-
41 drwić
глаг.• высмеивать• высмеять• издеваться• насмехаться• осмеивать* * *drwi|ć\drwićj несов. z kogo-czego смеяться, насмехаться, издеваться над кем-чем+kpić, szydzić
* * *drwij несов. z kogo-czegoсмея́ться, насмеха́ться, издева́ться над кем-чемSyn: -
42 dworować
глаг.• служить* * *несов. z kogo-czego книжн. насмехаться, издеваться над кем-чем+pokpiwać, drwić, żartować
* * *несов. z kogo-czego книжн.насмеха́ться, издева́ться над кем-чемSyn: -
43 kpić
глаг.• высмеивать• высмеять• глумиться• издеваться• насмехаться• осмеивать• попирать* * *kpij несов. z kogo-czego смеяться, насмехаться, издеваться над кем-чем;\kpić w żywe oczy смеяться в глаза
+ drwić* * *kpij несов. z kogo-czegoсмея́ться, насмеха́ться, издева́ться над кем-чемkpić w żywe oczy — смея́ться в глаза́
Syn: -
44 mierzyć
глаг.• вымерить• замерить• измерить• измерять• мерить• направить• направлять• отмеривать• прицеливаться• смерить• стремиться• устремить• устремлять* * *mierz|yć\mierzyćony несов. 1. мерить; измерять;\mierzyć sukienkę, buty мерить (примерять) платье, ботинки;
2. do kogo-czego целиться, метить в кого, во что;\mierzyć do celu метить в цель; dokładnie \mierzyćył z karabinu он тщательно целился из винтовки;
3. разг. (mieć określone wymiary) быть какой-л. длины (высоты, ширины);● \mierzyć coś krokami шагать по чему-л. взад и вперёд; \mierzyć kogoś, coś wzrokiem (oczyma) мерить кого-л., что-л. взором, взглядом (глазами);\mierzyć wysoko высоко метить
* * *mierzony несов.1) ме́рить; измеря́тьmierzyć sukienkę, buty — ме́рить (примеря́ть) пла́тье, боти́нки
2) do kogo-czego це́литься, ме́тить в кого, во чтоmierzyć do celu — ме́тить в цель
dokładnie mierzył z karabinu — он тща́тельно це́лился из винто́вки
•- mierzyć kogoś, coś wzrokiem
- mierzyć kogoś, coś oczyma
- mierzyć wysoko -
45 niepodobny
прил.• несходный* * *niepodobn|y\niepodobnyi do kogo-czego непохожий на ко-го-что;są \niepodobnyi do siebie они не похожи друг на друга
* * *непохо́жий на кого-чтоsą niepodobni do siebie — они́ не похо́жи друг на дру́га
-
46 obojętnieć
-
47 pilnować
глаг.• беречь• бодрствовать• заботиться• караулить• наблюдать• надзирать• охранять• следить• смотреть* * *piln|ować\pilnowaćowany несов. kogo-czego следить, смотреть за кем-чем; стеречь кого-что;\pilnować dzieci смотреть (присматривать) за детьми; \pilnować sadu стеречь (сторожить) сад; \pilnować czystości следить (смотреть) за чистотой; ● \pilnowaćuj swego nosa разг. не суй нос (не в свой дела)
+ doglądać* * *pilnowany несов. kogo-czegoследи́ть, смотре́ть за кем-чем; стере́чь кого-чтоpilnować dzieci — смотре́ть (присма́тривать) за детьми́
pilnować sadu — стере́чь (сторожи́ть) сад
pilnować czystości — следи́ть (смотре́ть) за чистото́й
Syn: -
48 pociąg
сущ.• вкус• кортеж• наклонность• подверженность• поезд• прелесть• приманка• пристрастие• свита• склонность• тяготение* * *♂, Р. \pociągu 1. поезд;\pociąg osobowy пассажирский поезд; \pociąg bezpośredni поезд прямого сообщения; \pociąg dalekobieżny поезд дальнего следования; \pociąg pancerny бронепоезд;
2. do kogo-czego влечение ň к кому-чему+2. skłonność, upodobanie
* * *м, P pociągu1) по́ездpociąg osobowy — пассажи́рский по́езд
pociąg bezpośredni — по́езд прямо́го сообще́ния
pociąg dalekobieżny — по́езд да́льнего сле́дования
pociąg pancerny — бронепо́езд
2) do kogo-czego влече́ние n к кому-чемуSyn:skłonność, upodobanie 2) -
49 podkpiwać
глаг.• подсмеиваться* * *несов. z kogo-czego подтрунивать, подсмеиваться над кем-чем+pokpiwać, pod-żartowywać, podśmiewać się
* * *несов. z kogo-czegoподтру́нивать, подсме́иваться над кем-чемSyn: -
50 podpłynąć
-
51 podpływać
глаг.• подплывать* * *несов. do kogo-czego подплывать к кому-чему* * *несов. do kogo-czegoподплыва́ть к кому-чему -
52 podrwiwać
несов. z kogo-czego подсмеиваться, подшучивать над кем-чем+pokpiwać, podśmiewać się
* * *несов. z kogo-czegoподсме́иваться, подшу́чивать над кем-чемSyn: -
53 podskakiwać
глаг.• вздрагивать• впрыгнуть• вскакивать• вспрыгивать• выскакивать• запрыгать• отпрыгивать• отскакивать• перепрыгивать• перепрыгнуть• перескакивать• перескочить• подпрыгивать• подпрыгнуть• подскакивать• прыгать• прыгнуть• сигать• скакать* * *несов. 1. подпрыгивать; подскакивать;2. do kogo-czego подскакивать, кидаться к кому-чему; ср. podskoczyć; 3. разг. хорохориться, петушиться+2. przyskakiwać, rzucać się 3. stawiać się
* * *несов.1) подпры́гивать; подска́кивать3) разг. хорохо́риться, петуши́тьсяSyn: -
54 podskoczyć
глаг.• перейти• подпрыгивать• подпрыгнуть• подскакивать• подскочить• прыгать• соответствовать* * *podskoczy|ćсов. 1. подпрыгнуть; подскочить;2. do kogo-czego подскочить, кинуться к кому-чему;● serce \podskoczyćło (do gardła) a) (z radości itp.) сердце взыграло;
б) (ze strachu itp.) сердце ёкнуло (оборвалось)+2. przyskoczyć, rzucić się
* * *сов.1) подпры́гнуть; подскочи́ть2) do kogo-czego подскочи́ть, ки́нуться к кому-чему•Syn: -
55 pokpić
глаг.• зубоскалить• подшутить* * *pokpi|ć\pokpićj, \pokpićony сов. z kogo-czego посмеяться, поиздеваться, подшутить, подтрунить над кем-чем;● \pokpić sprawę испортить (всё) дело
+ podrwić, pożartować* * *pokpij, pokpiony сов. z kogo-czegoпосмея́ться, поиздева́ться, подшути́ть, подтруни́ть над кем-чемSyn:podrwić, pożartować -
56 pokpiwać
глаг.• подшучивать* * *несов. z kogo-czego посмеиваться, издеваться, подшучивать, подтрунивать над кем-чем+podrwiwać, kpinkować, podśmiewać się
* * *несов. z kogo-czegoпосме́иваться, издева́ться, подшу́чивать, подтру́нивать над кем-чемSyn: -
57 popilnować
глаг.• покараулить* * *popilnowa|ć\popilnowaćny сов. kogo-czego постеречь кого-что; присмотреть, приглядеть за кем-чем* * *popilnowany сов. kogo-czegoпостере́чь кого-что; присмотре́ть, пригляде́ть за кем-чем -
58 posłuchać
глаг.• внимать• вслушиваться• выслушивать• послушать• послушаться• прислушиваться• прослушать• прослушивать• слушать• слушаться* * *сов. 1. послушать;\posłuchać muzyki послушать музыку;
2. kogo-czego подчиниться, повиноваться кому-чему;\posłuchać czyjejś rady последовать чьему-л. совету* * *сов.1) послу́шатьposłuchać muzyki — послу́шать му́зыку
2) kogo-czego подчини́ться, повинова́ться кому-чемуposłuchać czyjejś rady — после́довать чьему́-л. сове́ту
-
59 poszydzić
poszy|dzić\poszydzićdzę, \poszydzićdź сов. z kogo-czego поиздеваться, посмеяться над кем-чем+podrwić, pokpić
* * *poszydzę, poszydź сов. z kogo-czegoпоиздева́ться, посмея́ться над кем-чемSyn:podrwić, pokpić -
60 potrzebować
глаг.• нуждаться• просить• требовать* * *нуждаться, требоватьzażądać, wymagać потребовать* * *potrzeb|owaćнесов. kogo-czego нуждаться в ком-чём; требовать чег.о;\potrzebować pomocy нуждаться в помощи; \potrzebować dużo wody требовать много воды; \potrzebowaćuję pieniędzy мне нужны деньги
+ wymagać* * *несов. kogo-czegoнужда́ться в ком-чём; тре́бовать чегоpotrzebować pomocy — нужда́ться в по́мощи
potrzebować dużo wody — тре́бовать мно́го воды́
potrzebuję pieniędzy — мне нужны́ де́ньги
Syn:
См. также в других словарях:
Polnische Sprache — Polnisch (język polski) Gesprochen in Polen, als Minderheitensprache: Litauen, Tschechien, Ukraine, Weißrussland, Deutschland, Großbritannien, Frankreich, USA, Kanada, Brasilien, Argentinien, Australien, Irland, Israel … Deutsch Wikipedia
Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre … Wikipédia en Français
Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… … Wikipédia en Français
brzydzić — ndk VIa, brzydzićdzę, brzydzićdzisz, brzydzićdzony rzad. «budzić w kim wstręt, niechęć do czego» Brzydził ją ten pijak. brzydzić się «czuć wstręt, odrazę do kogo, czego» Brzydzić się kłamstwem. Brzydziła się pijaków. Brzydził się tym leniuchem.… … Słownik języka polskiego
daleko — dalej 1. «przysłówek określający odległość» a) «w znacznej odległości, w odległym miejscu, w oddaleniu» Gdzieś daleko grzmiały działa. Mieszkał w gajówce, daleko stąd. Dalej, za lasem, jest jezioro. ◊ Daleko (czegoś) szukać; coś jest takie, że… … Słownik języka polskiego
buntowniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} będący przejawem sprzeciwu wobec kogoś (czegoś), od kogo (czego) jest się zależnym; skłonny do takiego sprzeciwu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Buntowniczy song. Buntownicza młodzież. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chluba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. chlubabie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sława, zaszczyt, chwała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przynosić chlubę rodzinie, szkole, narodowi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopełniacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} przypadek deklinacji polskiej, odpowiadający na pytania: {{/stl 7}}{{stl 8}}kogo? czego? czyj? {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny
