Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

eminente

  • 1 eminente

    eminente
    eminente [emi'nεnte]
      aggettivo
     1 (alzato) erhöht
     2 figurato hervorragend, vortrefflich

    Dizionario italiano-tedesco > eminente

  • 2 eminente

    emi'nente
    adj
    hervorragend, eminent
    adjetivo
    1. [distinguido] angesehen
    2. [elevado] hoch
    eminente
    eminente [emi'neDC489F9Dn̩DC489F9Dte]
    num1num (elevado) hoch (gelegen)
    num2num (sobresaliente) herausragend

    Diccionario Español-Alemán > eminente

  • 3 ectypus

    ectypus, a, um (εκτυπος), erhaben, t.t. von erhaben gearbeiteten Kunstsachen in Holz, Erz, Marmor, Edelstein, imaginem Tiberii Caesaris habens ectypam et eminente gemmā, hatte (in einem Ringe) den T. auf einem Kameo abgeformt, Sen. de ben. 3, 26, 1: gemmae, quae ad ectypas scalpturas aptantur, zu Rameos, Plin. 37, 173. – neutr. plur. subst., postea ectypa fecit, erhabene Arbeit, Reliefs, Plin. 35, 152. (vgl. Otfr. Müllers Archäol. § 311, 1).

    lateinisch-deutsches > ectypus

  • 4 emineo

    ē-mineo, minuī, ēre, heraus-, hervorragen, I) eig.: 1) im allg.: a) vertikal heraus-, hervorragen, heraus-, hervorstehen, ne quid emineret, ubi ignis hostium adhaeresceret, Caes.: his quae eminebant paulatim in se residentibus, Sen.: et nihil emineant et sint sine sordibus ungues, Ov.: tumulis dumtaxat eminentibus, Curt.: eminentibus venis, Cels.: eminentibus oculis, Cic.: oculis foris eminentibus, Vopisc. – m. ex u. Abl., columella non multum e dumis eminens, Cic.: ex terra nihil eminet, quod etc., Cic.: globus terrae eminens e mari, Cic. – m. in u. Abl., machina, in qua undique praeacuti stimuli eminebant, Val. Max.: in medio fere nemore columnam eminere, Curt. – m. Abl. woraus? iam paulum moles aquā eminebat, Curt.: Dareus curru sublimis eminebat, Curt. – m. Abl. womit? ut capite paululum emineat (paxillus), Cels. – m. extra (über) u. Akk., ut (auris) extra tabulam non emineat, Cels. – m. super u. Akk., belua super ipsos fluctus dorso eminens, Curt.: super eum (ruborem) pustulae eminent, Cels. – mit Ang. wie weit? wie hoch? ut non amplius digitis quattuor ex terra eminerent (stipites), Caes.: altitudo muri L cubitorum eminet spatio, Curt.: petra in altitudinem XXX eminet stadia, Curt.: nostros montes (über unsere B.) per bis sex ulnas eminet locus, Lact. – b) horizontal hervorragen, -stehen, vorstehen, duobus eminentibus promunturiis, Caes.: sinus lunae maxime similis, cum eminent cornua, Curt. – m. Praepp., ex summo temone hastae praefixae ferro eminebant, Curt.: hastae multum ultra temonem eminentes, Curt.: dextra omnis acies extra proelium eminens, Liv.: ita ut per costas ferrum emineret, Liv.: inter radios rotarum plura spicula eminebant, Curt.: hasta in partes eminet ambas, Ov.: iugum directum eminens in mare, Caes.: pars eius ad Arctos eminet, ragt hinaus, Manil. – 2) insbes., a) als mediz. t. t., eminens caro, der fleischige Auswuchs, Scrib. Larg. 227. – b) als t. t. der Malerei, hervortreten, den Vordergrund bilden, ut quaedam eminere in opere, quaedam recessisse credamus, Quint. 2, 17, 21: nec pictura, in qua nihil circumlitum est, eminet, Quint. 8, 5, 26. – im Bilde, quo magis id, quod erit illuminatum, exstare atque eminere videatur, Cic. de or. 3, 101.

    II) übtr.: 1) deutlich hervortreten, -sich zeigen, -sichtbar werden od. sein, a) übh.: primum metus eius, mox gaudium eminuit, Plin. ep.: eminet ante oculos, quod petis, ecce tuos, Ov.: sententiae ipsae magis eminent, Quint.: quorum eminet audacia atque proiecta est, Cic. – m. Praepp., toto ex ore crudelitas eminebat, Cic.: cum pigritia et desperatio in omnium vultu emineret, deutlich zu lesen war, Liv. 21, 35, 7: in quorum ore amor eminebat, Sen.: in Poro eminebat auctoritas, Curt.: privata quoque inter publicos honores studia eminebant, Liv.: eminente animo patrio inter publicae poenae ministerium, Liv.: nihil excelsum, nihil quod supra cetera emineat, Liv.: m. Abl. wodurch? quae (altitudo animi) maxime eminet contemnendis et despiciendis doloribus, Cic. – b) dem Klange nach hervortreten, vorklingen, per confusa frementis verba tamen vulgi vox eminet una, Ov. met. 15, 607. – 2) gleichs. hervor-, auftauchen, vix ex gratulando miser iam eminebam, Plaut. capt. 504: si iam tum, cum erit (animus) inclusus in corpore, eminebit foras, wird hinausstreben, Cic. de rep. 6, 29. – 3) hinausragen = hinausstreben, animus in futura eminens, Sen. de tranqu. anim. 9, 2. – 4) hervorragen, hervorstechen, hervorstrahlen = sich auszeichnen, a) v. Pers.: legendus, qui eminebat, Vell.: quos eminere videant altius, Nep. – mit Praepp., eminere inter aequales, Quint.: in his omnibus eminuit Plato, Quint. 1, 12, 15: Demosthenes unus eminet inter omnes in omni genere dicendi, Cic.: supra eam (veritatem) eminere visus est, Sen.: magna quoque ingenia quando plus quam in uno eminuerunt opere? Sen. rhet. – m. Abl. wodurch? armis et robore corporis super ceteros eminens, Curt.: claritudine eminuit, Vell. 2, 130, 1: nihil excelsum, nihil quod supra cetera emineat, in civitatibus fore, Liv. – b) v. Lebl.: tantum eminebat peregrina virtus, Liv.: excellit atque eminet vis, potestas nomenque regium, Cic. – m. Praepp., quibus inter populares aut nobilitas aut opes eminent, Curt.: quae res in negotiis vel bellicis vel civilibus eminebant, Eutr.: sciebas animum eius liberalibus disciplinis... sic esse fundatum, ut supra omnes corporis dolores emineat (erhaben ist), Sen. – m. Abl. wodurch? Philippicas (orationes) Demosthenis isdem eminere virtutibus, Quint. – / Nbf. emino, wov. eminavit, Vulg. (Amiat.) act. apost. 18, 16.

    lateinisch-deutsches > emineo

  • 5 большое дарование

    Универсальный русско-немецкий словарь > большое дарование

  • 6 яркое дарование

    adj
    gener. eine eminente Begabung, eine starke Begabung

    Универсальный русско-немецкий словарь > яркое дарование

  • 7 eminentemente

    eminentemente
    eminentemente [emineDC489F9Dn̩DC489F9Dte'meDC489F9Dn̩DC489F9Dte]
    num1num (de forma eminente) hervorragend
    num2num (especialmente) besonders
    num3num (esencialmente) im Wesentlichen, besonders

    Diccionario Español-Alemán > eminentemente

  • 8 excelso

    ( femenino excelsa) adjetivo
    excelso
    excelso , -a [es'θelso, -a]
    num1num (muy eminente) erhaben; (de gran categoría) hochrangig
    num2num (excelente) hervorragend

    Diccionario Español-Alemán > excelso

  • 9 ectypus

    ectypus, a, um (εκτυπος), erhaben, t.t. von erhaben gearbeiteten Kunstsachen in Holz, Erz, Marmor, Edelstein, imaginem Tiberii Caesaris habens ectypam et eminente gemmā, hatte (in einem Ringe) den T. auf einem Kameo abgeformt, Sen. de ben. 3, 26, 1: gemmae, quae ad ectypas scalpturas aptantur, zu Rameos, Plin. 37, 173. – neutr. plur. subst., postea ectypa fecit, erhabene Arbeit, Reliefs, Plin. 35, 152. (vgl. Otfr. Müllers Archäol. § 311, 1).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ectypus

  • 10 emineo

    ē-mineo, minuī, ēre, heraus-, hervorragen, I) eig.: 1) im allg.: a) vertikal heraus-, hervorragen, heraus-, hervorstehen, ne quid emineret, ubi ignis hostium adhaeresceret, Caes.: his quae eminebant paulatim in se residentibus, Sen.: et nihil emineant et sint sine sordibus ungues, Ov.: tumulis dumtaxat eminentibus, Curt.: eminentibus venis, Cels.: eminentibus oculis, Cic.: oculis foris eminentibus, Vopisc. – m. ex u. Abl., columella non multum e dumis eminens, Cic.: ex terra nihil eminet, quod etc., Cic.: globus terrae eminens e mari, Cic. – m. in u. Abl., machina, in qua undique praeacuti stimuli eminebant, Val. Max.: in medio fere nemore columnam eminere, Curt. – m. Abl. woraus? iam paulum moles aquā eminebat, Curt.: Dareus curru sublimis eminebat, Curt. – m. Abl. womit? ut capite paululum emineat (paxillus), Cels. – m. extra (über) u. Akk., ut (auris) extra tabulam non emineat, Cels. – m. super u. Akk., belua super ipsos fluctus dorso eminens, Curt.: super eum (ruborem) pustulae eminent, Cels. – mit Ang. wie weit? wie hoch? ut non amplius digitis quattuor ex terra eminerent (stipites), Caes.: altitudo muri L cubitorum eminet spatio, Curt.: petra in altitudinem XXX eminet stadia, Curt.: nostros montes (über unsere B.) per bis sex ulnas eminet locus, Lact. – b) horizontal hervorragen, -stehen, vorstehen, duobus eminenti-
    ————
    bus promunturiis, Caes.: sinus lunae maxime similis, cum eminent cornua, Curt. – m. Praepp., ex summo temone hastae praefixae ferro eminebant, Curt.: hastae multum ultra temonem eminentes, Curt.: dextra omnis acies extra proelium eminens, Liv.: ita ut per costas ferrum emineret, Liv.: inter radios rotarum plura spicula eminebant, Curt.: hasta in partes eminet ambas, Ov.: iugum directum eminens in mare, Caes.: pars eius ad Arctos eminet, ragt hinaus, Manil. – 2) insbes., a) als mediz. t. t., eminens caro, der fleischige Auswuchs, Scrib. Larg. 227. – b) als t. t. der Malerei, hervortreten, den Vordergrund bilden, ut quaedam eminere in opere, quaedam recessisse credamus, Quint. 2, 17, 21: nec pictura, in qua nihil circumlitum est, eminet, Quint. 8, 5, 26. – im Bilde, quo magis id, quod erit illuminatum, exstare atque eminere videatur, Cic. de or. 3, 101.
    II) übtr.: 1) deutlich hervortreten, -sich zeigen, - sichtbar werden od. sein, a) übh.: primum metus eius, mox gaudium eminuit, Plin. ep.: eminet ante oculos, quod petis, ecce tuos, Ov.: sententiae ipsae magis eminent, Quint.: quorum eminet audacia atque proiecta est, Cic. – m. Praepp., toto ex ore crudelitas eminebat, Cic.: cum pigritia et desperatio in omnium vultu emineret, deutlich zu lesen war, Liv. 21, 35, 7: in quorum ore amor eminebat, Sen.: in Poro eminebat auctoritas, Curt.: privata quoque inter publicos hono-
    ————
    res studia eminebant, Liv.: eminente animo patrio inter publicae poenae ministerium, Liv.: nihil excelsum, nihil quod supra cetera emineat, Liv.: m. Abl. wodurch? quae (altitudo animi) maxime eminet contemnendis et despiciendis doloribus, Cic. – b) dem Klange nach hervortreten, vorklingen, per confusa frementis verba tamen vulgi vox eminet una, Ov. met. 15, 607. – 2) gleichs. hervor-, auftauchen, vix ex gratulando miser iam eminebam, Plaut. capt. 504: si iam tum, cum erit (animus) inclusus in corpore, eminebit foras, wird hinausstreben, Cic. de rep. 6, 29. – 3) hinausragen = hinausstreben, animus in futura eminens, Sen. de tranqu. anim. 9, 2. – 4) hervorragen, hervorstechen, hervorstrahlen = sich auszeichnen, a) v. Pers.: legendus, qui eminebat, Vell.: quos eminere videant altius, Nep. – mit Praepp., eminere inter aequales, Quint.: in his omnibus eminuit Plato, Quint. 1, 12, 15: Demosthenes unus eminet inter omnes in omni genere dicendi, Cic.: supra eam (veritatem) eminere visus est, Sen.: magna quoque ingenia quando plus quam in uno eminuerunt opere? Sen. rhet. – m. Abl. wodurch? armis et robore corporis super ceteros eminens, Curt.: claritudine eminuit, Vell. 2, 130, 1: nihil excelsum, nihil quod supra cetera emineat, in civitatibus fore, Liv. – b) v. Lebl.: tantum eminebat peregrina virtus, Liv.: excellit atque eminet vis, potestas nomenque regium, Cic. – m.
    ————
    Praepp., quibus inter populares aut nobilitas aut opes eminent, Curt.: quae res in negotiis vel bellicis vel civilibus eminebant, Eutr.: sciebas animum eius liberalibus disciplinis... sic esse fundatum, ut supra omnes corporis dolores emineat (erhaben ist), Sen. – m. Abl. wodurch? Philippicas (orationes) Demosthenis isdem eminere virtutibus, Quint. – Nbf. emino, wov. eminavit, Vulg. (Amiat.) act. apost. 18, 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > emineo

