Перевод: с польского на русский

с русского на польский

egzamin

  • 1 egzamin

    сущ.
    • изучение
    • искус
    • испытание
    • исследование
    • опыт
    • освидетельствование
    • попытка
    • проба
    • проверка
    • рассмотрение
    • тест
    • экзамен
    * * *
    ♂, Р. \egzaminu экзамен;

    \egzaminу maturalne выпускные экзамены (в средней школе), экзамены на аттестат зрелости; \egzamin poprawkowy переэкзаменовка; \egzamin z historii экзамен по истории; składać (zdawać) \egzamin сдавать экзамен; oblać \egzamin, obciąć się na \egzaminie разг. срезаться (засыпаться, провалиться) на экзамене

    * * *
    м, P egzaminu
    экза́мен

    egzaminy maturalne — выпускны́е экза́мены ( в средней школе), экза́мены на аттеста́т зре́лости

    egzamin poprawkowy — переэкзамено́вка

    egzamin z historii — экза́мен по исто́рии

    składać (zdawać) egzamin — сдава́ть экза́мен

    oblać egzamin, obciąć się na egzaminie — разг. сре́заться (засы́паться, провали́ться) на экза́мене

    Słownik polsko-rosyjski > egzamin

  • 2 egzamin powtórkowy

    переэкзамено́вка ż; пересда́ча ż (повто́рная сда́ча) экза́мена

    Słownik polsko-rosyjski > egzamin powtórkowy

  • 3 oblać egzamin

    шк. сре́заться на экза́мене

    Słownik polsko-rosyjski > oblać egzamin

  • 4 składać egzamin

    сдава́ть (держа́ть) экза́мен

    Słownik polsko-rosyjski > składać egzamin

  • 5 jedyny egzamin

    единственный экзамен

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > jedyny egzamin

  • 6 kolejny egzamin

    очередной экзамен

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > kolejny egzamin

  • 7 końcowy egzamin

    конечный экзамен

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > końcowy egzamin

  • 8 ostatni egzamin

    последний экзамен

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ostatni egzamin

  • 9 przeprowadzać egzamin

    проводить экзамен

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przeprowadzać egzamin

  • 10 ważny egzamin

    важный экзамен

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ważny egzamin

  • 11 wielki egzamin

    страстный экзамен

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wielki egzamin

  • 12 zdać egzamin

    сдать экзамен

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdać egzamin

  • 13 zdawać egzamin

    сдавать экзамен

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdawać egzamin

  • 14 powtórkowy:

    egzamin \powtórkowy: переэкзаменовка ž; пересдача ž (повторная сдача) экзамена

    Słownik polsko-rosyjski > powtórkowy:

  • 15 zdać

    глаг.
    • сдать
    * * *
    1) (do następnej klasy) перейти(в следующий класс)
    2) zdać (np. sprawozdanie) отчитаться
    3) zdać (sobie sprawę) осознать, отдать себеотчёт
    4) zdać (np. egzamin) сдать (напр. экзамен)
    5) zdać (powierzyć) сдать, заверить, передать, поручить
    wynająć (komuś) сдать (внаём)
    oddać, przekazać сдать (вручить, передать, отдать, собрать)
    poddać сдать (отдать неприятелю)
    stracić siły, odmówić posłuszeństwa (np. z wysiłku) сдать (потерять силы, ослабеть)
    karc. rozdać карт. сдать
    wydać (na przesłuchaniu) сл. сдать (выдать на допросе)
    * * *
    zda|ć
    \zdaćdzą, \zdaćny сов. 1. сдать;

    \zdać dyżur сдать дежурство; \zdać egzamin сдать (выдержать) экзамен; \zdać do następnej klasy перейти в следующий класс (об ученике);

    2. na kogo, komu передать, доверить кому, \zdać wszystkie sprawy na zastępcę доверить (передать) все дела заместителю;
    3. дать, представить; \zdać sprawę (rachunek) komuś z czegoś представить кому-л. отчёт в чём-л., отчитаться перед кем-л. в чём-л.;

    ● \zdać na własne siły предоставить самому себе;

    \zdać sobie sprawę z czegoś отдать себе отчёт в чём-л.
    +

    2. przekazać

    * * *
    zdadzą, zdany сов.

    zdać dyżur — сдать дежу́рство

    zdać egzaminсдать (вы́держать) экза́мен

    zdać do następnej klasy — перейти́ в сле́дующий класс ( об ученике)

    2) na kogo, komu переда́ть, дове́рить кому

    zdać wszystkie sprawy na zastępcę — дове́рить (переда́ть) все дела́ замести́телю

    3) дать, предста́вить

    zdać sprawę( rachunek) komuś z czegoś предста́вить кому́-л. отчёт в чём-л., отчита́ться пе́ред ке́м-л. в чём-л.

