-
1 nequam
nēquam, Adi. indecl., Compar. nēquior, Superl. nēquissimus (aus nē u. quam, Acc. Sing. gen. fem. v. qui), eig. nicht beschaffen, wie es sein soll, nichts taugend, nichts wert, nichtsnutzig, I) der Beschaffenheit nach, piscis, Plaut.: verbum, Plaut.: libellus, Mart.: nequius nihil quam egens consilii servos est, Plaut. – II) dem Benehmen nach, nichts taugend, nichtsnutzig, liederlich, leichtfertig, schelmisch, lose, ein Taugenichts, ein Nichtsnutz, ein Gauner, ein Schelm (Ggstz. bonus, frugi), v. Pers., bes. v. Sklaven, Plaut., Cic. u.a.: homo ingeniosissime nequam, ein durchtriebener Taugenichts, Vell.: iuvenes nequam, Mart.: liberti nequam et improbi, Cic.: nequam mancipia, Sen.: homo non nequam, Cic.: quid est nequius viro effeminato? Cic.: homo nequissimus (Erzschurke) atque improbissimus (Erzgauner), Cic.: homo omnium bipedum nequissimus, der ärgste Schurke auf der Welt, Modest. (in Plin. ep.) u. Apul.: spiritus nequissimi, die bösen Geister, Lact.: servus nequissimus atque mulier nequior, Erzschelm u. noch eine größere Schelmin, Apul.: an erubescunt coram iustis et bonis esse nequam? Lact. – alci nequam dare, facere, einem einen Bubenstreich spielen, Plaut. Poen. 159 u. 658.
-
2 vermino
vermino, āre, u. Depon. verminor, ārī ( von vermina od. vermis), I) Würmer haben, von Würmern geplagt werden, Sen. nat. qu. 2, 31, 2: effeminato verminet procul culo, Priap. 58, 2 B.: im Bilde, ut viderent, ne res publica verminaret litteris ad diva additis, quod verminatum ne ad cancer perveniret, Cl. Quadr. ann. 3. fr. 49 (nach Hertz' Verbesserung). – II) übtr.: 1) kribbeln, jucken, verminat auris, Mart. 14, 23, 1. – als Depon., si (podagra) minus verminatur, Sen. de vit. beat. 17, 4. – Partiz., verminantia membra, Arnob. 1, 50. – 2) Wehen haben, decumo mense demum turgens verminatur, parturit, Pompon. com. 56.
-
3 nequam
nēquam, Adi. indecl., Compar. nēquior, Superl. nēquissimus (aus nē u. quam, Acc. Sing. gen. fem. v. qui), eig. nicht beschaffen, wie es sein soll, nichts taugend, nichts wert, nichtsnutzig, I) der Beschaffenheit nach, piscis, Plaut.: verbum, Plaut.: libellus, Mart.: nequius nihil quam egens consilii servos est, Plaut. – II) dem Benehmen nach, nichts taugend, nichtsnutzig, liederlich, leichtfertig, schelmisch, lose, ein Taugenichts, ein Nichtsnutz, ein Gauner, ein Schelm (Ggstz. bonus, frugi), v. Pers., bes. v. Sklaven, Plaut., Cic. u.a.: homo ingeniosissime nequam, ein durchtriebener Taugenichts, Vell.: iuvenes nequam, Mart.: liberti nequam et improbi, Cic.: nequam mancipia, Sen.: homo non nequam, Cic.: quid est nequius viro effeminato? Cic.: homo nequissimus (Erzschurke) atque improbissimus (Erzgauner), Cic.: homo omnium bipedum nequissimus, der ärgste Schurke auf der Welt, Modest. (in Plin. ep.) u. Apul.: spiritus nequissimi, die bösen Geister, Lact.: servus nequissimus atque mulier nequior, Erzschelm u. noch eine größere Schelmin, Apul.: an erubescunt coram iustis et bonis esse nequam? Lact. – alci nequam dare, facere, einem einen Bubenstreich spielen, Plaut. Poen. 159 u. 658. -
4 vermino
vermino, āre, u. Depon. verminor, ārī ( von vermina od. vermis), I) Würmer haben, von Würmern geplagt werden, Sen. nat. qu. 2, 31, 2: effeminato verminet procul culo, Priap. 58, 2 B.: im Bilde, ut viderent, ne res publica verminaret litteris ad diva additis, quod verminatum ne ad cancer perveniret, Cl. Quadr. ann. 3. fr. 49 (nach Hertz' Verbesserung). – II) übtr.: 1) kribbeln, jucken, verminat auris, Mart. 14, 23, 1. – als Depon., si (podagra) minus verminatur, Sen. de vit. beat. 17, 4. – Partiz., verminantia membra, Arnob. 1, 50. – 2) Wehen haben, decumo mense demum turgens verminatur, parturit, Pompon. com. 56.
