-
1 eloquio
eloquio s.m. 1. ( lett) ( modo di parlare) élocution f., débit: un eloquio abbondante une élocution rapide, un débit rapide; avere l'eloquio facile avoir une grande facilité d'élocution, parler avec aisance. 2. ( lett) ( linguaggio) langage: un eloquio ricercato un langage recherché. -
2 eloquio
-
3 eloquio
elòquio ḿ манера говорить; речь eloquio facile — лёгкость речи; речистость ( разг) eloquio molto forbito scherz — цветистая <витиеватая> речь -
4 eloquio
eloquio s.m. (letter.) speech, language: ha un facile eloquio, he speaks very fluently (o smoothly).* * ** * *eloquiopl. - qui /e'lɔkwjo, kwi/sostantivo m.speech, language. -
5 eloquio
m.речь (f.)"La sua voce è tonante come sempre, l'eloquio è sicuro" (M. Foa) — "Голос у него, как всегда, громкий, тон уверенный" (М. Фоа)
-
6 eloquio
m книжн.eloquio facile — лёгкость речи; речистость разг.eloquio molto forbito шутл. — цветистая / витиеватая речьSyn: -
7 eloquio sm
[e'lɔkwjo] eloquio (-qui)letter discourse -
8 eloquio
sm [e'lɔkwjo] eloquio (-qui)letter discourse -
9 elóquio
mречь, манера говорить -
10 eloquio
сущ.общ. манера говорить, речь -
11 eloquio facile
-
12 eloquio ornato
сущ.общ. витиеватая речь, цветистая речь -
13 eloquio potente
сущ.общ. сильная речь -
14 eloquium
ēloquium, iī, n. (eloquor), I) die Sprache, Rede, a) das Sprechen, Reden, muti populi et quibus pro eloquio nutus est, Mela 3, 9, 4 (3. § 91): surdis auditum, mutis eloquium, claudis gressum reddidisti, Ps. Cypr. or. 1, 1. p. 145, 20 H.: mutorum linguas in eloquium sermonemque solvebat, Lact. 4, 15, 7 (vgl. 4, 26, 7; 7, 5, 19). – b) = der Ausdruck der Gedanken, die Rede, tulit eloquium insolitum facundia praeceps (Kühnheit der Sprache), Hor.: tona eloquio, Verg.: eloquio virum molliet, Ov. – c) = die Redegabe, Beredtheit, Beredsamkeit, Romani maximus auctor Tullius eloquii, Lucan. 7, 62: rhetor eloquii Latini, Carm. epigr. 1251 ed. Buecheler: Pylius orator eloquio comis, Apul. de deo Socr. 17 extr.: singularis eloquii suavitas, Val. Max.: libertas forensis eloquii, Symm.: vir eloquio animoque Curioni simillimus, Vell.: dulcis vir eloquii et nitidi, Sen.: qui licet eloquio fidum quoque Nestora vincat, Ov.: atque ›haec est‹, dicas ›facundia principe digna‹; eloquio tantum nobilitatis inest, Ov.: eloquium fuit (es galt für B.) duram exorare puellam, Ov. – d) die Sprache eines Volkes, alqd vertere in eloquium Latinum od. nostrum, Augustin. de civ. dei 1, 26 extr. p. 309, 9 D.2 Hieron. epist. 61, 2: alqd vertere ex Graeco eloquio in Latinum, Augustin. epist. 71, 3: alqd ex Hebraeo in Latinum eloquium vertere, Isid. 6, 4, 5. – II) die Aus sage, Mitteilung, unde quidam vocis tria officia designant: eloquium tinnitum sonum, Diom. 421, 17. – Insbes.: a) die Unterredung, adeo fidum fraternumque orat eloquium, Cl. Mamert. pan. Maximin. Aug. 9, 1. – b) der Ausspruch eines Orakels, el. oraculi, Tert. apol. 23 in.
-
15 eloquium
ēloquium, iī, n. (eloquor), I) die Sprache, Rede, a) das Sprechen, Reden, muti populi et quibus pro eloquio nutus est, Mela 3, 9, 4 (3. § 91): surdis auditum, mutis eloquium, claudis gressum reddidisti, Ps. Cypr. or. 1, 1. p. 145, 20 H.: mutorum linguas in eloquium sermonemque solvebat, Lact. 4, 15, 7 (vgl. 4, 26, 7; 7, 5, 19). – b) = der Ausdruck der Gedanken, die Rede, tulit eloquium insolitum facundia praeceps (Kühnheit der Sprache), Hor.: tona eloquio, Verg.: eloquio virum molliet, Ov. – c) = die Redegabe, Beredtheit, Beredsamkeit, Romani maximus auctor Tullius eloquii, Lucan. 7, 62: rhetor eloquii Latini, Carm. epigr. 1251 ed. Buecheler: Pylius orator eloquio comis, Apul. de deo Socr. 17 extr.: singularis eloquii suavitas, Val. Max.: libertas forensis eloquii, Symm.: vir eloquio animoque Curioni simillimus, Vell.: dulcis vir eloquii et nitidi, Sen.: qui licet eloquio fidum quoque Nestora vincat, Ov.: atque ›haec est‹, dicas ›facundia principe digna‹; eloquio tantum nobilitatis inest, Ov.: eloquium fuit (es galt für B.) duram exorare puellam, Ov. – d) die Sprache eines Volkes, alqd vertere in eloquium Latinum od. nostrum, Augustin. de civ. dei 1, 26 extr. p. 309, 9 D.2 Hieron. epist. 61, 2: alqd vertere ex Graeco eloquio in Latinum, Augustin. epist. 71, 3: alqd ex Hebraeo in Latinum eloquium vertere, Isid. 6, 4, 5. – II) die Aus-————Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > eloquium
-
16 eloquium
ēloquium, ī n. [ eloquor ]1) речь, язык (muti, quibus pro eloquio nutus est Mela)2) красноречие (maximus auctor eloquii Romani Tullius Lcn; eloquio tonare V)4) национальный (племенной) язык (aliquid ex Hebraeo in Latinum e. vertere Is)5) изречение ( oraculi Aug) -
17 ingens
ingens, ingentis très grand, immense, gigantesque, monstrueux, énorme, colossal, vaste, considérable, extraordinaire. - ingens aliquā re: remarquable par qqch. - vir famā ingens: grand par la renommée. - ingens eloquio, Stat.: grand orateur. - avec gén. femina ingens animi, Tac. A. 1, 69: femme remarquable par son courage. - avec inf. ingens ferre mala, Sil. 10, 216: grand dans le malheur.* * *ingens, ingentis très grand, immense, gigantesque, monstrueux, énorme, colossal, vaste, considérable, extraordinaire. - ingens aliquā re: remarquable par qqch. - vir famā ingens: grand par la renommée. - ingens eloquio, Stat.: grand orateur. - avec gén. femina ingens animi, Tac. A. 1, 69: femme remarquable par son courage. - avec inf. ingens ferre mala, Sil. 10, 216: grand dans le malheur.* * *Ingens, huius ingentis, om. gen. Fort grand.\Ingentes gratias agere. Terent. Remercier grandement.\Ingens pecunia. Cic. Grande somme d'argent.\Ingentis spiritus vir. Liu. Homme de grand coeur, Homme haultain.\Animi ingens foemina. Tacit. Courageuse.\Eloquio ingens. Stat. Grand en eloquence. -
18 ēloquium
-
19 delivery
