Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

doctrinae studium/la

  • 1 studium

    stŭdĭum, ii, n. [studeo], a busying one's self about or application to a thing; assiduity, zeal, eagerness, fondness, inclination, desire, exertion, endeavor, study: stu [p. 1769] dium est animi assidua et vehemens ad aliquam rem applicata magnā cum voluntate occupatio, ut philosophiae, poëticae, geometriae, litterarum, Cic. Inv. 1, 25, 36.—
    I.
    In gen.
    (α).
    Absol., Enn. ap. Prisc. p. 900 P. (Praecepta, v. 4 Vahl.):

    tantum studium tamque multam operam in aliquā re ponere,

    Cic. Fin. 1, 1, 1:

    aliquid curare studio maximo,

    Plaut. Stich. 1, 3, 45:

    aliquem retrahere ab studio,

    Ter. Phorm. prol. 2; cf. id. ib. 18:

    studium semper assit, cunctatio absit,

    Cic. Lael. 13, 44:

    aliquid summo studio curāque discere,

    id. Fam. 4, 3, 3; so (with cura, industria, labor, diligentia, etc.) id. ib. 2, 6, 3;

    10, 1, 3: alacritate ac studio uti,

    Caes. B. G. 4, 24:

    studio incendi,

    Cic. Rosc. Am. 17, 48; id. Verr. 2, 4, 1, § 1:

    suo quisque studio maxime ducitur,

    id. Fin. 5, 2, 5; cf.:

    quot capitum vivunt, totidem studiorum Milia,

    Hor. S. 2, 1, 27; Sall. C. 3, 3:

    sunt pueritiae certa studia, sunt ineuntis adulescentiae... sunt extrema quaedam studia senectutis,

    Cic. Sen. 20, 76 et saep.:

    non studio accusare sed officio defendere,

    with zeal, from inclination, id. Rosc. Am. 32, 91; cf.:

    laedere gaudes, et hoc studio pravus facis,

    Hor. S. 1, 5, 79.—In late Lat. studio often means simply voluntarily, on purpose, intentionally:

    non studio sed fortuitu,

    Dig. 40, 5, 13.—
    (β).
    With gen.: studiumque iteris reprime, Att. ap. Non. 485, 8 (Trag. Rel. v. 627 Rib.):

    in pugnae studio quod dedita mens est,

    Lucr. 3, 647:

    Carthaginienses ad studium fallendi studio quaestus vocabantur,

    Cic. Agr. 2, 35, 95:

    efferor studio patres vestros videndi,

    id. Sen. 23, 83:

    quid ego de studiis dicam cognoscendi semper aliquid atque discendi?

    id. Lael. 27, 104; so,

    discendi,

    id. Rep. 1, 8, 13; 1, 22, 36 al.:

    doctrinae,

    id. Rosc. Am. 16, 46; id. Balb. 1, 3:

    dicendi,

    id. de Or. 2, 1, 1:

    scribendi,

    id. Arch. 3, 4:

    nandi,

    Tac. H. 4, 12:

    scribendi,

    Plin. Ep. 1, 13, 5: vitae studium, way of life, Afran. ap. Non. 498, 15:

    studium armorum a manibus ad oculos translatum,

    Plin. Pan. 13, 5.—
    (γ).
    With ad (usu. to avoid multiplying genitives):

    ea res studia hominum adcendit ad consulatum mandandum Ciceroni,

    Sall. C. 23, 5:

    studium ad frugalitatem multitudines provocavit,

    Just. 20, 4, 7.—
    II.
    In partic.
    A.
    Zeal for any one; good-will, affection, attachment, devotion, favor, kindness, etc. (cf.:

    officium, favor): tibi profiteor atque polliceor eximium et singulare meum studium in omni genere officii,

    Cic. Fam. 5, 8, 4:

    studium et favor,

    id. Rosc. Com. 10, 29; Suet. Vit. 15:

    studio ac suffragio suo viam sibi ad beneficium impetrandum munire,

    Cic. Agr. 2, 7, 17:

    Pompeius significat studium erga me non mediocre,

    id. Att. 2, 19, 4:

    suum infelix erga populum Romanum studium,

    Liv. 3, 56, 9; cf.:

    omne suum erga meam dignitatem studium,

    Cic. Dom. 56, 142:

    studium in aliquem habere,

    id. Inv. 2, 34, 104:

    Gaditani ab omni studio sensuque Poenorum mentes suas ad nostrum imperium nomenque flexerunt,

    id. Balb. 17, 39:

    studium suum in rempublicam,

    Sall. C. 49, 5:

    studium in populum Romanum,

    Tac. A. 4, 55:

    studiis odiisque carens,

    Luc. 2, 377:

    putabatur et Marius studia volgi amissurus,

    Sall. J. 84, 3:

    aliquid studio partium facere,

    party spirit, partisanship, Cic. Verr. 2, 1, 13, § 35:

    for which simply studium: quo minus cupiditatis ac studii visa est oratio habere, eo plus auctoritatis habuit,

    Liv. 24, 28:

    senatus, in quo ipso erant studia,

    party efforts, Tac. A. 14, 42:

    ultio senatum in studia diduxerat,

    id. H. 4, 6.—
    B.
    Application to learning or studying, study; in the plur., studies (very freq.; also in Cic.; cf.:

    studeo and studiosus): pabulum studii atque doctrinae,

    Cic. Sen. 14, 49:

    (eum) non solum naturā et moribus, verum etiam studio et doctrinā esse sapientem,

    id. Lael. 2, 6:

    semper mihi et doctrina et eruditi homines et tua ista studia placuerunt,

    id. Rep. 1, 17, 29:

    studia exercere,

    id. Fam. 9, 8, 2:

    studia Graecorum,

    id. Rep. 1, 18, 30:

    illum se et hominibus Pythagoreis et studiis illis dedisse,

    id. ib. 1, 10, 16:

    relinque te studiis,

    Plin. Ep. 1, 9, 7:

    studia ad voluptatem exercere,

    id. ib. 6, 8, 6:

    famam ex studiis petere,

    id. ib. 6, 11, 3; Tac. A. 16, 4; Sen. Cons. ad Polyb. 18 (36), 1: studia graviora iracundis omittenda sunt, id. Ira, 3, 9, 1; cf.:

    studiis annos septem dedit,

    Hor. Ep. 2, 2, 82:

    si non Intendes animum studiis,

    id. ib. 1, 2, 36: o seri studiorum! i. e. opsimatheis, id. S. 1, 10, 21.—Hence,
    2.
    Transf.
    (α).
    The fruits of study, works (post-class.):

    flagitante vulgo ut omnia sua studia publicaret,

    Tac. A. 16, 4.—
    (β).
    A place for study, a study, school (late Lat.):

    philosophum (se egit) in omnibus studiis, templis, locis,

    Capitol. M. Aurel. 26; Cod. Th. 14, 9, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > studium

  • 2 studium

    studium, iī, n. (studeo), der innere Trieb und Drang, das eifrige Streben, die Bestrebung, der Eifer, die Neigung, Luft usw., I) im allg., m. subj. Genet., amici, Cic.: m. obj. Genet., veri reperiendi, Drang (Durst) nach Wahrheit, Cic.: pugnandi, Kampflust, Caes.: venandi, Liv.: discendi, Cic.: pugnae, Lucr.: dare se studio eloquentiae, Cic.: studio citharae deditus, Hor.: st. quaestus, Gewinnsucht, Cic.: vitae, Lebensweise, Afran. com. fr.: m. Dat. Gerund., tenue studium probandis provinciarum ac militiae rectoribus, Aur. Vict. de Caes. 42, 23: m. Infin., nec aliud studium est quam a deo homines avocare, Cypr. de idol. van. 7: m. Acc. u. Infin., viris esse advorsas aeque studiumst, Ter. Hec. 202. – absol., incensi sunt studio, Cic.: omne studium ad alqd conferre, Cic.: studium agricolationi dare, Colum.: summo studio dicere, Cic.: u. so studio accusare, aus Neigung, leidenschaftlich (Ggstz. officio defendere), Cic.: et hoc studio pravus facis, recht geflissentlich, Hor.: meo de studio studia erant vestra omnia, mir zu gefallen war euer ganzes Streben, Plaut.: vide, quam iniquus sis prae studio, in deinem Eifer, Ter. – II) insbes., die besondere Neigung für eine Person od. Sache: A) für eine Person = die besondere Neigung, Vorliebe, das Interesse, die Ergebenheit, Dienstbeflissenheit, der Parteieifer, die eifrige (begeisterte) Teilnahme, Begeisterung (verb. mit favor u. mit suffragium u. im Ggstz. zu odium), Cic. u.a.: studium et fides erga clientes, Suet.: eorum erga se studium, Auct. b. Afr.: studia nostra circa tuendos socios, Plin. pan.: eorum studium super expugnandis haereticis, Sulp. Sev.: st. in populum Romanum, Tac. rei publicae, Vaterlandsliebe, Cic.: partium Parteilichkeit, Cic.: studia (der Parteieifer) com petitorum, Cic.: u. so absol., verb. cupiditas et studium, Liv.: sine studio dicere, Cic.: sine ira et studio (Vorliebe, Parteilichkeit), Tac.: studium (Interesse) et iracundiam suam rei publicae dimittere, Cic.: im Plur., senatum in studia diducere, in Parteibestrebungen, Tac.: senatus, in quo erant studia, Tac.: studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall.: studia hominum (aller Welt) accensa in Agrippinam, Tac. – B) für eine Sache: 1) übh. die Lieblingsneigung, -beschäftigung, Liebhaberei, istius studium... latrocinium, Cic.: u. so immoritur studiis, Hor.: suo quisque studio maxime ducitur, Cic.: alcis studiis obsequi od. inservire, Ter. u. Nep. – 2) das wissenschaftliche Streben, die wissenschaftliche Beschäftigung, das Studieren, a) eig.: iuris, Cic.: studium u. studia doctrinae, Cic.: Graeca studia, Suet.: studium musicum, Solin.: studia liberalia, Vell. u. Suet.: studia quae honesta ac liberalia vocantur, Augustin.: pabulum studii atque doctrinae, Cic.: haec inter se studia exercere, Cic.: studiis illis se dare, Cic.: in studiis vitam egi, Ov.: studiis septem dedit annos, Hor.: atque huiusce rei coniecturam de tuo ipsius studio (Fach) facillime ceperis, Cic.: ad studiorum (Berufsarten) atque artium (Wissenschaften, Kenntnisse) contentionem revertamur, Cic. – b) meton.: α) Plur., studia, Werke der Literatur, omnia ingenia, quae lucem studiis nostris attulerunt, tunc nata sunt, Sen. contr. 1. praef. § 7. – β) der Studienort, Cod. Theod. 14, 9, 3 pr.

