-
1 donosić;
-
2 donosić
глаг.• денонсировать• доложить• доносить• доноситься• носить• объявлять• предрекать• предсказывать• рапортовать• ябедничать* * *(o ciąży) доходить (о беременности)* * *I donoszę, donoszony несов.1) приноси́ть, доставля́ть; доноси́ть3) na kogo доноси́ть, де́лать доно́с; ка́пать pot.4) долета́ть, доноси́тьсяSyn:II donoszę, donoszony сов.доноси́ть (одежду, обувь)Syn:dodrzeć, doniszczyć -
3 donosić się
-
4 donosić\ się
несов. доноситься, долетать+dochodzić, dolatywać, docierać
-
5 obowiązek donosić
долг доноситьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > obowiązek donosić
-
6 denuncjować
глаг.• денонсировать• доносить• оглашать* * *denuncjowa|ć\denuncjowaćny несов. kogo доносить на кого+* * *denuncjowany несов. kogoдоноси́ть на когоSyn: -
7 dobiegać
глаг.• добегать* * *dobieg|aćнесов. 1. do kogo-czego добегать до кого-чего; подбегать к кому-чему;2. доноситься; 3. наступать, приближаться;\dobiegaćа godzina trzecia скоро три часа;
on \dobiegaća trzydziestki ему скоро (стукнет) тридцать (лет)+2. donosić się 3. następować, nadchodzić, zbliżać się
* * *несов.2) доноси́ться3) наступа́ть, приближа́тьсяdobiega godzina trzecia — ско́ро три часа́
on dobiega trzydziestki — ему́ ско́ро (сту́кнет) три́дцать ( лет)
Syn: -
8 pochodzić
глаг.• возникать• возникнуть• выводить• извлекать• исходить• нападать• наставать• отводить• породить• порождать• поступать• походить• прибывать• прибыть• приезжать• приехать• прийти• приходить• слезать• спускаться• сходить• съезжать* * *pochodz|ić%1, \pochodzićę сов. походить, пошагать;
● \pochodzić koło czegoś, za czymś разг. похлопотать о чём-л.;\pochodzić w czymś походить в чём-л., поносить что-л.\pochodzić ze wsi быть родом из деревни;
2. вытекать, происходить, объясняться;to \pochodzići stąd, że... это происходит от того, что..., это объясняется тем, что...; 3. браться;skąd \pochodzićą te pieniądze? откуда (взялись) эти деньги?;
4. доноситься+1. wywodzić się 2. wypływać 3. brać się 4. donosić się, płynąć
* * *I pochodzę сов.походи́ть, пошага́ть- pochodzić w czymś II pochodzę несов.1) происходи́тьpochodzić ze wsi — быть ро́дом из дере́вни
2) вытека́ть, происходи́ть, объясня́тьсяto pochodzi stąd, że... — э́то происхо́дит от того́, что..., э́то объясня́ется тем, что...
3) бра́тьсяskąd pochodzą te pieniądze? — отку́да (взя́ли́сь) э́ти де́ньги?
4) доноси́тьсяSyn: -
9 powiadamiać
глаг.• известить• извещать• объявлять• оповестить• оповещать• уведомить• уведомлять* * *powiadamia|ć\powiadamiaćny несов. kogo o czym извещать, уведомлять кого о чём, сообщать кому что, о чём+donosić, informować, zawiadamiać
* * *powiadamiany несов. kogo o czymизвеща́ть, уведомля́ть кого о чём, сообща́ть кому что, о чёмSyn: -
10 raportować
глаг.• рапортовать* * *несов. рапортовать; докладывать+meldować, donosić
* * *несов.рапортова́ть; докла́дыватьSyn: -
11 skarżyć
глаг.• винить• жаловать• жаловаться• заряжать• инкриминировать• обвинить• обвинять• сетовать* * *несов. 1. kogo-со подавать жалобу на ко-го-что;2. na kogo (donosić) ябедничать, капать posp.* * *несов.1) kogo-co подава́ть жа́лобу на кого-что -
12 relacjonować
глаг.• повествовать• рассказывать* * *relacjonowany несов.излага́ть; докла́дыватьSyn:opowiadac, donosić -
13 relacjonowało
\relacjonowałony несов. излагать; докладывать+opowiadać, donosić
См. также в других словарях:
donosić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}donaszać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}donosić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, donosićnoszę, donosićsi, donosićnoś, donosićnoszony {{/stl 8}}– donieść {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
donosić — dk VIa, donosićnoszę, donosićsisz, donosićnoś, donosićsił, donosićnoszony donaszać ndk I, donosićam, donosićasz, donosićają, donosićaj, donosićał, donosićany 1. «nosząc zniszczyć, zużyć ostatecznie; dodrzeć, doniszczyć» Donaszać stare sukienki,… … Słownik języka polskiego
donosić się – donieść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o docieraniu do odbiorców odgłosów, dźwięków lub wiadomości: dochodzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Informacja o strajku doniosła się do dyrektora bardzo szybko. Znad rzeki donosił się śpiew harcerzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
donaszać — → donosić … Słownik języka polskiego
szpiclować — Donosić na kogoś na policję; być informatorem Eng. To inform the police about someone or something, especially to identify someone; to be an informer … Słownik Polskiego slangu
donieść — dk XI, donieśćniosę, donieśćniesiesz, donieśćnieś, donieśćniósł, donieśćniosła, donieśćnieśli, donieśćniesiony donosić ndk VIa, donieśćnoszę, donieśćsisz, donieśćnoś, donieśćsił, donieśćnoszony 1. «przynieść, dostarczyć do określonego miejsca;… … Słownik języka polskiego
donoszenie — n I rzecz. od donosić ∆ techn. Donoszenie naboi «przemieszczenie naboi z zasobnika broni do donośnika» donoszenie się rzecz. od donosić się … Słownik języka polskiego
gra — 1. Czysta gra a) «gra zgodna z regułami»: Była to czysta gra (...) rywalizacja zespołowa w najlepszej formie. Roz bezp 1996. b) «postępowanie uczciwe, zgodne z zasadami»: Polityka nie jest czystą grą. Nie można jednocześnie być politykiem i sobą … Słownik frazeologiczny
latać — 1. pot. Latać, biegać itp. z wywieszonym językiem, jęzorem, ozorem «biegać, załatwiając pilne sprawy, uwijać się»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje, co się da. Prawie go nie widzimy. Dopiero dziś wieczorem spotkaliśmy się z nim na… … Słownik frazeologiczny
awizować — ndk IV, awizowaćzuję, awizowaćzujesz, awizowaćzuj, awizowaćował, awizowaćowany 1. «wypisywać lub wysyłać awizo» Awizować komuś wysyłkę towaru. 2. «zapowiadać, powiadamiać, donosić, oznajmiać, uprzedzać, dawać znać, meldować, anonsować» Awizować… … Słownik języka polskiego
dochodzić — ndk VIa, dochodzićdzę, dochodzićdzisz, dochodzićchodź, dochodzićdził 1. forma ndk czas. dojść (p.) 2. dk «chodząc, uczęszczając gdzie dotrwać do końca» Dochodził do końca roku szkolnego i przeniósł się do innego liceum. ◊ Dochodzić w ubraniu,… … Słownik języka polskiego