-
1 distinguish
v1) відрізняти, розрізняти2) побачити, помітити; розпізнати, пізнати3) відокремлювати, розділяти, відособлювати4) характеризувати, відзначати; бути розпізнавальною ознакою5) виділяти, робити помітнимto distinguish oneself by smth. — відзначитися чимсь, стати відомим завдяки чомусь
* * *v1) відрізняти, розрізняти2) роздивитися, розрізнити; розпізнавати, упізнавати3) відокремлювати, розділяти, відособляти; відрізняти, характеризувати; служити розпізнавальною ознакою4) виділяти, вирізняти, робити помітним -
2 distinguish
I v1. відрізняти, розрізняти2. розпізнавати, пізнавати; розглянути; розрізнитиII adj1. відомий, видатний2. вишуканий, витончений3. високопоставлений; поважний4. відмінний, бездоганний- distinguished delegates шановні делегати (звернення)- distinguish guest поважний гість- Distinguished Service medal медаль "за видатні заслуги" (США) -
3 distinguish
[dɪs'tɪŋgwɪʃ]v1) розрізня́ти2) поба́чити, помі́тити3) відрізня́ти(ся), відзнача́ти(ся)to distinguish oneself by smth. — відзна́читися, ста́ти відо́мим завдяки́ чо́мусь
-
4 distinguish
відокремлювати, виокремлювати, розрізняти; відходити (відхилятися) від загального принципу; встановлювати різницю по суті; відмовлятися вважати прецедентом, доводити незастосовність в якості прецеденту, не застосовувати в якості прецеденту -
5 distinguish
v1) відрізняти, розрізняти2) роздивитися, розрізнити; розпізнавати, упізнавати3) відокремлювати, розділяти, відособляти; відрізняти, характеризувати; служити розпізнавальною ознакою4) виділяти, вирізняти, робити помітним -
6 adapted to distinguish
-
7 adapted
адаптований, пристосований -
8 trademark
товарний знак, торгова маркаtrademark adopted to distinguish — товарний знак, призначений для розрізнення
trademark capable of distinguishing — товарний знак, здатний до розрізнення
- trademark articletrademark lacking distinctiveness — товарний знак, позбавлений розрізнювальної сили
- trademark conflict
- trademark design
- trademark holder
- trademark infringement
- trademark perceived by taste
- trademark prosecution
- trademarks clause -
9 unable
нездатний; непрацездатний; який не має можливості виконувати свої обов'язки- unable to workunable to distinguish between right and wrong — нездатний розрізняти між законним (правильним) і незаконним (неправильним)
-
10 from
prep1) у просторовому значенні — від, з, із2) вказує на відправну точку або відстань — від, з, на3) вказує на часові відношення — з, від, через4) вказує на джерело, походження тощо — від, зhe is from Kyiv — він (родом) із Києва
5) вказує на матеріал, речовину, з яких щось виготовляють — з, із6) вказує на особу, у якої щось купують, одержують — уto buy smth. from smb. — купити щось у когось
7) вказує на відтворення з оригіналу, на переклад з мови тощо — з8) вказує на причину, підставу для дії — від, з, черезto do smth. from necessity — робити щось через необхідність
9) вказує на захист, звільнення, розлучення, утримання від чогось — від, з10) показує співставлення, розрізнення — відcan you tell him from his brother? — ви можете відрізнити його від його брата?; ви можете сказати, де він, а де його брат?
from above — зверху, згори
from among, from amongst — з
from before — до
from behind — з-за, із-за, з-поза
they appeared from behind the house — вони появилися (вийшли) з-за будинку
from below — з-під; знизу
from between — з, із-за
from beyond — з-за, із-за
from off — з
from outside — іззовні; знадвору
from over — з-за, із-за
from... till — від... до; з... по
from...to — від... до; з... у
far from — далеко не, аж ніяк не
* * *prep1) у просторовому значенні вказує на вихідний пункт дії або руху з; вихідний пункт при визначенні або відліку відстані від; положення предмета або його частини стосовно іншого предмета на; з, зі2) у часовому значенні вказує на початковий момент процесу з, починаючи з; дату до; передається орудн. вiдм.3) указує на джерело або походження від, з; передається poд.; вiдм.; особу, у якої що-небудь отримують, здобувають, купують у, в; відтворення оригіналу або зразка, а мову, з якої робиться переклад з4) указує на причину, спонуку від, з, із, по; через; підставу по, з, із5) указує на запобігання або утримання від чого-небудь від; звільнення, позбавлення кого-небудь, рідше чого-небудь від, з; приховування чого-небудь від кого-небудь від; розставання з; віднімання з, від6) указує на зіставлення від7) указує на матеріал, з якого що-небудь зроблено з, із8) указує на особу або предмет, на честь яких що-небудь називають по, заfrom across — із-за, з-за ( моря)
from among, from amongst — з ( натовпу)
from before — до
from behind — із-за, з-за ( будинку)
from below — з-під; знизу
from beneath див. from under. from between — з, із, із-за, з-за ( фіранки)
from beyond — із-за, з-за ( гір)
from L to R, from left to right — зліва направо ( про людей на фотографії)
from off — з
from round — з-за ( рогу)
from... till 3... — до, від... до, 3... по
from... to 3... — в, від... до від... до, 3... до
from under, from underneath — з-під ( землі)
См. также в других словарях:
distinguish — dis·tin·guish vt: to identify or explain differences in or from distinguish ed the cases on factual grounds Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. distinguish … Law dictionary
Distinguish — Dis*tin guish, v. t. [imp. & p. p. {Distinguished}; p. pr. & vb. n. {Distinguishing}.] [F. distinguer, L. distinguere, distinctum; di = dis + stinguere to quench, extinguish; prob. orig., to prick, and so akin to G. stechen, E. stick, and perh.… … The Collaborative International Dictionary of English
distinguish — 1 Distinguish, differentiate, discriminate, demarcate are synonymous when they mean to point out or mark the differences between things that are or seem to be much alike or closely related. Distinguish presupposes sources of confusion; the things … New Dictionary of Synonyms
distinguish — [di stiŋ′gwish] vt. [< L distinguere, to separate, discriminate < dis , apart + stinguere, to prick < IE base * steig , to prick, pierce (> STICK, Ger sticken, to embroider, Gr stigma) + ISH, sense 2] 1. to separate or mark off by… … English World dictionary
distinguish — [v1] tell the difference analyze, ascertain, categorize, characterize, classify, collate, decide, demarcate, determinate, determine, diagnose, diagnosticate, differentiate, discriminate, divide, estimate, extricate, figure out, finger*, identify … New thesaurus
distinguish — ► VERB 1) recognize, show, or treat as different. 2) manage to discern (something barely perceptible). 3) be an identifying characteristic of. 4) (distinguish oneself) make oneself worthy of respect. DERIVATIVES distinguishable adjective … English terms dictionary
Distinguish — Dis*tin guish, v. i. 1. To make distinctions; to perceive the difference; to exercise discrimination; with between; as, a judge distinguishes between cases apparently similar, but differing in principle. [1913 Webster] 2. To become distinguished… … The Collaborative International Dictionary of English
distinguish — 1560s, from M.Fr. distinguiss , stem of distinguer, or directly from L. distinguere to separate between, separate by pricking, from dis apart (see DIS (Cf. dis )) + stinguere to prick (see EXTINGUISH (Cf. extinguish), and Cf. L. instinguere … Etymology dictionary
distinguish */*/*/ — UK [dɪˈstɪŋɡwɪʃ] / US verb Word forms distinguish : present tense I/you/we/they distinguish he/she/it distinguishes present participle distinguishing past tense distinguished past participle distinguished 1) [intransitive/transitive] to recognize … English dictionary
distinguish — dis|tin|guish [ dı stıŋgwıʃ ] verb *** 1. ) intransitive or transitive to recognize the differences between things: DIFFERENTIATE: He learned to distinguish a great variety of birds, animals, and plants. distinguish between: They concluded that… … Usage of the words and phrases in modern English
distinguish — 01. Children under the age of 4 cannot always [distinguish] between the truth and a lie. 02. Witnesses to the crime said the suspect had no [distinguishing] features. 03. The Beatles [distinguished] themselves as perhaps the most important… … Grammatical examples in English