    lateinisch-deutsches > studium

  • 3 studium

    studium, iī, n. (studeo), der innere Trieb und Drang, das eifrige Streben, die Bestrebung, der Eifer, die Neigung, Luft usw., I) im allg., m. subj. Genet., amici, Cic.: m. obj. Genet., veri reperiendi, Drang (Durst) nach Wahrheit, Cic.: pugnandi, Kampflust, Caes.: venandi, Liv.: discendi, Cic.: pugnae, Lucr.: dare se studio eloquentiae, Cic.: studio citharae deditus, Hor.: st. quaestus, Gewinnsucht, Cic.: vitae, Lebensweise, Afran. com. fr.: m. Dat. Gerund., tenue studium probandis provinciarum ac militiae rectoribus, Aur. Vict. de Caes. 42, 23: m. Infin., nec aliud studium est quam a deo homines avocare, Cypr. de idol. van. 7: m. Acc. u. Infin., viris esse advorsas aeque studiumst, Ter. Hec. 202. – absol., incensi sunt studio, Cic.: omne studium ad alqd conferre, Cic.: studium agricolationi dare, Colum.: summo studio dicere, Cic.: u. so studio accusare, aus Neigung, leidenschaftlich (Ggstz. officio defendere), Cic.: et hoc studio pravus facis, recht geflissentlich, Hor.: meo de studio studia erant vestra omnia, mir zu gefallen war euer ganzes Streben, Plaut.: vide, quam iniquus sis prae studio, in deinem Eifer, Ter. – II) insbes., die besondere Neigung für eine Person od. Sache: A) für eine Person = die besondere Neigung, Vorliebe, das Interesse, die Ergebenheit, Dienstbeflissenheit, der Parteieifer, die eifrige (begeisterte) Teilnahme,
    ————
    Begeisterung (verb. mit favor u. mit suffragium u. im Ggstz. zu odium), Cic. u.a.: studium et fides erga clientes, Suet.: eorum erga se studium, Auct. b. Afr.: studia nostra circa tuendos socios, Plin. pan.: eorum studium super expugnandis haereticis, Sulp. Sev.: st. in populum Romanum, Tac. rei publicae, Vaterlandsliebe, Cic.: partium Parteilichkeit, Cic.: studia (der Parteieifer) com petitorum, Cic.: u. so absol., verb. cupiditas et studium, Liv.: sine studio dicere, Cic.: sine ira et studio (Vorliebe, Parteilichkeit), Tac.: studium (Interesse) et iracundiam suam rei publicae dimittere, Cic.: im Plur., senatum in studia diducere, in Parteibestrebungen, Tac.: senatus, in quo erant studia, Tac.: studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall.: studia hominum (aller Welt) accensa in Agrippinam, Tac. – B) für eine Sache: 1) übh. die Lieblingsneigung, -beschäftigung, Liebhaberei, istius studium... latrocinium, Cic.: u. so immoritur studiis, Hor.: suo quisque studio maxime ducitur, Cic.: alcis studiis obsequi od. inservire, Ter. u. Nep. – 2) das wissenschaftliche Streben, die wissenschaftliche Beschäftigung, das Studieren, a) eig.: iuris, Cic.: studium u. studia doctrinae, Cic.: Graeca studia, Suet.: studium musicum, Solin.: studia liberalia, Vell. u. Suet.: studia quae honesta ac liberalia vocantur, Augustin.: pabulum studii atque doctrinae, Cic.: haec inter se studia exercere, Cic.: studiis illis se dare,
    ————
    Cic.: in studiis vitam egi, Ov.: studiis septem dedit annos, Hor.: atque huiusce rei coniecturam de tuo ipsius studio (Fach) facillime ceperis, Cic.: ad studiorum (Berufsarten) atque artium (Wissenschaften, Kenntnisse) contentionem revertamur, Cic. – b) meton.: α) Plur., studia, Werke der Literatur, omnia ingenia, quae lucem studiis nostris attulerunt, tunc nata sunt, Sen. contr. 1. praef. § 7. – β) der Studienort, Cod. Theod. 14, 9, 3 pr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > studium

  • 4 studium

        studium ī, n    [cf. studeo], application, assiduity, zeal, eagerness, fondness, inclination, desire, exertion, endeavor, study: illum summo cum studio servare: studium semper adsit, cunctatio absit: non studio accusare, not from inclination: laedere gaudes, et hoc studio pravus facis, H.: ad studium fallendi studio quaestūs vocari: efferor studio patres vestros vivendi: doctrinae: ea res studia hominum adcendit ad consulatum mandandum Ciceroni, S.— A pursuit, object of desire, study: musicum, poetry, T.: suo quisque studio maxime ducitur: quot capitum vivunt, totidem studiorum Milia, H.— Good-will, friendliness, affection, attachment, devotion, favor, kindness: tibi polliceor eximium et singulare meum studium: studium et favor: erga me: erga plebem Romanam, L.: studia volgi amissurus, S.— Strong feeling, zeal, partisanship, prejudice: quasi studio partium fecerit, party spirit: studia competitorum: sine studio dicere; cf. quo minus cupiditatis ac studi visa est oratio habere, partisanship, L.: senatum in studia diducere, i. e. parties, Ta.— Application to learning, study, research, inquiry: pabulum studi atque doctrinae: semper mihi tua ista studia placuerunt, studies: studia Graecorum: studiis annos septem dedit, H.: o seri studiorum! late in learning, H.
    * * *
    eagerness, enthusiasm, zeal, spirit; devotion, pursuit, study

