Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

elephantus

  • 1 elephantus

    ĕlĕphantus, i, and ĕlĕphās, antis (rarely ĕlĕphans, antis, Plin. 8, 1, 1, § 1; Hor. Ep. 2, 1, 196; of the second form the nom. sing., and of the first the oblique cases are most freq.), m. ( fem., Plaut. Stich. 1, 3, 14), = elephas, an elephant. —Form elephantus, Plaut. Mil. 1, 1, 25; 30; id. Stich. 1, 3, 14; Ter. Eun. 3, 1, 23; Cic. N. D. 1, 35; 2, 47 fin.; id. de Sen. 9, 27; Liv. 44, 41; Plin. 6, 19, 22, § 66 et saep. Its tough hide suggests the expression:

    elephanti corio circumtentus,

    i. e. thickheaded, stupid, Plaut. Mil. 2, 2, 80.—Form elephas, Mart. Spect. 17, 1; Luc. 6, 208; 9, 732; acc. elephantem, Sen. Ep. 85, 41; Gr. acc. elephanta, Manil. 5, 706; Mart. Spect. 19, 4; acc. plur. elephantas, Manil. 4, 667; 740.—
    II.
    Transf., like the Gr. elephas.
    A.
    Form elephantus, ivory, Verg. G. 3, 26; id. A. 3, 464; 6, 896.—
    B.
    Form elephas, the elephantiasis, Lucr. 6, 1114; Seren. Samm. 10.—
    C.
    Form elephantus, a sea-fish, Plin. 9, 5, 4, § 10; 32, 11, 53, § 144; 148.

    Lewis & Short latin dictionary > elephantus

  • 2 elephantus

        elephantus ī (very rare in nom sing.), and (mostly nom sing.) elephās or elephāns (antis), m, ἐλέφασ, an elephant: procedebat elephantus in pontem, L.: elephans albus, H.: vires elephanti.— Plur: Indici, T.—Ivory, V.
    * * *
    elephant; ivory; large variety of lobster, large sea creature; elephantiasis

    Latin-English dictionary > elephantus

  • 3 solidus

        solidus (poet. also soldus), adj. with sup.    [3 SAL-], undivided, unimpaired, whole, complete, entire: usura: stipendium, L.: taurorum viscera, V.: deciens solidum absorbere, i. e. at a draught, H.: hora, Iu.: parum solidum consulatum explere, incomplete, L.—As subst n., an entire sum, total: ita bona veneant, ut solidum suum cuique solvatur, his whole debt: metuens reddere soldum, H.— Massive, firm, dense, substantial, compact, not hollow, solid: corpora (sc. a)to/moi): terra: paries: Crateres auro solidi, V.: elephantus, V.: solidissima tellus, O.—As subst n., a solid body, solidity, mass, substance: nihil tangi potest, quod careat solido: Fossa fit ad solidum, to the bottom, O.: Finditur in solidum cuneis via, into the hard wood, V.: solido procedebat elephantus in pontem, on solid ground, L.—Fig., sound, solid, trustworthy, substantial, genuine, true, real: gloria: iudicia: laus: gratia, O.: beneficium, T.: libertas, L.: nihil est, quod solidum tenere possis, substantial.— Firm, resolute: Mens, H.—As subst n.: inane abscindere soldo, the vain from the useful, H.: Multos in solido rursus Fortuna locavit, in safety, V.
    * * *
    I
    solida -um, solidior -or -us, solidissimus -a -um ADJ
    solid; same material throughout, unalloyed; not hollow; dense; unbroken/whole; three dimensional; retaining form/rigidity, firm; real, lasting; perfect; full
    II
    gold coin; (aurus introduced by Constantine)

    Latin-English dictionary > solidus

  • 4 Barrus

    1.
    barrus, i, m. [Indian; Sanscr bhri, to bear], an elephant ' apud Indos (elephantus) a voce (cf. barrio) barrus vocatur:

    unde et vox ejus barritus dicitur,

    Isid. Orig. 12, 2, 14; 16, 5, 19. 'Elephas, elephantus, barrus, Gloss. Philox.; cf.

    Serv,

    Verg. A. 1, 592; * Hor Epod. 12, 1 Porphyr.
    2.
    Barrus, i, m., a cognomen of T, Betucius, Cic. Brut. 46, 169

    Lewis & Short latin dictionary > Barrus

  • 5 barrus

    1.
    barrus, i, m. [Indian; Sanscr bhri, to bear], an elephant ' apud Indos (elephantus) a voce (cf. barrio) barrus vocatur:

    unde et vox ejus barritus dicitur,

    Isid. Orig. 12, 2, 14; 16, 5, 19. 'Elephas, elephantus, barrus, Gloss. Philox.; cf.

    Serv,

    Verg. A. 1, 592; * Hor Epod. 12, 1 Porphyr.
    2.
    Barrus, i, m., a cognomen of T, Betucius, Cic. Brut. 46, 169

    Lewis & Short latin dictionary > barrus

  • 6 ōrnātus

        ōrnātus adj. with comp. and sup.    [P. of orno], fitted out, furnished, provided, supplied, equipped, accoutred: sapiens plurimis artibus: equus, L.: elephantus, N.: naves omni genere armorum ornatissimae, Cs.: Graecia copiis non instructa solum, sed etiam ornata, abundantly furnished.—As subst n.: in aedibus nil ornati, no preparation, T.: Quid istuc ornatist? attire, T.— Adorned, decorated, embellished, handsome: sepulcrum floribus: nihil ornatius.—Excellent, distinguished, eminent, illustrious: omnium hominum homo ornatissume, T.: homo ornatissimus loco, ordine, nomine, honored: versūs, embellished: oratio: locus ad dicendum ornatissimus, admirable.
    * * *
    ornata -um, ornatior -or -us, ornatissimus -a -um ADJ
    well equipped/endowed, richly adorned, ornate; distinguished, honored

    Latin-English dictionary > ōrnātus

  • 7 innitor

    in-nītor, nixus or nīsus, 3, v. dep., to lean or rest upon, to support one ' s self by any thing.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    vineis breves ad innitendum cannas circumdare,

    Plin. 17, 22, 35, § 185.
    (α).
    With dat. and abl.:

    innititur hastae,

    Ov. M. 14, 655:

    fractae hastae,

    Stat. Th. 12, 144:

    scutis innixi,

    Caes. B. G. 2, 27:

    templa vastis innixa columnis,

    Ov. P. 3, 2, 49:

    arbores radicibus innixae,

    Plin. 16, 31, 56, § 127:

    hasta innixus,

    Liv. 4, 19, 4:

    moderamine navis,

    Ov. M. 15, 726.—
    (β).
    With in and acc.:

    in Pansam fratrem innixus,

    Plin. 7, 53, 54, § 182.—
    B.
    In partic., to lean upon in order to press down, to press or bear upon:

    elephantus lixam genu innixus,

    Hirt. B. Afr. 84.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    praecipuus, cui secreta imperatorum inniterentur,

    Tac. A. 3, 30:

    salutem suam incolumitati Pisonis,

    id. ib. 15, 60:

    omnia curae tutelaeque unius innixa,

    Quint. 6, 1, 35:

    tuis promissis freti et innixi,

    Plin. Pan. 66, 5.—
    B.
    In partic., to end, terminate: syllabae nostrae in b litteram et d innituntur, Quint. 12, 10, 32.—
    C.
    Innixum sidus, i. q. En gonasi, Avien. Arat. 205.

    Lewis & Short latin dictionary > innitor

  • 8 is

    is, ĕa, id (m. eis, C. I. L. 1, 198; n. it, ib. 5, 875 al., and freq. in MSS. of Plaut.), gen. ējus (old form eiius, C. I. L. 3, 1365 et saep.; v. Prisc. 1, 4, 18, p. 545;

    also etius,

    ib. 2, 1276 al.;

    scanned ĕius,

    Plaut. Poen. 4, 2, 60; Ter. Eun. 1, 2, 51; v. Lachm. ad Lucr. 3, 374;

    also Cic. poët. N. D. 2, 42, 109: eius, monosyl.,

    Plaut. Mil. 3, 1, 206; Ter. Eun. 4, 1, 7 et saep.; dat. ĕï, in ante-class. poetry often ēi, Plaut. Most. 4, 2, 32; Ter. Heaut. 3, 1, 46; Lucr. 2, 1136; 5, 300:

    eiei, C. I. L. 1, 198, 12 al.: eei,

    Inscr. Neap. 2423:

    iei, C. I. L. 1, 205, col. 2, 12 al.: ei, monosyl.,

    Plaut. Capt. 2, 3, 68; id. Trin. 1, 2, 138 et saep.; Cat. 82, 3; cf. Prisc. 7, 5, 21, p. 740; Lachm. ad Lucr. 3, 374:

    eo,

    Inscr. Murat. 582; f. eae, Plaut. Mil. 2, 3, 77 Ritschl; Cato, R. R. 46, 1; v. Varr. L. L. 8, 28, 51; acc. im for eum, Lex ap. Cic. Leg. 2, 24, 60; Charis. 1, 17, p. 107 sq.; Paul. ex Fest. p. 103; also em, Tab. XII., tab. 1, fr. 1.— Plur. nom. m. ĕi, Plaut. Mil. 2, 4, 32; id. Stich. 1, 3, 47; Ter. Ad. prol. 23; but in the MSS. ii; Cic. de Or. 1, 19, 87 et saep.:

    eei,

    Inscr. Neap. 2423, 8: iei, C. I. L. 1, 185; Varr. L. L. 9, 1, 2 al.;

    but ī,

    Plaut. Trin. prol. 17; id. Mil. 3, 1, 158 al.; v. Ritschl prol. p. 98; gen. eum for eorum, Inscr. Murat. 582, 2; dat. and abl. eīs or iīs, also īs, C. I. L. 1, 198, 48; Plaut. Mil. 3, 1, 140, and freq. in MSS.:

    eis, monosyl.,

    Ter. And. 1, 1, 36; id. Eun. 5, 8, 59 al.; v. Lachm. ad Lucr. 4, 934: ieis, C. I. L. 1, 204, col. 1, 5 al.;

    old form also ībus,

    Plaut. Mil. 1, 74; id. Truc. 1, 2, 17: ĭbus, Titin. et Pomp. ap. Non. p. 486; Lucr. 2, 88; cf. S. C. ap. Gell. 4, 6, 2; v. Lachm. l. l.; f. eābus, Cato, R. R. 152; cf. Prisc. 7, 3, 11, p. 733; v. more on these forms, Neue, Formenl. 2, 191-196), pron. demonstr. [root i-; Sanscr. itas; hence, i-ha, here; cf. i-bi, i-ta, i-dem, etc.].
    I.
    He, she, it; this or that man, woman, thing.
    A.
    Referring to something already mentioned, in gen.
    1.
    Referring to the third person:

    fuit quidam senex Mercator: navem is fregit apud Andrum insulam: Is obiit mortem,

    Ter. And. 1, 3, 16:

    venit mihi obviam tuus puer: is mihi litteras abs te reddidit,

    Cic. Att. 2, 1, 1:

    objecit ut probrum nobiliori, quod is, etc.,

    id. Tusc. 1, 2, 3.—
    2.
    Of the first person:

    ego me credidi Homini docto rem mandare: is lapidi mando maxumo,

    Plaut. Merc. 3, 4, 47:

    haec omnia is feci, qui sodalis Dolabellae eram,

    Cic. Fam. 12, 14; Sen. Ep. 63 al. —
    3.
    Of the second person:

    qui magister equitum fuisse tibi viderere, is per municipia cucurristi,

    Cic. Phil. 2, 30.—
    B.
    Esp.
    1.
    In connection with a noun:

    ea re, quia turpe sit, faciendum non esse,

    Cic. Off. 3, 13:

    ea res ut est Helvetiis enuntiata, etc.,

    Caes. B. G. 1, 4:

    ne ob eam rem tribueret, etc.,

    id. ib. 1, 13:

    flumen est Arar... id flumen, etc.,

    id. ib. 1, 12: sub id tempus, Liv. [p. 1004] 43, 5:

    ejus disputationis sententias memoriae mandavi,

    Cic. Lael. 1, 3:

    ante eam diem,

    id. Att. 2, 11, 2:

    ea tempestate,

    Sall. C. 36, 4:

    quam urbem is rex condidit,

    Plin. 6, 17, 21, § 61.—
    2.
    When is, ea, id would stand in the same case with the relative it is usually omitted; when the relative precedes, it is sometimes employed for emphasis:

    male se res habet, cum, quod virtute effici debet, id temptatur pecuniā,

    Cic. Off. 2, 6, 22. —
    3.
    Connected with que and quidem, it gives prominence to a preceding idea:

    cum una legione eaque vacillante,

    and that, Cic. Phil. 3, 12, 31:

    inprimis nobis sermo isque multus de te fuit,

    id. Att. 5, 1, 3:

    tuus dolor humanus is quidem, sed, etc.,

    id. ib. 12, 10:

    vincula et ea sempiterna,

    id. Cat. 4, 4, 7:

    certa flagitiis merces, nec ea parva,

    id. Phil. 2, 18, 44.—
    4.
    It is sometimes used instead of the reflexive pronoun:

    Helvetii persuadent Rauracis, ut una cum iis (for secum) proficiscantur,

    Caes. B. G. 1, 5:

    Caesar etiam privatas injurias ultus est, quod ejus soceri avum Tigurini interfecerant,

    id. ib. 1, 12. —
    5.
    It is sometimes placed, for greater emphasis, after a relative:

    multitudinem, quae fortunis vestris imminebat, eam... se fecisse commemorat, ut, etc.,

    Cic. Mil. 35, 95; cf.:

    urbem novam conditam vi et armis, jure eam legibusque de integro condere parat,

    Liv. 1, 19, 1.—
    C.
    Id, n., to designate an idea in the most general manner, that (thing, fact, thought, circumstance, etc.).
    1.
    In gen.:

    quando verba vana ad id locorum fuerint, rebus standum esse,

    hitherto, till now, Liv. 9, 45, 2; so,

    ad id (sc. tempus),

    id. 3, 22:

    ad id diei,

    Gell. 17, 8:

    ad id quod natura cogeret, i. e. death,

    Nep. Att. 22, 2:

    id temporis,

    at that time, Cic. Mil. 10, 28; id. Cat. 4, 1, 10: id. Att. 13, 33:

    id aetatis,

    at that age, id. de Or. 1, 47; cf. id. Verr. 2, 2, 37, § 91.—
    2.
    Esp.
    (α).
    Id, therefore, for that reason, on that account:

    id ego gaudeo,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 3:

    id misera maesta est,

    Plaut. Rud. 2, 3, 66:

    idne estis auctores mihi?

    do you advise me to that? Ter. Ad. 5, 8, 16.—
    (β).
    Id genus = ejus generis, Gell. 9, 12, 13:

    aliquid id genus scribere,

    Cic. Att. 13, 12, 3.—
    (γ).
    Ad id, for that purpose:

    ad id quod sua quemque mala cogebant, evocati,

    Liv. 3, 7, 8: ad id quod = praeterquam quod, besides that:

    consul ad id, quod, etc., tunc quoque, etc.,

    id. 44, 37, 12; 3, 62, 1; 26, 45, 8 al.—
    (δ).
    In id, to that end, on that account, therefore:

    in id fide a rege accepta,

    Liv. 28, 17.—
    (ε).
    In eo est, it is gone so far, is at that pass:

    quod ad me de Lentulo scribis, non est in eo,

    it is not come to that, is not so, Cic. Att. 12, 40:

    cum jam in eo esset, ut in muros evaderet miles,

    when the soldiers were just on the point of scaling the walls, Liv. 2, 17, 5; 28, 22, 8; Nep. Milt. 7, 3: in eo est, also, it consists in that, depends upon that:

    totum in eo est tectorium, ut sit concinnum,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 1, § 1:

    ejus omnis oratio versata est in eo, ut, etc.,

    id. de Or. 1, 57, 254:

    sic velim enitare quasi in eo mihi sint omnia,

    id. Fam. 15, 14.—
    (ζ).
    Ex eo, from that, hence:

    sed tamen ex eo, quod eam voluptatem videtur amplexari saepe vehementius, etc.,

    Cic. Fin. 2, 9. —
    (η).
    Cum eo, ut (with subj.), with the condition or stipulation that, etc., Liv. 8, 14.—
    (θ).
    Eo, adverbially, with the comp., so much, by so much; but frequently to be expressed in English by the, Cic. Quint. 9; so id. Q. Fr. 3, 1, 5.—
    D.
    Sometimes is refers to the foll. substantive, instead of to the preceding relative:

    quae vectigalia locasset, ea rata locatio (for eorum),

    Liv. 23, 11:

    ea libera conjectura est (for de hac re),

    id. 4, 20:

    quae pars major erit, eo stabitur consilio (for ejus),

    id. 7, 35:

    existit ea, quae gemma dicitur,

    Cic. de Sen. 15.—Sometimes, for emphasis, it is placed before the relative quod, to represent a thought or clause:

    ratus, id quod negotium poscebat, Jugurtham venturum,

    Sall. J. 56, 1; id. C. 51, 20:

    sive ille hoc ingenio potuisset, sive, id quod constaret, Platonis studiosus audiendi fuisset,

    Cic. de Or. 1, 20, 89:

    si nos, id quod debet, nostra patria delectat,

    id. ib. 1, 44, 196:

    si, id quod facile factu fuit, vi armisque superassem,

    id. Sest. 17, 39; 13, 30; so,

    id quo,

    id. Inv. 1, 26, 39:

    id de quo,

    Liv. 21, 10, 9. — It is thus apparently pleonastic after substantives: Octavio Mamilio—is longe princeps Latini nominis erat...—ei Mamilio filiam nuptum dat, Liv. 1, 49, 9:

    cultrum, quem habebat, eum defigit,

    id. 1, 58, 11; cf. id. 3, 58, 1.—It is rarely pleonastic after the relative:

    quod ne id facere posses, idcirco dixeram,

    Cic. Ac. 2, 25, 79 dub. (B. and K. bracket id). —
    II.
    He, she, it; that man or the man ( woman, thing), the one, that one, as a correlative to qui:

    si is, qui erit adductus,

    Cic. Verr. 2, 3, 89, § 207:

    is mihi profecto servus spectatus satis, Cui dominus curae est,

    Ter. Ad. 5, 6, 5. And also in the first person:

    haec tibi scribo... is, qui flevi,

    Sen. Ep. 1.—
    III.
    Such, of such a sort, character, or quality:

    in eum jam rediit locum, ut, etc.,

    Ter. Heaut. 2, 3, 118:

    neque enim tu is es, qui, quid sis, nescias,

    Cic. Fam. 5, 12, 6; 4, 7, 2:

    itaque ego is in illum sum, quem tu me esse vis,

    id. Att. 7, 8, 1:

    is eram natus... ut potuerim,

    Liv. 7, 40, 8.— Adj.:

    nec tamen eas cenas quaero, ut magnae reliquiae fiant,

    Cic. Fam. 9, 16, 8; id. Clu. 70:

    quae causae sunt ejus modi, ut de earum jure dubium esse non possit,

    id. de Or. 1, 57, 241:

    est enim credo is vir iste, ut civitatis nomen sua auctoritate sustineat,

    id. Fl. 15, 34. —
    B.
    Such, so great, of so high a degree:

    L. Mescinius ea mecum consuetudine conjunctus est, quod mihi quaestor fuit,

    Cic. Fam. 13, 26, 1.—Hence, advv.
    1.
    ĕā (sc. parte, viā, etc.), on that side, by that way, there:

    quod eā proxime accedi poterat,

    Cic. Caecin. 8, 21:

    itinera muniit: effecit ut eā elephantus ornatus ire posset, quā antea, etc.,

    Nep. Ham. 3 fin.:

    postquam comperit, transitum eā non esse,

    Liv. 21, 32, 9; 5, 43, 2; 24, 2 fin.; 26, 11 fin.; 27, 15 fin. al. —
    2.
    ĕō, v. 2. eo.

    Lewis & Short latin dictionary > is

  • 9 loricatus

    lōrīco, āvi, ātum, 1, v. a. [lorica], to clothe in mail, to mail, to harness.
    I.
    Lit.:

    statua loricata,

    Liv. 23, 19:

    equites loricati,

    id. 37, 40:

    ornatus loricatusque elephantus cum esset, ubi pluribus coriis se loricavit,

    Plin. 8, 24, 36, § 88:

    (salmonis) loricatum pectus,

    Aus. Mos. 101.—
    B.
    In partic.:

    AD LORICATA, perh. the title of the person intrusted with the care of the mailed statue of Cæsar in the Forum,

    Inscr. Orell. 2893 (for which:

    A LORICATA,

    ib. 2894).—
    * II.
    Transf., to cover with plastering, to plaster, Varr. R. R. 1, 57.—Hence, lōrĭcātus, a, um, P. a., harnessed, clad in mail:

    cum loricatus in foro ambularet,

    Quint. 8, 5, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > loricatus

  • 10 lorico

    lōrīco, āvi, ātum, 1, v. a. [lorica], to clothe in mail, to mail, to harness.
    I.
    Lit.:

    statua loricata,

    Liv. 23, 19:

    equites loricati,

    id. 37, 40:

    ornatus loricatusque elephantus cum esset, ubi pluribus coriis se loricavit,

    Plin. 8, 24, 36, § 88:

    (salmonis) loricatum pectus,

    Aus. Mos. 101.—
    B.
    In partic.:

    AD LORICATA, perh. the title of the person intrusted with the care of the mailed statue of Cæsar in the Forum,

    Inscr. Orell. 2893 (for which:

    A LORICATA,

    ib. 2894).—
    * II.
    Transf., to cover with plastering, to plaster, Varr. R. R. 1, 57.—Hence, lōrĭcātus, a, um, P. a., harnessed, clad in mail:

    cum loricatus in foro ambularet,

    Quint. 8, 5, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > lorico

  • 11 magnitudo

    magnĭtūdo, ĭnis, f. [id.], greatness, size, bulk, magnitude (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Silvestres apes minores sunt magnitudine, in size, Varr. R. R. 3, 16, 19:

    mundi,

    Cic. Off. 1, 43, 154:

    maris Aegaei,

    id. Fin. 3, 14, 45:

    fluminis,

    Caes. B. C. 1, 49:

    corporum,

    id. B. G. 1, 39:

    ad fabae magnitudinem,

    of the size of, as large as, Cels. 5, 25, 4:

    habebat ursos ferociae ac magnitudini suae simillimos,

    Lact. Mort. Pers. 21, 5:

    Goliath quidam, vir mirae magnitudinis et roboris,

    Sulp. Sev. Chron. 1, 34, 3:

    elephantus ferus infinitae magnitudinis ultro se obtulit,

    Just. 15, 4, 19.— Plur.:

    magnitudines regionum,

    Cic. Phil. 13, 3, 5.—
    B.
    Of number and amount, a great number, great quantity, abundance, great amount:

    copiarum,

    Nep. Dat. 1:

    fructuum,

    Cic. Agr. 2, 35, 95:

    pecuniae,

    id. Rosc. Am. 7, 20:

    quaestus,

    id. Verr. 2, 5, 9, § 22.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., greatness, vastness, extent:

    magnitudo et vis amoris,

    Cic. Fam. 2, 7, 2:

    acerbitatis et odii,

    id. Deiot. 11, 30:

    beneficii,

    id. Fam. 1, 7, 2:

    periculi,

    id. Quint. 2, 6:

    doloris,

    Plin. 25, 3, 7, § 24:

    ingenii,

    id. 25, 2, 3, § 7:

    animi,

    greatness of soul, Cic. Part. 23, 81.— Rhetorically: vocis, the strength or compass of the voice, Auct. Her. 3, 11, 20.— Of time: dierum ac noctium magnitudines, length, Plin 36, 10, 15, § 72.—
    B.
    In partic., rank, dignity (post-Aug.):

    imperatoria,

    Tac. A. 16, 23:

    infra tuam magnitudinem,

    beneath your dignity, id. ib. 14, 54. —Hence, in late Lat., as a title of honor, highness, excellency:

    magnitudo tua,

    Cassiod. Var. 9, 13; Cod. Just. 1, 27, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > magnitudo

  • 12 orno

    orno, āvi, ātum, 1 (old form of the perf. ORNAVET, Column. Rostr.; v. infra), v. a. [perh. root var-, cover; Sanscr. varna-, color], to fit out, furnish, provide with necessaries; to equip, to get ready, prepare (class.; syn. exorno, concinno).
    I.
    In gen.:

    age nunc, orna te,

    Plaut. Ep. 2, 2, 10:

    prandium domi,

    id. Rud. 1, 2, 53: ornatur ferro Enn. ap. Gell. 16, 10 (Ann. v. 190 Vahl.):

    aliquem armis,

    Verg. A. 12, 344:

    decemviros apparitoribus, scribis, librariis, praeconibus, architectis, praeterea mulis, tabernaculis, centuriis, supellectili,

    Cic. Agr. 2, 13, 32:

    aliquem pecuniā,

    Plin. Ep. 3, 21, 3: CLASESQVE-NAVALES-PRIMOS-ORNAVET, fitted out, Column. Rostr.:

    maximas classes,

    Cic. Imp. Pomp. 4, 9; cf. Liv. 9, 30:

    naves,

    id. 40, 26:

    convivium,

    Cic. Verr. 2, 4, 20, § 44:

    copias omnibus rebus,

    id. Imp. Pomp. 8, 20:

    provincias,

    to furnish money, arms, and attendants to governors setting out for their provinces, id. Att. 3, 24, 1; id. ib. 4, 18, 2; Liv. 40, 36, 5; so,

    consules,

    id. ib. —Hence, to trim, provide with oil:

    lampades,

    Vulg. Matt. 25, 7.—
    II.
    In partic., to ornament, adorn, embellish, deck, set off.
    A.
    Lit.:

    Italiam ornare quam domum suam, maluit: quamquam, Italiā ornatā, domus ipsa mihi videtur ornatior,

    Cic. Off. 2, 22, 76:

    scuta ad forum ornandum,

    Liv. 9, 40:

    cornua sertis,

    Verg. A. 7, 488:

    monilia collum,

    Ov. M. 5, 52.—Of dressing the hair, Ov. Am. 1, 14, 5:

    capillos,

    id. ib. 2, 7, 23; Prop. 1, 2, 1.—
    B.
    Trop., to adorn, decorate, set off; to commend, praise, extol; to honor, show honor to, distinguish:

    aliquid magnificentius augere atque ornare,

    Cic. de Or. 1, 21, 94:

    seditiones ipsas,

    id. ib. 2, 28, 124:

