Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

efflāgitō

  • 1 efflagito

    efflagĭto, āre, āvi, ātum [ex + flagito] - tr. - prier, presser, demander avec insistance, solliciter vivement.    - ab aliquo efflagitare ut: solliciter qqn de.    - efflagitare + subj.: solliciter de.
    * * *
    efflagĭto, āre, āvi, ātum [ex + flagito] - tr. - prier, presser, demander avec insistance, solliciter vivement.    - ab aliquo efflagitare ut: solliciter qqn de.    - efflagitare + subj.: solliciter de.
    * * *
        Efflagito, efflagitas, pen. corr. efflagitare. Cic. Requerir instamment jusques à ennuyer, Demander à toute force.

    Dictionarium latinogallicum > efflagito

  • 2 efflāgitō

        efflāgitō āvī, ātus, āre    [ex + flagito], to demand urgently, request earnestly, solicit, insist: tribunicia potestas efflagitata est: notum ensem, V.: ab ducibus signum pugnae, L.: epistulam hanc efflagitarunt codicilli tui, required: a Dolabellā, ut se mitteret: a multis efflagitatus, dixit, etc.
    * * *
    efflagitare, efflagitavi, efflagitatus V
    request, demand, insist, ask urgently

    Latin-English dictionary > efflāgitō

  • 3 efflagito

    ef-flāgito, āvī, ātum, āre
    настоятельно требовать, усиленно просить (aliquid ab aliquo C, L, T etc.)
    e. aliquem ad destinatam poenam Ap — подвергать кого-л. назначенной каре

    Латинско-русский словарь > efflagito

  • 4 efflagito

    ef-flāgito, āvī, ātum, āre (ex u. flagito), dringend-, inständig verlangen, -fordern, -wünschen, auf etw. (darauf) bestehen, zu etw. auffordern, a) v. Pers.: ensem, Verg.: misericordiam nostram, Cic.: sibi reique publicae auxilium, Auct. b. Afr.: efflagitatus a populo, Cic.: ab ducibus signum pugnae, Liv.: Graeca certamina a magistratibus, Tac.: mortem ab alqo, Flor.: actionem frequenter ab alqo, Plin. ep.: alqm ad destinatam poenam, Apul. met. 4, 34. – m. folg. ut u. Konj., ab alqo, ut etc., Cic. II. Verr. 1, 63: cotidiano convicio, ut etc., Quint. ep. ad Tryph. § 1: efflagitatum (est), ut etc., Tac. ann. 13, 26. – m. bl. Konjunktiv, crebris precibus efflagitabant, visendi sui copiam facerent, Tac. ann. 4, 74; u. so Suet. Tit. 5, 2. – absol., quasi efflagitante populo, Suet. Dom. 3, 1. – b) v. Lebl.: epistulam hanc convicio efflagitarunt codicilli tui, Cic. ad Q. fr. 2, 9 (11), 1. – alqm m. folg. ut u. Konj., interdum aequitas loci adversarios efflagitabat, ut etc., Auct. b. Hisp. 29, 7.

    lateinisch-deutsches > efflagito

  • 5 efflagito

    ef-flāgito, āvī, ātum, āre (ex u. flagito), dringend-, inständig verlangen, -fordern, -wünschen, auf etw. (darauf) bestehen, zu etw. auffordern, a) v. Pers.: ensem, Verg.: misericordiam nostram, Cic.: sibi reique publicae auxilium, Auct. b. Afr.: efflagitatus a populo, Cic.: ab ducibus signum pugnae, Liv.: Graeca certamina a magistratibus, Tac.: mortem ab alqo, Flor.: actionem frequenter ab alqo, Plin. ep.: alqm ad destinatam poenam, Apul. met. 4, 34. – m. folg. ut u. Konj., ab alqo, ut etc., Cic. II. Verr. 1, 63: cotidiano convicio, ut etc., Quint. ep. ad Tryph. § 1: efflagitatum (est), ut etc., Tac. ann. 13, 26. – m. bl. Konjunktiv, crebris precibus efflagitabant, visendi sui copiam facerent, Tac. ann. 4, 74; u. so Suet. Tit. 5, 2. – absol., quasi efflagitante populo, Suet. Dom. 3, 1. – b) v. Lebl.: epistulam hanc convicio efflagitarunt codicilli tui, Cic. ad Q. fr. 2, 9 (11), 1. – alqm m. folg. ut u. Konj., interdum aequitas loci adversarios efflagitabat, ut etc., Auct. b. Hisp. 29, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > efflagito

  • 6 efflagito

    to plead urgently.

    Latin-English dictionary of medieval > efflagito

  • 7 efflagito

    ef-flāgĭto, āvi, ātum, 1, v. a., to demand or ask urgently, to request earnestly (class.;

    for syn. cf.: posco, flagito, exigo, obsecro, etc.): epistolam,

    Cic. Q. Fr. 2, 11: libros, Quint. Ep. ad Tryph. §

    3: judicio rum desiderio tribunicia potestas efflagitata est,

    Cic. Div. in Caecil. 3, 8:

    collationes,

    Suet. Ner. 38:

    notum ensem,

    Verg. A. 12, 759; Suet. Tib. 12 fin.:

    signum pugnae,

    Liv. 3, 60:

    misericordiam alicujus (with requirere),

    Cic. Mil. 34 et saep.—With ut:

    cum iste a Cn. Dolabella efflagitasset, ut, etc.,

    Cic. Verr. 2, 1, 24; Quint. Ep. ad Tryph. § 1; cf.: aliquem, ut, Auct. B. Hisp. 29, 7; and with simple subj., Suet. Tit. 5.— Absol.:

    a multis efflagitatus,

    Cic. Verr. 2, 1, 36, 92 Zumpt N. cr.; Quint. 4, 5, 10; Suet. Dom. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > efflagito

  • 8 efflagitatus

    [st1]1 [-] efflagitātus, a, um: part. passé de efflagito. [st1]2 [-] efflagitātŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. efflagitatu): demande pressante, instances.
    * * *
    [st1]1 [-] efflagitātus, a, um: part. passé de efflagito. [st1]2 [-] efflagitātŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. efflagitatu): demande pressante, instances.
    * * *
        Efflagitatus, huius efflagitatus, pe. pro. Cic. Une grande et forte requeste et instance.

    Dictionarium latinogallicum > efflagitatus

  • 9 efflagitatio

    efflāgitātio, onis f. [ efflagito ]
    настоятельная просьба, категорическое требование (alicujus rei или ad aliquid C)

    Латинско-русский словарь > efflagitatio

  • 10 efflagitatio

    efflāgitātio, ōnis, f. (efflagito), das dringende-, inständige Verlangen, -Fordern, insulsa cum efflagitatione, Planc. b. Cic.: studio atque efflagitatione omnium, Cic.: efflagitatio ad coëundam societatem vel periculi vel laboris, Cic.: non preces sunt istud, sed efflagitatio intempestiva quidem et improvisa, Tac.

    lateinisch-deutsches > efflagitatio

  • 11 efflagitatus

    efflāgitātus, Abl. ū, m. (efflagito), das dringende-, inständige Verlangen, -Fordern, coactu atque efflagitatu meo, Cic. Verr. 5, 75.

    lateinisch-deutsches > efflagitatus

  • 12 efflagitatio

    efflāgitātio, ōnis, f. (efflagito), das dringende-, inständige Verlangen, -Fordern, insulsa cum efflagitatione, Planc. b. Cic.: studio atque efflagitatione omnium, Cic.: efflagitatio ad coëundam societatem vel periculi vel laboris, Cic.: non preces sunt istud, sed efflagitatio intempestiva quidem et improvisa, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > efflagitatio

  • 13 efflagitatus

    efflāgitātus, Abl. ū, m. (efflagito), das dringende-, inständige Verlangen, -Fordern, coactu atque efflagitatu meo, Cic. Verr. 5, 75.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > efflagitatus

  • 14 efflāgitātiō

        efflāgitātiō ōnis, f    [efflagito], an urgent solicitation: ad societatem: intempestiva, Ta.
    * * *

    Latin-English dictionary > efflāgitātiō

  • 15 (efflāgitātus, ūs)

       (efflāgitātus, ūs) m    [efflagito], an urgent solicitation.—Only abl sing.: meo.

    Latin-English dictionary > (efflāgitātus, ūs)

  • 16 efflagitatio

    efflāgĭtātĭo, ōnis, f. [efflagito], an urgent demand, pressing request (very rare), * Cic. Fam. 5, 19, 2;

    Plancus,

    ib. 10, 24, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > efflagitatio

  • 17 ASK URGENTLY

    [V]
    EFFLAGITO (-ARE -AVI -ATUM)
    ECFLAGITO (-ARE -AVI -ATUM)

    English-Latin dictionary > ASK URGENTLY

  • 18 DEMAND URGENTLY

    [V]
    EXPOSTULO (-ARE -POSTULAVI -POSTULATUM)
    EFFLAGITO (-ARE -AVI -ATUM)
    ECFLAGITO (-ARE -AVI -ATUM)

    English-Latin dictionary > DEMAND URGENTLY

  • 19 PLEAD URGENTLY

    [V]
    EFFLAGITO (-ARE -AVI -ATUM)
    ECFLAGITO (-ARE -AVI -ATUM)

    English-Latin dictionary > PLEAD URGENTLY

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»