-
1 ehrwürdig
-
2 ehrwürdig
(досто)почтенный; ( Anrede) преподобный -
3 venerable
• ehrwürdig -
4 Преподобный
ehrwürdig; heilig* * *преподо́бный ehrwürdig; heilig* * *преподо́бн|ый<-ая, -ое>прил книжн hoch(ehr)würdigпреподо́бный оте́ц ehrwürdiger Vater m* * *adjchrist. Ehrwürdige -
5 ценен [уважаван]
ehrwürdig -
6 преподобный
ehrwürdig; heilig -
7 честной
+ ehrwürdig, ehrenwert; Ehren-; heilig; вся честная компания f F die ganze Sippschaft; всенародно; мать честная ! F Donnerwetter!; nein, sowas! -
8 venerable
adjectiveehrwürdig; heilig [Reliquien]* * *adjective (worthy of great respect because of age or for special goodness: a venerable old man.) ehrwürdig* * *ven·er·able[ˈvenərəbl̩]\venerable family angesehene Familie\venerable tradition alte Tradition2. (esteemed through age)\venerable ruins altehrwürdige RuinenI see you still have your \venerable old car wie ich sehe, hast du immer noch deine alte Nobelkarosse huma \venerable rock star ( esp hum fam) ein Rockveteran/eine Rockveteranin4. no pl▪ the V\venerable (Anglican archdeacon's title) Hochwürden; (Catholic rank below saint) ehrwürdiger Vater/ehrwürdige Mutter* * *['venərəbl]adjehrwürdig* * *venerable [ˈvenərəbl] adj (adv venerably)1. ehrwürdig (auch fig Bauwerk etc), verehrungswürdig* * *adjectiveehrwürdig; heilig [Reliquien]* * *adj.ehrwürdig adj. -
9 Venerable
adjectiveehrwürdig; heilig [Reliquien]* * *adjective (worthy of great respect because of age or for special goodness: a venerable old man.) ehrwürdig* * *ven·er·able[ˈvenərəbl̩]\venerable family angesehene Familie\venerable tradition alte Tradition2. (esteemed through age)\venerable ruins altehrwürdige RuinenI see you still have your \venerable old car wie ich sehe, hast du immer noch deine alte Nobelkarosse huma \venerable rock star ( esp hum fam) ein Rockveteran/eine Rockveteranin4. no pl▪ the V\venerable (Anglican archdeacon's title) Hochwürden; (Catholic rank below saint) ehrwürdiger Vater/ehrwürdige Mutter* * *['venərəbl]adjehrwürdig* * *V. abk1. Venerable2. Very3. Vice Vize…4. Viscount* * *adjectiveehrwürdig; heilig [Reliquien]* * *adj.ehrwürdig adj. -
10 reverend
1. adjective2. nounthe Reverend John Wilson — Hochwürden John Wilson
(coll.) Pfarrer, der* * *['revərənd]noun ((usually abbreviated to Rev. when written) a title given to a clergyman: (the) Rev. John Brown.) Hochwürden* * *rev·er·end[ˈrevərənd]n ≈ Pfarrer m, ≈ Pastor mthe R\reverend James Fraser Herr Pfarrer James Fraserthe Most/Right/Very R\reverend John Jones Erzbischof/Bischof/Dekan John Jones* * *['revərənd]1. adjthe Reverend Robert Martin —
the Reverend Mother — die Mutter Oberin
2. n (inf)≈ Pfarrer m* * *A adj1. ehrwürdigVery Reverend (im Titel eines Dekans);Reverend Mother Mutter f OberinB s Geistliche(r) m* * *1. adjective 2. noun(coll.) Pfarrer, der* * *adj.ehrwürdig adj. n.Geistliche m. -
11 Reverend
1. adjective2. nounthe Reverend John Wilson — Hochwürden John Wilson
(coll.) Pfarrer, der* * *['revərənd]noun ((usually abbreviated to Rev. when written) a title given to a clergyman: (the) Rev. John Brown.) Hochwürden* * *rev·er·end[ˈrevərənd]n ≈ Pfarrer m, ≈ Pastor mthe R\reverend James Fraser Herr Pfarrer James Fraserthe Most/Right/Very R\reverend John Jones Erzbischof/Bischof/Dekan John Jones* * *['revərənd]1. adjthe Reverend Robert Martin —
the Reverend Mother — die Mutter Oberin
2. n (inf)≈ Pfarrer m* * *Rev. abk2. Reverend* * *1. adjective 2. noun(coll.) Pfarrer, der* * *adj.ehrwürdig adj. n.Geistliche m. -
12 πρέσβυς
πρέσβυς, ὁ, gen. υος u. εως, 1) alt, der Alte; vom sing. in dieser Bdtg nur nom., acc. u. voc. πρέσβυν u. πρέσβυ gebräuchlich (vgl. πρέσβα u. πρέσβειρα, wonach die Ableitung Döderlein's von πρέπω, der sich durch seine Würde auszeichnet, in die Augen fallend, ehrwürdig, viel für sich hat); ἐν βουλαῖς πρέσβυς, Pind. P. 4, 282; ἡγεμὼν ὁ πρέσβυς νεῶν Ἀχαϊκῶν, Aesch. Ag. 177; ἄναξ, 198. 516; Soph. Phil. 558. 661 u. öfter im nom., acc. u. voc., wie bei Eur. u. a. D. – Nach Arist. H. A. 9, 11 hieß so auch der Zaunkönig. – Häufiger im compar. u. superl., πρεσβύτερος, der ältere, πρεσβύτατος, der älteste; γενεῇ μὲν ὑπέρτερός ἐστιν Ἀχιλλεύς, πρεσβύτερος δὲ σύ ἐσσι, Il. 11, 787, vgl. 15, 204; πρεσβύτατος γενεῇ, der Aelteste von Geburt, 6, 24; καί με πρεσβυτάτην τέκετο Κρόνος, 4, 59, wie πρεσβύτατον ἔτεκεν Pind. Ol. 7, 74; πρεσβύτερος ἐνιαυτῷ, Ar. Ran. 18, u. so in Prosa nicht selten: ὡς πρεσβύτερος νεωτέροις, Plat. Prot. 320 c; πρεσβυτέρους τοὺς ἄρ χοντας δεῖ εἶναι, Rep. III, 412 c, u. sonst, τῷ πρεσβυτάτῳ τῶν ἐκγόνων, Critia. 114 d, Xen. πρεσβύτεροι im Ggstz von παῖδες, Cyr. 1, 2, 2; Folgde überall; ὑπεξαναστῆναι πρεσβυτέρῳ, Plut. Lyc. 20. (Die Formen πρέσβιστος u. πρεσβίστατος s. oben besonders.) – Auch im plur. οἱ πρέσβεις, dat. πρέσβεσιν, die Alten, gew. mit dem Nebenbegriffe die Geehrten, Angesehenen; Aesch. Pers. 826; bei Hes. Sc. 245 πρέσβηες (s. ob. πρεσβεύς). – In der Bdtg geehrt, ehrwürdig compar. u. superlat. auch in Prosa; vgl. nihil antiquius habere, τὰ τοῠ ϑεοῠ πρεσβύτερα ποιεῖσϑαι ἢ τὰ τῶν ἀνδρῶν, das die Gottheit Betreffende höher in Ehren halten, Her. 5, 63; πρεσβύτερον κακὸν κακοῠ, was größer, gewichtiger ist, Soph. O. R. 1364; πρεσβύτατον τοῦτο κρίνας, Thuc. 4, 61; ἐμοὶ οὐδέν ἐστι πρεσβύτερον τοῠ ὡς ὅτι βέλτιστον ἐμὲ γενέσϑαι, Plat. Conv. 218 d; χρεῶν πάντων πρεσβύτατα, Legg. IV, 717 d; u. adv., πρεσβυτέρως γυμναστικὴν μουσικῆς τετιμηκέναι, Rep. VIII, 548 c, die Gymnastik in höheren Ehren halten als die Musik. – 2) der Gesandte, weil man dazu die Aeltesten und Angesehensten wählte; im sing. nur bei Dichtern, wie Aesch. Suppl. 708, ἴσως γὰρ κήρυξ τις ἢ πρέσβυς μόλοι; vgl. ὁ πρέσβυς οὔτε τύπτεται οὔϑ' ὑβρίζεται, Schol. Il. 4, 394; gen. πρέσβεως, Ar. Ach. 93; in Prosa πρεσβευτής. – Im plur. οἱ πρέσβεις, τῶν πρέσβεων, auch in Prosa, Thuc. u. A., wie Plat. Rep. VIII, 560 d; Xen. u. sonst. – 3) In der spartanischen Verfassung hat auch der sing. ὁ πρέσβυς, der Aelteste, eine politische Bedeutung und findet sich auch der gen. πρέσβεως dazu, Inscr. 1463. 1375.
-
13 σεμνός
σεμνός ( σέβομαι), ehrwürdig, verehrt, heilig; ursprünglich nur von Göttern u. ihnen angehörigen, geweihten Dingen; H. h. 12, 1. 28, 5. 30, 16; Θέτις, Pind. N. 5, 25; Χάριτες, Ol. 14, 8; σεμνὰ ϑεός, P. 3, 79, die Rhea. – In Athen heißen vorzugsweise σεμναὶ ϑεαί euphemistisch die Eumeniden, Aesch. Eum. 361. 993 Soph. El. 112 Ai. 824, vgl. O. C. 90. 459; Eur. Or. 410; Thuc. 1, 126; vgl. Br. Ar. Th. 224 Jac. A. P. p. 961; nicht Demeter u. Kora, Mein. Men. p. 346. – Ἄντρον, von der Höhle des Cheiron, Pind. P. 9, 30, wie Ol. 5, 18 die Höhle, in welcher Zeus erzogen wurde; δόμος, Tempel des Zeus, N. 1, 72; vgl. Θεάριον, N. 3, 69; ϑυσία, Ol. 7, 42, u. öfter; Tragg.: ὁ σεμνὸς ἑβδομαγέτας ἄναξ Ἀπόλλων, Aesch. Spt. 782; Ποσειδῶν, Soph. O. C. 55; Ἀϑάνα, 1092; ὄργια, Tr. 762, u. öfter; Ζεύς, Eur. I. T. 749, u. öfter μυστήρια, Hipp. 25; λόγοι, von Orakeln, Her. 7, 6. – Auch von Menschen und Sachen, ehrwürdig, παιᾶν' ἐφύμνουν σεμνόν, Aesch. Pers. 385; bes. von Herrschern, σεμνοὶ μὲν ἦσαν ἐν ϑρόνοις τόϑ' ἥμενοι, Ch. 969; σεμνὸς προςίκτωρ, Eum. 419; σεμνῷ τυράννῳ Καδμείων, Eur. Suppl. 384; ἱμάτια, Ar. Plut. 940 Ran. 1059; σεμνόν τι περιτιϑέναι τινί, schmücken, Xen. Cyr. 4, 5, 54; und adv., σεμνῶς κεκοσμημένος, prächtig, 6, 1, 6; auch σεμνῶς προεστάναι τινός, mit Würde, 8, 1, 43. – Auch tadelnd, vornehm thuend, prunkend, stolz, ὑπερήφανος, Phot.; τὰ σέμν' ἔπη κόλαζ' ἐκείνους, Soph. Ai. 1086; vgl. Eur. Hipp. 93 Med. 210; τί σεμνὸν καὶ πεφροντικὸς βλέπεις, Alc. 776; λόγοι, Ar. Vesp. 1174. – Plat. vrbdt σεμνὸν καὶ ἅγιον νοῠν, Soph. 249 a; ἡ σεμνὴ καὶ ϑαυμαστὴ ἡ τῆς τραγῳδίας ποίησις, Gorg. 502 a; οἱ μέγιστον δυνάμενοί τε καὶ σεμνότατοι ἐν ταῖς πόλεσιν, Phaedr. 257 d, u. sonst, gew. in gutem Sinne; u. adv., ἑαυτὸν δὴ λέγων μάλα σεμνῶς καὶ ἐγκωμιάζων, Phaedr. 