-
1 electron
{i'lektrɔn}
1. физ. електрон
2. хим. електрон, магнезиева сплав* * *{i'lektrъn} n 1. физ. електрон; 2. хим. електрон, магнезиева* * *електрон;* * *1. физ. електрон 2. хим. електрон, магнезиева сплав* * *electron[i´lektrɔn] n 1. физ. електрон; \electron-deficiency недостиг на електрони; \electron-excess излишък на електрони; 2. ист. електрон, сплав от злато и сребро. -
2 electron-like
electron-like[i´lektrɔn¸laik] adj електроноподобен. -
3 electron beam
-
4 electron ray
-
5 electron spin resonance
• електронен парамагнитен резонанс• спектроскопия на електронен спинов резонансEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron spin resonance
-
6 electron acceptor
• акцептор на електрониEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron acceptor
-
7 electron-acceptor group
• електрон-акцепторна групаEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron-acceptor group
-
8 electron-acceptor groups
• електрон-акцепторна групаEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron-acceptor groups
-
9 electron acceptors
• акцептор на електрониEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron acceptors
-
10 electron accumulation
• натрупване на електрониEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron accumulation
-
11 electron accumulations
• натрупване на електрониEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron accumulations
-
12 electron affinity
• сродство към електронаEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron affinity
-
13 electron agitation
• възбуждане на електрониEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron agitation
-
14 electron agitations
• възбуждане на електрониEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron agitations
-
15 electron analogue
• електронен моделEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron analogue
-
16 electron analogues
• електронен моделEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron analogues
-
17 electron anihilation
• анхилация на електрониEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron anihilation
-
18 electron anihilations
• анхилация на електрониEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron anihilations
-
19 electron-attracting group
• електрофилна групаEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron-attracting group
-
20 electron-attracting groups
• електрофилна групаEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > electron-attracting groups
См. также в других словарях:
ÉLECTRON — L’électron est une particule élémentaire stable. Il possède une charge électrique négative, une très petite masse (près de 2 000 fois plus petite que celle de l’atome le plus léger: l’hydrogène), et un moment angulaire propre appelé spin, auquel… … Encyclopédie Universelle
Éléctron — Électron Électron Sections transversales des premières orbitales de l atome d hydrogène, le code de couleurs représentant l amplitude de probabilité de l électron Propriétés générales … Wikipédia en Français
Electrón — Saltar a navegación, búsqueda Electrón e− Representación en corte transversal de los orbitales s, p y d del átomo de hidrógeno para los tres primeros números cuánticos. La intensidad del color indica la densidad de … Wikipedia Español
electron — ELECTRÓN, electroni, s.m. Particulă elementară cu cea mai mică sarcină electrică cunoscută în natură şi care intră în alcătuirea atomilor tuturor substanţelor. – Din fr. électron. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 ELECTRÓN s. (fiz.)… … Dicționar Român
Electron — E*lec tron, n. [NL., fr. Gr. h lektron. See {Electric}.] 1. Amber; also, the alloy of gold and silver, called {electrum}. [archaic] [1913 Webster] 2. (Physics & Chem.) one of the fundamental subatomic particles, having a negative charge and about … The Collaborative International Dictionary of English
electron — coined 1891 by Irish physicist George J. Stoney (1826 1911) from ELECTRIC (Cf. electric) + on, as in ION (Cf. ion) (q.v.). Electron microscope translates Ger. Elektronenmikroskop (1932) … Etymology dictionary
Electron — См. Электрон Термины атомной энергетики. Концерн Росэнергоатом, 2010 … Термины атомной энергетики
electrón — 1. partícula elemental cargada negativamente, con carga específica, masa y spin. El número de electrones que rodea al núcleo de un átomo es igual al número atómico de esa sustancia. Los electrones pueden ser compartidos o intercambiados por dos… … Diccionario médico
eléctron — |ét| s. m. [Física] Corpúsculo que contém a mínima carga de eletricidade negativa, constituinte universal da matéria. = ELETRÃO • [Portugal] Plural: eléctrones. ♦ [Portugal] Grafia de elétron antes do Acordo Ortográfico de 1990. ♦ Grafia no… … Dicionário da Língua Portuguesa
electrón — sustantivo masculino 1. Área: física Partícula elemental de un átomo cargada negativamente … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
electrón — (Del gr. ἤλεκτρον, ámbar, con acentuación fr.). m. Fís. Partícula elemental más ligera que forma parte de los átomos y que contiene la mínima carga posible de electricidad negativa … Diccionario de la lengua española