Перевод: с польского на русский

с русского на польский

dotrzymywać+komuś+kroku

  • 1 dotrzymywać

    глаг.
    • держать
    • оставаться
    • поберечь
    • сдерживать
    • содержать
    • сохранить
    • сохранять
    • удержать
    • удерживать
    • хранить
    * * *
    dotrzymywa|ć
    \dotrzymywaćny несов. 1. додерживать;
    2. czego выполнять, соблюдать что; ● \dotrzymywać kroku komuś идти в ногу с кем-л., не отставать от кого-л.; ср. dotrzymać
    * * *
    dotrzymywany несов.
    1) доде́рживать
    2) czego выполня́ть, соблюда́ть что

    Słownik polsko-rosyjski > dotrzymywać

  • 2 dotrzymywać kroku komuś

    идти́ в но́гу с ке́м-л., не отстава́ть от кого́-л.; ср. dotrzymać

    Słownik polsko-rosyjski > dotrzymywać kroku komuś

  • 3 krok

    сущ.
    • подножка
    • поступь
    • походка
    • ступень
    • ступенька
    • ход
    • шаг
    • шествие
    * * *
    ♂, Р. \kroku mar;

    ● co \krok, co \kroku а) поминутно;

    б) на каждом шагу;

    \krok w \krok по пятам; о dwa \kroki в двух шагах; żółwim \krokiem черепашьим шагом; poczynić \kroki предпринять шаги, принять меры;

    dotrzymywać \kroku komuś идти в ногу с кем-л., не отставать от кого-л.;

    stawiać pierwsze \kroki делать первые шаги

    * * *
    м, Р kroku
    - co kroku
    - krok w krok
    - o dwa kroki
    - żółwim krokiem
    - poczynić kroki

    Słownik polsko-rosyjski > krok

См. также в других словарях:

  • dotrzymywać — 1. Dotrzymać komuś kroku a) «iść z kimś z tą samą szybkością»: Biegniemy leśnymi ścieżkami koło Spały. Przez kilometr próbuję dotrzymać Dorocie kroku. TSt 7/2000. b) «rozwijać się w tym samym tempie, dorównywać komuś w czymś»: Przyjdzie chwila,… …   Słownik frazeologiczny

  • dotrzymywać – dotrzymać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}kroku {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} iść równo z kimś, nie wyprzedzając go, ani samemu nie będąc wyprzedzanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szedł obok ojca, dzielnie dotrzymując mu …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy …   Słownik języka polskiego

  • nadążać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadążaćam, nadążaća, nadążaćają {{/stl 8}}– nadążyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, nadążaćżę, nadążaćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w marszu, w wędrówce: dotrzymywać komuś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dotrzymać — dk I, dotrzymaćam, dotrzymaćasz, dotrzymaćają, dotrzymaćaj, dotrzymaćał, dotrzymaćany dotrzymywać ndk VIIIa, dotrzymaćmuję, dotrzymaćmujesz, dotrzymaćmuj, dotrzymaćywał, dotrzymaćywany 1. «trzymać, przechować do pewnego (jakiegoś) czasu»… …   Słownik języka polskiego

  • krok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na podniesieniu nogi do góry, przesunięciu jej do przodu i postawieniu; długość przebytej w ten… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»