-
1 embranchement
embranchement [ɑ̃bʀɑ̃∫mɑ̃]masculine nouna. [de voies, routes, tuyaux] junctionb. ( = route) side road ; ( = tuyau) branch pipe* * *ɑ̃bʀɑ̃ʃmɑ̃nom masculin1) ( point de jonction) junction3) Botanique, Zoologie branch* * *ɑ̃bʀɑ̃ʃmɑ̃ nm1) (routier) junction2) [classification] branch* * *1 ( point de jonction) junction;[ɑ̃brɑ̃ʃmɑ̃] nom masculin2. [voie annexe - routière] side road ; [ - ferroviaire] branch line3. [d'égout] junction -
2 embranchement
[ɑ̃bʀɑ̃̃ʃmɑ̃]Nom masculin (carrefour) entroncamento masculino(d'autoroute) ramal masculino* * *[ɑ̃bʀɑ̃̃ʃmɑ̃]Nom masculin (carrefour) entroncamento masculino(d'autoroute) ramal masculino -
3 embranchement
[ɑ̃bʀɑ̃̃ʃmɑ̃]Nom masculin (carrefour) entroncamento masculino(d'autoroute) ramal masculino* * *embranchement ɑ̃bʀɑ̃ʃmɑ̃]nome masculino -
4 embranchement
-
5 embranchement
embranchementoddíl (biol.) mrozcestí mrozvětvení mvětvení mkřižovatka m -
6 embranchement
-
7 embranchement
m1) ответвление, отвод; разветвление2) тройник3) ж.-д. ответвлённый путь•- double embranchement -
8 embranchement
m1. (arbre) разветвле́ние 2. (point de départ) раз ветвле́ние, разви́лка ◄о►; перекрёсток (croisement);à l'embranchement de la route — на разветвле́нии доро́ги
3. ch. de fer ответвле́ние, ве́тка ◄о►; разъе́зд (point de départ);l'embranchement d'une voie ferrée — железнодоро́жная ве́тка
-
9 embranchement
m1) разветвление, ответвление2) место пересечения; железнодорожный узел; перекрёсток3) отрог ( горной цепи)5) биол. тип -
10 embranchement
-
11 embranchement
mbranch, branch pipeDictionnaire d'ingénierie, d'architecture et de construction > embranchement
-
12 embranchement
сущ.1) общ. ответвление, (de chemin de fer) железнодорожная ветка, железнодорожный узел, перекрёсток, место пересечения, разветвление, отрог (горной цепи), отрасль (науки)2) биол. тип4) ж.д. ответвлённый путь5) юр. слияние линий (в кожном узоре)6) метал. ветвь7) выч. операция передачи управления, операция перехода, передача управления (б программе), ветвь (ñì. òæ. branchement), передача управления, (условный) переход8) маш. отвод, тройник -
13 embranchement
انفراجتشعبتفرعشعبةفرع -
14 embranchement
nm. => Fourche. -
15 embranchement
substantif masculin → inflexiones1 Ramificación substantif féminin (des voies, des canalisations)2 Cruce encrucijada substantif féminin (croisement)3 Rama substantif féminin división substantif féminin (du monde animal ou végétal) -
16 embranchement
1. oddział2. odgałęzienie3. odnoga4. skrzyżowanie -
17 embranchement
m. (de en- et branche) 1. разклонение; разклоняване (на дърво, на път, на канализация и др.); 2. кръстопът; 3. клон на науката; дял на класификация. -
18 embranchement
ответвление -
19 embranchement
разветвление, ответвлениеDictionnaire Français-Russe of the Pulp and Paper Industry > embranchement
-
20 embranchement
См. также в других словарях:
embranchement — [ ɑ̃brɑ̃ʃmɑ̃ ] n. m. • 1494; de en et branche 1 ♦ Division du tronc d un arbre en branches. Par anal. Subdivision d une voie de communication, d une canalisation principale; voie, direction ayant son origine sur la voie ou direction principale. ⇒ … Encyclopédie Universelle
Embranchement — (homonymie) Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le mot embranchement veut dire division en plusieurs branches. Il peut donc être utilisé dans tous les domaines avec le même sens de division … Wikipédia en Français
Embranchement — (fr., spr. Angbrangschmang), 1) Verzweigung; 2) Kreuzung der Wege … Pierer's Universal-Lexikon
Embranchement — (angbranschmang), Verzweigung; davon embranchiren, verzweigen, Balken und Sparren verbinden … Herders Conversations-Lexikon
EMBRANCHEMENT — s. m. Position d un tuyau qui se joint à un autre, comme une branche d arbre se joint au tronc. Embranchement de tuyaux. Il se dit aussi Du point de rencontre de deux ou de plusieurs chemins. Il y a une auberge à l embranchement de ces deux… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
embranchement — (an bran che man) s. m. 1° Division du tronc d un arbre, subdivisée ordinairement elle même en rameaux. 2° Jonction de deux ou plusieurs routes. Chemin partant de la route principale et moins important. Voie de fer qui se relie à une… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
EMBRANCHEMENT — n. m. Point de rencontre de deux ou de plusieurs chemins. Il y a une auberge à l’embranchement de ces deux routes. Il se dit encore, en termes de Chemins de fer, d’une Voie secondaire qui se relie à une voie principale. Il se dit aussi, en termes … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
embranchement — atšaka statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. branch; spur; tap; tapping vok. Abgriff, m; Abzweig, m; Anzapfung, f rus. ответвление, n; отвод, m; отпайка, f pranc. branchement, m; dérivation, f; embranchement, m; prise, f … Automatikos terminų žodynas
embranchement — šakojimasis statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. bifurcation; branching; ramification vok. Verästelung, f; Verzweigung, f rus. ветвление, n; разветвление, n pranc. bifurcation, f; branchement, m; dérivation, f; embranchement, m; furche … Automatikos terminų žodynas
embranchement — šakuma statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. branching vok. Verzweigung, f rus. разветвление, n pranc. branchement, m; embranchement, m … Fizikos terminų žodynas
Embranchement (Homonymie) — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le mot embranchement veut dire division en plusieurs branches. Il peut donc être utilisé dans tous les domaines avec le même sens de division, mais avec… … Wikipédia en Français