir (непр.) vt (обволочь - о тучах и т.п.)
    2) (прилегая, обхватить) ceñir (непр.) vt; ajustarse

    пла́тье сли́шком пло́тно облегло́ её фигу́ру — el vestido le ciñó demasiado

    II (1 ед. облеку́) сов., вин. п.
    1) книжн., шутл. ( одеть) vestir (непр.) vt, revestir (непр.) vt
    2) перен. ( окутать) cubrir (непр.) vt, envolver (непр.) vt (de)
    3) перен. (выразить, воплотить) vestir (непр.) vt (de), envolver (непр.) vt (con)

    обле́чь в плоть и кровь — llevar a la práctica (a efecto), plasmar vt, materializar vt, encarnar vt

    обле́чь свои́ мы́сли в слова́ — envolver (expresar) sus pensamientos con palabras

    обле́чь в фо́рму чего́-либо — dar la forma de

    4) ( наделить) investir (непр.) vt (de, con), envestir (непр.) vt (de)

    обле́чь вла́стью — investir de poderes

    обле́чь полномо́чиями — conceder plenos poderes

    обле́чь дове́рием — poner (depositar) la confianza (en)

    * * *
    v
    gener. (прилегая, обхватить) ceнir, ajustarse, cercar (окружить), circundar, cubrir (обволочь - о тучах и т. п.), rodear

    Diccionario universal ruso-español > облечь

  • 32 обычай

    обы́ч||ай
    kutimo;
    \обычайно kutime;
    \обычайный kutima, ordinara.
    * * *
    м.
    costumbre f, uso m, usanza f; hábito m ( обыкновение)

    стари́нный обы́чай — costumbre antigua, tradición vieja

    нра́вы и обы́чаи — usos y costumbres

    по обы́чаю — según costumbre

    э́то у нас в обы́чае — es costumbre nuestra

    ввести́ в обы́чай — poner al uso, poner de costumbre

    ввести́ обы́чай — establecer la costumbre (de)

    * * *
    м.
    costumbre f, uso m, usanza f; hábito m ( обыкновение)

    стари́нный обы́чай — costumbre antigua, tradición vieja

    нра́вы и обы́чаи — usos y costumbres

    по обы́чаю — según costumbre

    э́то у нас в обы́чае — es costumbre nuestra

    ввести́ в обы́чай — poner al uso, poner de costumbre

    ввести́ обы́чай — establecer la costumbre (de)

    * * *
    n
    1) gener. caìda, hábito (обыкновение), hàbito, usanza, costumbre, estilo, uso
    2) law. práctica
    3) econ. pràctica

    Diccionario universal ruso-español > обычай

  • 33 осуществить

    сов., вин. п.
    realizar vt, ejecutar vt, llevar a efecto

    осуществи́ть реше́ние — llevar a la práctica la resolución

    осуществи́ть жела́ние — realizar (cumplir) un deseo

    осуществи́ть своё пра́во — llevar a efecto su derecho

    * * *
    сов., вин. п.
    realizar vt, ejecutar vt, llevar a efecto

    осуществи́ть реше́ние — llevar a la práctica la resolución

    осуществи́ть жела́ние — realizar (cumplir) un deseo

    осуществи́ть своё пра́во — llevar a efecto su derecho

    * * *
    v
    1) gener. ejecutar, llevar a efecto, realizar
    2) law. cumplir

    Diccionario universal ruso-español > осуществить

  • 34 осуществить на практике

    v
    gener. llevar a la práctica, poner en practica

    Diccionario universal ruso-español > осуществить на практике

  • 35 осуществлять на практике

    v
    econ. llevar a la pràctica, poner en la pràctica

    Diccionario universal ruso-español > осуществлять на практике

  • 36 претворить

    претвор||и́ть
    \претворить в жизнь realigi, efektivigi;
    \претворитьи́ться: \претворитьи́ться в жизнь realiĝi;
    \претворитья́ть(ся) см. претвори́ть(ся).
    * * *
    сов.
    1) ( превратить) transformar vt, cambiar vt
    2) ( воплотить) realizar vt, encarnar vt, plasmar vt, materializar vt

    претвори́ть в жизнь — poner en práctica, realizar vt

    претвори́ть в дела́ — traducir (convertir) en hechos

    * * *
    сов.
    1) ( превратить) transformar vt, cambiar vt
    2) ( воплотить) realizar vt, encarnar vt, plasmar vt, materializar vt

    претвори́ть в жизнь — poner en práctica, realizar vt

    претвори́ть в дела́ — traducir (convertir) en hechos

    * * *
    v
    book. (âîïëîáèáü) realizar, (âîïëîáèáüñà) realizarse, (ïðåâðàáèáü) transformar, (ïðåâðàáèáüñà) transformarse, cambiar, encarnar, encarnarse, materializar, materializarse, plasmar, plasmarse

    Diccionario universal ruso-español > претворить

  • 37 претворять

    несов., вин. п., книжн.
    1) ( превратить) transformar vt, cambiar vt
    2) ( воплотить) realizar vt, encarnar vt, plasmar vt, materializar vt