    Latin-English dictionary > studium

  • 5 studium

    stŭdĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] application zélée, zèle, ardeur, soin.    - tantum studium tamque multam operam in aliqua re ponere, Cic. Fin. 1: mettre autant d'application, autant d'activité pour qqch.    - aliquid summo studio curāque discere, Cic. Fam. 4: apprendre qqch avec la plus grande ardeur et le plus grand soin.    - aliquid curare studio maximo, Plaut. Stich.: s'occuper de qqch avec le plus grand zèle.    - non eadem alacritate ac studio quo in pedestribus uti proeliis consuerant utebantur, Caes. BG. 4: ils n'avaient pas la même ardeur et le même entrain qu'ils avaient d'ordinaire lors des combats terrestres.    - laedere gaudes et hoc studio pravus facis, Hor. S. 1: tu prends plaisir à blesser et tu fais le mal avec empressement. [st1]2 [-] penchant pour qqch, goût, passion, volonté, désir ardent; passion politique.    - suo quisque studio maxime ducitur, Cic. Fin. 5: chacun se conduit avant tout d'après son goût personnel.    - sunt pueritiae certa studia, Cic. Sen.: l'enfance a ses goûts bien déterminés.    - Carthaginienses ad studium fallendi studio quaestus vocabantur, Cic. Agr. 2: les Carthaginois étaient entraînés par l'amour du gain à l'amour du mensonge.    - de studiis partium disserere, Sall. J.: exposer en détail les luttes entre les partis.    - magis studia partium quam bona aut mala sua, Sall. J.: l'esprit de parti plutôt que leurs qualités ou leurs défauts. [st1]3 [-] penchant pour qqn, dévouement, affection, attachement, intérêt, sympathie, bienveillance; complaisance, partialité.    - studium erga (in) aliquem: dévouement à l'égard de qqn.    - studia in nos hominum, Cic. Att. 2: ma popularité.    - si te mea summa erga te studia parum mihi adjunxerint, Cic. Fam. 5: si mon très grand dévouement à ton égard ne t'a pas beaucoup lié à moi.    - studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall. J.: l'ardente affection des Numides pour Jugurtha.    - ne modica quidem studia plebis exarsere, Tac. 14: le peuple même ne se passionna pas un instant.    - ut studiis civilibus bellum atque vastitas Italiae finem faceret, Sall. J.: si bien que la guerre et la dévastation de l'Italie mirent fin aux discordes entre les citoyens.    - sine ira et studio, Tac. An. 1: sans colère ni complaisance.    - studium testium, Cic.: partialité des témoins.    - id cupiditate defendendae nobilitatis aut studio partium facere, Cic. Verr.: faire cela par le désir de défendre la noblesse ou par l'esprit de parti. [st1]4 [-] application d'esprit, étude, travail (littéraire ou scientifique); instruction; talent.    - studium juris, Cic.: étude du droit.    - studium litterarum, Cic.: étude des lettres.    - studia humanitatis, Cic.: connaissances humaines.    - studiis annos septem dedit insenuitque libris et curis, Hor.: il a consacré sept années aux études et a vieilli dans le souci des livres.    - omnia studia sua publicare, Tac. An. 16: faire jouir le public de tous ses talents. [st1]5 [-] profession, métier.    - studium histrionale, Tac.: le métier d'histrion. [st1]6 [-] C. Th. salle d'étude.
    * * *
    stŭdĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] application zélée, zèle, ardeur, soin.    - tantum studium tamque multam operam in aliqua re ponere, Cic. Fin. 1: mettre autant d'application, autant d'activité pour qqch.    - aliquid summo studio curāque discere, Cic. Fam. 4: apprendre qqch avec la plus grande ardeur et le plus grand soin.    - aliquid curare studio maximo, Plaut. Stich.: s'occuper de qqch avec le plus grand zèle.    - non eadem alacritate ac studio quo in pedestribus uti proeliis consuerant utebantur, Caes. BG. 4: ils n'avaient pas la même ardeur et le même entrain qu'ils avaient d'ordinaire lors des combats terrestres.    - laedere gaudes et hoc studio pravus facis, Hor. S. 1: tu prends plaisir à blesser et tu fais le mal avec empressement. [st1]2 [-] penchant pour qqch, goût, passion, volonté, désir ardent; passion politique.    - suo quisque studio maxime ducitur, Cic. Fin. 5: chacun se conduit avant tout d'après son goût personnel.    - sunt pueritiae certa studia, Cic. Sen.: l'enfance a ses goûts bien déterminés.    - Carthaginienses ad studium fallendi studio quaestus vocabantur, Cic. Agr. 2: les Carthaginois étaient entraînés par l'amour du gain à l'amour du mensonge.    - de studiis partium disserere, Sall. J.: exposer en détail les luttes entre les partis.    - magis studia partium quam bona aut mala sua, Sall. J.: l'esprit de parti plutôt que leurs qualités ou leurs défauts. [st1]3 [-] penchant pour qqn, dévouement, affection, attachement, intérêt, sympathie, bienveillance; complaisance, partialité.    - studium erga (in) aliquem: dévouement à l'égard de qqn.    - studia in nos hominum, Cic. Att. 2: ma popularité.    - si te mea summa erga te studia parum mihi adjunxerint, Cic. Fam. 5: si mon très grand dévouement à ton égard ne t'a pas beaucoup lié à moi.    - studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall. J.: l'ardente affection des Numides pour Jugurtha.    - ne modica quidem studia plebis exarsere, Tac. 14: le peuple même ne se passionna pas un instant.    - ut studiis civilibus bellum atque vastitas Italiae finem faceret, Sall. J.: si bien que la guerre et la dévastation de l'Italie mirent fin aux discordes entre les citoyens.    - sine ira et studio, Tac. An. 1: sans colère ni complaisance.    - studium testium, Cic.: partialité des témoins.    - id cupiditate defendendae nobilitatis aut studio partium facere, Cic. Verr.: faire cela par le désir de défendre la noblesse ou par l'esprit de parti. [st1]4 [-] application d'esprit, étude, travail (littéraire ou scientifique); instruction; talent.    - studium juris, Cic.: étude du droit.    - studium litterarum, Cic.: étude des lettres.    - studia humanitatis, Cic.: connaissances humaines.    - studiis annos septem dedit insenuitque libris et curis, Hor.: il a consacré sept années aux études et a vieilli dans le souci des livres.    - omnia studia sua publicare, Tac. An. 16: faire jouir le public de tous ses talents. [st1]5 [-] profession, métier.    - studium histrionale, Tac.: le métier d'histrion. [st1]6 [-] C. Th. salle d'étude.
    * * *
        Studium, studii. Cic. Estude ou estudie et vehemente application de son esprit à quelque chose, Grande affection qu'on ha à faire quelque chose, soit bien ou mal, Entente.
    \
        Alacritas ac studium. Caesar. Grande affection.
    \
        Formae studium. Tibull. Le soing et cure qu'une femme ha de se faire belle et gente.
    \
        Lassus studio venandi. Ouid. De l'exercice de la chasse, Lassé de chasser et vener.
    \
        Agile studium. Stat. Exercitation à bien courir.
    \
        Fortia studia. Quintil. Exercices vertueux.
    \
        Puellare studium. Ouid. D'une pucelle qui est fort active à faire bouquets et chappeaulx de fleurs.
    \
        Virilia studia. Ouid. Exercices propres et convenants à l'homme.
    \
        Fundi studio incautus cecidit. Ouid. D'affection et haste, ou ardeur qu'il avoit de courir.
    \
        Anili studio celerare gradum. Virgil. Se haster autant que la diligence et ardeur de vieillesse peult porter.
    \
        Consurgunt studiis Teucri. Virgil. S'esmeuvent selon leurs affections et faveurs.
    \
        Fideli studio disposita dona. Lucret. Ordonnez fort soigneusement.
    \
        Inhaerere studio alicui. Ouid. Estre fort attentif à quelque chose.
    \
        Ponere studium alicuius rei. Horat. Delaisser.
    \
        Perenni studio seruatum odium. Sil. D'une affection et volunté perseverante.
    \
        Quibus militia in studio est. Cicero. Qui ont leur affection à la guerre.
    \
        Meos amicos, in quibus est studium, in Graeciam mitto. Cic. Qui ont cure et affection d'apprendre.
    \
        Literis tuis studium illius in salutem nostram facile perspexi. Cic. La bonne faveur ou volunté qu'il me porte.
    \
        Studium tuum erga me. Cicero. La bonne volunté que tu has envers moy.
    \
        Studium meum dignitatis tuae. Cic. La diligence et peine ou soing que je prens pour conserver ta dignité.
    \
        Studio alicuius aliquid habere. Cicero. Par le soing et diligence d'aucun.
    \
        Studium. Columel. Exercice.
    \
        Studia doctrinae. Cic. L'estude des lettres.
    \
        Consortes studii. Ouid. Compaignons d'estude.
    \
        Sacri studii communia foedera. Ouidius. Amitié qui est entre deux poetes.
    \
        Otii studiis florens. Virgil. Florissant en poesie.
    \
        Studia, pro Literarum studiis. Quintil. Estudes de lettres.
    \
        Efferor studio patres vestros videndi. Cic. J'ay grand desir de veoir voz peres.
    \
        Studio accusare. Cic. Par affection.
    \
        Fallens laborem studium. Ouidius. Le grand desir de gaigner le pris.
    \
        Syllanum scio quae dixerit, studio Reipub. dixisse. Sallust. D'amour et bonne volunté qu'il avoit à la Repub.
    \
        Quid ego de studiis dicam cognoscendi semper aliquid, aut discendi? Cic. Volunté ardente.
    \
        Scinditur incertum studia in contraria vulgus. Virgil. En diverses opinions.
    \
        Dissimili studio est. Terent. Il applique ailleurs son esprit.
    \
        Studio habere aliquid. Terentius. Faire quelque chose pour son plaisir.

    Dictionarium latinogallicum > studium

  • 6 wissenschaftlich

    wissenschaftlich, qui, quae, quod in artibus versatur (was die Wissenschaften zum Gegenstande hat). – od. durch den Genet. scientiae od. artis od. artium od. liberalium artium od. litterarum od. doctrinae od. disciplinarum oder studiorum (s. »Wissenschaft« über die Substst.). – w. gebildet, ausgebildet, doctrinā excultus; perfectus in litteris. – w. Gegenstände, res, quae in artibus versantur: [2721] w. Forschung, scientiae pervestigatio: w. Grundsätze, artis praecepta: w. Kenntnisse, litterarum od. disciplinarum scientia: tiefere w. Kenntnis der. Literatur, subtilior cognitio ac ratio litterarum: w. Beschäftigung, tractatio litterarum; litterarum od. doctrinae studium (z.B. eifrige, plurimum): w. Tätigkeit, studiorum agitatio: w. Muße: otium litterarum: w. Bücher, libri liberalium artium: w. Denkmäler, monumenta litterarum: w. Unterhaltung, sermo de artium studiis atque doctrina habitus: zu w. Zwecken eine Seereise machen, studii causā navigare: w. ordnen, arte concludere; ad artem et praecepta revocare: w. verfahren, viā ac ratione procedere: w. bearbeiten, litteris persequi.

    deutsch-lateinisches > wissenschaftlich

  • 7 humanitas

    hūmānĭtas, ātis, f. [humanus], human nature, humanity, in a good sense; the qualities, feelings, and inclinations of mankind.
    I.
    In gen. (for the most part only in Cic.):

    magna est vis humanitatis, multum valet communio sanguinis,

    Cic. Rosc. Am. 22, 63:

    naturas hominum vimque omnem humanitatis penitus perspicere,

    id. de Or. 1, 12, 53:

    humanitatis societas,

    id. Rep. 2, 26:

    communis humanitatis jus,

    id. Fl. 11, 24; cf.:

    communis humanitatis causa,

    id. Quint. 16, 51:

    peterem errato veniam ex humanitate communi,

    id. Sull. 23, 64:

    humanitatis prima species,

    id. Tusc. 4, 14, 32:

    at natura certe dedit, ut humanitatis non parum haberes,

    id. Rosc. Am. 16, 46:

    humanitatem tuam amoremque in tuos reditus celeritas declarabit,

    id. Att. 4, 15, 2:

    nec potuisse (te) non commoveri (viri amicissimi morte) nec fuisse id humanitatis tuae,

    id. Lael. 2, 8:

    fac, id quod est humanitatis tuae, ne quid aliud cures hoc tempore, nisi ut quam commodissime convalescas,

    which you owe to yourself as a man, id. Fam. 16, 11, 1:

    assiduitate molestiarum sensum omnem humanitatis ex animis amittimus,

    id. Rosc. Am. 53, 154 fin.; cf.:

    jam ad ista obduruimus et humanitatem omnem exuimus,

    id. Att. 13, 2, 1; id. Lig. 5, 14:

    nisi ex ejus animo exstirpatam humanitatem arbitramur,

    id. Lael. 13, 48:

    age vero, quid esse potest in otio aut jucundius aut magis proprium humanitatis quam sermo facetus ac nulla in re rudis?

