-
1 dojrzeć
глаг.• вызреть• дозреть• зреть• назревать• поспевать• поспеть• созревать• созреть* * *dojrz|eć%1, \dojrzećyj, \dojrzećany сов. 1. увидеть, заметить;\dojrzeć w ciemności увидеть (разглядеть) в темноте;
\dojrzeć w czymś aluzję усмотреть в чём-л. намёк;2. kogo-czego присмотреть за кем-чем+1. dostrzec, zobaczyć 2. doglądnąć, dopilnować
2. дозреть, доспеть;jabłka \dojrzećały яблоки дозрели (поспели, доспели)
* * *I dojrzyj, dojrzany сов.1) уви́деть, заме́титьdojrzeć w ciemności — уви́деть (разгляде́ть) в темноте́
dojrzeć w czymś aluzję — усмотре́ть в чём-л. намёк
2) kogo-czego присмотре́ть за кем-чемSyn:II сов.1) созре́ть2) дозре́ть, доспе́тьjabłka dojrzały — я́блоки дозре́ли (поспе́ли, доспе́ли)
-
2 dojrzeć cień
созреть теньOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dojrzeć cień
-
3 dojrzeć kształt
созреть формуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dojrzeć kształt
-
4 dojrzeć możliwość
созреть возможностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dojrzeć możliwość
-
5 dojrzeć napis
созреть титрOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dojrzeć napis
-
6 dojrzeć niebezpieczeństwo
созреть опасностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dojrzeć niebezpieczeństwo
-
7 dojrzeć projekt
созреть проектOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dojrzeć projekt
-
8 dojrzeć słup
созреть столбOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dojrzeć słup
-
9 dojrzeć sufit
созреть потолокOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dojrzeć sufit
-
10 dojrzeć szczyt
созреть вершинуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dojrzeć szczyt
-
11 dojrzeć twarz
созреть лицоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dojrzeć twarz
-
12 dojrzeć źródło
созреть источникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dojrzeć źródło
-
13 dopatrzyć
глаг.• усмотреть* * *dopatrz|yć\dopatrzyćony сов. kogo-czego присмотреть, проследить за кем-чем;nie \dopatrzyć czegoś не усмотреть (не уследить) за чём-л.+dojrzeć, dopilnować
* * *dopatrzony сов. kogo-czegoприсмотре́ть, проследи́ть за кем-чемnie dopatrzyć czegoś — не усмотре́ть (не уследи́ть) за че́м-л.
Syn: -
14 dopilnować
глаг.• наблюдать• осматривать• присмотреть• смотреть* * *dopilnowa|ć\dopilnowaćny сов. kogo-czego присмотреть; проследить за кем-чем;\dopilnować porządku присмотреть за порядком
+ przypilnować, dojrzeć* * *dopilnowany сов. kogo-czegoприсмотре́ть; проследи́ть за кем-чемdopilnować porządku — присмотре́ть за поря́дком
Syn: -
15 dorosnąć
dor|osnąć\dorosnąćośnie, \dorosnąćośnij, \dorosnąćósł, \dorosnąćośli, \dorosnąćosłyсов. 1. дорасти;2. (dojrzeć) подрасти, вырасти;● nie \dorosnąćósł (do czegoś|y него нос не дорос
+ doróść* * *dorośnie, dorośnij, dorósł, dorośli, dorosły сов.1) дорасти́2) ( dojrzeć) подрасти́, вы́расти•Syn: -
16 dostrzec
dostrze|c\dostrzecgę, \dostrzecże, \dostrzecž, \dostrzecgł, \dostrzecżony сов. заметить, увидеть+dojrzeć, zauważyć, spostrzec
* * *dostrzegę, dostrzeże, dostrzeż, dostrzegł, dostrzeżony сов.заме́тить, уви́детьSyn: -