258 a, vgl. Conv. 199 a; anständig, πορεύεσϑαι, neben ἐλευϑέρως, Rep. VIII, 563 c. Im Ggstz von ὁμιλητικός, Isocr. 1, 30, vgl. 2, 34; τὰ βασιλικώτατα καὶ σεμνότατα τῶν ἐκείνῳ πεπραγμένων, 4, 143; σεμνοτέραν τὴν πόλιν ποιεῖν ἀγάλμασι, Is. 5, 45; vgl. Dem. ἔνιοι τὰς ἰδίας οἰκίας τῶν δημοσίων οἰκοδομημάτων σεμνοτέρας εἰσὶ κατεσκευασμένοι, 3, 29, prachtvoller einrichten; tadelnd sagt er σὺ δὲ ὁ σεμνὸς ἀνὴρ καὶ διαπτύων τοὺς ἄλλους, 18, 258; σεμνῶς ὀνομάζειν, mit pomphaften Ausdrücken, ib. 35; Folgde; τὸ σεμνὸν καὶ ϑαυμάσιον τῆς προαιρέσεως, Pol. 16, 33, 4; σεμνοτάτην καὶ βελτίστην διάληψιν ἔχειν περί τινος, 2, 61, 8; κάλλιστα καὶ σεμνότατα προστῆναι τῆς βασιλείας, 15, 31, 2; ὅσα σεμνὰ καὶ ϑεῖα νομίζουσιν ἄνϑρωποι, Luc. patr. enc. 1. – Selbst von Fischen, prächtig, kostbar, Archestr. bei Ath. VII, 298 c, wie σεμνὸν τὸ βρῶμα Aristopho ib. 303 b. – Σεμνὴ νόσος, der Aussatz, auch die Pest, Schol. Ap. Rh. 1, 1019.
-
14 γεραρός
γεραρός (γέρων, γεραιός, γέρας; von γεραρός ist γεραίρω abgeleitet, nicht umgekehrt), Achtung gebietend, stattlich, ehrwürdig; Hom. zweimal: Iliad. 3, 170 sagt Priamos ὥς μοι καὶ τόνδ' ἄνδρα πελώριον ἐξονομήνῃς, ὅς τις ὅδ' ἐστὶν Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠύς τε μέγας τε. ἤτοι μὲν κεφαλῇ καὶ μείζονες ἄλλοι ἔασιν· καλὸν δ' οὕτω ἐγὼν οὔ πω ἴδον ὀφϑαλμοῖσιν οὐδ' οὕτω γεραρόν· βασιλῆι γὰρ ἀνδρὶ ἔοικεν; der also Beschdiebene ist Agamemnon; vs. 211 στάντων μὲν Μενέλαος ὑπείρεχεν εὐρέας ὤμους, ἄμφω δ' ἑζομένω, γεραρώτερος ἦεν Ὀδυσσεύς. – Bei den Folg. zum Theil = alt, ehrwürdig durch das Alter, vgl. γεραιός; Aesch. Ag. 722; Eur. Suppl. 742; öfter sp. D.; Plut. Alex. 26 γεραρὸς τὸ εἶδος, u. Sp. Auch von Dingen, ansehnlich, stattlich, τράπεζα Xenophan. bei Ath. XI, 462 e; τὸ γερ. ἤϑους M. Ant. 1, 15. Vgl. γεραιρός.
-
15 благообразный
(42; зен, зна) wohlgestaltet u. würdig od. ehrwürdig* * *благообра́зный (-зен, -зна) wohlgestaltet und würdig oder ehrwürdig* * *благообра́з| ный<-ная, -ное; -ен, -на, -но>прил книжнн wohlgestaltetблагообра́зный вид wohlgestaltetes Aussehen nt* * *adj1) gener. ansehnlich2) book. wohlgestaltet -
16 достопочтенный
-
17 vénérable
-
18 grand
1. adjective1) (most or very important) großgrand finale — großes Finale; see also academic.ru/67818/slam">slam II
2) (final)grand total — Gesamtsumme, die
4) (distinguished) vornehm6) (coll.): (excellent) großartig2. noun(piano) Flügel, der* * *[ɡrænd] 1. adjective1) (splendid; magnificent: a grand procession.) großartig2) (proud: She gives herself grand airs.) erhaben3) (very pleasant: a grand day at the seaside.) fabelhaft4) (highly respected: a grand old man.) bedeutend2. noun- grand finale- grand jury
- grand piano
- grandstand
- grand total* * *[grænd]I. adj1. (splendid) prächtig, großartigto make a \grand entrance einen großen Auftritt habento make \grand gestures ausladende Gesten machenin \grand style in großem Stilyou've done a \grand job das hast du großartig gemachtwe had a \grand time wir haben uns glänzend amüsiert3. (of age)\grand old age hohes Alterhe lived to the \grand old age of 97 er erreichte das gesegnete Alter von 97 Jahren4. (important) groß, bedeutendthey think they're very \grand sie halten sich für etwas Besseres5. (large, far-reaching)\grand ambitions/ideas große [o hochfliegende] Pläne/Ideenon a \grand scale in großem Rahmen6. (overall)\grand total Gesamtsumme f, Endbetrag mII. n1.<pl ->he earns over 90 \grand a year er verdient über 90 Mille [o Riesen] im Jahr fam2.<pl -s>(grand piano) Flügel mbaby/concert \grand Stutz-/Konzertflügel m* * *[grnd]1. adj (+er)1) (= imposing) grandios; architecture, building prachtvoll, grandios; scheme, strategy groß angelegt; gesture großartig; ideas hochfliegend; person, clothes, manner vornehm; job bedeutendon a grand scale — im großen Rahmen
to make a grand entrance —
to give oneself grand airs — den großen Herrn/die große Dame spielen
grand occasion — großer or feierlicher Anlass
the grand old man of English politics — der große Alte or der Grand Old Man der englischen Politik
2) (dated = great, wonderful inf) activity, experience, success, idea fabelhaft, großartig; person fantastisch (inf), phantastisch (inf), toll (inf)2. nten grand — zehn Riesen (inf)
See:→ also baby grand (piano)* * *grand [ɡrænd]A adj (adv grandly)1. großartig, gewaltig, grandios, imposant, eindrucksvoll, prächtig2. (geistig etc) groß, grandios, hochfliegend (Ideen etc)3. erhaben, würdevoll4. (gesellschaftlich) groß, hochstehend, vornehm, distinguiert:put on grand airs sich aufspielen5. umg großartig, herrlich, glänzend, prächtig:what a grand idea!;have a grand time sich glänzend amüsieren6. groß, bedeutend, wichtig7. groß (Koalition etc):the Grand Fleet die im 1. Weltkrieg in der Nordsee operierende englische Flotte8. Haupt…:grand entrance Haupteingang m;grand staircase Haupttreppe f;grand question Hauptfrage f;grand total Gesamt-, Endsumme f9. Groß…:grand commander Großkomtur m (eines Ordens);10. MUS groß (in Anlage, Besetzung etc)B s1. MUS Flügel m2. pl grand sl Riese m (1000 Pfund oder Dollar)G abk3. good* * *1. adjective1) (most or very important) großgrand finale — großes Finale; see also slam II