    id. de Or. 1, 8, 32:

    homines quidem pereunt: ipsa humanitas, ad quam homo effingitur, permanet,

    Sen. Ep. 65.—
    B.
    Transf., concr., i. q. humanum genus, the human race, mankind (very rare;

    mostly post-class.): ista in figura hominis feritas a communi tamquam humanitatis corpore segreganda est,

    Cic. Off. 3, 6, 32:

    humanitatem hoc loco dicimus omne hominum genus,

    Hier. Ep. 147:

    timorem omnem, quo humanitas regitur, sustulerunt,

    Min. Fel. Oct. 8; App. Dogm. Plat. 1, p. 11; id. Trism. p. 288.
    II.
    In partic.
    A.
    Humane or gentle conduct towards others, humanity, philanthropy, gentleness, kindness, politeness (syn.: comitas, facilitas, mansuetudo, clementia, opp. severitas;

    very freq. and class.): quemquamne existimas Catone proavo tuo commodiorem, communiorem, moderatiorem fuisse ad omnem rationem humanitatis?... Sed si illius comitatem et facilitatem tuae gravitati severitatique asperseris, etc.,

    Cic. Mur. 31, 66; cf.:

    pro tua facilitate et humanitate,

    id. Fam. 13, 24, 2:

    difficillimam illam societatem gravitatis cum humanitate,

    id. Leg. 3, 1, 1:

    ut summa severitas summa cum humanitate jungatur,

    id. Fam. 12, 27:

    ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum, studiis bellandi jam immanes ac feros,

    id. Rep. 2, 14; cf. id. Sull. 33, 92; id. de Imp. Pomp. 14, 42; cf.

    also: omnia plena clementiae, mansuetudinis, humanitatis,

    id. Q. Fr. 1, 1, 8 fin.; and: pro sua clementia atque humanitate, Hirt. B. G. 8, 21, 2; Caes. B. C. 3, 20, 2:

    tantaque poena (eos) afficiamus, quantam aequitas humanitasque patitur,

    Cic. Off. 2, 5, 18:

    singularis humanitas suavissimique mores,

    id. Att. 16, 16, A, 6:

    Caesaris summa erga nos humanitas,

    id. Fam. 4, 13, 2; cf.:

    amorem erga me, humanitatem suavitatemque desidero,

    id. Att. 15, 1, A, 1:

    humanitas vetat superbum esse adversus socios,

    Sen. Ep. 88 med.:

    humanitatis praecipua pars est, honestissimum quemque complecti, etc.,

    Plin. Ep. 9, 5, 1:

    illa vero vitiosissima, quae jam humanitas vocatur, invicem qualiacumque laudandi,

    Quint. 2, 2, 10.—
    B.
    Mental cultivation befitting a man, liberal education, good breeding, elegance of manners or language, refinement (cf. on this signif. Gell. 13, 16; syn.: doctrina, litterae, eruditio;

    freq. and class.): homo non communium litterarum et politioris humanitatis expers,

    Cic. de Or. 2, 17, 72:

    esse politum propriis humanitatis artibus,

    id. Rep. 1, 17; cf.:

    humanitate politiores,

    id. de Or. 2, 37, 154:

    in omni recto studio atque humanitate versari,

    id. ib. 1, 60, 256:

    sine ulla bona arte, sine humanitate, sine ingenio, sine litteris,

    id. Verr. 2, 4, 44, § 98:

    doctrinae studium atque humanitatis,

    id. Cael. 10, 24; cf.:

    propter humanitatem atque doctrinam Anco regi familiaris,

    id. Rep. 2, 20:

    in omni genere sermonis, in omni parte humanitatis dixerim oratorem perfectum esse debere,

    id. de Or. 1, 16, 71; cf. id. ib. 1, 9, 35 (Ellendt ad loc.):

    orator inops quidam humanitatis atque inurbanus,

    id. ib. 2, 10, 40:

    ea quae multum ab humanitate discrepant, ut si quis in foro cantet,

    good manners, id. Off. 1, 40, 145:

    Socratem opinor in hac ironia dissimulantiaque longe lepore et humanitate omnibus praestisse,

    polished language, id. de Or. 2, 67, 270:

    (epistulae) humanitatis sparsae sale,

    id. Att. 1, 13, 1:

    alicujus litteras aut humanitatem adamare,

    id. Rosc. Am. 41, 121:

    litteris, et humanitate alicujus delectari,

    id. Verr. 2, 3, 4, § 8.

    Lewis & Short latin dictionary > humanitas

  • 8 exto

    exsto (exto), āre - intr. - [st2]1 [-] être élevé au-dessus, se tenir au-dessus, dépasser, faire saillie, être saillant, être proéminent, ressortir. [st2]2 [-] ressortir, apparaître, se montrer, être visible. [st2]3 [-] durer, subsister, rester, survivre, exister, être. [st2]4 - tr. - s'élever au-dessus de, dépasser.    - exstabat ferrum de pectore, Ov. M. 9, 128: le fer ressortait par la poitrine.    - exstat + prop. inf.: il est certain que, c’est une chose avérée que.    - exstare aliquem, Stat. S. 1, 2, 116: dépasser qqn. (exstare + acc. chez les poètes).    - auctorem doctrinae ejus, quia non exstat alius, Pythagoram edunt, Liv. 1, 18, 2: du fait qu'il n'y en a aucun autre, il tire, rapporte-t-on, sa science de Pythagore.
    * * *
    exsto (exto), āre - intr. - [st2]1 [-] être élevé au-dessus, se tenir au-dessus, dépasser, faire saillie, être saillant, être proéminent, ressortir. [st2]2 [-] ressortir, apparaître, se montrer, être visible. [st2]3 [-] durer, subsister, rester, survivre, exister, être. [st2]4 - tr. - s'élever au-dessus de, dépasser.    - exstabat ferrum de pectore, Ov. M. 9, 128: le fer ressortait par la poitrine.    - exstat + prop. inf.: il est certain que, c’est une chose avérée que.    - exstare aliquem, Stat. S. 1, 2, 116: dépasser qqn. (exstare + acc. chez les poètes).    - auctorem doctrinae ejus, quia non exstat alius, Pythagoram edunt, Liv. 1, 18, 2: du fait qu'il n'y en a aucun autre, il tire, rapporte-t-on, sa science de Pythagore.
    * * *
        Exto, extas, extiti, extitum, pen. cor. extare. Virg. Apparoistre hors.
    \
        Extat capite solo ex aqua. Caes. On ne luy veoit que la teste hors l'eaue.
    \
        Ita vt supra terram paululum extent. Columel. Sortent un peu hors la terre.
    \
        Extant aedificia modice ab humo. Plin. Ne sont gueres eslevez hors terre.
    \
        Extant surculi de arbore sex digitis. Colu. Sortent hors l'arbre.
    \
        Extat e terra sesquipede. Colum. Un pied et demi hors terre.
    \
        Apparet atque extat vtrum simus earum rerum rudes, an didicerimus. Cic. Il appert, On voit.
    \
        Extant libri, orationes, studia, picturae, et huiusmodi. Sont en estre, ils se trouvent.
    \
        Non extat alius author doctrinae eius. Liu. Il n'y a point d'aultre autheur, etc.
    \
        Extat id. Cic. On l'appercoit, Il se monstre.
    \
        Dum id extabit. Cic. Tant que cela durera.
    \
        Extiterunt inimicitiae inter eos. Cic. Inimitiez sont sorties ou levees ou sources entre eulx.
    \
        Extat literis. Cic. Il est escript.
    \
        Extat memotia, sunt tabulae publicae: redargue me si mentior. Cic. Il en souvient encore bien, Il est enregistré, Les registres en sont encores.
    \
        Siquando aliquod officium extitit amici in periculis aut adeundis, aut, etc. Cic. S'il s'est monstré, etc.
    \
        Nostrum studium extabit in conueniendis magistratibus et senatoribus. Cic. On voirra et apparcevra on, etc.
    \
        Extant vestigia. Liu. Demeurent et les voit on tousjours, Les appercevances y sont.
    \
        Extat, pro Est. Quint. Tullius vt vbique, etiam in hoc opere, Platonis aemulus extitit. A esté, S'est monstré.
    \
        Quales tibi saepe scripsi, Consules extiterunt. Cic. Se sont monstrez tels.

    Dictionarium latinogallicum > exto

  • 9 allseitig

    allseitig, I) eig.: undique od. ex omni parte. – II) übtr., durch eine Wendung mit omnis u. in bezug auf Pers. durch omnium, z. B. alls. Teilnahme, omnium studium: a. Bildung (Allseitigkeit), omnis generis doctrina (objektiv, allseit. Gelehrsamkeit), ingenium omni doctrinā excultum (subjektiv, ein alls. gebildeter Geist); omnium rerum scientia (subjektiv, alls. Kenntnisse): eine a. Bildung haben, a. gebildet sein, omni doctrinā od. omni genere doctrinae florere: a. gebildet, omni genere doctrinae perfectus: omni doctrinā excultus; omni eruditione imbutus. – die Sache a. erwägen, versare multis modis eandem rem: etw. a. untersuchen, alqd ex omnibus partibus pertentare.

    deutsch-lateinisches > allseitig

  • 10 studiosus

    studiōsus, a, um [ studium ]
    1) старательный, усердный, ревностный, прилежный
    s. alicujus rei, реже alicui rei — прилежно занимающийся чём-л. (s. litterarum Nep, Pt)
    2) стремящийся (к чему-л.), усиленно добивающийся (чего-л.) (s. sapientiae Q) или весьма расположенный, склонный, питающий страсть (к чему либо) (s. venandi C)
    3) приверженный, привязанный, преданный, стоящий на (чьей-л.) стороне (s. Catonis Nep; s. nobilitatis C)
    4) преданный наукам, пытливый, любознательный ( lector Ap): учёный ( disputatio Q): учащийся, изучающий ( alicujus doctrinae Q); посвящённый наукам ( otium PJ)

    Латинско-русский словарь > studiosus

  • 11 studiosus

    studiōsus, a, um (studium), eifrig, emsig, einer Sache eifrig ergeben, -sich befleißigend, auf etwas eifrig bedacht, nach etwas strebend, ein Freund von usw., I) im allg., mit Genet., venandi, Cic.: dicendi, Cic.: florum, Hor.: litterarum, Nep.: alicuius doctrinae, ein Student, Quint.: Chiristianae legis, Amm. – studiosissimus homo natandi, ein großer Freund vom Schwimmen, Cic.: vir morum et litterarum veterum studiosissimus, Gell.: studiosissimus lautitiarum, Suet.: – m. Dat., qui nisi adulterio studiosus rei nulli aliaest inprobus, Plaut. mil. 802: venando usque ad reprehensionem studiosus, Spart. Hadr. 2, 1 Peter Jordan venandi): armorum quam conviviorum apparatibus studiosior, Iustin. 9, 8, 4. – mit ad u. Akk., studiosiores ad opus fieri (operarios) liberalius tractando, Varro r.r. 1, 17, 7. – m. in u. Abl., in argento plane studiosus sum, Petron. 52, 1: hoc te studiosiorem in me colendo fore, Cic. ep. 5, 19, 1. – II) insbes.: A) für jmd. od. etw. eifrig = ihm gewogen, geneigt, günstig, zugetan, einer Sache huldigend, mei, Cic.: alterius partis, Suet.: victoriae, Cic.: studiosissimus existimationis meae, Cic. – B) sich des Wissens-, sich der Wissenschaft befleißigend, wißbegierig, strebsam, studierend, gelehrt, cohors, Hor.: iuvenis, Quint.: studiose lector! Apul.: übtr., disputatio, gelehrte Unterhaltung, Quint.: otium, Plin. ep. – Plur. subst., studiōsī, ōrum, m., Studierende, Kunstbeflissene, Cic. de opt. gen. 13. Quint. 2, 10, 15; 10, 1, 45. Plin. ep. 4, 13, 10; 4, 28, 2.

    lateinisch-deutsches > studiosus

  • 12 beschäftigen

    beschäftigen, jmd., occupare. occupatum tenere (jmd. so in Anspruch nehmen, daß er an sonstige Arbeiten gar nicht denken kann). – detinere (jmd. so fest bannen, daß er gar nicht loskommen kann). – jmd. vielfach b., alqm distinere, distringere (beide von Arbeiten. Prozessen etc.). – sich mit etwas b., occupari in alqa re od. bl. alqā re; tractare alqd (etw. handhaben = bearbeiten, physisch, z. B. lanam: u. geistig, z. B. causas amicorum); versari in alqa re (dauernd sich mit etwas abgeben); dare se alci rei od. operam dare alci rei (sich einer Sache hingeben, z. B. historiae): einzig u. allein, penitus uni rei deditum esse: ganz, ausschließlich, se totum collocare in alqa re: gern, se delectare alqā re (z. B. artificiosis rebus): sich sein ganzes Leben mit den Wissenschaften b., aetatem conterere (consumere) in litterarum studiis. – sich mit jmd. b. (in Gedanken), cogitare alqm: mit andern Dingen sich b., alias res agere: sich mit einer Kunst nicht mehr b. wollen, desinere artem. – mit etwas beschäftigt sein, occupatum esse in alqa re; intentum esse alci rei; in manibus mihi est alqd. in manibus habeo alqd (ich habe etwas, ein Werk etc. unter den Händen): mit der Führung vieler Prozesse, agendis causis distringi. – damit beschäftigt sein, zu etc., id agere od. moliri, ut etc. (es betreiben, daß etc.); parare m. Infin. (eben Anstalten treffen, zu etc.). – beschäftigt, occupatus. – vielfach, viel b., vehementer occupatus; distentus negotiis; impeditus multis oder plurimis occupationibus (negotiis); negotii plenus (voller Unmuße, der viele Geschäfte hat od. sich macht, z. B. deus). – b. sein, aliquid agendo occupatum esse: anderweitig b. sein, in alio negotio occupatum esse: ich bin eben nicht b., mihi vacat. Beschäftigung, occupatio (die Verrichtung, die uns vorzüglich in Anspruch nimmt). – negotium [427]( Geschäft). – ars (Kunst, Wissenschaft, mit der man sich beschäftigt). – opus, Plur. opera (die Arbeit, das Werk, womit man sich beschäftigt). – studium (eifrige Bemühung für etwas). – cura (Sorge für etwas). – B. mit dem Ackerbau, agrorum cultus: mit den Dichtern, pertractatio poëtarum: gelehrte Beschäftigungen, studia doctrinae. – B. suchen, opus quaerere: eine B. haben, aliquid agendo occupatum esse.

    deutsch-lateinisches > beschäftigen

  • 13 Studien

    Studien, litterarum studia u. im Zshg. auch bl. studia, ōrum,n. pl.litterae ac studia doctrinae (im allg.). – humanitatis studia atque litterarum (als Mittel zur Bildung). – sich den St. widmen, studiis litterarum se tradere; ad litterarum studium seconferre: seine St. ernstlicher betreiben, studia urgere.

    deutsch-lateinisches > Studien

  • 14 studieren

    studieren, I) v. intr.litteris od. litteris et optimis disciplinis studere. studiis od. litterarum studio deditum esse. litteris ac studiis doctrinae deditum esse. in artibus ingenuis versari. litteras tractare (sich mit den Wissenschaften beschäftigen). – *in academia studiorum causā versari (Studierens halber sich auf der Universität aufhalten). – anfangen zu studieren, ad litterarum studium se conferre; studiis litterarum se tradere: eifrig st., haerere in libris: sehr eifrig st., quasi helluari libris; totum se abdidisse in litteras: zu Hause st., domi studere litteris. – unter jmds. Leitung st., alci operam dare. – an einem Orte st., studiorum causā agere od. commorari in alqo loco (z.B. Romae): [2244] wohin gehen, kommen, um dort zu studieren, studiorum causā od. discendi causā petere locum, venire alqo (z.B. Rhodum, Romam). – studiert haben (ein studierter Mann sein), didicisse. – an etwas studieren müssen, alqd satis intellegere non posse. – auf etw. studieren, meditari alqd (sich auf etwas üben); commentari alqd (auf etw. sinnen; dah. eine studierte Rede, oratio meditata od. commentata; auch commentatio). – II) v. tr. etwas studieren, alci rei studere (sich einer Kunst od. Wissenschaft befleißigen, z.B. medicinae). – alci rei operam dare (sich Mühe geben um etwas, z.B. historiae). – alci rei od. studio alcis rei deditum esse (einer Sache sich hingegeben haben, z.B. litteris: u. iis artibus: u. litterarum studio). – discere alqd (etw. erlernen, z.B. philosophiam, ins civile). – alqd studiosius legere (mit ziemlichem Eifer lesen, z.B. die vorklassischen Schriftsteller, antiquos). – perlegere alqd (etwas durchlesen übh.). – perscrutari alqd (durchforschen, genau untersuchen, z.B. penitus naturam rationemque criminum). – Zeit od. Muße haben, um etw. zu studieren, vacare alci rei od. studio alcis rei: zu Gabii die griechische u. lateinische Literatur st., Gabiis Graecarum Latinarumque litterarum ediscendarum gratiā commorari.

