-
1 dwustronny
-
2 dwustronny
• double-sided• two-sidedSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > dwustronny
-
3 obustronny
прил.• взаимный• двусторонний• обоюдный* * *1) двусторо́нний2) обою́дныйobustronna korzyść — обою́дная по́льза (вы́года)
Syn:dwustronny 1), obopólny 2) -
4 obustronni
y 1. двусторонний;2. обоюдный; \obustronniа korzyść обоюдная польза (выгода)+1. dwustronny 2. obopólny
-
5 bilateral
bilateral dwustronny, bilateralny -
6 doppelseitig
doppelseitig dwustronny; ( beidseitig) obustronny -
7 zweiseitig
zweiseitig dwustronny; Anzeige dwustronicowy
См. также в других словарях:
dwustronny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ma dwie, równie użyteczne, podobnie wyglądające bądź symetrycznie zbudowane strony; dziejący się, wykonywany z dwu stron, po dwu stronach… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwustronny — 1. «mający dwie strony albo znajdujący się po dwóch stronach czegoś; działający z dwu stron» ∆ włók. Materiały dwustronne «materiały mające lewą stronę taką samą jak prawą» 2. praw. «dokonywany, zawierany przez dwie strony» ∆ Umowa dwustronna… … Słownik języka polskiego
oblicze — 1. książk. Janusowe oblicze «dwustronny lub dwuznaczny charakter czegoś, dwa aspekty jakiejś sprawy»: W niniejszym artykule nie interesuje nas jednak socjologiczna analiza inteligencji. Chciałem tylko podkreślić janusowe oblicze tej warstwy,… … Słownik frazeologiczny
bilateralny — książk. «dwustronny» Bilateralne umowy. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
dwustronnie — przysłów. od dwustronny Maszynopis pisany dwustronnie. Dziennik korespondencyjny prowadzony dwustronnie … Słownik języka polskiego
dwustronność — ż V, DCMs. dwustronnośćści, blm rzecz. od dwustronny Dwustronność umów handlowych … Słownik języka polskiego
kilim — m IV, D. u, Ms. kilimmie; lm M. y «barwny, wzorzysty dywan dwustronny na ścianę lub podłogę, tkany wełnianym wątkiem na osnowie lnianej lub wełnianej» Kilim ludowy, kurpiowski, ukraiński. Wystawa kilimów. Tkać kilimy. ‹tur.› … Słownik języka polskiego
konto — n III, Ms. kontoncie; lm D. kont 1. księg. «rachunek dwustronny w księdze handlowej służący do rejestracji zmian majątkowych wyrażonych w pieniądzu» Na kontach księgowane są wszystkie transakcje dokonywane przez przedsiębiorstwo. ∆ Konto winien… … Słownik języka polskiego
bilateralny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ofic. {{/stl 8}}{{stl 7}} dwustronny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bilateralne układy, umowy międzypaństwowe. Stosunki bilateralne. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwustronność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. dwustronnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. dwustronny: Dwustronność zobowiązań gospodarczych. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kilim — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. kilimu, Mc. kilimmie {{/stl 8}}{{stl 7}} kolorowy, wełniany dywan dwustronny, służący do dekoracji ścian, podłóg, mebli, tkany na warsztatach tkackich tak, że wzór tworzy wątek zupełnie zasłaniający osnowę :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień