dziecinna

См. также в других словарях:

• dziecinna igraszka [zabawka] — {{/stl 13}}{{stl 7}} o czymś bardzo łatwym, prostym; także o błahej sprawie w porównaniu z innymi, uznanymi za ważniejsze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naprawienie takiej usterki to dziecinna igraszka. Twój problem to dziecinna igraszka w porównaniu z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dziecinny — 1. Dziecinna igraszka, zabawka «o rzeczach błahych, łatwych w porównaniu z innymi, ważniejszymi, bardziej skomplikowanymi»: O ileż jesteśmy mądrzejsi, doświadczeńsi, bieglejsi od naszych przodków. To co im wydawało się szczytem zawiłości, nam… …   Słownik frazeologiczny

• dziecinny — dziecinnynni 1. «dotyczący dzieci albo dziecka, właściwy dziecku, należący do dziecka, przeznaczony dla niego, taki jak u dziecka» Dziecinny wiek, dziecinne lata. Dziecinny głosik, śmiech. Wózek dziecinny, pokój dziecinny. Obuwie dziecinne. ◊… …   Słownik języka polskiego

• godzina — 1. Czarna godzina a) «okres największych trudności, nieszczęść, kłopotów, zwłaszcza materialnych»: Wpłacam pieniądze do banku, odkładam na czarną godzinę. Viva 18/2000. b) «ostatnie chwile, dni przed śmiercią własną lub kogoś bliskiego»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

• igraszka — (igraszki) słów; igraszki słowne «zabawa słowami, używanie jednych znaczeń wyrazów zamiast innych, wykorzystywanie wieloznaczności i homonimii wyrazów; gra słów»: Swoistego gatunku jest fantastyka Gałczyńskiego. Jej pierwszym materiałem wydaje… …   Słownik frazeologiczny

• pora — 1. Nie w porę «w niewłaściwej chwili, w nieodpowiednim momencie»: Ja wiem, że przyszłam nie w porę, ale wybaczcie mi. S. I. Witkiewicz, Dramaty. (...) mówiła powstrzymując się od śmiechu i udając, że się oburza na taką zalotność nie w porę. M.… …   Słownik frazeologiczny

• babka — ż III, CMs. babkabce; lm D. babkabek 1. «matka, rzadziej ciotka (stryjenka) ojca lub matki» Cioteczna babka. Babka ze strony ojca, matki. Zostać babką. □ Nie poznała babka swojej wnuczki w tańcu «o czymś nieprawdopodobnym, trudnym do uwierzenia»… …   Słownik języka polskiego

• bazgranina — ż IV, CMs. bazgraninainie; lm D. bazgraninain «niestaranne, nieczytelne pismo lub nieudolny rysunek; gryzmoły» Dziecinna bazgranina. Z trudnością odczytywać czyjąś bazgraninę. przen. «zwykle o jakimś tekście, utworze literackim, zwłaszcza… …   Słownik języka polskiego

• bąk — m III, DB. a, N. bąkkiem; lm M. i 1. pot. «trzmiel lub inny owad wydający w locie charakterystyczne buczenie» Bąki buczą grubym basem, zbierają pyłki z kwiatów. ◊ Opić się czymś jak bąk «napić się czegoś w dużej ilości» ◊ Zbijać bąki «spędzać… …   Słownik języka polskiego

• cacko — n II, N. cackokiem; lm D. cackocek 1. «przedmiot, zwykle niewielki, artystycznie, precyzyjnie wykonany; klejnocik, bibelot» Porcelanowe, złote, marmurowe cacko. Na meblach stało mnóstwo wykwintnych cacek. przen. «o czymś, rzadziej o kimś… …   Słownik języka polskiego

• chorągiewka — ż III, CMs. chorągiewkawce; lm D. chorągiewkawek 1. «mała chorągiew z tkaniny, papieru lub innego materiału; proporczyk» Barwna, dziecinna chorągiewka. Chorągiewka sygnalizacyjna. Chorągiewki na mapie. Samochód przystrojony chorągiewkami. ◊ Ktoś… …   Słownik języka polskiego