Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

dosiąść

См. также в других словарях:

  • dosiąść — Pegaza zob. Pegaz. Dosiąść swego (swojego) konika zob. konik …   Słownik frazeologiczny

  • dosiąść — dk XI, dosiąśćsiądę, dosiąśćsiądziesz, dosiąśćsiądź, dosiąśćsiadł, dosiąśćsiedli, dosiąśćsiadłszy dosiadać ndk I, dosiąśćam, dosiąśćasz, dosiąśćają, dosiąśćaj, dosiąśćał 1. «usiąść na grzbiecie zwierzęcia w celu jazdy wierzchem» Dosiąść konia,… …   Słownik języka polskiego

  • dosiąść (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. dosiadać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dosiadać się – dosiąść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} siadać tam, gdzie już ktoś siedzi; przysiadać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}W kawiarni dosiadł się do jakiegoś mężczyzny. Proszę dosiadać się tam, gdzie są jeszcze wolne miejsca. Czy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dosiadać – dosiąść swojego konika — {{/stl 13}}{{stl 7}} zaczynać mówić na ulubiony temat, opowiadać o swoich zainteresowaniach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś już dosiadł swojego konika i truł przez pół godziny o polityce. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dosiadać — → dosiąść …   Słownik języka polskiego

  • dosiadać — Dosiąść Pegaza zob. Pegaz. Dosiąść swego (swojego) konika zob. konik …   Słownik frazeologiczny

  • konik — Dosiąść swego (swojego) konika; wsiąść na swego (swojego) konika «zacząć mówić na swój ulubiony temat»: – No tak – stwierdził naczelny – marnuje pan swoje zdrowie. (...) Fiński, zwany przez pracowników harcerzem, wsiadł na swego konika. – Niech… …   Słownik frazeologiczny

  • dosiadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dosiadaćam, dosiadaća, dosiadaćają, dosiadaćany {{/stl 8}}– dosiąść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXf, dosiadaćsiądę, dosiadaćsiądzie, dosiadaćsiądź, dosiadaćsiadł, dosiadaćsiedli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Pegaz — książk. Dosiąść Pegaza, wsiąść na Pegaza «poczuć natchnienie poetyckie, zacząć pisać wiersze» …   Słownik frazeologiczny

  • biegun — m IV, D. a, Ms. biegunnie; lm M. y 1. zwykle w lm «wygięte półokrągło płozy przy kołyskach, bujających fotelach, zabawkach itp.» Bieguny kołyski. Koń na biegunach. 2. B.=D. przestarz. «szybki koń; rumak» Dosiąść bieguna. 3. fiz. «jeden z dwu… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»