    deutsch-lateinisches > studieren

  • 15 Wissenschaftlichkeit

    deutsch-lateinisches > Wissenschaftlichkeit

  • 16 accedo

    accēdo, ĕre, cessi, cessum, intr. et qqf. tr.    - parf. sync. accestis Virg. En. 1, 201. [st1]1 [-] s'avancer vers, entrer dans, s'approcher, aborder.    - aliquem ou ad aliquem accedere: aborder qqn.    - accedere ad locum: s'approcher d'un lieu.    - accedere in locum, Cic.: entrer dans un lieu.    - in funus accedere, Cic. Leg. 2, 66: se mêler à un cortège de funérailles.    - accedere ad manus, Nep.: en venir aux mains.    - ad hastam accedere, Nep. Att. 6, 3: prendre part à une enchère publique.    - ad amicitiam Caesaris accedere, Caes. BC. 1, 48: entrer dans l'alliance de César.    - ad veritatem accedere: se rapprocher de la vérité.    - accedere ad condiciones: donner son adhésion à des conditions.    - poét. accedere alicui loco: aborder un lieu.    - accedere silvis, Ov. M. 5, 674: gagner les forêts.    - accedere delubris, Ov. M. 15, 745: pénétrer dans les sanctuaires.    - caelo accedere, Ov. M. 15, 818: avoir accès au ciel (devenir dieu).    - in Macedoniam accedere: se rendre en Macédoine.    - accedere in aedes: pénétrer dans une maison.    - qua accedi poterant (loca), Tac.: à l'endroit où l'accès était facile.    - accedere locum, Virg. Liv.: s'approcher d'un lieu.    - vos et Scyllaeam rabiem... sonantis accestis (= accessisti) scopulos, Virg. En. 1: vous avez approché la rageuse Scylla, ses écueils retentissants.    - aliquem accedere, Sall. J. 62, 1: aborder qqn. --- cf. 20, 3; 71, 5; Tac. An. 2, 58; H. 3, 24. [st1]2 [-] marcher contre, marcher sur, attaquer.    - accedere ad oppidum: marcher contre une place-forte.    - accedere ad urbem, Cic. Cat. 3, 8: marcher sur Rome.    - accedere ad castra, Caes. BG. 5: marcher contre le camp. [st1]3 [-] s'ajouter à, venir comme surcroît, survenir, croître progressivement.    - ad mala hoc mihi accedit, Ter.: à mes maux s'ajoute celui-ci.    - accedet ei cura, Cic. Fin, 5,40: il lui viendra en outre le souci.    - cf. Cic. Att. 5, 20, 3; Nep. Milt. 4, 5; Liv. 24, 27, 8.    - accedent tibi a me haec dona, Liv.: voici en outre les présents que tu recevras de moi.    - accedit ut + subj.: il arrive (en outre) que, s'ajoute le fait que.    - souvent avec un adverbe - huc (eo, istuc) accedit quod + ind.: à cela s’ajoute (le fait) que.    - nihil novi accessit, Cic.: rien de nouveau n'est survenu.    - illi aetas accessit, Cic.: il a vieilli.    - ubi accedent anni, Hor.: quand les années s'accumuleront.    - ad Appii Claudii senectutem accedebat etiam ut caecus esset, Cic. CM. 16: à la vieillesse d'Appius Claudius s'ajoutait encore le fait qu'il était aveugle (... s'ajoutait encore sa cécité.)    - huc accedebant collecti ex praedonibus latronibusque Syriae Ciliciaeque provinciae, Caes. BC. 3: à eux s'était joint un ramassis de voleurs et de brigands, de Syrie, de Cilicie. [st1]4 [-] se disposer à, se charger de, encourir.    - accedere ad rem publicam: aborder la carrière politique, aborder les affaires publiques.    - accedere ad scribendum, Quint.: aborder la carrière des lettres.    - ad periculum accedere: s'exposer au danger.    - accedere periculum, Plaut.: s'exposer au danger.    - accedere ad causam (accedere causae), Cic.: se charger d'un procès.    - accedere ad vectigalia, Cic.: entreprendre la perception des impôts.    - accedere in eamdem infamiam, Plaut.: encourir la même infamie. [st1]5 [-] accéder à, donner son assentiment, se joindre à.    - accedere ad consilium alicujus, Nep.: se ranger à l'avis de qqn.    - accedere praecibus, Plin.-jn.: se joindre aux prières.    - accedere alicui, Tac.: embrasser la cause de qqn.    - illis non accedo, Quint.: je me sépare d'eux.    - societatem nostram accesserant, Tac.: ils étaient entrés dans notre alliance. [st1]6 [-] approcher de, ressembler à.    - Antonio Philippus accedebat, Cic. Brut. 173: Philippe ressemblait à Antoine.    - hoc ad socordiam accedit, Plin.: cette croyance est voisine de la sottise.
    * * *
    accēdo, ĕre, cessi, cessum, intr. et qqf. tr.    - parf. sync. accestis Virg. En. 1, 201. [st1]1 [-] s'avancer vers, entrer dans, s'approcher, aborder.    - aliquem ou ad aliquem accedere: aborder qqn.    - accedere ad locum: s'approcher d'un lieu.    - accedere in locum, Cic.: entrer dans un lieu.    - in funus accedere, Cic. Leg. 2, 66: se mêler à un cortège de funérailles.    - accedere ad manus, Nep.: en venir aux mains.    - ad hastam accedere, Nep. Att. 6, 3: prendre part à une enchère publique.    - ad amicitiam Caesaris accedere, Caes. BC. 1, 48: entrer dans l'alliance de César.    - ad veritatem accedere: se rapprocher de la vérité.    - accedere ad condiciones: donner son adhésion à des conditions.    - poét. accedere alicui loco: aborder un lieu.    - accedere silvis, Ov. M. 5, 674: gagner les forêts.    - accedere delubris, Ov. M. 15, 745: pénétrer dans les sanctuaires.    - caelo accedere, Ov. M. 15, 818: avoir accès au ciel (devenir dieu).    - in Macedoniam accedere: se rendre en Macédoine.    - accedere in aedes: pénétrer dans une maison.    - qua accedi poterant (loca), Tac.: à l'endroit où l'accès était facile.    - accedere locum, Virg. Liv.: s'approcher d'un lieu.    - vos et Scyllaeam rabiem... sonantis accestis (= accessisti) scopulos, Virg. En. 1: vous avez approché la rageuse Scylla, ses écueils retentissants.    - aliquem accedere, Sall. J. 62, 1: aborder qqn. --- cf. 20, 3; 71, 5; Tac. An. 2, 58; H. 3, 24. [st1]2 [-] marcher contre, marcher sur, attaquer.    - accedere ad oppidum: marcher contre une place-forte.    - accedere ad urbem, Cic. Cat. 3, 8: marcher sur Rome.    - accedere ad castra, Caes. BG. 5: marcher contre le camp. [st1]3 [-] s'ajouter à, venir comme surcroît, survenir, croître progressivement.    - ad mala hoc mihi accedit, Ter.: à mes maux s'ajoute celui-ci.    - accedet ei cura, Cic. Fin, 5,40: il lui viendra en outre le souci.    - cf. Cic. Att. 5, 20, 3; Nep. Milt. 4, 5; Liv. 24, 27, 8.    - accedent tibi a me haec dona, Liv.: voici en outre les présents que tu recevras de moi.    - accedit ut + subj.: il arrive (en outre) que, s'ajoute le fait que.    - souvent avec un adverbe - huc (eo, istuc) accedit quod + ind.: à cela s’ajoute (le fait) que.    - nihil novi accessit, Cic.: rien de nouveau n'est survenu.    - illi aetas accessit, Cic.: il a vieilli.    - ubi accedent anni, Hor.: quand les années s'accumuleront.    - ad Appii Claudii senectutem accedebat etiam ut caecus esset, Cic. CM. 16: à la vieillesse d'Appius Claudius s'ajoutait encore le fait qu'il était aveugle (... s'ajoutait encore sa cécité.)    - huc accedebant collecti ex praedonibus latronibusque Syriae Ciliciaeque provinciae, Caes. BC. 3: à eux s'était joint un ramassis de voleurs et de brigands, de Syrie, de Cilicie. [st1]4 [-] se disposer à, se charger de, encourir.    - accedere ad rem publicam: aborder la carrière politique, aborder les affaires publiques.    - accedere ad scribendum, Quint.: aborder la carrière des lettres.    - ad periculum accedere: s'exposer au danger.    - accedere periculum, Plaut.: s'exposer au danger.    - accedere ad causam (accedere causae), Cic.: se charger d'un procès.    - accedere ad vectigalia, Cic.: entreprendre la perception des impôts.    - accedere in eamdem infamiam, Plaut.: encourir la même infamie. [st1]5 [-] accéder à, donner son assentiment, se joindre à.    - accedere ad consilium alicujus, Nep.: se ranger à l'avis de qqn.    - accedere praecibus, Plin.-jn.: se joindre aux prières.    - accedere alicui, Tac.: embrasser la cause de qqn.    - illis non accedo, Quint.: je me sépare d'eux.    - societatem nostram accesserant, Tac.: ils étaient entrés dans notre alliance. [st1]6 [-] approcher de, ressembler à.    - Antonio Philippus accedebat, Cic. Brut. 173: Philippe ressemblait à Antoine.    - hoc ad socordiam accedit, Plin.: cette croyance est voisine de la sottise.
    * * *
        Accedo, accedis, pen. prod. accessi, accessum, accedere, Ex ad et cedo compositum. S'approcher, Se tirer pres, S'adjoindre, Arriver, Aborder.
    \
        Accedere ad manum. Cic. Si muli barbati in piscinis sint qui ad manum accedant. Qui viennent à la main, Quand on leur tend la main.
    \
        Ad hominem accedam. Terent. J'iray vers luy.
    \
        Alicui ad aurem accedere. Cic. S'approcher de son oreille pour luy s'accouster quelque chose de secret.
    \
        Huc accede. Plaut. Approche toy d'ici.
    \
        Obuiam alicui accedere. Plaut. Aller au devant de quelcun.
    \
        Accedere ad Rempub. Cic. Venir et s'addonner au maniement et gouvernement de la chose publicque.
    \
        Ad periculum accedere, pro Adire periculum. Cic. Se mettre en danger.
    \
        Accessit adiutor, pro Venit. Plin. iunior. Il a adjousté son aide, Il a aidé avec les autres.
    \
        Febris accedit. Cels. Vient, Commence à tenir.
    \
        Accedere etiam febris dicitur. Cels. Cic. Quand elle retourne son jour. \ Somnus accedit. Cels. Le sommeil me vient.
    \
        Illi aetas accessit. Cic. L'aage luy est accreu et augmenté, Il est vieilli. \ Illi animus accessit. Cic. Le cueur luy est creu.
    \
        Accessit annus tertius desyderio nostro. Ci. Oultre les deux annees que je suis en desir de te veoir, il m'en est advenue encore une troisieme, Voici la troisieme annee que je desire te veoir.
    \
        Accedit nobis illud incommodum quod, etc. Cic. Ceste incommodité ou inconvenient nous survient d'avantage.
    \
        Accedit cumulus ad eam liberalitatem. Cic. Elle est comblee, Augmentee jusques au bout.
    \
        Aliud malum accedit. Cels. Survient.
    \
        Plurimum pretio accedit. Colum. Le pris accroist.
    \
        Operi manus extrema accessit. Cic. Il est achevé.
    \
        Accedere nihil potest ad amorem. Cic. On ne scauroit plus aimer, On ne pourroit aimer d'avantage.
    \
        Ad amicitiam alicuius accedere. Caes. S'allier à luy.
    \
        Accessit mihi hoc ad labores reliquos. Cic. Ce m'est advenu oultre touts les autres labeurs.
    \
        Fortunis pernicies accessit. Cic. Est survenue.
    \
        Robur aetati accessit. Cic. La force luy est accreue selon l'aage.
    \
        Spatium morbis accedit. Cels. Quand ils ont desja duré quelque temps.
    \
        Accedit hoc ad maiorem socordiam. Plin. C'est encore plus grande folie, Il approche plus pres de folie.
    \
        Ad paternam enim magnitudinem animi, doctrina vberior accesserat. Cic. Oultre ce qu'il estoit d'aussi grand courage que son pere, il estoit plus scavant.
    \
        Accedere dicuntur, qui tanquam appendices sunt contractus emptionis. Varro. Estre accessoire et donné parmi le marché.
    \
        Accedent tibi a me haec dona. Liu. Je te donneray ces dons d'avantage.
    \
        Nihil noui accessit. Cic. Il n'est rien survenu de nouveau.
    \
        Accedit aetas vino. Cels. Quand il vieillist.
    \
        Ad causam accedere. Cic. S'entremettre du proces, Prendre le proces à mener, Se charger de proces.
    \
        Accessit ea res in cumulum. Cic. Est survenue ou adjoustee pour faire le comble.
    \
        Eo accessit studium doctrinae. Cic. Avec ce tu as estudié.
    \
        Eo accedit, quod mihi non est notum. Cic. Et avec ce, je ne scay, etc.
    \
        Eodem accedit, quod hoc quoque intelligere potestis. Ci. Oultre ce vous povez entendre que, etc.
    \
        Accedit huc summus timor. Cice. D'avantage une grande crainte, etc.
    \
        Accessit huc, quod postridie eius absolutionis, etc. Caelius Ciceroni. Adveint avec cela que le lendemain, etc.
    \
        Accedebat, quod alter decimum iam prope annum, etc. Liu. Il y avoit oultre ce que, etc. Oultre ce, D'avantage l'autre, etc.
    \
        Accessit meae temeritati, quod. Plin. Ma temerité et folle hardiesse est plus grande en tant que, etc.
    \
        Ad Appii Claudii senectutem accedebat etiam, vt caecus esset. Cic. Oultre ce qu'il estoit vieil, il estoit aussi aveugle.
    \
        Ad reliquos hic quoque labor mihi accessit, vt, etc. Cic. Oultre les autres travauls, cestuy est survenu, qu'il me fault, etc.
    \
        Qui ad sapientiam proxime accedunt. Cic. Qui approchent bien pres d'estre sages.
    \
        Aut ad id quam maxime accedat. Cic. Qui soit fort semblable, Qui approche fort de cela.
    \
        Accedere ad similitudinem alicuius rei. Cic. Resembler fort.
    \
        Proximus illi accedit. Cic. Il le suit de bien pres, et est fort semblable à luy.
    \
        Homero maxime accedit Virgilius. Quintil. Approche fort, Resemble fort.
    \
        Virtuti alicuius accedere. Cic. Approcher de la vertu d'aucun, Avoir à peu pres semblable vertu.
    \
        Nec Celso accedo. Quintil. Je ne suis point de l'opinion de Celsus, Je ne m'accorde point, et ne condescend point à son opinion.
    \
        Accedam in plerisque Ciceroni. Quintil. Je seray de l'opinion de Cicero.
    \
        Sacramento alicuius accedere. Tacit. Faire le serment de guerre à quelcun.
    \
        Sententiae cuiuspiam accedere. Tacit. Estre de l'advis ou opinion de quelcun.
    \
        Euripides magis accedit oratorio generi, quam Sophocles. Quintil. Il en approche plus pres.
    \
        Ad pactionem accedere, vel conditionem. Cic. S'accorder au traicté, Condescendre à quelque accord.
    \
        Societatem alicuius accedere. Tacit. S'allier et associer avec aucun.
    \
        Acceditur, pen. corr. Impersonale. Cice. Ad eas quum accederetur, iste cum omnibus copiis praesto fuit. Comme on approchoit d'elles.

    Dictionarium latinogallicum > accedo

  • 17 studiosus

    studiōsus, a, um (studium), eifrig, emsig, einer Sache eifrig ergeben, -sich befleißigend, auf etwas eifrig bedacht, nach etwas strebend, ein Freund von usw., I) im allg., mit Genet., venandi, Cic.: dicendi, Cic.: florum, Hor.: litterarum, Nep.: alicuius doctrinae, ein Student, Quint.: Chiristianae legis, Amm. – studiosissimus homo natandi, ein großer Freund vom Schwimmen, Cic.: vir morum et litterarum veterum studiosissimus, Gell.: studiosissimus lautitiarum, Suet.: – m. Dat., qui nisi adulterio studiosus rei nulli aliaest inprobus, Plaut. mil. 802: venando usque ad reprehensionem studiosus, Spart. Hadr. 2, 1 Peter Jordan venandi): armorum quam conviviorum apparatibus studiosior, Iustin. 9, 8, 4. – mit ad u. Akk., studiosiores ad opus fieri (operarios) liberalius tractando, Varro r.r. 1, 17, 7. – m. in u. Abl., in argento plane studiosus sum, Petron. 52, 1: hoc te studiosiorem in me colendo fore, Cic. ep. 5, 19, 1. – II) insbes.: A) für jmd. od. etw. eifrig = ihm gewogen, geneigt, günstig, zugetan, einer Sache huldigend, mei, Cic.: alterius partis, Suet.: victoriae, Cic.: studiosissimus existimationis meae, Cic. – B) sich des Wissens-, sich der Wissenschaft befleißigend, wißbegierig, strebsam, studierend, gelehrt, cohors, Hor.: iuvenis, Quint.: studiose lector! Apul.: übtr., disputatio, gelehrte Unterhaltung, Quint.: otium,
    ————
    Plin. ep. – Plur. subst., studiōsī, ōrum, m., Studierende, Kunstbeflissene, Cic. de opt. gen. 13. Quint. 2, 10, 15; 10, 1, 45. Plin. ep. 4, 13, 10; 4, 28, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > studiosus

  • 18

        adv.    [old dat. and abl. of pron. stem I-].    I. Locat. and abl. uses, there, in that place: cum tu eo quinque legiones haberes.—Fig.: res erat eo iam loci, ut, etc., in such a condition.—Therefore, on that account, for that reason: lassam aibant tum esse; eo ad eam non admissa sum, T.: dederam litteras ad te: eo nunc ero brevior: quod eo volo, quia mihi utile est: quin eo sit occisus, quod non potuerit, etc.: eo scripsi, quo plus auctoritatis haberem: hoc eo facit, ut ille abesset: quod ego non eo vereor, ne mihi noceat.—With words of comparison, so much, by so much: quae quo plura sunt, eo meliore mente: quanto longius abscederent, eo, etc., L.: eo Mors atrocior erit, quod sit interfectus, etc.: eo libentius dixit, ut, etc.: quod quo studiosius absconditur, eo magis eminet: eo minus veritus navibus, quod in littore molli, etc., Cs.: ego illa extuli et eo quidem magis, ne putaret, etc.—    II. Dat. uses, to that place, thither: eo se recipere coeperunt, Cs.: eo respectum habere, a refuge in that quarter: ubi colonia esset, eo coloniam deducere: Ibit eo quo vis, etc., H.— Thereto, in addition, besides: eo accessit studium doctrinae: eo accedebat, quod, etc.— To that end, with that purpose, to this result: res eo spectat, ut, etc.: eo maxime incumbis: hoc eo valebat, ut, etc., N.— To that degree, to such an extent, so far, to such a point: usque eo commotus est, ut, etc.: eo magnitudinis procedere, S.: ubi iam eo consuetudinis adducta res est, ut, etc., L.: eo inopiae venere, ut vescerentur, etc. — Of time, up to the time, until, so long: bibitur usque eo, dum, etc.: usque eo se tenuit, quoad legati venerunt.
    * * *
    I
    there, to/toward that place; in that direction; to that object/point/stage
    II
    therefore, for that reason, consequently; by that degree; so much the more/less
    III
    eare, evi, etus V
    go, walk; march, advance; pass; flow; pass (time); ride; be in the middle
    IV
    ire, ivi(ii), itus V
    go, walk; march, advance; pass; flow; pass (time); ride; sail

    Latin-English dictionary >

  • 19 exstans

    ex-sto ( ext-), āre, v. n. ( part. fut. exstaturus, Plin. 17, 22, 35, § 7; Pand. 47, 2, 78 al.), to stand out or forth, to project, to stand above.
    I.
    Prop.:

    (milites) cum capite solo ex aqua exstarent,

    Caes. B. G. 5, 18, 5;

    for which: super aequora celso collo,

    Ov. M. 11, 358:

    aquis (navis),

    id. Tr. 5, 11, 14; cf. absol., Caes. B. C. 1, 62, 2:

    ferrum de pectore,

    Ov. M. 9 128:

    de arbore (surculus),

    Col. 5, 11, 5:

    ossa sub incurvis lumbis,

    Ov. M. 8, 807:

    aedificia modice ab humo exstantia,

    Plin. 6, 22, 24, § 89:

    paulum supra terram,

    Gell. 19, 13, 3.— Poet. with acc.:

    aliquem,

    to overtop, Stat. S. 1, 2, 116.—
    B.
    Trop. (syn.: emineo, eniteo), to be prominent, stand forth, be conspicuous:

    quo magis id, quod erit illuminatum. exstare atque eminere videatur,

    Cic. de Or. 3, 26, 101:

    haec enitere et exstare aliquatenus,

    Quint. 8, 5, 29:

    arma tubaeque sonent, vox et tua noctibus exstet,

    predominate, be heard above, Val. Fl. 5, 252.—
    II.
    Meton. (causa pro effectu), to be visible, show itself, appear; [p. 705] to be extant, to exist, to be (most freq., esp. of inanim. and abstr. subjects):

    hominum nemo exstat, qui, etc.,

    Plaut. Trin. 2, 4, 142:

    auctor doctrinae ejus non exstat,

    Liv. 1, 18, 2. pecunia, cujus auctor non exstat, Quint. 7, 2, 57:

    Sarmenti domina exstat,

    still lives, Hor. S. 1, 5, 55:

    exstant hujus fortitudinis impressa vestigia,

    Cic. Balb. 5, 13:

    exstant epistolae Philippi ad Alexandrum,

    id. Off. 2, 14, 48:

    litterae,

    id. Inv. 1, 39, 70:

    leges,

    id. Rep. 5, 2 fin.:

    orationes,

    Quint. 10, 7, 30: clarorum virorum non minus otii quam negotii rationem exstare oportere, Cato ap. Cic. Planc. 27, 66:

    sine oculis non potest exstare officium et munus oculorum,

    Cic. Div. 1, 32, 71; 2, 52, 107:

    video hoc in numero neminem, cujus non exstet in me suum meritum,

    id. Planc. 1, 2:

    studium nostrum,

    id. Fam. 1, 8, 7.—
    (β).
    Impers., with a subject or rel.-clause (very rare):

    quem vero exstet et de quo sit memoriae proditum eloquentem fuisse, etc.,

    Cic. Brut. 15, 57:

    apparet atque exstat, utrum simus earum (artium) rudes an didicerimus,

    id. de Or. 1, 16, 72 —Hence, ex-stans, ntis, P. a., projecting, prominent; comp. partes exstantiores, Cael. Aur. Tard. 5, 1, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > exstans

  • 20 exsto

    ex-sto ( ext-), āre, v. n. ( part. fut. exstaturus, Plin. 17, 22, 35, § 7; Pand. 47, 2, 78 al.), to stand out or forth, to project, to stand above.
    I.
    Prop.:

    (milites) cum capite solo ex aqua exstarent,

    Caes. B. G. 5, 18, 5;

    for which: super aequora celso collo,

    Ov. M. 11, 358:

    aquis (navis),

    id. Tr. 5, 11, 14; cf. absol., Caes. B. C. 1, 62, 2:

    ferrum de pectore,

    Ov. M. 9 128:

    de arbore (surculus),

    Col. 5, 11, 5:

    ossa sub incurvis lumbis,

    Ov. M. 8, 807:

    aedificia modice ab humo exstantia,

    Plin. 6, 22, 24, § 89:

    paulum supra terram,

    Gell. 19, 13, 3.— Poet. with acc.:

    aliquem,

    to overtop, Stat. S. 1, 2, 116.—
    B.
    Trop. (syn.: emineo, eniteo), to be prominent, stand forth, be conspicuous:

    quo magis id, quod erit illuminatum. exstare atque eminere videatur,

    Cic. de Or. 3, 26, 101:

    haec enitere et exstare aliquatenus,

    Quint. 8, 5, 29:

    arma tubaeque sonent, vox et tua noctibus exstet,

    predominate, be heard above, Val. Fl. 5, 252.—
    II.
    Meton. (causa pro effectu), to be visible, show itself, appear; [p. 705] to be extant, to exist, to be (most freq., esp. of inanim. and abstr. subjects):

    hominum nemo exstat, qui, etc.,

    Plaut. Trin. 2, 4, 142:

    auctor doctrinae ejus non exstat,

    Liv. 1, 18, 2. pecunia, cujus auctor non exstat, Quint. 7, 2, 57:

    Sarmenti domina exstat,

    still lives, Hor. S. 1, 5, 55:

    exstant hujus fortitudinis impressa vestigia,

    Cic. Balb. 5, 13:

    exstant epistolae Philippi ad Alexandrum,

    id. Off. 2, 14, 48:

    litterae,

    id. Inv. 1, 39, 70:

    leges,

    id. Rep. 5, 2 fin.:

    orationes,

    Quint. 10, 7, 30: clarorum virorum non minus otii quam negotii rationem exstare oportere, Cato ap. Cic. Planc. 27, 66:

    sine oculis non potest exstare officium et munus oculorum,

    Cic. Div. 1, 32, 71; 2, 52, 107:

    video hoc in numero neminem, cujus non exstet in me suum meritum,

    id. Planc. 1, 2:

    studium nostrum,

    id. Fam. 1, 8, 7.—
    (β).
    Impers., with a subject or rel.-clause (very rare):

    quem vero exstet et de quo sit memoriae proditum eloquentem fuisse, etc.,

    Cic. Brut. 15, 57:

    apparet atque exstat, utrum simus earum (artium) rudes an didicerimus,

    id. de Or. 1, 16, 72 —Hence, ex-stans, ntis, P. a., projecting, prominent; comp. partes exstantiores, Cael. Aur. Tard. 5, 1, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > exsto

См. также в других словарях:

  • Martin Chemnitz — (November 9, 1522 – April 8, 1586) was an eminent second generation Lutheran theologian, reformer, churchman, and confessor. In the Lutheran tradition he is known as Alter Martinus, the Second Martin : Si Martinus non fuisset, Martinus vix… …   Wikipedia

  • Hans Küng — (2009) Hans Küng (* 19. März 1928 in Sursee, Kanton Luzern) ist ein Schweizer Theologe, römisch katholischer Priester und Autor. Er ist emeritierter Professor für Ökumenische Theologie an der Eberh …   Deutsch Wikipedia

  • MYSTERIUM — Graeca vox, paganis olim frequens, nec Scripturis Patribusque ignota. Origo nominis Hebraica, satar enim eccultare est: Mistar, aut Mister est res obscondita, secretum. Graeci Grammatici etymon varie explicant, Μυεῖν est arcanam doctrinam tradere …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Wilhelm Paul Verpoorten — (auch: ver Poorten; * 4. September 1721 in Neustadt an der Haide; † 17. Januar 1794 in Danzig) war ein deutscher Pädagoge und lutherischer Theologe. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Wirken 3 Werke …   Deutsch Wikipedia

  • Martin Chemnitz — Martin Chemnitz …   Deutsch Wikipedia

  • Wilhelm Roscher — Georg Friedrich Wilhelm Roscher (* 21. Oktober 1817 in Hannover; † 4. Juni 1894 in Leipzig) war ein deutscher Historiker und Ökonom. Er gilt als Begründer der älteren Historischen Schule der Ökonomie …   Deutsch Wikipedia

  • Josua Opitz — Josua Opitz; zeitgenössischer Holzschnitt Josua Opitz (auch: Opitius oder Iosua Opicius) (* um 1542 in Neukirchen/Pleiße in der Markgrafschaft Meißen; † 11. November 1585 in Büdingen) war ein deutscher lutherischer (flacianischer) Theologe und… …   Deutsch Wikipedia

  • Bellarmin — Roberto Francesco Romolo Bellarmino Roberto Francesco Romolo Bellarmino (* 4. Oktober 1542 in Montepulciano; † 17. September 1621 in Rom) war Theologe und Jesuit. Er war ein Hauptverfechter des römischen Katholizismus und der päpstlichen… …   Deutsch Wikipedia

  • Caspar Peucer — (auch Kaspar Peucer, Peucker; * 6. Januar 1525 in Bautzen; † 25. September 1602 in Dessau) war als Kirchenreformer, Mathematiker, Astronom, Mediziner, Diplomat und Schriftsteller ein wichtiger Vertreter des deutschen Späthumanismus …   Deutsch Wikipedia

  • Kaspar Peucer — Caspar Peucer Caspar Peucer (auch Kaspar Peucer, Peucker; * 6. Januar 1525 in Bautzen; † 25. September 1602 in Dessau) war als Kirchenreformer, Mathematiker, Astronom, Mediziner, Diplomat und Schriftsteller ein wichtiger Vertreter des deutschen… …   Deutsch Wikipedia

  • Kaspar Peucker — Caspar Peucer Caspar Peucer (auch Kaspar Peucer, Peucker; * 6. Januar 1525 in Bautzen; † 25. September 1602 in Dessau) war als Kirchenreformer, Mathematiker, Astronom, Mediziner, Diplomat und Schriftsteller ein wichtiger Vertreter des deutschen… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»