2) (final)grand total — Gesamtsumme, die
3) (splendid) grandios; (conducted with solemnity, splendour, etc.) glanzvoll4) (distinguished) vornehm5) (dignified, lofty) erhaben; groß [Versprechungen, Pläne, Worte]; (noble, admirable) ehrwürdig6) (coll.): (excellent) großartig2. noun(piano) Flügel, der* * *adj.gewaltig adj.großartig adj.stattlich (Gebäude etc.) adj. -
19 reverendo
rrɛbe'renđom REL————————sustantivo masculino[sacerdotes] Hochwürden————————[religiosos] Ehrwürden der, diereverendoreverendo , -a [rreβe'reDC489F9Dn̩DC489F9Ddo, -a]I adjetivoehrwürdigPfarrer(in) masculino (femenino) -
20 venerable
См. также в других словарях:
Ehrwürdig — Ehrwürdig, er, ste, adj. et adv. der Ehre, d.i. des Vorzugs, der öffentlichen Achtung würdig. Ein ehrwürdiger Greis. Ein überaus ehrwürdiger Mann. Besonders in den Titeln geistlicher Personen, da das einfache ehrwürdig gemeiniglich noch den… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
ehrwürdig — ↑patriarchalisch … Das große Fremdwörterbuch
ehrwürdig — Adj std. (8. Jh.), mhd. ērwirdec, ahd. ērwirdig Stammwort. Vor allem als Beiwort für die Bezeichnung von Angehörigen geistlicher Stände. Daraus im 16. Jh. die Rückbildung Ehrwürden als Anrede. deutsch s. Ehre, s. Würde … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
ehrwürdig — Adj. (Aufbaustufe) durch Alter und Weisheit verehrungswürdig Synonyme: erhaben, altehrwürdig (geh.), erlaucht (geh.) Beispiele: Sie hat ein ehrwürdiges Alter erreicht. Er ist eine ehrwürdige Gestalt in unserer Familie … Extremes Deutsch
ehrwürdig — 1. erhaben, [verehrungs]würdig; (geh.): altehrwürdig, erlaucht; (veraltend): honorig. 2. (veraltend): hochwürdig; (kath. Kirche): venerabilis. * * * ehrwürdig:verehrungswürdig+alt[väterlich]·patriarchalisch·erhaben♦gehoben:altehrwürdig;auch⇨alt(3)… … Das Wörterbuch der Synonyme
ehrwürdig — sakral; heilig * * * ehr|wür|dig [ e:ɐ̯vʏrdɪç] <Adj.>: aufgrund seines Ranges, Alters o. Ä. Ehrfurcht, Achtung gebietend: eine ehrwürdige alte Dame; ein Dokument von ehrwürdigem Alter; eine ehrwürdige Gedenkstätte. Syn.: ↑ erhaben, ↑ hehr… … Universal-Lexikon
ehrwürdig — e̲hr·wür·dig Adj; nicht adv; geachtet und geehrt, meist auch weil er / sie / es schon so alt ist <eine Tradition, ein Brauch, ein Denkmal; ein Greis> … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
ehrwürdig — ehr|wür|dig … Die deutsche Rechtschreibung
sakral — ehrwürdig; heilig * * * ◆ sa|kral1 〈Adj.〉 heilig, heilige Handlungen od. den Gottesdienst betreffend; Ggs profan (1) ● sakrale Kunst kirchliche, der Kirche dienende Kunst [zu lat. sacer „heilig“] ◆ Die Buchstabenfolge sa|kr... kann in… … Universal-Lexikon
heilig — ehrwürdig; sakral; unantastbar; verpönt; unaussprechlich; tabu; verboten; geheiligt; ausgesondert; sakrosankt; unverletzlich * * * hei|lig [ hai̮lɪç] <Adj.& … Universal-Lexikon
Beda, S. (1) — 1S. Beda (Bedas) Venerabilis, Presb. et Mon. (27. al. 26. Mai, 29. Oct.) Sowohl gleichzeitige als spätere Schriftsteller sind voll des Lobes über den hl. Beda den »Ehrwürdigen« und können seine Frömmigkeit und seine Wissenschaft nicht genug… … Vollständiges Heiligen-Lexikon