    претворя́ть в жизнь — poner en práctica, realizar vt

    претворя́ть в дела́ — traducir (convertir) en hechos

    * * *
    несов., вин. п., книжн.
    1) ( превратить) transformar vt, cambiar vt
    2) ( воплотить) realizar vt, encarnar vt, plasmar vt, materializar vt

    претворя́ть в жизнь — poner en práctica, realizar vt

    претворя́ть в дела́ — traducir (convertir) en hechos

    * * *
    v
    1) gener. transmudar, transmutar, trasmutar
    2) book. (âîïëîáèáü) realizar, (âîïëîáèáüñà) realizarse, (ïðåâðàáèáü) transformar, (ïðåâðàáèáüñà) transformarse, cambiar, encarnar, encarnarse, materializar, materializarse, plasmar, plasmarse

    Diccionario universal ruso-español > претворять

  • 38 претворять в жизнь

    v
    1) gener. materializar
    2) econ. llevar a la pràctica, poner en la pràctica

    Diccionario universal ruso-español > претворять в жизнь

  • 39 применить

    сов., вин. п.
    1) aplicar vt; emplear vt ( употребить)

    примени́ть свои́ си́лы — aplicar sus fuerzas

    примени́ть но́вый ме́тод — aplicar (utilizar) un método nuevo

    примени́ть на пра́ктике — llevar a la práctica

    2) ( приспособить) adaptar vt
    * * *
    сов., вин. п.
    1) aplicar vt; emplear vt ( употребить)

    примени́ть свои́ си́лы — aplicar sus fuerzas

    примени́ть но́вый ме́тод — aplicar (utilizar) un método nuevo

    примени́ть на пра́ктике — llevar a la práctica

    2) ( приспособить) adaptar vt
    * * *
    v
    gener. (приспособить) adaptar, aplicar, emplear (употребить)

    Diccionario universal ruso-español > применить

  • 40 применять на практике

    v
    gener. poner en práctica, poner en pràctica

    Diccionario universal ruso-español > применять на практике

См. также в других словарях:

  • practica — PRACTICÁ, práctic, vb. I. tranz. l, A exercita o meserie, o profesiune; a se ocupa cu..., a profesa. 2. (Rar) A pune în aplicare; a folosi, a utiliza, a întrebuinţa. Practică virtutea. ♢ refl. pas. Se practică un anumit procedeu. ♦ A face, a… …   Dicționar Român

  • practică — PRÁCTICĂ, practici, s.f. 1. Practicare, p. ext. deprindere, obicei, rutină. 2. Activitate a oamenilor îndreptată spre crearea condiţiilor necesare existenţei societăţii, în primul rând spre producerea şi crearea bunurilor materiale şi a valorilor …   Dicționar Român

  • práctica independiente — (en enfermería) en EE.UU., práctica de determinados aspectos de la enfermería profesional que cumple determinadas disposiciones legales de aplicación y no requieren supervisión ni dirección de otras personas. El personal de enfermería con… …   Diccionario médico

  • práctica de grupo sin paredes — Práctica médica constituida para compartir riesgos económicos, gastos e iniciativas de mercado. Los médicos conservan consultas y finanzas independientes. A menudo se establece un lugar central para albergar servicios administrativos y alguno o… …   Diccionario médico

  • práctica — ejercicio del arte de la medicina conforme a sus reglas. Experiencia adquirida por la repetición de actos diagnósticos o terapeúticos. Ejercicio realizado por un alumno bajo la supervisión de un monitor experimentado Diccionario ilustrado de… …   Diccionario médico

  • práctica conjunta — 1. asistencia por parte de uno o más médicos, enfermeras y otros profesionales sanitarios, habitualmente privada, que trabajan en equipo, compartiendo la responsabilidad sobre un grupo de pacientes. 2. (en la asistencia de enfermería de pacientes …   Diccionario médico

  • práctica de grupo — Dos o más médicos, enfermeras de consulta especializada y/o ayudantes del médico que trabajan juntos y comparten los centros. Los médicos pueden ejercer diferentes especialidades. Los médicos que forman parte de un grupo suelen tener prohibido… …   Diccionario médico

  • práctica en equipo — Ejercicio profesional realizado por un grupo de profesionales que puede incluir médicos, personal de enfermería y otros, como asistentes sociales, dietistas o fisioterapeutas, que se encargan como equipo de la asistencia de un número específico… …   Diccionario médico

  • práctica privada — Ejercicio de un profesional sanitario que es independiente del control económico o administrativo por sus iguales en la profesión, salvo en la colegiación y otras restricciones legales. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la… …   Diccionario médico

  • práctica — f. ☛ V. práctico …   Diccionario de la lengua española

  • práctica — (Del lat. practice < gr. praktike, ciencia práctica.) ► sustantivo femenino 1 Realización o ejercicio de una profesión u otra actividad de manera habitual y continuada: ■ se dedica desde hace años a la práctica de la medicina; la práctica del… …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»