[dɪ'lɪvərɪ] 1.1) (of goods, milk, newspaper) consegna f., recapito m.2) (way of speaking) eloquio m.3) (pronouncement) enunciazione f.4) (of baby) parto m.5) sport lancio m.6) (handing over of property) consegna f., trasferimento m.2.modificatore [cost, date, note, order, service] di consegna; [ vehicle] delle consegne* * *plural - deliveries; noun1) ((an act of) handing over (letters, parcels etc): There are two parcel deliveries a week.) consegna2) (the process of the birth of a child: the delivery of the twins.) parto* * *[dɪ'lɪvərɪ] 1.1) (of goods, milk, newspaper) consegna f., recapito m.2) (way of speaking) eloquio m.3) (pronouncement) enunciazione f.4) (of baby) parto m.5) sport lancio m.6) (handing over of property) consegna f., trasferimento m.2.modificatore [cost, date, note, order, service] di consegna; [ vehicle] delle consegne -
20 comis
cōmis (altl. cosmis), e, Adi. m. Compar. u. Superl. (viell. zu Wz. *sm
-, lächeln, in altind. smáyatē ›lächelt‹), aufgeräumt, launig, munter, frohsinnig, u. gegen andere = freundlich, gütig, gutmütig, zuvorkommend, nett, höflich, u. in diesem Sinne = menschenfreundlich, human (Ggstz. severus, asper), a) v. Pers.u. deren Gesinnung usw., dominus, Cic.: animus, Ter.: ingenium, Nep. – Pylius orator eloquio comis, Apul. de deo Socr. 17 extr. – c. in uxorem, Hor.: in amicis tuendis, Cic. – c. erga alqm in ceteris rebus, Cic. – c. alci, Tac. – quis C. Laelio (als L.) comior? Cic.: et super cenam et alias comissimus, Suet.: senex comissimus, Apul. – b) übtr., v. Lebl.: libelli, nette Komödienbücher, Hor.: sermo, Tac.: comi hospitio accipi, Liv.: c. victus inter hospites, Tac.: voluptates comiores, Auct. itin. Alex.: sermo comissimus, Apul.
См. также в других словарях:
eloquio — (del lat. «eloquĭum»; ant.) m. Habla. * * * eloquio. (Del lat. eloquĭum). m. ant. habla … Enciclopedia Universal
eloquio — /e lɔkwjo/ s.m. [dal lat. eloquium, der. di elŏqui esprimere, esporre ], lett. [il modo di parlare: un e. preciso, elegante ] ▶◀ elocuzione, espressione, linguaggio, (lett., non com.) loquela, parlata … Enciclopedia Italiana
elóquio — s. m. [Pouco usado] Fala; oração; discurso; conversação … Dicionário da Língua Portuguesa
eloquio — (Del lat. eloquĭum). m. ant. habla … Diccionario de la lengua española
eloquio — e·lò·quio s.m. BU il modo di parlare, di esprimersi oralmente Sinonimi: loquela. {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIV. ETIMO: dal lat. elŏquĭu(m), der. di elŏqui esprimere … Dizionario italiano
eloquio — {{hw}}{{eloquio}}{{/hw}}s. m. Modo di parlare … Enciclopedia di italiano
eloquio — pl.m. eloqui … Dizionario dei sinonimi e contrari
eloquio — s. m. modo di parlare, loquela, facondia, favella, discorso, lingua, linguaggio □ eloquenza, elocuzione … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
Pope Gregory I — Saint Gregory redirects here. For other uses, see Saint Gregory (disambiguation). Pope Gregory I Papacy began 3 September 590 Papacy ended 12 March 604 … Wikipedia
hablar — (Del lat. fabulari.) ► verbo intransitivo 1 Emitir una persona sonidos que forman palabras: ■ el niño ya habla. SINÓNIMO decir expresar manifestar silenciar ANTÓNIMO enmudecer … Enciclopedia Universal
CICERO (M. T.) — M. T. CICERO natus est, 3. Ian. an. 648. Urb. Cond 168. Olymp. Oratorum ommum Romanorum celeberrimus, idemque Philosophus egregius, cuius libri exstant plurimi Orationum, Epistotarum, et Philosophiae, omnium, qui unquam Latine scriptiti sunt, tum … Hofmann J. Lexicon universale