См. также в других словарях:
effeminato — (o effemminato) agg. [part. pass. di effeminare ], spreg. [simile a una donna nei gesti e nel portamento, poco virile e sim.: avere modi e. ] ▶◀ donnesco, femmineo. ‖ efebico, femminile, (lett.) muliebre. ◀▶ maschio, mascolino, virile. ‖ maschile … Enciclopedia Italiana
effeminato — ef·fe·mi·nà·to p.pass., agg. 1. p.pass. → effeminare, effeminarsi 2a. agg. CO di qcn., che ha aspetto o atteggiamenti poco virili: ragazzo effeminato; anche s.m. | di qcs., infiacchito, molle: costumi, modi effeminati Sinonimi: femmineo; efebo |… … Dizionario italiano
effeminato — {{hw}}{{effeminato}}{{/hw}}o effemminato A part. pass. di effeminare ; anche agg. Infiacchito, rammollito | Che ha atteggiamenti di tipo femminile. B anche s. m … Enciclopedia di italiano
effeminato — pl.m. effeminati sing.f. effeminata pl.f. effeminate … Dizionario dei sinonimi e contrari
effeminato — part. pass. di effeminare; anche agg. e s. m. 1. femmineo, donnesco, castrato (fig.), evirato (fig.) CONTR. mascolino, virile, maschio (est.), maschile 2. (est., spreg.) molle, lezioso, delicato, debole, frivolo, sdolcinato CONTR … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
castrato — ca·strà·to p.pass., agg., s.m. 1. p.pass., agg. → castrare, castrarsi 2. agg. OB fig., effeminato; fiacco, privo di carattere 3a. s.m. CO individuo a cui sono stati asportati o atrofizzati gli organi riproduttivi | fig., volg., uomo effeminato o… … Dizionario italiano
effeminatezza — /ef:emina tets:a/ (o effemminatezza) s.f. [der. di effeminato ], spreg. [l essere effeminato] ▶◀ ‖ mollezza. ◀▶ machismo, mascolinità, virilità … Enciclopedia Italiana
Cazzati — Maurizio Cazzati (* 1616 in Luzzara; † 28. September 1678 in Mantua) war ein italienischer Komponist. Leben Nach seiner Priesterweihe war er ab 1641 an verschieden Kirchen in Mantua, Bozzolo, Ferrara, und Bergamo als Kapellmeister tätig. In… … Deutsch Wikipedia
Maurizio Cazzati — (* 1. März 1616 in Luzzara; † 28. September 1678 in Mantua) war ein italienischer Komponist. Leben Nach seiner Priesterweihe war er ab 1641 an verschieden Kirchen in Mantua, Bozzolo, Ferrara, und Bergamo als Kapellmeister tätig. In Bergamo wirkte … Deutsch Wikipedia
Каццати, Маурицио — Маурицио Каццати (итал. Maurizio Cazzati; род. март 1616(1616), Луццара 28 сентября 1678, Мантуя) итальянский композитор. В 1641 г. рукоположён в священники и в дальнейшем руководил хорами в соборах Мантуи, Боццоло, Феррары… … Википедия
Каццати — Каццати, Маурицио Маурицио Каццати (итал. Maurizio Cazzati; род. март 1616(1616), Луццара 28 сентября 1678, Мантуя) итальянский композитор XVII века. В 1641 г. рукоположён в священники и в дальнейшем руководил хорами в соборах… … Википедия