Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dzbanka

См. также в других словарях:

  • wylać — dk Xb, wylaćleję, wylaćlejesz, wylaćlej, wylaćlał, wylaćlali a. wylaćleli, wylaćlany wylewać ndk I, wylaćam, wylaćasz, wylaćają, wylaćaj, wylaćał, wylaćany 1. «lejąc usunąć płyn z jakiegoś naczynia, spowodować rozlanie się płynu po czymś» Wylać… …   Słownik języka polskiego

  • dziobek — m III, D. dziobekbka, N. dziobekbkiem; lm M. dziobekbki 1. «mały dziób ptasi» Pisklęta otwierały dziobki. przen. żart. «buzia, usta» 2. «lejkowate zakończenie dzbanka, dzbanuszka, czajnika itp. naczyń, przez które leje się płyn» 3. «ostre… …   Słownik języka polskiego

  • lać — ndk Xb, leję, lejesz, lej, lał, lali a. leli, lany 1. «powodować płynięcie, cieknięcie płynu; sączyć, toczyć płyn; napełniać płynem, wlewać, nalewać» Lać wodę, mleko do dzbanka, wino do kieliszków. ∆ Lane kluski «kluski z rzadkiego ciasta wolno… …   Słownik języka polskiego

  • lekyt — m IV, D. u, Ms. lekytycie; lm M. y szt. «w starożytnej Grecji: naczynie ceramiczne, kształtem zbliżone do wysmukłego dzbanka o szerokim wlewie, stosowane do przechowywania oliwy; także pomnik nagrobny w kształcie tego naczynia» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • obtrącić — dk VIa, obtrącićcę, obtrącićcisz, obtrącićtrąć, obtrącićcił, obtrącićcony obtrącać ndk I, obtrącićam, obtrącićasz, obtrącićają, obtrącićaj, obtrącićał, obtrącićany «uderzeniem oddzielić coś od czegoś; obtłuc» Obtrącić ucho od dzbanka …   Słownik języka polskiego

  • odtłuc — dk XI, odtłuctłukę, odtłuctłuczesz, odtłuctłucz, odtłuctłukł, odtłuctłuczony, odtłuctłukłszy odtłukiwać ndk VIIIb, odtłuckuję, odtłuckujesz, odtłuckuj, odtłuciwał, odtłuciwany «uderzając, oddzielić coś od czegoś; odtrącić, odbić» Odtłuc ucho od… …   Słownik języka polskiego

  • odtrącić — dk VIa, odtrącićcę, odtrącićcisz, odtrącićtrąć, odtrącićcił, odtrącićcony odtrącać ndk I, odtrącićam, odtrącićasz, odtrącićają, odtrącićaj, odtrącićał, odtrącićany 1. «nagłym ruchem odepchnąć, odsunąć, oddalić od siebie» Odtrącić kogoś, coś… …   Słownik języka polskiego

  • pojemność — ż V, DCMs. pojemnośćści, blm 1. «objętość wnętrza naczynia lub zbiornika» Pojemność garnka, dzbanka, wiadra. Pojemność basenu kąpielowego. ∆ fiz. Pojemność cieplna «zdolność materiału do akumulacji ciepła przy procesie ogrzewania» ∆ mech.… …   Słownik języka polskiego

  • polać — dk Xb, polaćleję, polaćlejesz, polaćlej, polaćlał, polaćlali a. polaćleli polewać ndk I, polaćam, polaćasz, polaćają, polaćaj, polaćał, polaćany «oblać po wierzchu; zmoczyć coś lejąc płyn» Polać makaron sosem. Polać jezdnię wodą. polać się… …   Słownik języka polskiego

  • przesypać — dk IX, przesypaćpię, przesypaćpiesz, przesypaćsyp, przesypaćał, przesypaćany przesypywać ndk VIIIa, przesypaćpuję, przesypaćpujesz, przesypaćpuj, przesypaćywał, przesypaćywany 1. «zmienić miejsce czegoś przez sypanie» Przesypać mąkę do worka.… …   Słownik języka polskiego

  • ulatniać się — ndk I, ulatniać sięam się, ulatniać sięasz się, ulatniać sięają się, ulatniać sięaj się, ulatniać sięał się ulotnić się dk VIa, ulatniać sięnię się, ulatniać sięnisz się, ulatniać sięnij się, ulatniać sięnił się 1. «o ciałach gazowych, lotnych,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»