  • 11 alto

    alto1
    alto1 ['alto]
      sostantivo Maskulin
    Höhe Feminin; (parte più elevata) oberer Teil; in alto hoch; mani in alto! Hände hoch!; gli alto-i e i bassi die Höhen und Tiefen; guardare qualcuno dall'alto in basso jdn von oben herab ansehen
    ————————
    alto2
    alto2
      avverbio
    mirare alto ein hohes Ziel anstreben
    ————————
    alto
    alto , -a <più alto oder superiore, altissimo oder supremo> oder sommo> >
      aggettivo
     1 (sviluppato in altezza) hoch
     2 (statura) groß; quanto sei alto? wie groß bist du?
     3 (in luogo elevato) hoch (gelegen); geografia Ober-
     4 (acqua, mare) hoch
     5 (tessuti) breit
     6 (suono) hoch; (voce) laut
     7 (figurato: eminente) hervorragend; (nobile) edel; alto-a società High Society Feminin; alto-a moda Haute Couture Feminin; quartieri alto-i die reicheren Stadtteile; avere un alto concetto di sé eine hohe Meinung von sich dativo haben
     8 (loc): alto-a stagione Hochsaison Feminin; alto-a finanza Hochfinanz Feminin

    Dizionario italiano-tedesco > alto

  • 12 eminentemente

    eminentemente
    eminentemente [eminente'mente]
      avverbio
    ausgesprochen; (soprattutto) über-, vorwiegend

    Dizionario italiano-tedesco > eminentemente

См. также в других словарях:

  • eminente — ‘Que sobresale por su tamaño entre lo que le rodea’: «Había colocado sus eminentes posaderas sobre el dócil muellaje de la banca» (Rubín Rezagados [Méx. 1991]); y ‘que sobresale por su valía o importancia’: «Contamos hoy con la presencia de una… …   Diccionario panhispánico de dudas

  • eminente — adjetivo 1. (antepuesto / pospuesto) Que sobresale, destaca o se distingue por sus cualidades o méritos en una actividad o profesión: hombre eminente, escritora eminente …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • eminente — (Del lat. emĭnens, entis). 1. adj. Alto, elevado, que descuella entre los demás. 2. Que sobresale y aventaja en mérito, precio, extensión u otra cualidad. ☛ V. dominio eminente …   Diccionario de la lengua española

  • eminente — /emi nɛnte/ agg. [dal lat. emĭnens entis, part. pres. di eminēre sovrastare ]. 1. (lett.) [che supera in altezza le cose circostanti: un luogo e. ] ▶◀ alto, elevato, prominente, rialzato, rilevato, sovrastante. ◀▶ basso, infossato. 2. (fig.) a.… …   Enciclopedia Italiana

  • eminente — adj. 2 g. 1. Elevado; excelente. 2. Que excede aos outros.   • Confrontar: iminente …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • eminente — (Del lat. eminens, entis < eminere, elevarse.) ► adjetivo 1 Que sobresale por sus méritos: ■ es un eminente historiador, al que toda la intelectualidad respeta. SINÓNIMO destacado eximio ANTÓNIMO mediocre 2 De gran elevación: ■ es un monte em …   Enciclopedia Universal

  • éminente — ● éminent, éminente adjectif (latin eminens, entis, de eminere, être saillant) Qui est au dessus du niveau commun ; qui se distingue par sa supériorité, ses qualités : Personnalité éminente du monde des arts. Qui est très appréciable, qui se… …   Encyclopédie Universelle

  • eminente — e·mi·nèn·te agg. 1. LE che è superiore in altezza, che è più elevato: l eminente alpe di Terie (Foscolo) 2. CO fig., che emerge, che si distingue tra altri: eminente studioso, eminente ingegno | ragguardevole, rilevante: ricroprire una carica… …   Dizionario italiano

  • eminente — adj m y f Tratándose de personas, que es importante o notable en cierta materia o profesión: el eminente virtuoso del cello Anton Janigro, el eminente químico sueco Scheel, eminente médico traumatólogo, la eminente antropóloga Margaret Mead …   Español en México

  • eminente — {{#}}{{LM E14577}}{{〓}} {{SynE14931}} {{[}}eminente{{]}} ‹e·mi·nen·te› {{《}}▍ adj.inv.{{》}} Que sobresale o destaca en un campo o en una actividad: • Fue operado por una eminente cirujana.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín eminens… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • eminente — (adj) (Intermedio) que se distingue en cierta profesión o materia; que es muy importante y admirable por sus méritos Ejemplos: Es un compositor eminente cuya música es famosa en todo el mundo. Mi abuelo es un cirujano eminente y mucha gente lo… …   Español Extremo Basic and Intermediate

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»