    - zdać sobie sprawę z czegoś
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zdać

  • 16 maturalny

    maturaln|y
    прил. от matura;

    egzamin \maturalny экзамен на аттестат зрелости; świadectwo \maturalnye аттестат зрелости, свидетельство о среднем образовании; bal \maturalny выпускной бал

    * * *
    прил. от matura

    egzamin maturalny — экза́мен на аттеста́т зре́лости

    świadectwo maturalne — аттеста́т зре́лости, свиде́тельство о сре́днем образова́нии

    bal maturalny — выпускно́й бал

    Słownik polsko-rosyjski > maturalny

  • 17 oblać

    глаг.
    • обдать
    • облить
    • окатить
    * * *
    obl|ać
    \oblaćali/\oblaćeli, \oblaćany сов. 1. облить;

    \oblaćany potem облитый потом;

    2. окружить, омывать ndk;

    wyspa \oblaćana wodami jeziora остров, омываемый водами озера;

    3. разг. обмыть, вспрыснуть;

    \oblać zakup обмыть (вспрыснуть) покупку; \oblać mieszkanie справить новоселье; обмыть квартиру;

    ● \oblać kogoś zimną wodą облить (окатить) холодной водой кого-л.;
    \oblać egzamin шк. срезаться на экзамене
    +

    3. opić

    * * *
    oblali / obleli, oblany сов.
    1) обли́ть

    oblany potem — обли́тый по́том

    2) окружи́ть, омыва́ть ndk

    wyspa oblana wodami jeziora — о́стров, омыва́емый во́дами о́зера

    3) разг. обмы́ть, вспры́снуть

    oblać zakup — обмы́ть (вспры́снуть) поку́пку

    oblać mieszkanie — спра́вить новосе́лье; обмы́ть кварти́ру

    - oblać egzamin
    Syn:
    opić 3)

    Słownik polsko-rosyjski > oblać

  • 18 poprawka

    сущ.
    • исправление
    • коррекция
    • оправка
    • поправка
    • улучшение
    * * *
    popraw|ka
    ♀, мн. Р. \poprawkaek 1. поправка;
    2. (powtórny egzamin) переэкзаменовка
    * * *
    ж, мн P poprawek
    1) попра́вка
    2) ( powtórny egzamin) переэкзамено́вка

    Słownik polsko-rosyjski > poprawka

  • 19 promocyjny

    прил.
    • переходный
    * * *
    переходный;

    egzamin \promocyjny переводной экзамен

    * * *
    перехо́дный

    egzamin promocyjny — переводно́й экза́мен

    Słownik polsko-rosyjski > promocyjny

  • 20 składać

    глаг.
    • возлагать
    • загнуть
    • изгибать
    • откладывать
    • подчинить
    • подчинять
    • покорять
    • представить
    • представлять
    • свертывать
    • сгибать
    • складывать
    • сложить
    • согнуть
    • создавать
    • сочинить
    • сочинять
    * * *
    składa|ć
    \składaćny несов. 1. складывать;

    \składać chustkę складывать платок; \składać drzewo складывать дрова;

    2. копить, собирать;

    \składać pieniądze копить деньги;

    3. собирать, монтировать;

    \składać mechanizm собирать механизм;

    4. вносить, подавать;

    \składać dokumenty (papiery) направлять (подавать) документы; \składać zażalenie подавать жалобу;

    5. давать, приносить;
    6. (rymy, wiersze) слагать, сочинять; 7. выражать, высказывать; 8. полигр. набирать;

    ● \składać egzamin сдавать (держать) экзамен; \składać rezygnację подавать в отставку; \składać wizyty наносить визиты;

