-
1 dispute
n. маргаан, хэлэлцүүлэг. beyond dispute маргаангүй, гарцаагүй. v. 1. санал зөрөх, маргалдах, цэц булаалдах. 2. үнэн зөв гэдэгт эргэлзэх. 3. тэмцэх. -
2 strain
v. 1. хэт хүчилж биеийнхээ эд эрхтэнг муутгах. \strain one's eyes (муу гэрэлд юм уншиж) нүдээ муутгах. \strain one's voice (чанга хашгирч байж) хоолойгоо сөөлгөх. 2. бүх хүчээ дайчлах/ гаргах/ шавхах, хичээх, чармайх. She spoke very (quietly) and I had to \strain my ears to hear her. Тэр маш аажуухан ярьж байсан бөгөөд би түүний хэлснийг сонсох гэж чармайж байлаа. 3. хэм хэмжээнээс хэтрүүлэх, байдлыг хурцатгах. The dispute has severely \strained relations between the two countries. Энэхүү маргаан нь хоёр орны харилцааг ноцтойгоор хурцатгажээ. 4. шүүх. \strain (off) water from the boiled cabbage чанасан байцааны усыг шүүх. strain at the leash дураараа дургихыг эрмэлзэх. youngsters \straining at the leash to escape parental control эцэг эхийн гараас мултарч дураараа дургихыг эрмэлздэг залуус. strain every nerve (to do sth) чармайх, хичээх. n. 1. их хүч гаргах. 2. оюуны хэт их ачаалал. 3. шөрмөс/ судас/ мах тасрах г.м. биеийн гэмтэл. 4. таталт, сунгалт. 5. үүлдэр, угсаа. 6. зан авирын онцлог, удамшил шинж. There's a \strain of madness in the family. Энэ гэр бүл галзуугийн удамтай. strained adj. 1. хурцадмал, ярвигтай. 2. ядрангуй, эцэж ядарсан. 3. хиймэл, албадмал. strainer n. шүүр, шүүлтүүр. a tea \strain цайны шүүр. -
3 unbridgeable
adj. ойртошгүй, багасгах аргагүй. An \unbridgeable gap/ gulf between the two sides in the dispute. Маргалдаж буй хоёр талын хоорондох үл арилах ялгаа.
См. также в других словарях:
dispute — [ dispyt ] n. f. • 1474; de disputer 1 ♦ Vx Discussion, lutte d opinions, sur un point de doctrine. ⇒ débat, discussion. Dispute par écrit. ⇒ polémique. 2 ♦ (XVIIe) Mod. Échange violent de paroles (arguments, reproches, insultes) entre personnes… … Encyclopédie Universelle
dispute — di‧spute [dɪˈspjuːt,ˈdɪspjuːt] noun 1. [countable, uncountable] HUMAN RESOURCES a serious disagreement between two groups of people, especially a disagreement between workers and their employers in which the workers take action to protest: • The… … Financial and business terms
dispute — dis·pute 1 /di spyüt/ vb dis·put·ed, dis·put·ing vi: to engage in a dispute disputing with management over contract terms vt: to engage in a dispute over disputing the correct application of the contract provision; esp: to oppose by argume … Law dictionary
dispute — DISPUTE. s. f. Débat, contestation. Grande dispute. Ils sont toujours en dispute. Avoir dispute ensemble. Avoir dispute contre quelqu un. Opiniâtre dans la dispute. La chaleur de la dispute. [b]f♛/b] Il se dit aussi Des actions publiques qui se… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
dispute — Dispute. s. f. Debat, contestation. Grande dispute. ils sont tousjours en dispute. avoir dispute ensemble. avoir dispute contre quelqu un. opiniastre dans la dispute. la chaleur de la dispute. Il se dit aussi des actions publiques qui se font… … Dictionnaire de l'Académie française
Dispute — Dis*pute , n. [Cf. F. dispute. See {Dispute}, v. i.] 1. Verbal controversy; contest by opposing argument or expression of opposing views or claims; controversial discussion; altercation; debate. [1913 Webster] Addicted more To contemplation and… … The Collaborative International Dictionary of English
dispute — [di spyo͞ot′] vi. disputed, disputing [ME disputen < OFr desputer < L disputare, lit., to compute, discuss, hence argue about < dis , apart + putare, to think: see PUTATIVE] 1. to argue; debate 2. to quarrel vt. 1. to argue or debate (a… … English World dictionary
Dispute — Dis*pute , v. t. 1. To make a subject of disputation; to argue pro and con; to discuss. [1913 Webster] The rest I reserve it be disputed how the magistrate is to do herein. Milton. [1913 Webster] 2. To oppose by argument or assertion; to attempt… … The Collaborative International Dictionary of English
disputé — disputé, ée (di spu té, tée) part. passé. Mis en dispute, en discussion. • Ces neuf années s écoulèrent avant que j eusse pris aucun parti touchant les difficultés qui ont coutume d être disputées entre les doctes, DESC. Méth. III, 7. Fig.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
dispute — (v.) c.1300, from O.Fr. desputer (12c.) dispute, fight over, contend for, discuss, from L. disputare weigh, examine, discuss, argue, explain, from dis separately (see DIS (Cf. dis )) + putare to count, consider, originally to prune (see PAVE (Cf … Etymology dictionary
dispute — vb argue, debate, *discuss, agitate Analogous words: see those at DEBATE Antonyms: concede Contrasted words: *grant, allow dispute n *argument, controversy Analogous words: * … New Dictionary of Synonyms