17 urodzić się
родитьсяdojrzeć, wyrosnąć (o plonach) уродиться (вырасти)wdać się, wrodzić się уродиться (удаться)* * *сов.роди́тьсяSyn: -
18 reifen
reifen (sn) dojrze(wa)ć;
См. также в других словарях:
dojrzeć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}doglądać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dojrzeć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, dojrzećjrzę, dojrzećjrzy, dojrzećjrzał, dojrzećjrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dojrzeć — I dk VIIb, dojrzećjrzę, dojrzećjrzysz, dojrzećjrzyj, dojrzećjrzał, dojrzećjrzeli, dojrzećjrzany 1. forma dk czas. doglądać (p.) 2. «dostrzec, zobaczyć, ujrzeć» Nie móc czegoś dojrzeć. Dojrzeć coś z trudnością. przen. «zauważyć, zaobserwować»… … Słownik języka polskiego
doglądać — ndk I, doglądaćam, doglądaćasz, doglądaćają, doglądaćaj, doglądaćał, doglądaćany dojrzeć dk VIIb, doglądaćjrzę, doglądaćjrzysz, doglądaćjrzyj, doglądaćjrzał, doglądaćjrzeli, doglądaćjrzany, reg. doglądnąć dk Va, doglądaćnę, doglądaćniesz,… … Słownik języka polskiego
dojrzewać — ndk I, dojrzewaćam, dojrzewaćasz, dojrzewaćają, dojrzewaćaj, dojrzewaćał dojrzeć dk III, dojrzewaćjrzeję, dojrzewaćjrzejesz, dojrzewaćjrzej, dojrzewaćjrzał, dojrzewaćjrzeli, dojrzewaćjrzały, dojrzewaćjrzali «osiągać pełnię rozwoju, stawać się… … Słownik języka polskiego
dopatrzyć — dk VIb, dopatrzyćtrzę, dopatrzyćtrzysz, dopatrzyćpatrz, dopatrzyćtrzył, dopatrzyćtrzony dopatrywać ndk VIIIa, dopatrzyćtruję, dopatrzyćtrujesz, dopatrzyćtruj, dopatrzyćywał, dopatrzyćywany «dopilnować, dojrzeć coś, zaopiekować się czymś należycie … Słownik języka polskiego
dopilnować — dk IV, dopilnowaćnuję, dopilnowaćnujesz, dopilnowaćnuj, dopilnowaćował, dopilnowaćowany rzad. dopilnowywać ndk VIIIa, dopilnowaćowuję, dopilnowaćowujesz, dopilnowaćowuj, dopilnowaćywał, dopilnowaćywany «pilnując ustrzec przed czymś, zapobiec… … Słownik języka polskiego
dostrzec — dk XI, dostrzecstrzegę, dostrzecstrzeżesz, dostrzecstrzeż, dostrzecstrzegł, dostrzecstrzeżony, dostrzecstrzegłszy dostrzegać ndk I, dostrzecam, dostrzecasz, dostrzecają, dostrzecaj, dostrzecał, dostrzecany «zobaczyć coś albo kogoś, zobaczywszy… … Słownik języka polskiego
dowidzieć — dk VIIa, dowidziećdzę, dowidziećdzisz, dowidziećdział, dowidziećdzieli tylko z przeczeniem: nie dowidzieć, rzad. «móc dojrzeć, dostrzec» (dowidzieć z przeczeniem: nie, w zn. «mieć wadę wzroku» pisze się łącznie niedowidzieć) … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
podochodzić — dk VIa, podochodzićdzi, podochodzićchodź, podochodzićdził, podochodzićdzony 1. «o wielu osobach, zwierzętach, rzeczach: dochodząc osiągnąć kolejno określone miejsce» W ciągu godziny podochodzili na miejsce zbiórki. Wszystkie listy podochodziły. 2 … Słownik języka polskiego
sięgać — ndk I, sięgaćam, sięgaćasz, sięgaćają, sięgaćaj, sięgaćał sięgnąć dk Va, sięgaćnę, sięgaćniesz, sięgaćnij, sięgaćnął, sięgaćnęła, sięgaćnęli, sięgaćnąwszy 1. «wyciągać rękę, aby wziąć coś, żeby dostać się do czegoś, dotknąć czegoś znajdującego… … Słownik języka polskiego