    aliquem suis sententiis,

    id. Fam. 15, 4, 11: dicere, laudandum adulescentem, ornandum, tollendum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 1:

    civitatem omnibus rebus,

    Caes. B. G. 7, 33:

    aliquem maximis beneficiis,

    Cic. Att. 6, 1, 5:

    aliquem laudibus,

    id. Phil. 2, 11, 25:

    egressum alicujus frequentiā suā,

    id. Pis. 13, 31:

    candidatum suffragio,

    Plin. Ep. 2, 1, 8: aliquem ornare, to bestow honor upon, advance to honor, Cic. Fam. 1, 1:

    hederā poëtam,

    Verg. E. 7, 25.—Ironically:

    ornatus esses,

    would have been rewarded, Ter. Ad. 2, 1, 22.—Hence, ornātus, a, um, P. a.
    A.
    Fitted out, furnished, provided with necessaries, equipped, accoutred, splendidly furnished (class.;

    syn.: instructus, praeditus): sapiens plurimis artibus instructus et ornatus,

    Cic. Fin. 2, 34, 112:

    scutis telisque parati ornatique,

    id. Caecin. 21, 60:

    equus ornatus,

    Liv. 27, 19:

    elephantus,

    Nep. Hann. 3, 4:

    naves paratissimae, atque omni genere armorum ornatissimae,

    Caes. B. G. 3, 14:

    fundus,

    Cic. Quint. 31, 98:

    Graecia copiis non instructa solum, sed etiam ornata,

    not provided merely, but also splendidly furnished, id. Phil. 10, 4, 9.— Transf.:

    ingenio bono,

    Plaut. Poen. 1, 2, 89.—
    B.
    In partic., ornamented, adorned, decked, decorated, embellished, handsome, ornate:

    sepulcrum floribus ornatum,

    Cic. Fl. 38, 95.— Comp.:

    nihil ornatius,

    Cic. Sen. 16, 57.—Esp., adorned with all good qualities, excellent, distinguished, eminent, illustrious:

    lectissimus atque ornatissimus adulescens,

    Cic. Div. in Caecil. 9, 29:

    in dicendo,

    id. de Or. 1, 10, 42; id. ib. 1, 11, 49:

    homo ornatissimus loco, ordine, nomine, virtute, ingenio, copiis,

    honored, respected, id. Verr. 2, 1, 48, § 127:

    ornati elaboratique versus,

    embellished, id. Or. 11, 36:

    oratio,

    id. de Or. 1, 12, 50:

    locus ad dicendum ornatissimus,

    admirably adapted, id. Imp. Pomp. 1, 1.—Hence, adv.: ornātē, with ornament, ornamentally, ornately, elegantly (class.):

    dicere,

    Cic. de Or. 3, 14, 53:

    apte, distincte, ornate dicere,

    id. Off. 1, 1, 2.— Comp.:

    causas agere ornatius,

    Cic. Fam. 9, 21, 1.— Sup.:

    causam ornatissime et copiosissime defendere,

    Cic. Brut. 5, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > orno

  • 13 ἐλέφᾱς

    ἐλέφᾱς, - αντος
    Grammatical information: m.
    Meaning: `ivory, elefant-tooth' (Il.; cf. Treu Philol. 99, 149ff.), `elefant' (Hdt.), also as the name of a disease = ἐλεφαντίασις, s. Strömberg Theophrastea 193.
    Dialectal forms: Myk. e-re-pa, -to, -te \/ elephas\/ etc.
    Compounds: As 1. member in both meanings, ἐλεφαντό-πους `with ivory feet' (Pl. Com.), ἐλέφᾱς - μάχος `fighting elephants' (Str.).
    Derivatives: Diminut. ἐλεφαντίσκιον `young elephant' (Ael.); adj. ἐλεφάντινος `of ivory' (Alc., Att.), - ίνεος `id.' (inscr.; on the formation Chantr. Form. 203), ἐλεφάντ-ειος `belonging to an elephant' (Dsc., Opp.), - ώδης `elephant-like' (Mediz.), - ιωδής `suffering from eleph.' (medic.); subst. ἐλεφαντιστής `elephant-driver' (Arist.), also `shield from elephant-skin' (App.; example?), ἐλεφαντεύς `ivory-worker' (pap.). Denomin. ἐλεφαντ-ιάω `suffer from eleph.' (Phld., medic.) with - ίασις, also - ιασμός (EM); - όω `with ivory inlays' with - ωτός (nscr.).
    Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Egypt.
    Etymology: Like Lat. ebur ἐλέφας is a foreigm word. The final (except the ντ-suffix) recalls like Lat. eb-ur an Egypt. āb(u), Copt. εβ(ο)υ `elephant, ivory', Skt. íbha- `elephant'; the begin recurs in Hamit. eḷu `elephant' (from where through Egypt. [p- Art.] Pers. pīl, Arab. fīl); details remain unclear. - From ἐλέφας Lat. elephās, elephantus, from there the Germanic and Romance forms. W.-Hofmann s. ebur, Lokotsch Et. Wb. d. europ. Wörter orient. Ursprungs Nr. 605, Mayrhofer Wb. s. íbhaḥ2, Feist Vgl. Wb. d. got. Spr. s. ulbandus. - Wrong Kretschmer WienAkAnz. 1951: 21, 307ff.: to ἐλεφαίρομαι as "destroyer" (orig. connected with the Mammoth), s. Mayrhofer Stud. z. idg. Grundsprache 44f.
    Page in Frisk: 1,493-494

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐλέφᾱς

См. также в других словарях:

  • ELEPHANTUS — Ordo Eq. Daniae, a Christerno I. institurus, A. C. 1474 in nuptiis fil. Ioh. Cuiusinsigne Elephas, de torque pendulus. Solo inaugurationis die conferri solet. Crantz. et Ioh. Magnus, hist. Favin. theatr. hon. et Equ …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Elephantus — The Elephantus is a type of Zoid, a race of mechanical lifeforms from the fictional Zoids universe.Zoids Zoid name = Elephantus ImageName = Caption = An Elephantus figure. Model number = RMZ 03 Faction = Helic Republic Zoid type = Elephant Crew …   Wikipedia

  • СЛОН —    • Elephantus,          Животное это имеет двоякое значение в древней истории: для искусства и для военного дела.          a) Для искусства:          Давно уже, прежде чем узнали самых слонов, слоновая кость (ελέφας, ebur) употреблялась наряду …   Реальный словарь классических древностей

  • éléphant — [ elefɑ̃ ] n. m. • elefant XII e; surtout olifant jusqu au XVe; lat. elephantus 1 ♦ Grand mammifère ongulé (proboscidiens), herbivore vivant par bandes dans les forêts humides et chaudes ou dans la savane, remarquable par sa masse pesante, sa… …   Encyclopédie Universelle

  • elefant — ELEFÁNT, elefanţi, s.m. Numele a două animale mamifere din ordinul proboscidienilor, cele mai mari animale terestre de azi, cu pielea groasă şi aspră, cu nasul modificat într o trompă mobilă şi cu colţi foarte lungi de fildeş (Elephas maximus şi… …   Dicționar Român

  • Garantula — The Garantula (also romanised as Gargantula) is a type of Zoid, a race of mechanical lifeforms from the fictional Zoids universe.Zoids Zoid name = Garantula ImageName = Caption = Garantula, a spider type Zoid. Model number = RMZ 04 Faction =… …   Wikipedia

  • Elefant — Dickhäuter (umgangssprachlich); Rüsseltier (umgangssprachlich); Elephant * * * Ele|fant [ele fant], der; en, en: großes, massiges (Säuge)tier von grauer Hautfarbe mit sehr großen Ohren, einem Rüssel und Stoßzähnen: der Elefant trompetet. * * *… …   Universal-Lexikon

  • Olifant — Oli|fạnt 〈m. 1〉 mittelalterl. Jagd u. Trinkhorn aus Elfenbein [afrz., „Elefant“] * * * Oli|fant [auch: oli fant ], der; [e]s, e [(a)frz. olifant < lat. elephantus, ↑ Elefant; Name des elfenbeinernen Hifthorns Rolands in der Karlssage]: aus… …   Universal-Lexikon

  • Garius — The Garius is a type of Zoid, a race of mechanical lifeforms from the fictional Zoids universe.Zoids Zoid name = Garius ImageName = Caption = A Garius model. Model number = RMZ 01 Faction = Helic Republic Zoid type = Tyrannosaurus Crew = 1 Weight …   Wikipedia

  • Glidoler — The Glidoler is a type of Zoid, a race of mechanical lifeforms from the fictional Zoids universe.Zoids Zoid name = Glidoler ImageName = Caption = Mechabonia Glidoler Model number = RMZ 02 Faction = Helic Republic Zoid type = Duck Crew = 1 Weight …   Wikipedia

  • Aquadon — The Aquadon is a type of Zoid, a race of mechanical lifeforms from the fictional Zoids universe.Zoids Zoid name = Aquadon ImageName = Caption = An Aquadon figure. Model number = RMZ 05 Faction = Helic Republic Zoid type = Frog Crew = 1 Weight = 5 …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»