    \składać zeznania давать показания; ср. złożyć
    * * *
    składany несов.
    1) скла́дывать

    składać chustkę — скла́дывать плато́к

    składać drzewo — скла́дывать дрова́

    2) копи́ть, собира́ть

    składać pieniądze — копи́ть де́ньги

    3) собира́ть, монти́ровать

    składać mechanizm — собира́ть механи́зм

    4) вноси́ть, подава́ть

    składać dokumenty (papiery) — направля́ть (подава́ть) докуме́нты

    składać zażalenie — подава́ть жа́лобу

    5) дава́ть, приноси́ть
    6) (rymy, wiersze) слага́ть, сочиня́ть
    7) выража́ть, выска́зывать
    8) полигр. набира́ть
    - składać rezygnację
    - składać wizyty
    - składać zeznania

    Słownik polsko-rosyjski > składać

См. также в других словарях:

  • egzamin — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. egzaminnie {{/stl 8}}{{stl 7}} przewidziane odnośnymi przepisami (programem nauczania, ustawą, regulaminem, statutem itp.) sprawdzenie wiadomości z danej dziedziny lub umiejętności fachowych, niezbędnych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • egzamin — m IV, D. u, Ms. egzaminnie; lm M. y «sprawdzenie przez osoby kompetentne czyichś wiadomości naukowych lub fachowych przed rozpoczęciem lub po zakończeniu pewnego etapu nauki» Egzamin dyplomowy, magisterski, doktorski. Egzamin konkursowy, ustny,… …   Słownik języka polskiego

  • egzamin — 1. Zdać egzamin «sprawdzić się»: (...) specjalnie przygotowane na podróż kaukaską nowe auto BMW już w drodze powrotnej, w Warszawie, wysiadło całkowicie. Zdało egzamin w tej ciężkiej wyprawie, ale poszło na szmelc. K. Moczarski, Rozmowy. 2. Zdać… …   Słownik frazeologiczny

  • egzamin dojrzałości — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} egzamin, zdawany w 18. lub 19. roku życia, wieńczący edukację na średnim szczeblu nauczania, matura : {{/stl 7}}{{stl 10}}W tym roku przystępuję do egzaminu dojrzałości. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zdawać – zdać egzamin — {{/stl 13}}{{stl 7}} sprawdzać się, okazywać się odpowiednim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nowe filtry zdały egzamin, znacznie redukując emisję zanieczyszczeń. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poprawka — Egzamin poprawkowy Eng. A repeat examination …   Słownik Polskiego slangu

  • zdać — sobie sprawę z czegoś «uprzytomnić, uświadomić sobie coś»: Rozsądni ekonomiści zdają sobie sprawę z faktu, że pole manewru w polityce gospodarczej Polski jest bardzo wąskie. Polityka 25/2000. Zarówno sąd, jak i prokurator pytali, czy nie zdawał… …   Słownik frazeologiczny

  • zdawać — Zdać sobie sprawę z czegoś «uprzytomnić, uświadomić sobie coś»: Rozsądni ekonomiści zdają sobie sprawę z faktu, że pole manewru w polityce gospodarczej Polski jest bardzo wąskie. Polityka 25/2000. Zarówno sąd, jak i prokurator pytali, czy nie… …   Słownik frazeologiczny

  • matura — ż IV, CMs. maturaurze; lm D. maturaur 1. «egzamin z zakresu szkoły średniej; egzamin dojrzałości» Zostać dopuszczonym do matury. Zdać maturę. 2. «świadectwo ukończenia szkoły średniej upoważniające do starania się o przyjęcie na wyższą uczelnię;… …   Słownik języka polskiego

  • Matura — High school pupils in Szczecin, Poland, waiting to write a matura exam in 2005 Matura or a similar term (matur, maturita, maturità, Maturität, матура) is the common name for the high school leaving exam or maturity exam in various countries,… …   Wikipedia

  • Matura — Maturité (certificat) Pour les articles homonymes, voir Maturité (homonymie). Dans le domaine de l enseignement scolaire, la maturité est un certificat attribué à la fin des études secondaires dans certains pays francophones (Belgique, Suisse),… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»