-
1 edepsiz
edepsiz unhöflich; frech -
2 edepsiz
-
3 edepsiz
беста́ктный неприли́чный непристо́йный по́шлый* * *1.невоспи́танный, бессты́дный, на́глый2.бессты́дник; наха́л, нагле́ц, оха́льник -
4 edepsiz
әдәпсез -
5 edepsiz
adj. shameless, nasty, naughty, indecent, rude, dirty, immodest -
6 edepsiz
kanc -
7 edepsiz
невоспитанныйср. terbiyesiz -
8 edepsiz
неве́жливый, невоспи́танный; неприли́чный; гру́бый, на́глый; бесты́жий -
9 edepsiz
-
10 edepsiz
Iэдэб зыхэмылъ, Iэдэбынчъ -
11 edepsiz
αδιάντροπος, αισχρός, αχρείος -
12 edepsiz
immoral, ill-mannered, shameless, insolent, nasty -
13 edepsiz
ill-mannered, impolite, ill-bred, rude. -
14 edepsiz
niegrzeczny; niekulturalny; nieuprzejmy -
15 edepsiz kız
n. hussy, huzzy -
16 edepsiz tip
n. profligate -
17 edepsiz kişi
tog -
18 әдәпсез
edepsiz -
19 بی ادب
edepsiz -
20 niekulturalny
edepsiz
См. также в других словарях:
edepsiz — sf. 1) Utanılacak işleri sıkılmadan yapan, utanmaz, sıkılmaz, terbiyesiz (kimse) 2) Sakınılacak kötü (kimse), şirret Sen şimdi yukarı çıkar, bu edepsizi defedersin. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
çirkefe (veya çamura) taş atmak (veya çirkefi üzerine sıçratmak) — edepsiz bir kimsenin tepkisine yol açacak bir davranışta bulunmak Çirkefe taş atma, hikmetini mırıldanarak kaçar gibi uzaklaştı. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
gerize taş atmak — edepsiz bir kimseye edepsizliğini göstermeye fırsat vermek … Çağatay Osmanlı Sözlük
itle çuvala girilmez — edepsiz ve saldırgan bir kimse ile bir konu üzerinde karşılaşmak ve kavgaya tutuşmak doğru değildir anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
itle dalaşmaktan çalıyı dolaşmak yeğdir — edepsiz kimse ile uğraşmamak için onun bulunduğu yerden uzaklaşmak gerekir anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
UNFUS — Edepsiz ve hayâsız kadın … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
edepsuz — edèpsuz m DEFINICIJA reg. pejor. onaj koji nije odgojen, ni pristojan, ni uljudan; neotesanac, klipan, sirovina ETIMOLOGIJA tur. edepsiz (edepsiz) ← arap. ädäb: odgoj + tur. siz: bez … Hrvatski jezični portal
ÂDÂB — (Edeb kelimesinin çoğuludur.) Usul, yol, yordam, davranış kaideleri, terbiye. Ahlâk ve terbiyenin gerektirdiği konuşma ve hareket tarzı. Adaba uymayanlara edepsiz denir. Edipler edepli olmalı yani yazarlar, edebiyatçılar dine, ahlâka ve terbiyeye … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
açık saçık — sf., ğı 1) Göreneğe aykırı derecede çıplak veya örtüsüz, dekolte 2) Yüz kızartıcı, edepsiz, müstehcen, cinsel çağrışım yüklü (söz, anlatım) Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller açık saçık konuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
eli bayraklı — sf. Şirret, edepsiz, kavgacı (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
eli sopalı — sf. Şirret, edepsiz, kavgacı (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük